Austri - 31.07.1900, Blaðsíða 3

NR. 26
A tr S T fi I.
97
Fluttar kr. ^75,00
Eyjólfur E "Wium 0,50
Einar Einarsson 2,00
Pétur Pétursson 1,00
Y. Knudsen 2, 0
Asgrímur Yigfússon 1,00
Björn Benediktsson 1,00
Jónas Gíslason 1,00
Páll J>orsteinsson 1,00
Guðmundur Finnsson 1,00
Jón Erlendsson 1,0J
Jóhann Eiriksson 1,00
Sigbjörn þorvarðarson 1,00
Páll Hallsson 1,00
pórhallur Daníelsson 2,00
Björn Guðmundsson 1,00
Ólafur H Biiem 2,00
Kapt. Jörgensen s/s Erik 5,00
N.N. 2,50
Samtals Kr. 100,00
Safnað af
llunólfi Bjarnasyni Hafrafelli.
Itunólfur Bjarnason 3,00
Pétur Stefánsson 1,00
Sigurður Jónsson 1,00
Björn Jónsson 0,50
pórarinn pórarmsson 1,00
Björn Jónsson 1,00
Olafur Jónsson 0,60
Samtals Kr. 8,00
Safnað af
verzlunarstjóra Snæbirni Arnljötssyni
pörshöfn.
Sæmuudur Sæmundsson 3,00
Magnús pórarinsson 2,00
Jón Jónsson 2,oO
Steinpór Gunnlögsson 2,00
Leif Hansen 2,00
Friðrik Guðmundsson 2,00
Björn Guðmundsson 3,00
Arnprúöur Jónsdóttir 2,00
Jón porsteinsson 2,00
Arnljótur Ólafsson 20,00
Snæbjörn Arnljótsson _________30,00
Samtals Kr. 70,00
Eggert Briem Sauðárkrók 6,00
Y. Claesen sst. 4,00
Samtals Kr. 10,00
N. K. 1,00
T. L. Imsland 10,00
L. J. Imsland 5,00
Olaus Jakobsen ______^,00
Samtals Kr. 18,00
Safnað af
kaupm. Sig. Jóhansen Seyðisfirði.
Konráð Hjálmarson 50,00
Sigurjón Jóhannsson 1,00
Árni pórðarson 1,00
Stefán Th. Jónsson 20.00
Jóhann Sigurðsson 3.00
Kolf Johansen 3,00
Elis Jónsson 2,00
Jón Sigurðsson 3,00
Nikulás Guðmuudoson , 1,00
J>órarinn Ásmundsson 1,00
Sigfús Magnússon 1,00
Gestur Sigurðsson 2,00
Friðrlk Gislason 5,00
Gunnar porleifsson 0,50
Jóhann Sveinsson 1,00
Jón G. Jónsson 1,00
Finnur Einarsson 2,00
Einar J>órðarson 6,00
Sig. Johansen , 25.00
Samtals Kr. 128,50
Jón Jónsson Múla 10,00
Gunnl. Jónsson sst. 2.00
Karl Jónasson sst. 1,00
Vilhjálmur Friðlaugsson 1,00
Samtals Kr. 14,00
Seyðisfirði, 31. júlí 1900. Tíðarfarið aptur mjög og rosa- samt.
Fiskiafli heldur að örfast, pví
nú hefir síðustu dagana aflast töluvert
af s í 1 d.
„H ó 1 a r,“ skipstjóri Óst-Jacobsen,
komu hingað 28. og fóru héðan 29.
Með skipinu tök sér héðan far suður
á firði, málunarmeistari Karl Krist-
jánsson frá Björgvin, er par hefir
komið sér mjög veí f'ram og er par að
verðleikum í miklu áliti.
“Inga“ kom hingað nýlega með
salt til fiskiskipa stórkaupmanns Thor
E. Tuliníus. pegar hún var á útleið
fór hún upp á sker í blindpoku fyrir
Dalatanga og bilaðist eittbvað lítið
eitt stýri skipsins, sem tókst pó að
gjöra hér við.
„Nörðfjörður,“ eitt af botn-
vörpuskipum Garðars, fór nýlega norð-
ur á Akureyri eptir síld til beitu og
hleypti upp á sker á pistiifirði og
sat par fastur í 12 tíma og komst pá
loks aiu Hefði nokkuð golað, hefði
skipið vafalaust strandað par til
fulls
„M j ö 1 n i r“ kom hingað að norðan
29. Með skipinuvar áleiðis til Hafn-
ar kaupmaður Sigfús Jónsson.
•f Nýlega hafa pau bæjarfógeti og
sýslumaður Klemens Jónsson og frú
hans misst einkason sinn Agnar 4 ára
gamlan, frábærilega efnilegan dreng.
— Einnig er dáin dóttir sýslumanns
A. Y. Tuliniusar og frú hans, Axelina
Ouörún að nafni, 3 ára, einkar frítt
og frábært stúlkubarn.
•f J ó n bóndi Guðmundsson
á Freyshólum í Skógum andaðist hinn
16. p. m., á áttræðisaldri. Hann var
hinn mesti greiða- og gestrisnismaður,
og hvers manns hugljúfi, og búhöldur'
var hann einn nreð peim betri er nú
gjörast.
Jarðarför hans fór fram 23. p, m.
að viðstöddum fjölda ínanna, er gjörðu
sitt til að heiðra miríningu hins látna
vinar.
Dalbúi.
f Nýdáinn er Björn Pálsson
bóndi á Hallgeirsstöðum í Hlíð.
€11 og fiskur
verður hvergi betur borgaður i sumar
í lausakaupuin og í reikninga en við
Wathnes verzlun.
SUNDMAGAK langbezt borgaðir
við Wathnes verzlun.
SELSKINN hert, og vel verknð
eru vel borguð við Wathnes verzlan.
Seyðisfirði 23, j,úní 1900
Jóh. Vigfússon.
Ágætt íslenskt saltkjöt
fæst við Wathnes verzlan.
Seyðisf. 23. júní 1900.
Jóh. Vigfússon
Ljósmyndir
tekur undirskrifaður á hverium degi
fra kl. 10—4.
Hallgrímur Einarsson.
Veitingasala.
Frá pessum degi byrjar hjá mer
undirskrifaðri veitingasala á mat, kaffí
sukkulaði, limonade, vindlum, hvítöli,
og krónoli og öðru pví sem menn neyta
á staðnum, að undanskildum áfengum
drykkjum.
Keykdalshúsi á Fjarðaröldu 28. júlí 1900.
Pálma Vtgfúsdóttir
P r j ö n a v é 1 a r
með innkaupsverði,
að viðbættum flutningskostnaði, má
panta hjá:
Jóh. Kr. Jónssyni
á Seyðisfirði
Timbur.
Júffertur af ýmsum lengdum, plankar,
fleiri sortir, og hálfplankar, fást með
sanngjörnu verði og 10°/0 afslæt^
móti peningum hjá Jóni Jónssyni í
Múla.
Allir sem skulda við verzlan
mína á Seyðisfirði, eru vinsamlega
beðnir að borga nú í sumar, pvi ella
neyðist eg til að láta innkalla skuldirnar
með lögsókn.
pórshöfn á Færeyjum í júlí 1900
Magnús Einarsson.
Lifsábyrgðarfélagið
„S t a r“
hefir hagkvæmara og betra lífsábyrgð
arfyrirkomulag en önnur lífsábyrgð-
arfélög og hefir pví unnið sér meiri
útbreiðslu um öll Norðurlönd eu nokk-
urt slíkt félag.
Allir sem tryggja vilja líf sitt ættu
að gjöra pað í „Star“
Umboðsmaður félagsins á Eskifirði
er:
Arnór Jöhannsson,
verzlunarmaður.
Islenzk umboðsverzlun
kaupir og selur vörur einungisJyrir
kanpmenn.
Jakob Gunnlögsson,
Niels Juelsgade 14
Kjöbenhavn K.
94
á pað, að skemma eigi áhrif pessarar sveitasælu með penínga-
gjöfum.
Eptir petta skemmtilega atvik sökti frú Laroque sér með
ánægju otan í einhverja sæludrauma, en fröken Marguerite lék sér
með hinum mesta alvörusvip að blævæng sínum..
\ Stundu síðar komum við í áfangastað. Einsog fiest bændabýli
par í sveit, liggur Langoat bóndabærinn í dalverpi einu í
heiðinni. Bóndakonan var pegar á batavegi, og hún lét strax fara
að búa til nnðdagsverðar, sem við til hægðarauka höfðum flutt mestan
tilbúinn með okkur. Yið borðuðum úti í túni undir greinum störs
kastuníutrés og par sat frú Laroque með mestu ánægju á öðru
vagnhægindinu og kvartaði ekkert um að pað færi illa um sig, en
kvacst gleðja/ sig svo við pað, að petta borðhald okkar minnti sig
á heyukaparfóikið, er hún heíði séð hreiðra sig undir runnum og
njóta par hinna einföldu máltíða sinna, sem hana hefði jafnan
langað svo mjög til að taka pátt í. En hvað mig sjálfan snerti,
pá vogaði eg mér ekki að nota petta tækifæri til nánari kunnings-
skapar við pær mæðgur, svo eg síðar roeir pyríti rigi að álasa mér,
og pví varð|mér lítil gleði að pessari sveitasælu.
Að lokinni máltíð benti frú Laroque á allháa hæð skammt frá
okkur og spurði mig, hvort eg heíði komið pangað, og pá eg neitaði
pví, bætti hún við:
„J>að er rangt af yður. J>að er svo undur fagurt útsýni paðan.
A meðan verið er að leggja á liestana og spenna pá fyrir vagninn
getur dóttir mín farið pangað rneð jöur; eðaer ekki svo Mrguerite?11
„Eg móðir mín ? Eg hefi aðeins verið par einu sinni, og pað
er svo langt um liðið.--------— Annars rata eg víst pangað upp.
Komið herra Odiot, og búið yður nndir örðuga göngu.
Fröken Marguerite og eg lögðum svo af stað upp á hæðina eptir
brattri götu er gekk gegnum skóg utan í hæðinni. Hin léttstíga unga
mær nam við og við staðar á leiðinni til pess að líta eptir
pví, hvoit eg kami á eptir henni, og til pess að kasta mæðinni og
brosti til min pegjsndi. £á er við vorum komin cpp á hæðina
varo fyiir okkur nakin heiði og á henni lást i nokkrum fjarska
sveitakijkja mtð tuini, er blasti við hinum bjarta himni. — „farna
91
„Já frænka,“ svaraði hinn ungi Arthur henni rólega, og var
auðséð, að pilturinn fann mikið til sín.
Svo varð pögn, er frú de Saint-Cast loks rauf með pví að
stynja upp frá sínu sundurkramda hjarta eptirfarandi spurningum:
„Og gekk pað nú allt vel?“
„Mikið vel frænka mín, ágætlega.“
„Yar líkfylgdin fjölmenn?“
„Allir bæjarbúar, frænka, hver og einn einasti.“
„Og herdeildin?11
„Já, frænka, allt setuliðið og hljóðfæraleikendurnir líka.“
„Og slökkviliðið?“
„Já, slökkviliðið líka, frænka min, einsog við var að búast.“
Eg skal engum getum að pvi leiða, hvað frú de Saint-Cast
hefir fundið svo átakanlegt við pessa síðustu fregn, sem fékk svo
mikið á hana, að pað leið yfir bana, rétt á eptir pvi að hún hafði
rekið upp svolítinu barnaskræk, scm kallaði alla kvennpjóðina til
pess að stumra yfir ekkjufrúnni og gaf okkur karlmönnunum færi á
að komast burtu. Að minnsta koti notaði eg mér af tækifærinu til
pess að komast út. p>að var mér sannur viðbjóður að sjá pessa
kvennsnipt hræsna pessa viðbjóðslegu soig sína á leiði hins ístöðu-
litla en heiðarlega gamalmennis, hvers líf hún hafði galliblandað og
hvers dauða hún að öllum líkmdum liafði fiýtt fyrir.
Litlu síðar lét frú Laroque spyrja mig um pað, hvort eg vildi
aka með peim mæðgunum til búgarðsins Langoat, sem liggur um
3 mílur nær hafinuu. Hún ætlaði sér að fara pangað með dóttur
sinni og borða par miðdegisverð. Bóndakonan, sem par bjó, hafði
verið fóstra fröken Margnerite og var nú veik, og höfðu pær mæðgur
lengi ætlað. sér að sýna henni pá vinsemd að heimsækja hana. Við
ókum af stað kl. 2 eptir hédegi, og var veðrið svo heitt, að við
höfðum báðar vagndyrnar opnar, svo að loptið gæti leikið um okkur
í vagninum og voitt okkur nokkurn svalanda.
Engin af okkur hóf máls á nokkru sérlegu umtalsefm. Frú
Laroque sagði sér liði eins vel og hún væri komin í Paradís og
lagði allar dúður af sér og virtist lifa í einlægum sæludraumi. A
móti hennni sat fröken Marguerite með venjulegum alvörusvip og