Austri - 19.06.1900, Blaðsíða 3

NR. 21
A U S T E I.
77
pool ætli fyrir milligöngu peirra Cop-
land & Berries, en fyrst og síðast
fyrir áeggjan verzlunarstjöra peirra
Ásgeirs Sigurðssonar í Reykjavík —
að kaupa 2—4 vetra sauði í haust
og gefs vel fyrir þá, og eru pað mikil
gleðitíðindi fyrir hændur og aðra
fjáreigendur
En pví miður höfurn vér enga vissu
fyrir pví að pessir fjárkaupmenn komi
líka hingað austur til okkar eða norð-
ur. Yildum vér pví ráða bændum til
pess að halda sem fyrst fundi með
sér í fjársveitunum hér austan- og
norðanlands og skora pá sem fiestir
á nefnda fjárkaupmenn að kaupa í
haust sauði hæði eystra og nyrðra,
sem líka ætti að vera kaupendum
mestur hagurinn, par hér og nyrðra
eru að jafnaði bestu sauðir á íslandi.
Bréf pessi ætti svo sem fyrst að
senda Ásgeiri Sigurðsyni til flutnings
við húsbændur sína og ijárkaupmenn.
Nú á bráðum að verða kjósenda-
fundur á Eossvöllum og væri gott að
bændur notuðu hann til pess að ræða
líka petta nauðsynjamál og koma pví
á sem heppilegastan rekspöl.
Strandferðirnar. „Hólar:<
höfðu tekið niðri í Hornarfjarðarmynni
á suðurleið bæði á inn og útsiglingu,
pvi ægisandurinn er par sem annar-
staðar svo breytilegur með legu
sína, svo landshöfðingi ákvað að skipið
skyldi eigi koma par nú við, og líklega
ekki fyr en „Diana“ liefir kannað
innsiglinguna betur.
G u f u s k i p i ð „Moss“, eitt af
leiguskipum stórkaupm. Thor E. Tuli-
níus, brann á Reykjavikurhöfn nú alls
fyrir skömmu. Skipið hafði timburlest
og var 3 daga að brenna.
Seyðisfírði, þ. 19. júuí 1900.
TÍÐARFARIÐ er nú hið inndæl-
asta á degi hverjum, en pokur miklar
úti fyrir og lafa pær tafið •skipin að
mun.
EISKIAFLl nokkur. er síld fæst,
sem „Elin“ fór nýlega eptir til Eyja-
fjarðar er F r. W athne seldi svo
sjávarb ændum fyrir hæfdegt verð með
venjulegri hjálpsemi. Fiskurinn er
alltaf mjög vænn.
„EGILL,“ skipstjóri Endresen,kom
hingað 10. p. m. frá útlöndum með
ýmsar vörur. Með skipinu var frá
útlöndum kaupstjóri W. Bache, fröken
Ingibjörg Skaptadóttir og prentari
porsteinn Skaptason, verzlunarstjóri
Ohristensen, bókhaldari Björn Stefáns-
son og fröken Anna Andreasen; frá
Fáskrúðsfirði: kaupm. Otto Tulinius.
„SNÆFFLL,“ botnverpingurinn,
kom hingað 11. p. m. og með pví
Hewett hinn yngri til aðalfundar.
„HEIMDÁLLUR,“ Commandör
Schlúter, kom 13., hafði nýlega
tekið 2 botnverpinga við syðra Horn
og voru peir sektaðir og veiði og
veiðarfæri gjörð upptæk af sýslumanni
A. Y. Tulinius, sem selur veiði peirra
í smáhlutum, svo hún kemur alpýðu
miklu betur að notum, enda sýna hinir
eskfirzku kaupmenn almenningi pann
velvilja að hlaupa ekki í kappboð um
veiði pessa.
„YESTA“ kom hingað 14. p. m.
með fjölda vesturfara. Með skipinu
var agent Christofferson, er lia.fði
verið sektaður á Eyjafirði um 50 kr.
fyrir ólöglegar æsingar.
„Yesta“ fór héðan út p. 15.
„MJOLNIR, skipstjóri Hansen,
kom 14. p. m. hafði tekið niðri útaf
Borgarfirði en sakaöi ekki, fór héðan
út p. 15.
„HÓLAR,“ skipstjóri 0st-Jacohsen,
komu 17 p. m., með skipin var frú
Soffía Danielsdóttir og vegabótastjóri
Magnús Yigfússon o. fl. og fjöldi sunn-
lendinga.
„DIANA“ kom hér aptur inn s. d.
„SKÍRNIR“ til Thorstrup s. d.
„IMMANUEL“ til Sig. Johan-
sens s. d.
„EGILL“ kom að norðan í gær.
„ANGELUS,“ gufuskip, kom í dag
roeð vörur til pöntunarfélaganna.
Með skipinu var herra stórkaupmaður
Louis Zöllner, og kemur samtal
hans og ritstjóra Austra í næsta blaði.
„ELIN'1 kom í das með 1300 fiskjar.
AFREKSYERKIN. Aðalfundur
Garðarsfélagsins 14. p. m. hefir nú
að sögn Bjarka afsett C. B. Herrmann
frá framkvæmdarstjórninni, eptir að
stjórnin hafði sýnt honum pað dreng-
lyndi, að ákveða fyrst aðalfund ejjtir
brottför Herrmanns héðan af landi,
með svo stuttum fyrirvara, að hann
gæti naumast sótt fundinn, sem hann
heldur ekki kom á, og er pví eðlilegt
að stjórn Garðars sé uú í Bjarka
allgleið yfir pessu afreksverki sínu
á fjarverandi mótstöðumanni hennar.
UPPBOÐIÐ í BORGARFIRÐI.
Grímur Laxdal hafði keypt verzlunar-
hús protabúsins fyrir kr. 6300.
Stefán í Stemkolti
fékk nú með „Agli“ mildar hyrgðir af sérlega vönduðum skofatnaði handa
ungum og gömlum. Enginn ætti að kaupa annarstaðar:
liöfuðfot, hefiltannir, sporjárn, sagfíla, skæri, skegghnífa,
slípólar, vaturpassa, vaturpassaglös, kaffi, sykur,
allskonar tóbak.
Margt var til áður og fleira kom. Yerzlið par með lausakaupin, Ull og
fiskur tekinn á móti vörum og uppí skuldir
hjá
Stefani í Steinholti.
Leiðrótting: í nokkrum hluta af I
síðasta tbl. Austra stóð 9. mai, átti I
að vera 9. júní,
Nýkomið
til u ndirskrifaðs:
Bókasafn alpýðu, 4. ár:
1. jpættir úr Isl'endingasögu, eptir
Boga Th. Melsteð,
með myndum og uppdráttum
1. h. kr. 1,00
2. Lýsing íslands, eptir dr.
porv. Thoroddsen, 2. útg.
endurb. með mörgum
ágætum myndum og uppdr.
innb. kr. 1,50, skrautb. kr. 1,75
Nýjasta barnagullið innb. — 0,80
Stafrofskver — 0.55
Ennfremur nokkur eintök af fyrri
árg. bókasafsins.
Seyðisfirði, 19. júní 1900.
f’orsteinn J. G. Skaptason.
IPlfí'" Hjá undirskrifaðri geta, á
næsta vetri, ungar stulkur fengið til-
sögn í ýmsum greinum til munns og i
handa, sömuleiðis guitarspili. |>ær,
sem vilja sinna pessu, eru vinsamlega
beðnar um að hafa samið við mig fyrir
1. september.
Búðareyri við Reyðarf., 9. júní 1900.
Lára Ölafsdóttir
Lesið með athygli f»að sem
verður efst á fýrsta d. %rstu
s. i næsta tbl. Austra.
Sundmagar hertir langbezt borg-
aðir við Wathnes verzlun.
Allar íslenzkar vörur teknar við
Wathnes verzlun.
Seyðisfirði, 14. júní 1900.
Jóhann Vigfússon.
Stefán í Steinholti
borgar bezt af öllum fyrir lambskinn.
Vort tilbúna
Pineste Skandinavisk
Export Eaffe Surrogat
hefir unnið sér fáheyrða útbreiðslu
reynið pað, ef pér eigi brúkið pað nú
pegar.
F. Hjorth & Co.
Köbenhavn K.
74
við mig: „Nú, herra Odiot, verður yður ekki illt? f>ér eruð ekki
prumu losticn né orðinn að steingjörfingi? f>ó segja menn að hér
sé mikið fallegt. Mér pykir vænt um penna stað a'f pví hér er svo
svalt. En komið uú með œér inn í pessa sköga — ef pér hafið
hug til pess — pá skal eg sýna yður pessa frægu steina.“
Fröken Marguerite var nú miklu fjörlegri og kátari heldur en
eg nokkru sinni áður hafði séð hana, hún hljóp í hendingskasti yfir
grundina og upp á götuslóð er lá upp í skógirm, slðan Alain
og eg hvor á eptir öðrum. Eptir að hafa, gengið rösklega í nokkrar
mínútur, nam forgöngukona okkar staðar, og virtist vera að átta
sig, en svo afréði hún fljótt hvað g-jöra skyldi tók tvær greinar sem
vöfðust saman, í sundur, og fór út af stignum og inn í runnana.
J>á fór gangurmn að verða hálf ópægilegur. ]pað var mjög erfitt að
komast áfram milli hinna péttu ungu eykitrjáa, sem hömluðu mjög
ferð vorri. En einkum áttum við Alain íllt með að komast áfram; við
urðum að ganga álútir og rákum okku: pó áí hverju sporiog heltum
yfir oss mesta kynstri af daggardropum er við fórum um skóginn.
En fröken Marguerite smaug mjög lipurlega í gegnurn skóginn og
skaut fimlega gieinunum aptur fyrir sig, er lömdust svo í andlitin
á okkur Alain
Loks náðum við inn í opið rjóður í skóginum á hæð nokkurri
og par hnykkti mér við, er eg kom auga á steinborð eitt mikið, er
hvíldi á 5 eða 6 voðalega stórum hellubjörgum, er voru hálfar sokkin
í jörðu niður og mynduðu milli sín geigvænlegan helli. |>á menn
koma fyrst auga á pessar lirykalegu leyfar fornaldarinnar, er parna
hefir geymst í svo mörg púsundir ára, sem sýnilegar leyfar hinnar
elstu goðadýrkunar, pá fyllist hugur manns hræðslu og lotningar.
Nokkrir sólargeislar höfðu smogið í gegnum hið pétta lauf skógarius
og skinu nú á blótborðið og blótgryfjuna og breiddi inndæli yfir
penna hryllilega blótstall forfeðra vorra. Jafnvel fröken Marguerite
virtist hrifin af mikilleik og tign pessara fornmenja aldrei pekktra
alda. En sjálfur hafði eg farið ofan í blótgryfjuna og rannsakaðinú
pennan blótstað á alla vegu og fór svo að teikna hann á blað.
Eg hafði verið önnum kafinn við teikninguna hér um bil í 10
mínútur og vissi ekkert af pví lxvað fram fór í kring um mig, pá eg
71
Eptir kvíða pann er eg hafði ástæðu til að bera til hugarfars
fr ökenarinnar til mín, kom pessi vinsamlega kveðja mér svo mjög á
óvart, að eg hélt mig vera í einhverri leiðslu.
„Fyrirgefið mér fröken------------Hvað eruð pér að segja.“
„Viljið pér róa dálítinn spöl með Alain, Mervyn og mér?“
„Gjarna, fröken.“
„Flýtið yður pá, og hafið myndabók yðar með yður.“
Eg flýtti mér að fara ofan og niður að ánni.
„Ha, ha,“ sagði hin unga mær hlæjandi, „í dag lítur út fyrir,
að pér séuð í góðu skapi.“
Eg stamaði út úr mér afsökun eitthvað í pá átt, að eg væri
ætíð í góðu skapi, sem fröken Marguerite neitaði, og svo settist eg
niður í bátinn við hlið hennar.
„Róðu nú Alain!“ skipaði hún, og gamli Alain spertist við í
líf og blóð að hafa gott áralag sem gamall róðrarmaður, en tókst
pað ekki meira en í meðallagi. — Eg neyddist til pess að tæla
yður út úr turni yðar,“ sagði fröken Marguerite, „par sempér bafið
nú lokað yður inni í tvo daga og verið fúll.“
„Eg fullvissa yður fröken um pað, að pað var aðeins kvíði minn
fyrir að háfa móðgað yður — lotning mín — hræðsla mín-------—.*
„Lotning!------Hræðsla--------------------J>ar komið pór með
pað-----------Nei nei. J>ér hafið verið fýldur, yður tjáir ekki að
neita pvi! J>á erum við býsna mikið brjóstbetri en pér. Mamma
mín krefst pess, að við sýnum yður sérstaka virðingú og hefir krafist
pess að eg fórnfæri sjálfri mér á stærilætisaltari yðar, og hér em
eg nú til pess komin,“
Eg fullvissaði hana um innilegasta pakklæti mitt.
„Og til pess að ekki verði neitt hálfverk úr pessu ætla eg mér
að halda yður hátíð, sem sé alveg eptir yðar geði. Hér njótið pér
nú fyrst og fremst hins inndælasta sumarmorguns, og skógar með
rjóðrum og fögrum litabreytiugum, fuglasöngs i skóginum, eg eruð
hér í töfrabát á ánni. —---------Yður sem hafið skemtun af ölla
pessu, ættuð pó loksins að vera ánægður“.
„Eg er alveg frá mér numinn fröken“.
„J>að var pó heppilegt.“