Austri - 01.09.1900, Blaðsíða 4

NR. 30
ADSTRI.
112
Aalgaards ullarverksmidjur
en
vefa margbreyttari, fastari, og fallegri dúka úr islenzkri ull
nokkrar aðrar verksmiðjur í Norvegi.
AALGAAliDS ullarverkssmidjur fengu
§Pfp hæstu verðlaun
(gullmedalíu) á sýníngunni í Björgviu í Norvegi 1898 (uiiiar verk-
siniðjurnar aðeins silfur medalíu.)
N 011 Ð M E N N sjálfir álíta pví Aalgaards ullarverksmiðjur standa lang-
fremstar af öllum sínum verksmiðjum.
Á ItíLANDI eru Aalgaards ullarverksmiðjur orðnar lang-útbreiddastar..
AALGcAABÐS ULLARVERKSMIÐJllli hafa síðastliðið ár
latið byggja sérstakt vefnaðarhús fyrir íslenzka ull og afgreiða pví
hér eptir alla vefnaðarvöru langtum fljotaraen nokkrar aðrar verk-
smiðjur hafa gjert hingað til.
VERÐLISTAR sendast ókeypis,
J$ÝNljiILORN af vefnaðarvörunum er hægt að skoða hjá umboðsmönnum
verksmiðjunnar sem eru:
í Reykjavík herra kaupm. Ben. S. f órarinsson,
Biðjið ætíð um:
ÖTTO M ON ST K I)S
1)A>SKA SMJÖRLÍKI.
Ekkert er hetra að gæðum.
Jafuast að fullu á við smjör.
Pæst alstaðar.
Reynið hin nýju ekta litarbréf frá
líK ll S LITARVERKSMIÐJU
Nýr egta dökkhlár litur
— — sæhlár —
á Borðeyri
- Sauðárkrók —
- Akureyri —
- pórshöfn —
- Vopnafirði —
- Eskiiirði
- Fáskrúðsfirði
-Djúpavog —
- Hornafirði
Nýir
verzlunarmaður
verzlunarmaður
verzlunarmaður
verzlunarmaður
skraddari
úrsmiður
ljósmyndari
verzlunarmaður
Guðm. Theodorsson,
Pétur Pétursson,
M. B. Blöndal,
Jón Jónsson,
Jakob Jónsson,
Jón Hermannsson,
Asgr. Vigfússon, Búðum,
Páll H. Gislason,
porl. Jónsson, Hólum.
hreppstjóri
umboðsmenn á fjærliggjandi stöðvum verða teknir.
Seyðisfirði 1900.
Eyj. Jónsson.
Aðal-umboðsmaður Aalgaards ullarverksmiðja.
Munið eptir að ullarviunuhúsið
„HILLEVAAG FABRIKKER“
við Stavangurí Noivegi vinnur hezta, fallegasta, og ódýrasta fataefnið, sem
hægt er að fá úr íslenzkri ull, einnig sjöl, gólf- og rúmteppi; pví ættu allir
em ætla að senda ull til tóskapar, að koma henni sem allra fyrst til ein-
hvers af umboðsmönnum verksmiðjunnar.
Umboðsmennirnir eru:
í Reykjavík herra bókhaldari Ólafur Runólfsson.
Stykkishólmi — verzlunarstjóri Armann Bjarnarson,
Eyjafirði — verzlm. Jón Stefánsson á Svalbarðseyri.
Vopnafirði — kaupmaður Pétur Guðjohnsen,
Breiðdai — verzlunarstjóri Bjarni Siggeirsson,
Aðalumboðsmaður SIGr. JOHANSEIÍ, kaupm. á Seyðisfirði.
Nýr egta demantssvartur litur
— — liálf-hlár —
Allar pessar 4 nýju litartegundir skapa fagran egta lit, og gerist pess
eigi pörf, að látið sé nema einu sinni í vatnið (án ,,beitze“).
Til heimalitunar mælir verksmiðjan að öðru leyti fram með sínum viður-
kenndu öflugu og fögru litum, sem til eru í alls konar litbreytingum.
Eást hjá Kaupmönnum hvívetna á íslandi.
Buch’s litunarverksmiðja,
Kaupmannahöfn V.
Stofnuð 1842 — Sœmd verðlaunum 1888.
nsen
jee
margaríne
0deniMi
r
Agætt
danskt Merkt
Margarine Pp/1 qýp
í stað smiors. <lxj*
S1I1J01
í smáum 10—20 pd. öskjum (öskjurnar fá menn ókeypis) hentugt ti
heimilisbrúks. Betra og ódýrara en annað Margarine. Eæst innan skamms
í öllum ver/.lunum á íslandi.
H. Steensens Margarinefabrik,
Yejle.
Ábyrgðarmaður og ritstjóri: cand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentsmiðja porsteins J. G. S/captasonar.
104
----------- og til að hata. Hvernig er lífi mínu varið? Hvað á eg
í vændum? Líf mitt pjáir tilhugsunin um fátækt mína, sem sællífið
og auðæfin í kringum mig gjörir enn pá pungbærari. Framtíð
mín er svo sorgleg tilhugsunar, að pað eru nú allar líkur til að eg
einhverntíma verði fegin að njóta peirrar sömu tilveru, er nú er
mér svo viðbjöðsleg og eg megi pá með sárum söknuði óska eptir
peim prældómi er eg nú er í!-----------------þér talið um æsku mína,
gáfur og menntun — — — Ó eg vildi óska mér að eg hefði eigi
haft neina æðri hæfileika! Jþá hefði eg ekki tekið petta svo nærri
mér!-----------Alla mína beztu hæfileika afhendi eg annari stúlku^
sem verður pví fríðari, pví elskulegri og pví drambsamari. Og pegar
hinn göfugasti hluti tilveru minnar er kominn henni að notum og
hefir prýtt pessa brúðu, hlýt eg að horfa upp á að hún nái ástum
bezta eiginrnanns og njóti með honum allrar fyllstu ununar lífsins,
en eg verð sjálf sem gömul og aflóa að veslast upp með litlum
eptirlaunum, er mér eru veitt. i gustukaskyni.------------Hvað hefi
eg til saka unnið, að eg verði fyrir pvílíku óláni? pví hittir ógæfan
mig fremnr en pessar konur? Eru pær máske mér í nokkru fremri
eða vænni? Sö eg spillt, pá er pví um að kenna,. að ógæfan hefir
sært mig pvílíku holundar- og mergundarsári, og af pví að óréttur
sá, er eg hefi orðið að pola, hefir villt mér sjónir.------------Guð
hafði gjört mig eins góða, eins ástúðlega, eins brjóstgóða, eða vel
svo pað.-------— pað er hægt, að vera góðgjörðasamur fyrir pá
auðugu; pað er svo ljúft að sýna öðrum líkn og aðhjúkrun, pegar
hamingjan leikur við mann! Yæri eg í peirra kringumstæðum og
pær í mínum, pá mundu pær hata mig — einsog eg nú hata pær!
pað er ómögulegt að elska pá, er við erum skyldugir að hlýða!
---------Er petta, sem eg nú segi yður, hið hryllilegasta? Eg
finn pað sjálf, og pví kvelst eg svo mikið-------------Eg veit sjálf
af pví, hve fyririitleg eg er, og fyrirvorð mig fyrir pað-----------en
get pó eigi að pví gjört, herra Maxime-------------pér sein eg hofði
elskað af öllu hjarta, hefðuð pér leyft mér pað! J>ér sem hefðuð
getað gefið mér aht pað aptur er eg hefi nú glatað: vonina, friðinn,
hjartagæzkuna og sjálísvirðinguna!---------— það var eitt augnablik
er eg hélt að mér væri borgið,-------------pá cr eg í fyrsta sinn sá
105
gæfuna breiða faðminn móti mér, var lukkuleg og vænti mér góðrar
framtiðar — — — Æ mig auma —---------------!“
Á meðan hún hélt pessa ræðu, hafði hún gripið um hendur mér,
og er hún nú pagnaði, beygði hún höfuð sitt með hinu flaxandi hári
ofan að peim, og grét einsog barn.
„Kæra fröken,“ sagði eg við hana, „eg skil öðrum betur hve illa
yður hlýtur að falla staða yðar hér, en pér verðið að játa, að pér
sjálfar spillið henni með peim harmatölum, er pér hafi látið nú í
ljós. J>að er rangt af yður og eg hiýt að segja yður pað, að a.lið
pér pvílíkar hugsanir frumvegis í brjósti yðar, pá eigið pér varla
betra skilið, en pau forlög, er pér hafið spáð yður. En eg vona
að pér gjörið allt of mikið úr ópægindunum við stöðu yðar hér.
fér hljótið pó að játa, að allir hér eru yður góðir, og hvað framtíðinni
við víkur, pá sé eg enga ómöguleika á pví að pér giptist héðan
góðri giptingu. Og eg raun ætið minnast vináttu yðar með pakklæti;
en eg endurtek pað hér, að pað hvíla pær skyldur á mér, að eg
ekki get hugsað til að gipta mig.“
Við pessi orð hóf hún allt í einu upp höfuð sitt og hvessti á
mig augun. - „Ekki einu sinni fröken Marguerite?“ spurði hún.
„Eg get ekki séð, að fröken Marguerite komi hér til greina.“
Hún strauk nú hárið frá andlitinu með annari hendi, og benti
hinni ógnandi að mér og hrópaði með dimmri röddu: — (jpér elskið
hana! eða réttara sagt, pér elskið heimanmund hennar; en pér
skuluð aldrei að eilífu ná í h inn!“
„Fröken Helouin“!
• — oÞér hljótið að vera í meira lagi einfaldur, ef pér treystið
pví að pér getið skýlt yður fyrir kvennmanni, er hefir verið svo
heimsk að fella ástarhug til yðar! í>ér getið reitt yður á pað, að
eg hefi séð út öll yðar kænskubrögð! Mér er líka vel kunnugt um
hvaða maður pér eruð -----------Eg var ekki langt í burtu er fröken
Parhoet trúði frú Laroque fyrir pvi, er pér höfðuð verið svo'
slunginnn að láta hana fá að vita.---------
„Nú, nú, svo frökenin stendur á hleri?
„Eg tek mér nú ekkert nærri dónasáap yðar----------— Eg sHj
vissulega h°fiia mín og pað bráðlega.-----------Jú, jú, pér hafið