Austri - 24.07.1900, Side 4

NR. 25
AUSTRI.
94

Eg undirskrifuð hefi ár-im saman
verið mjög biluð aí' taugaveiklun, sina
teygjum og ýmsum kvillum er peim
veikindum fylg,ja, og er eg hafði leituð
ýmsra lækna árangurslaust. tók eg upp
á að brúka KÍNA-LÍES-ELIXÍR
frá Waldemar Petersen í Friðrikshöfn,
og get bonð pað með góðri samvizku,
að hann hefir veitt mér óumræðilega
linun, og eg finn að eg get aldrei án
hans verið.
Hafnarfirði, í marz 1899.
A gnes Bjarnadóttir,
hiisfreyja.
YOTTORÐ.
Kona mín hefir nú í mörg ár
pjáðst af taugaveiklun og illum hægð-
um og befir hún árangurslaust leitað
margra lækna við pessum sjúkdómi.
Eg réði pví af að láta hana reyna
hinn nafnfræga Kína-lífs-elexír frá
herra Yaldimar Petersen í Priðriks-
höfn, og eptir að hún hafði brúkað
fimm flöskur varð hún vör við mikinn
bata, nú hefir hún brúkað sjö flöskur
og er nú sem allt önnur manneskja;
pó er eg sannfærður um að hún má ekki
Ivrst um sinn vera án pessa ágæta
Elexts.
jvetta get eg með beztu samvizku
voí ta\ og eg ræð öllum peim, er
pjást al l'íkum sjúkdómi, að brúka
pessa heilsubótar-magadropa.
Norðtungu á Islandi.
Einar - rnason.
VOTTORÐ.
í meira en árlangt hefi eg pjáðst
af brjóstpyngslum og taugaveiklun og
um pann tíma etið mestu kynstur aí
meðölum án pess að mér hafi getað
batm.ð af pejm. pess vegna fór eg
að nota Ohina Livs Elixir herra
Yaldimars Petersens, og eptir að eg nú
hefi tekið inn úr hálfri annari flösku
finn eg mikinn mun á mér til heils
unnar, sem eg á Elixirnum að pakka.
Arnarholti á Islandi
Guðbjörg Jónsdóttir. .
YOTTORÐ.
Eptir að eg í mörg ár hafði pjáðst
af magaveiki og leitað maigra lækna
ásetti eg mér fyrir rúmu ári siðan að
reyna hinn heimsfræga Kína-lífs-elixír
frá Yaldemar Petersen í Friðrikshöfn,
og eptir að eg hafðibrúkað 4 glös af
honum, fann eg til mikils bata; og við
stöðuga brúkuu pessa, ágæta heilsu-
bótameðals hefi eg getað gengið að
allri vinnu, en eg finn pað á mér, að
eg má ekki vera án pessa heilbrigðis-
lyfs, sem hefir gefið mér heilsu mina
aptur
Kasthvammi pr, Húsavik
í pingeyjarsýslu
Sigtryggur Kristjánsson
VOTTORÐ.
Eg sem áður hefi mjög pjaðst af
brjóstveiki og svefnleys', finn mig
knúðan til pess að lýsa pvi opinber-
lega yfir, að eg, epti að hafa búrk-
að nokkrar flöskur af Kína-lif-ielixir
herra Yaldemars Petersens í Fsðriks-
höfn, hafi öðlast mikinn bata.
Holmdrup pr. Svendborg.
P. Rasmussen,
jarðeigaodi.
VOTTORÐ.
Eg undirskrifuð liefi í mörg ár pjáðst
af móðursýki, hjartveiki og par afleick-
andi taugaveiklun. Eg hefi leitað
margra lækna, en án pess að fá nokk-
urn, bata. Loksins tók eg upp á pví
að brúka Kina-lífs-elixir hr. Yaldemars
Petersens i Friðrikshofn, og er eg
hafði hrúkað úr tveimur flöskum, batn-
aði mér.
þúfu í Öifusi.
Ólavía Guðmundsdóttir.
Kína-lifs-elixirinn fæst hjá flestum
kaupmönnum á Islandi.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kina-lífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta eptir pví, að
Y. Jk
i1
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
ílöskumiðanum: 'Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið Valdemar Pet-
ersen, Frederikshavn Danmark.
Brúkið ætíð:
Skanáinavisk
Export'Kafie Surrogat,
í". HjortR & Co.
Kjöbenhavn K.
til undirskrifaðs:
Bókasafn alþýðu, 4. ár:
1. jpættir úr Islendingasögu, eptir
Boga Th. Melsteð,
með myndum og uppdráttum
1. h. kr. 1,00
2. Lýsing íslands, eptir dr.
_þorv. Thoroddsen, 2. útg.
endurb. með inörgum
ágætum myndum og uppdr.
inub. kr. 1,50, skrautb. kr. 1,75
Nýjasta barnagullið innb. — 0,80
Stafrofskver — 0.55
Ennfremur nokkur eintök af fyrri
árg. bókasafnsins.
Seyðisfirði, 19. júní 1900.
f’orsteimi J. G. Skaptason.
Hfifí** Hjá undirskrifaðri geta, á
næsta vetri, ungar stulkur fengið til-
sögn í ýmsum greinum til munns og
handa, sömuleiðis guitarspili. pær,
sem vilja sinna pessu, eru vinsamlega
beðnar nm að hafa samið við mig fyrir
1. september.
Búðareyri við Reyðarf., 9. júní 1900.
Lára Ólafsdóttir
l'j
m
Harnionium,
heimasmiðuð, verðlaunuð með heið-
urspeningi úr s i 1 f' r i i Málmey
1896 og í Stokkhólmi 1897. Verð
frá 125 kr. -f- 10°/? afslætti. Yfir
4 0 0 kaupendur hafa lokið lofsorði
á Harmonia vor, og eru margir
peirra á íslandi.' — Yið höfum líka
á boðstólum Harmonia frá b.eztu
verksmiðjum í Ameríku. Af
peim eru ódýrust og bezt Need-
hams með 2 r ö d d u m og K o p-
1 e r s m e ð f j ó r u m, í háum
kassa af hnotutré með
standhyllu og spegli á kr.
257,50 au. „uetto“, — Biðjið um
verðlista vora með myndam.
Petersen & Steenstrup,
Kjöbenhavn Y.
Tlie
I o r t h B r i t i s h
Kopework Company
Kirkealdy í Skotlandi
Contractors to H. M. Government
búa til: rússneskar og ítalskar
fiskil'nur og færi,
Manilla og rússneska kaðla, allt sér
iega vandað og ódýrt eptir gæðum.
Einka-umboðsmaður fyrir. Danmörk
Island og Færeyjar:
Jakol) Guioilögssoja
Kjöbenhavn K.
Crawfords
Ijúffenga
BISCUITS (smákökur)
tilbúið af CRAWF0RD & SONS,
Edinb irgh og London
Stofnað 1830.
Einkasali fyrir Island og Færeyjar
F. Fjorth & Co.
. Kjöbenhavn K.
~ Tho'
Edmbargii Roperie
& Sailcloth Iiimitad Company
stofnað 1750.
Yer ksmiðjur í L E11 H & & L A G OW
v -búa til:
fsífi, kaðla, strengi og segidúka
Yörur verksmiðjanna f'ást hjá kaup-
mönnurn um allt land.
Umboðsmenn fyrir ísland og Fær-
eyjar:
F Bjorth & Co
Kaupmannahö fn.
Ægte Frugtsafter
flTBí
MARTIN JENSEN
i Kjöbenhavn
anhefales
Garanteret tiiberedt af udsögt Frugt.
Ábyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jsepssou.
Prentsmiðja
porsteins J. G. Sfcaptasonur.
88
víst, að dóttur minni geðjaðist að pví. pegar eg hugsa um að
gipta hana burtu, pá verð eg pó að taka tillit til almenns vel-
sæmis, en ekki pví sem mér sjálfri hefði getað geðjast að.
„Ef yður líkar pessi ráðahagur og dóttur yðar sömu-
leiðis —-------
„Nei, og aptur nei-------------mér líkar harm engan veginn
---------og dóttur minni heldur ekki.------------En petta er---------
— ráðahagur. er til er stofnað af tómri skynsemi, og par með
búið!“
„Er pá svo að álíta, sem að petta sé fullráðið?“
„Nei, pví pá liefði eg eigi leitað ráða til yðar. Já, væri pessi
ráðahagur fullráðinn, pá væii dóttir mín víst stilltari.
pað er einmitt pessi óvissa, sem gjörir hana svo vanstillta, og
svo----------.“
Hér hallaði frú LTroque sér aptur í skýlið yfir hægindastólnum
og hélt svo áfram:-----------„Hafið pér enga hugmynd um pað, sem
nú kvelur dóttur mína?“
„Nei, alls enga, frú mín.“
Hún leit nokkra stund hvasslega á mig. Og svo stundi hún
pungan, og sagði í hryggum en pó bliðum málróm: „fér megið
pá i'ara, herra Maxime-------— eg ætlaekki að tefjayður lengur.“
þetta trúnaðarmál frú Laroque kom mér engan vegiuu á óvart.
Eg hafði fyrir nokkrn tekið eptir pví að fröken Marguerite gat
helzt polað nærveru herra de Bévellans, pó pað bæri reyndar ekkert
á pví að hún ynni honum; heldur liktist umgengni hennar við hann
meira vinsemd en ást. Jþetta var og eðlilegt, pví pó eg hafi hór
að framan eigi lýst herra de Bévellau sem glæsilegast, pá má pó um
hann segja, að hann hafi ekki allfáa af peim eiginleikum, er vanir
eru að ganga í augun á kvennfólkinu. Hann vantar ullt lítillæti,
en pað fellir varla verð á honum, pví fyrir p'i dyggð gefur kveun-
pjóðiu ekki stóít. En aptur hefir hann nógan sjálfspótta, er gefur
eigandauum ytra skyu af pví að vera annara ofjurl. Hann er hár
vexti og spengilegur, er karlmanulegur ásýndum og hefir orð á sér
fyrir að vera vel ípróttum búinn, er góður veiðimaður og hestamuður,
jpr aiit geugur i augun á kvenuioikinu. Hanu heiir og útlit til að
89
láta eigi allt fyrir brjósti brenna og að vera töluvert upp á kveun-
höndina, sem heldur ekki mun fella verð á karlmönnum iijá kvenn-
pjóðinni, pó pvílíkir hæfileikar ættu vsrla að vera í sérlegum háveg
um hjá betri liluta henuar. En ! pað var gátan, hvað
mikið ágæti og göfuglyndi haiði fröken Marguerite til að bera ? Fyrst
haíði eg haldið, að andi hennar samsvaraði hiuum ytra fríðleik,
en í seinni tíð var eg farinn að efast um að svo væri, og pað gat
vel veriö að hún væri svo tilfinningar lítil fyrir karimannlegu ágæti,
að hún gengi með rósemi að eiga pennan ómerkílega ríka spjátrung.
Alit petta varð eg að láta mér vel lynda, og eg bar pað nú
með meiri stillingu, en eg hafði getað búizt við fyrir mánuði síðan,
enda hefði eg hert upp hugann til pess að kæfa niður pá ást, er bæði
var óskynsamleg og mér óverðug. Fröken Marguente hafði líka
styrkt mig í peirri baráttu sér óafvitandi. Reyndar hafði hún
ekki getað skýlt fegurð sinni fyrir mér, en hún hafði líka sýnt mér
pann innra mann er hlaut að loka hjarta mínu fyri,- allri ást tii
hennar. |>að gat nú pessum stórríka erfiugja staðið á sama, en mér
létti pað mjög baráttuna við mitt eigið hjarta.
Svo fór eg snöggva ferð til Parísarborgar, bæði fyrir frú
Laroque og sjalfan mig. Eg kom paðan aptur fyrir tveim dögum
og íékk pá stiax að vita aö gamli herra Laroque hefði spurt eptir
mór allan daginn, og ílýtti mér pví upp á herbergi hans. Undir
eins og hann kom auga á mig færðist bros um hið úttærða andlit
hans og leit hann á mig með einskonar gleðibragöi og sagði síðan
með grafarraust sinni:
„Herra Odiot! herra de Saint-Cast er dáinn!“
þ>að var petta, sem gamla manninum hafði pótt svo áríöandi
að segja mér. ijin nóttina haiði hershöfðingi de Saiut-Cast fengið
slag og skilið einni klukkustundu síðar við pá glæsiiegu tilveru
er auðlegð konu hans hafði búið honum. Óðara en lát hans fréttist
til hailarinnar, haíði frú Aubry rokið heim tii vinkonu sinnar, og
par sagði doktor Desmarets, að pessar kveunsniptir hefðu allan
daginn haít langt og mjög fróðlegt samtal um dauðannoghve ómögu-
legt væri að sjá aökomu hans fyrir og verjait honum, eu að eigi
dyggði að bera sig allt oí illa; enda væri timinu eina meinabótin við