Austri - 29.05.1900, Blaðsíða 4

NR. 19
A D S T R I.
70
Til verzlunar 0. Wathnes erfingja
á Seyðisfirði
er nýkomið mikið af vörum, par á meðal:
Dowlas frá kr. 0,19 al. Óbl. lérlept frá 0,16 al. Handklæði kr. 0,20.
Borðdúkadregill ágætur á kr. 1,00 al. Bómullartau frá kr. 0,25 al.
Franskt Merinos í svuntur og kjóla tvíbreitt á kr. 1,60. Svart alklæði kr. 3,50 al
Svart hálfklæði kr. 1,25 al. Bezti Normai-nærfatnaður. Sportskyrtur,
Sjalklútar, allar mögulegar tegundir.
Mynda-albúm, 8 tegundir, frá kr. 0,85—5,75.
Mjög lítið brúkaðir yfirfrakkar, stórtreyjur, buxur sérstakar og alfatnaðir
fyrir minna enhálfvirði.
Súkkulaði, 5 tegundir frá kr. 0,55—1,00 pr. pd. Melís höggvinn og óhöggvinn
á kr. 0,27 pd. Export, bezta tegund, kr. 0,45 pd. Kaffi 0,65
16 handsáputegundir mjög góðar og billegar.
Mörg hundruð reykjarpípur af öllum tegundum.
Mjög miklar byrgðir af bollapörum, Diskum, Köunum. Amálaðir diska,
nýjasta og fínasta veggjaprýði. Mjólkurkönnur með glösum o. m. fl,
Epli, ananas, perur o. fl. aldini í dósum. Lax, humrar, sardínur og margar
kjöttegundir niðursoðnar. Ostur og spegipylsa, og öll nauðsynjavara.
Egta franskt cognac kr. 1,20 pr. ptt.
Whisky 2 tegundir, sherry, portvín
Ekta rom 1,10 pr. pt. — Brennivín.
og margt fleira.
Allar íslenzkar vörur verða einsog að undanförnu teknar við verzlanina.
Seyðisfirði í marz 1900.
Jóhann Yigfússon.
Sandnes ullarverhsmiðja.
—Verðlaunuð í Skien 1891 og i Björgvin 1898. :====—
Sandnes ullarverksmiðja hefir áunnið sér mest álit um allt ísland; og
hversvegna? Einmitt af pví að verksmiðjan vinnur beztu vöruna, og tekur
ull sem borgun fyrir vinnuna, sem er mjög mikill kostur, par eð ull er hið
eina sem hóndinn getur látið nú, í pessu slæma árferði, er peninga er hvergi
að fá.
Engin af hinum verksmiðjunum notar svo mikið af íslenzkri ull einsog
Sandnes ullarverksmiðja; og hversvegna? Yegna pess að hún hefir hinar nýj
ustu ullarvinnuvélar.
Sandnes ullarverksmiðja keypti 1899 50,000 pd. af íslenzkri ull til að vinna
úr; og hversvegna? Einmitt sökum pess, að hún, með sínum nýju ullarvinnu-
vélum, vinnur gott, fallegt og ódýrt efni, er hún sendir til allra landa.
J>essvegna ættu allir, sem ætla að senda ull sína út í sumar til pess að
láta virna úr henni og vilja fá gott, fallegt og ódýrt vaðmál, að senda ullina
til Sandnes ullarverksmiðju.
Sendið ullina til mín eða til umboðsmanna minna. Hjá mér og umboðs-
mönnum mínum eru ætíð sýnishorn af vaðmálum fyrirliggjandi, er menn geta
valið eptir.
Sýnishorn og verðlista sendi eg ókeypis til peirra er óska.
Uml)oðsmenn mínir eru:
Herra Jónas Sigurðsson, Húsavík.
— Jón Jónsson, Oddeyri.
— Gruðm. S. Th. Guðmundsson, Siglufirði.
— Pálmi Pétursson, Sjávarborg pr. Sauðárkrók.
— Björn Árnason, J>verá pr. Skagaströnd.
— þórarinn Jónsson, Hjaltabakka pr. Blönduós.
— Ólafur Theódórsson, Borðeyri.
— Jóhannes Ólafsson, jpingeyri.
— Magnús Finnbogason, Vík.
— Grísli Jóhannesson, Yestmannaeyjum.
— Stefán Stefánsson, Norðfirði.
Seyðisfirði, þann. 25, apríl 1900.
___________________ L. J. Imsíaiid. ____________________
Aalgaards ullarverksmiðjur
vefa margbreyttari, fastari, og fallegri dúka úr íslenzkri ull en
nokkrar aðrar verksmiðjur í Norvegi.
AALQAkUÐS ullarverkssmidjm fengu
hæstu verðlaun
(gullmedalíu) á sýningunni í Björgvin í Norvegi 1898 (hinar verk-
smiðjurnar aðeins silfur medalíu.)
NO~RÐMENN sjálfir álíta pví Aalgaards ullarverksmiðjur standa lang-
fremstar af öllum sínum verksmiðjum.
Á ISLANDI eru Aalgaards ullarverksmiðjur orðnar lang-útbreiddastar..
AALGAAJRDS ULLARVERKSMIÐJZJB hafa síðastliðið ár
látið byggja sérstakt vefnaðarhús fyrir íslenzka ull og afgreiða pví
hér eptir alla vefnaðarvöru langtum fljotaraen nokkrar aðrar verk-
smiðjur hafa gjert hingað til.
VERDLISTAR sendast ókeypis,
JjÝNljiHORN af vefnaðarvörunum er hægt að skoða hjá umboðsmönnum
verksmiðjunnar sem eru:
1 Reykjavík herra kaupm. B e n. 8.
Borðeyri
- Sauðárkrók
- Akureyri
- fórshöfn
- Yopnafirði
- Eskifirði
- Fáskrúðsfirði
- Djúpavog
- Hornafirði
Nýir
verzlunarmaður
verzlunarmaður
verzlunarmaðnr
verzlunarmaður
skraddari
úrsmiður
ljósmyndari
verzlunarmaður
■ pórarinsson,
Guðm. Theodorsson,
Pétur Pétursson,
M. B. Blöndal,
J ón Jónsson,
Jakob Jónsson,
Jón Hermannsson,
Asgr. Yigfússon, Búðum,
P á 11 H. Gf i s 1 a s o n,
porl. Jónsson, Hólum.
hreppstjóri
umboðsmenn á fjærliggjandi stöðvum verða teknir.
Seyðisfirði 1900.
Eyj. Jónsson.
Aðal-umboðsmaður Aalgaards ullarverksmiðja.
Ábyrgðarmaður og' ritstjórí: cand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentsmiðja Jjorsteins J. Q. Skaptasonar.
64
og endurminningar. í dómkirkjunni minni verðuraðeins einn steinn>
— legsteinninn á gröf minni.“
Hér pagnaði hin aldraða hefðajmey og perraði tárin af hinum
bleiku kinnum sér, reyndi svo að brosa til mín og sagði: „Fyrirgefið
mér, kæri frændi, eg veit að pér hafið sjálfur nógu pungar sorgir
að bera, pó eg hlaði eigi mínum eiginn harmi par ofaná — en nú
er orðið svo framorðið að pér verðið að fara, svo eigi leggist vera
yðar hér út mér til hneysu.“
Aður en eg fór heimleiðis, bað eg fröken de Porhoet um að
segja engum frá trúnaðarmáli mínu. Svaraði hún peirri bæn minni
nokkuð tvírætt, en kvaðst engum mundi 'segja frá ætt minni, sem
færi illa með leyndarmál mitt. En virðing sú, er frú Laroque sýndi
mér pegar næsta dag, gaf mér grun um, að frökenin hefði eitthvað
sagt henni af högum mínum, og hún vildi heldur eigi neita pví,
að svo hefði verið, en kvaðst hafa átt ómögulegt með að komast hjá
pví, svo virðingu ættar okkar væri eigi misboðið, enda væri leyndar-
mál mitt í beztu höndum hjá frú Laroque, sem ekki mundi einusinni
trúa dóttur sinni fyrir ætt minni og æfisögu-
Eptir samtal okkar fröken de Porhoet heimahjá henni, varð eg
gagntekinn af lotningu og hluttekning með honni og reyndi til að
sýna henni pað. j>egar daginn eptir reyndi eg til að prýða dóm-
kirkju hennar, bæði innan og utan, með nýjum teikningum, sem
henni pótti mjög vænt um og var mér pakklát fyrir. þegar við
höfum lokið spilamennskunni, reyni eg' næstum pví á hverju kvöldi
að bæta einhverju skrauti við musteri frökeninnar, nýjum prédik-
unarstól, nýrri myndastyttu eða nýrri skrautstúku. Fröken Mar-
guerite, sem elskar og virðir hina gömlu heiðurskonu, hefir nú tekið
á hverju kvöldi pátt í pessu góðverki með mér og helgað myndum
mínum heila myndabók, er eg á að fylla með teikningum úr dóm-
kiikju fröken de Porhoet.
Svo hefi eg líka. tekið að mér ýmsar rannsóknir og skriptir
víðvíkjandi máli hennar á Spánr, og er hún mér mjög pakklát fyrir
pað, pví pó hún geti sjálf skrifazt á im málið, pá er hún pó orðin
allt of sjórdepur til pess að rína í hin gömlu skjöl og skilríki
fitítarinrar og hún bafðiáður ekki viljað fá neinn til pessað rannsaka
65
skjalasafnið, til pess eigi að gefa háðfuglunHm meiri ástæðu til að
draga dár að málaferlum hennar og dómldrkjubyggingu. |>vi var
hún svo fegin að fá mig fyrir -ráðanaut og til pess að rannsaka
hin gömlu skjöl ættarinnar.
Síðanhefieg rannsakað mjög samvizkusamlega hin löngu málskjöl
og fornskjöl ættarinnar, og er eg hræddur um að mál hennar, sem nú
á bráðum að dæmast í hæstarétti, geti eigi unnizt. Og herra
Laupépin, sem eg hefi ráðfævt mig við, er á sama máli, en eg vil
pó leyna ú rslitum málsins svo lengi sem auðið er fyrir hinni gömlu
vinkonu m nni. En eg held áfram af kappi með að rannsaka skjalaj
safn ættari nnar, par sem frökeniner sannfærð um að felist áreiðanleg
skilríki fyrir erfðarétti hennar til auðsins á Spáni. En pví miður
er skjalasafnið mjög auðugt og allt loptið yfir heibergjum fröken de
Porhoet troðfullt af pví.
1 gærmorgun fór eg snemma til fröken de Porhoet til pess að
geta orðið búinn að pæla í gegn um 115. skjalabagga á undan
morgunverði, er eg var byrjaður á dagÍDn fyrir. Fröken de Porhoet
var ekki komin á fætur; en eg fékk vinnustúlkuna til pess að lauma
mér inní dagstofuna og byrjaði eg par hljóðlega á að kanna skjalabagg
ann. J>að var á að gizka liðinn einn klukkutími og eg var ánægður
að enda við rannsókn mina, pega' fröken de Porhoet rogaðist inn
með stóreflis bagga, sem hún hafði vafið hvítu líni utan um: —
„Góðan daginn, kæri frændi!“ sagði hún við mig: „Mér var
sagt að pér væruð að vinna hér fyrir mig og hefi pví viljað gjöra
yður ánægju og kom hér mcð 116. skjalabaggann; en í honum á
að vera saga af vesalings prinsessu, sem ill dís hefir lokað inni í
turni og leggur örðugustu prautir fyrir.“ — Eg get eigi látið mér
annað en detta í hug, að fröken do Porhoet, prátt fyrir alla sína
mannkosti, — virðist mér eigi ólík pessari vætt. — „Mig hefir dreymt
pað í nótt,“ sagði hún, „að í pessum skjalabagga sé sönnunin fyrir
erfðarétti mínum, og mér pætti pví mjög vænt um, ef pér vildu^ð
svo vel gjöra að rannsaka hann. Og pegar pér eruð svo búnir með
pað, pá vil eg biðja yður svo vel gjöra að borða óbrotinn morgunverð
hjá mér í laufskála mínum.