Austri - 01.09.1900, Blaðsíða 3

m. 30
A U S T R I.
111
stefnum í pessu máli sem frarn hafa
komið á síðustu fingum, og kom fram
svolátandi tillaga:
„Fundurinn lýsir yfir Jiví, að hann
álíti að stjórnarstefna sú, er felst í
frumvarpi Dr. Yaltýs frá 1897, dragi
valdið út úr landinu og sé pví óhafandi,
en álítur annars æSkilegt að stjórnar-
skrármálið yrði ekki tekið fyrir á
pessu næsta pingi.“
3. Korn fram breytingartillaga svo
hljóðandi:
„Fundurinn lýsir pví yfir, að hann
óskar pess, að stjórnarskrármálið verði
sem fyrst útkljáð á pingi, á peim sarna
grundvelli sem frumvarp dr. Valtýs er
byggt á. .
Hin síðari tiuagan, sem var íyrn
uppborin, var felld með 26 atkv. gegn
einu, hin fyrri samp. með 27 atkv.
gegn einu.
4. Skorar fundurinn á alpingi, að
leggja atvinnuvegum landsins, sérstak-
lega landbúnaðinum, meira lið en hingað
til hefir verið gjört, og spara ekki til
pess fé, að svo iniklu leyti sem fjár-
hagur landsins polir. Sömuleiðis að
taka landbúnaðarlög vor til nákvæmrar
yfirvegunar.
5. f á lýsti Jón læknir Jónsson yfir
pví, að hann byði sig fram til pings,
og vildi fylgja fram ályktunum pessa
fundar, og skýrði frá skoðunum sínum
á ýmsum aðal landsmálum, en sérstak-
lega samgöngu- og atvinnumálum.
Fleira gjörðist eigi á fundi.
Fundi slitið.
Ó. F. Davíðsson.
Grímur Laxdal.
Skiptapi. Bátur fórst með 3 mönn-
um 30. ágúst hér frá Borgarhól.
Mennirnir hétu: Magnús Magnússon,
fornraður, Iugjaldur' Jónsson og J>or-
björn Jósepsson, allir kvongaðir, hinir
mestu myndar- og dugnaðarmenn.
„Vandalismus“. Súlunum fyrir fram-
an minnisvarða Otto Wathnes hafa
einhverjir porparar rutt um koll; er
petta ópokkaverk eflaust framið á
nætuipeli meðan lögreglan sefur.
Annað óþokkabragð hefir verið haft
í frammi við síldarlása peirra Wathnes
og Imslands, er menn hafa fest hand-
færiskróka í og svo lypt nótinni frá
botni, svo töluvert af síld hefir sloppið
úr lásunum, og fundust eitthvað 11
handfærisönglar fastir í nótinni, er
hún var tekin upp.
Slokkvivól keypti bærinn fyrir ærna
peninga pegar í vor. Engar æfingar
hafa verið haldnar til pess að venjast
við að nota vélina, sem pó er bráð-
nanðsynlegt, ef bún á að geta komið
að nokkru liði er á parf að halda.
En slökkvivélin hefir að sögn legið
hingað til í rökum og músfullum
kjallara og ætti bæjarstjórn kaupstað-
arins að líta betur eptir pessu og sjá
svo um, að bærinn hefði eigi varið
pessu mikla fé úr bæjarsjöði til
önýtis.
Allar aðgjörðir
á úrum og blukkum
erumjög vandaðar og óvenjulega fljótt
af hendi leystar
á úrsmíðaverkstofu
Friðriks Gríslasonar.
Takið eptir!
Eptirleiðis tek eg undirskrifaður að
mér að veita ungum og efnilegum
piltum, ef pess er óskað, tilsögn í
helztu undirstöðuatriðum búfræðinnar,
bóklega og verklega.
Möðrudal á Fjöllum, 25. ág. 1900.
Guðmundur Sigurðsson.
Cr awfords
Ijúfifenga
BISCTJITS (smákökur)
tilbuið af CRAWFORD & SONS,
Edinburgh og London
Stofnað 1830.
Einkasali fyrir Island og Færeyjar
F. Hjorth & Co.
Kjöbenhavn K.
The
North British
Ropework Company
Kirkcaldy í Skotlandi
Contractors to H. M. G-overnment
búa til: rússneskar og ítalskar
fiskilína” og færi.
Manilla og rússneska kaðla, allt sér
lega vandað og ódýrt eptir gæðum.
Einka-nmboðsmaður fyrir Danmörk
ísland og Færeyjar:
Jakob Gunnlögsson
Kjöbenhavn K.
lOrgel-
Har
rmonium,
| heimasmiðuð, verðlaunuð með heið-
| urspeningi úr s i 1 f' r i í Málmey
(1896 og í Stokkhólmi 1897. Yerð
jfrá 125 kr. -4- 10°/0 afslætti. Yfir
4 0 0 kaupendur hafa lokið lofsurði
á Harmonia vor, og eru margir
peirra á íslandi. — Við höfum líka
á boðstólum Harmonia frá b e z t u
verksmiðjum í A m e r í k u. Af
peim eru ódýrust og bezt Keed-
hams með 2 r ö d d u m og K o p-
1 e r s m e ð f j ó r u m, í háum
kassa af hnotutré með
standhyllu og spegli á kr.
257,50 au. „netto“. — Biðjið um
verðlista vora með myndum.
Petersen & Steenstrup,
Kjöbenhavn V.
pAKKARÁVARP.
Við undirskrifuð viljum hörmeð geta
pess í hinu heiðraða blaði Austra, að
veturinn 1899—1900 urðum við heytæp
fyrir gripi okkar, svo að við urðum að
leita til sveitunga okkar með heybjörg,
hvar við fremur öllum öðrum sveit-
ungum okkar viljum geta peirra heiðurs-
og sómahjónanna Einars Eiríkssonar
bónda á Sævareuda og konu hans Sig-
ríðar Sigurðardóttur. pessi blessuð
góðu hjón hafa undantekningarlaust
mest og bezt hjálpað okkur af öllum
Loðmfirðingum pessi vorin í basli okkar
bæði með mikilli heybjörg, matbjörg,
eldiviði, fatnaði og fleiru svo tugum kr.
skiptir; og ofan á petta allt, sendu pessi
heiðurshjón okkur í vor framgengna á.
pessi sómahjón eru heiðurs verð bæði
fjær og nær fyrir góðsemi sídr og
rausn við fátæka og bágstadda menn,
sem alla aðra. En par við erum eigi
megnug á nokkurn bátt að launa
pessum blessuðu hjónum pessar stóru
gjafir, pá biðjum við algóðan Guð á
hæðum að auðga pau og blessa af
ríkdómi sínum fyrir okkar hönd.
Ennfremur viljum við geta pess, að
lítið pekkt sómahjón, gullsmiður Björn
Pálsson á JSTesi og kona hans Margrét
Björnsdóttir, sýndu okkur pá góðsemi
og ransn, áður en pau fóru frá Nesi í
vor, að pau gáfu okkur 100 pd. af töðu
og 100 pd. af útheyi, hvar fyrir við
biðjum góðan Guð að launa peim.
Fjórir sveitungar okkar, auk hinna
fyrtöldu, peir bændurnir: f>órarinn
Jónsson, Bárðarstöðum, Jón JoJeifss.,
Úlfsstöðum, Jón forsteinsson, Klippst.
og Páll Ólafsson, Nesi létu okkur í
vor hafa sín 50 pd. hver af töðu, sem
við vottum peim okkar innilegasta
hjartans pakklæti fyrir.
Hjálmárströnd í Loðmf. 12. ág. 1900.
Hallgrímur Metúsalemsson.
Krístjana J. Vigfúsdóttir.
ÚAKKLÆTISAVARP.
Eg undirskrifuð bið af alefli hjarta
míns pann allsvaldanda himnaföður að
launa öllum velgjörðamönnum mínum
fyrir mig sem hafa rétt mér hjálpar-
hönd með minn aumingja, par sem
mínir veiku kraptar eru á enda; og
sérílagi bið eg pann sama himnaföður
ao launa heiðursmönnunum Bjarna
Sigurðssyni gullsmið, og Jóni bróður
hans og hans heiðruðu konu Guðrúnu
Guðmundsdóttur, sem tóku mitt mun-
aðarlausa barn nakið frá sínum
sorglegu móðurknjám sömu nóttina og
pað fæddist, og fara með pað sem sitt
eigið barn. ]?essa mína veiku bæn
bið eg pann almáttuga að veita mér
aumri í Jesú nafni.
Signý Sigfúsdóttir,
Fornastekk.
106
komið býsna kænlega ár yðar fyrir borð herra OhampCey, eg hlýt
að hrósa yður fyrir kænsku yður —-------------J>ér hafið leikið prýðn
lega hið óeigingjama og óframa hlutverk yðar, sem Laupépin vinur
yðar hefir lagt niður fyrir yður er hann sendi yður hingað ----------
Bann vissi bezt við hverja hann átti----------Honum var kunnugast
um hið hlægilega sérlyndi fröken Marguerite. ----------|>ér hélduð
vís t að pér hdðuð í áð í milliónir pessar, er reyndar fer orð af
að eigi séu sem bezt fengnar. En hvað um pað, pær eru pó ætíð
nógu góðar til pess að gylla upp aptur markgreifa merki yðar og
koma fótum undir yður aptur.------------En héðan af ræð eg yður
til að hugsa ekki framar upp á pað------------pví pað sver eg yður
hér með, að eg skal pegar koma upp uin yður öllu yðar kænlega
ráðabruggi og fyrirætlun!11
„Fröken Helouin! J>að er meiri en tími til pess kominn, að
við bættnm pessu tali er nú gengur langt úr hófi. Hefði eg farið
að bera sögur af yður, pá vitið pér sjálfar bezt, hve hættulegar
pær hefðu getað orðið yður; og pó pér nú farið að rægja mig, pá
megið pér treysta pví, að eg ætla mér ekki að feta par í fótspor
yðar. Og svo leyfi eg mér að kveðja yður.“
Eg fór burtu frá pessum vesalingi með óbeit og kenndi pó í
öðru veitínu i brjóst urn hana. Reyndar gat eg skilið í pví, að
betri menn en fröken Heloin gætu leíðst á afvogu í peirri undirtillu-
stöðu, er hún var í hér í höllinni, og pað prátt fyrir hæfileika
hennar á ýmsa vegu, en eg hafði aldrei getað ímyndað mér pvílíkt
djúp af hatri og öfund, sem eg hafði hér séð niður í, svo mig hafði
bryllt við. fað er víst varla til staða, er hefir meirí freistni í för
ineð sér og elur fmnur öfundsýki eða særir meira hina kvennlegu
sjálfstæðistilfinning og hégómadýrð, en sú staða er fröken Helouin
hefir hér í höllinni, og pað er ekkert nema bæn og árvekni er ver
pessa vesalinga sama falli sem fröken Eelouin. Og eg hafði opt
með hrvllingu hugsað til pess, að Helena systir mín kynni að neyðast
til pess að leita sér álíka stöðu bjá einhverju ríkisíólkinu, er að
öllum líkindum var miklu síðri . mannkostum búið en fólkið hérna.
En nú sór eg pess dýran eið, að heldur en eg tæki pann kost upp,
skyldi eg vinna okkur brauð í sveita mins andlits og búa heldur
103
—- -----Eg vona að pað sé ekki um seinan--------------— Herðið pér,
barnið gott, upp hugann! Veríð pér hugrakkar, eg vona að geta
bjargað yður. En látið mig nú vita, hvað pér viljið að eg gjöri
fyrir yður? Hefir pessi kvennabósi nokkurn ástapant oða bréf frá
yður, er eg geti krafið hann um? J>ér getið ráðið yfir mér einsog
eg væri bróðir yðar.“
En nú sleppti hún hendi minni í reiði — »il>ér eruð miskunar-
laus maður“ sagði hún. „í>ér talið um að bjarga mér-----------------og
pó eruð pað einmitt pér, sem hafið steypt mér í ógæfuna! Fyrst
létust pér elska mig, en síðan hafið pér snúið við mér bakinu, —
auðmýkt mig og gjört mig örvinglaða---------------Öll ógæfa mín er
yður að kenna!“
„J>ér hafið mig fyrir rangri sök. Eghefi aldrei gefið yður ástæðu
til pess að halda að eg elskaði yður; en eg hefi kennt í brjóst
um yður, og pað gjöri eg enn. En eg skal játa pað, að fríðleiki
yðar, gáfur og menntun gefur yður ástæðu til pess að væntast meira
en bróðurkærleika af samvistamönnum yðar, en sökum stöðu minnar
og skylda minna við ættingja mína, má eg eigi fella ástarhug til
yðar, en eg skal játa að mér pykir pér fríð stúlka, og pér verðið
að játa það,að eg hefi sýnt yður virðingu mína með pví að láta eigi
fríðleik yðar fá meiri áhrif á mig, og eg get ekki séð, að eg hér
með sýni yður nokkra lítilsvirðingu; en pað hlýtur að ganga n Yu
nær virðingu yðar, að pola ástaratlot af peim manni, er pö hefir
aldrei komið til hugar að giptast yður.“
„J>að vitið pér ekkert um,“ sagði hún og leit um leið mjög
illilega til mín. „En pað eru heldur ekki allir karlmenn glæfra-
menn!“
„Sé pað einungis ásetningur yðar, fröken Helouin, að móðga
mig, pá ætla eg að kveðja yður.“
— „Herra Maxime!“ hrópaði hún og hljóp fram fyrir mig til
pess að hepta brottför mína! „Fyrirgefið pér mér! verið miskun-
samur! Ó eg er svo sorgbitin og pér skiljið mig ekki! En setjið
yður í minn stað og ímyndið yður, stúlku, er Guð hefir gefið
innilegar tilfinningar og góðar gáfur-------------og sem aðeius hefir
tækifæri til pess að nota pessa hæfileika tii að pjást af peirn