Austri - 20.10.1900, Qupperneq 4

£ NR. 36
132
A U S T.R I.
Agætt
ilanskt
Merkt
SÆpPPP^
m Margarine 1)a/1 a
í stað smiors. -DvaIöIaJ*
smjor
I snulum 10—20 j:d. öskjum (öskjurnar fá menn ókeypis), bentugt ti
heimilisbrúks. Betra og ódýrara en annað Margari"e. Fæst innan skamms
í öllum ver/.lunum á Islandi.
H. Steensens Margarinefabrik,
Yejle.
Reynið bin lijju ekta litarbréf fra
BUí H’ LITAllVERKSMIÐJU
Nýr egta demantssvartur litur | Nýr egta dökkblár litur
— — liálf-blár — | — — sæblár —
Allar pessar 4 nýju litartegundir skapa fagran egta lit, og gerist pess
eigi pörf, að látið sé nema einu sinni í vatnið (án ,,beitze“).
Til heimalitunár mælir verksmiðjan að öðru leyti fram með sínum viður-
kenndu öfiugu og fögru litum, sera til eru í alls konar litbreytingum.
Fást hjá Kaupmönnum hvívetna á Islandi.
Buch’s litunarverksmiðja,
Kaupmannaliöfn V.
Stofnuð 1842 — Sœmd verðlaunum 1888.
Sundmagar
vel verkaðir eru keyptir hæðstu vcrði
móti vörum og peningum við
verzlan Andr. Rasmussens
á Seyðisfirði.
Saltflskur
vel verkaður er keyptur móti vörum
og peningum við verzlan Andr. Ras-
mussens á Seyðisíirði.
Fiskinn má leggja inn á Markhellum
og við verzlanina á Fjarðaröldu.
I
Crawfords
ljúffenga
BISCUITS (smákökur)
tilbuið af CRAWFORD & ONS,
Edinburgh og London
tofnað 1830.
Einkasali fyrir Island og Færeyjar
F. Hjorth & Co.
_______Kjöbenhavn K._______
Tbe
Ediuburgh Roperie
& Sailcloth Limitod Company
stofnað 1750.
Verksmiðjur í LEITH & GLAGOV
búa til:
færi, kaðla, strengi og seglduka
Vörur verksmiðjanna fást hjá kaup-
mönnum um allt land.
Umboðsmenn fyrir ísland og Fær-,
eyjar:
F. Hjorth & Co
Kaupmannahöfn.
The
North British
Ropework Company
Kirkcaldy í Skotlandi
Contractors to H. M. Government
búa til: rússneskar og ítalskar
fiskilínur og færi,
Manilla og rússneska kaðla, ailt sér
lega vandað og ódýrt eptir gæðum.
Einka-umboðsmaður fyrir Danmörk
ísland og Færeyjar:
Jakob Gunnlögsson
Kjöbenhavn K.
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
ílöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið Valdemar Pet-
ersen, Frederikshavn Danmark.
Llfsábyrgðarfélagið
„8 t a r66
hefir hagkvæmara og betra lífsábyrgð-
arfyrirkomulag en önnur lífsábyrgð-
arfélög og hefir pví unnið :ér meiri
útbreiðslu um clll Norðurlönd en nokk-
urt slíkt félag.
Allir sem tryggja vilja líf sitt ættu
að gjöra pað í „Star“
Umboðsmaður
fólagsins á Eskifirði
er:
Arn r Jöhannsson,
verzlunarmaður.
rrjonavclar
með innkaupsverði
að viðbættum ílutningskostnaði, má
panta hjá:
Jób. Kr. Jónssyni
á Seyðisfirði
Eg undirskrifaður hefi næst undan-
farin tvö ár reyut Kína-lífs-elixír
Valdemars Petersens, sem berra H.
Johnsen og herraM. S. Blöndal kaup.
menn hafa til sölu, og hefi eg alls
enga magabittera fundið jafn gðða sem
áminnstan Kínabitter Valdemars og
skal pví af eigin reynslu og sannfær-
ingu ráða íslendingum til að kanpa
og brúka pcnnan bitter við öllum
magaveikindum og slæmri melting
(dispepsi), af hverri helzt orsök sem
magaveikindi manna eru sprottin, pví
pað er sannleiki, „að sæld manna
ungra sem gamalla er komin undir
góðri meltingu'1* En eg hefi revnt
marga fleiri svo kallaða magabittera
(arkana), og tek pennan bitter langt
fram yfir pá alla.
Sjónarhól,
L. Pálsson,
praktisérandi læknir.
Kína-lifs-elixmnn fæst hjá flesjuiu
kaupmönnum á íslandi.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kina-lífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta eptir pví, að
Y. P
F
standi á flöskunum í grænu lakki, og

iörgel-
Harmpnium,
verðlaunuð með heið-
s i 1 f i' i i Málmey
heimasmiðuð,
urspeningi úr s 11 í r í
1896 og í Stokkhólmi b'97. Verð
frá 125 kr. -p 10°/q afsiætti. Yfir
4 0 0 kaupendur hafa lokið lofsorði
á Harmonia vor, og eru margir
peirra á Islandi. — Við höium líka
á boðstólum Harmonia frá b e z t u
verksmiðjum í Ameriku. Af
peim eru ódýrust og bezt Need-
nams með 2 r ö d d u m og K o j)-
1 e r s m e ð f j ó r u m, í háum
kassa af hnotutró með
standhyllu og spegli á kr.
257,50 au. „netto“. — Biðjið um
verðlista vora með myndum.
Petersen & teenstrup,
Kjöbenhavn V.
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentsmiðja
por&tiens J G. Ha^tacvr.ar.
116
um dómkirkjusmíði hennar. og gat opt tímum saman setið og gjört
teikningar kirkjunni viðvíkjandi.
Svo fór eg næstum pví á hrerjum degi heim til frökenarinnar
til pess að grúska í ættarskjölum hennar, pví hæði reið á pví áð
láta hana engan grun hafa af pví, að mál hennar væri tapað, og sv'o
fann eg par mörg æfiníýri og munnmælasögur, er lýstu ágætlega
tíðarandanum einsog hana hafði verið pegar pessar hötjusögur gjörð-
ust. Fröken Porhoét var raér innilega pakklát fyrir rannsóknir
mínar, sem voru mér sjálfum til dægrarstyttingar og afpreyjunar í
raunum míntun.
En pví nær sem leið að brúðkaupsdeginura, pá minnkaði eptir
pví uppgjöi ðarfjör fröken Maiguerite, og hið forna tiltinningarleysi
og draumalíf virtist aptur komið yfir hana. Eg tók jafnvel stundum
eptir pví, að húu horfði á mig mjög efablandin og áhyggjufull. En
móður hennar langaði auðsjáanlega til pess að segja eitthvað við
mig, sem hún ekki kom sér að. í fyrra dag hittist pa.ð sv) á, að
við urðum tvö ein í dagstofunni, pareð fröken Helouin hafði eitthvað
vikið sér frá. Sktaf okkar féll niður, og eptir litla pögn sagði frú
Laroque með geðshræringu:
„Herra Odiot, pér geymið ekki leyndarmál yðar vel!“
„Leyndarmál mín, frú mín, eg skil yður ekki. Að fröken Por-
hoét einni undanskilinni hefi eg engurn trúað fyrir nokkru leyndar-
máli mér viðvíkjandi“.
„Æ, eg trúi pví, eg vil svo fegin trúa yður — — eg trúi yður
— — en pað er ekki nóg með pað! — — —“
í pví kom ft öken Helouin inn aptur, og parmeð var petta sam-
tal okkar á enda.
Daginn par á eptir — pað var í* gær — hafði eg riðið snemma
dags út til pess að líta eptir skógarhöggi par í grenndinni. Klukk-
an um pað bil 4 sð hallandi degi reið eg aptur heimleiðis og mætti
]>á fröken Marguerite, er kom par á móti mér við bugðu á veginum.
Hún var einsömol. Eg heilsaði og ætlaði svo að ríða leiðar minnar,
en húit stöðvaði pá hest sinn og sagði:
„|3að er inndælt veður í dag, herra Odiot“.
117
„Já, svo er vist froker, og pér rotio ] að til pess að ríða ú
yður til skemmtunar“.
„ Jú, jú. Eg nota, eða réttara sagt, ver peim fáu frístundum, er
eg á eptir, illa, pví mér fellur ekki vel að vera einsömul á ferð.
En Alain var í svo miklu annriki — og vesiings Mervyn minn er
haltur. — Máske pér vilduð gjöra svo vel að koma í hans stað?“
„Með mestu ánægju! En hvert ætlið pér yður?“
„Mér hefir komið til hugar að ríða til turnbyggingar peirrar,
er st endur hinu megin við porpið Elven“. Og svo benti 1 iún. á há-
vaða langt í fjarska til hægri handar, og hætti við; „Ef eg man
rétt, pá munuð pér aldrei hafa komið pangað“.
„Nei, en mig htfir opt langað til pess, en pað hefir pó aldrei
orðið neitt af pví.“
„J>að fer vel á pví; en pað er orðið nokkuð framorðið, svo við
ættum helzt að riða nokkuð hart.“
Eg sneri hesti mínum við, og svo hleyptum við klárunuro.
Á leiðinni för eg að hugsa um pað, hvernig stæði á pessu móti
okkar, er mér virtist eigi með öllu ósjálfrátt. Mér kom til hugar,
að við nákvæmari yfirvegun pá hefði fröken Marguerite farið að ef-
ast um álygar fröken Helouin á mig, og að hún vildi nú sýna mér
sömu tiltrú og áður.
í pessum pönkum hugsaði eg lítið um hvert við ætluðum okkur
að fara. En eg hafði opt heyrt getið um turnbygginguna við Elven,
en eg hafði aldrei komið í grennd við pessar merkilegu men]ar frá
fornöldmni, er lágu nálægt veginum frá Rennes og Jocelyn, er geng-
ur niður að sjónum yfir eyðilegar heiðar.
J>orpið Elven ber ljósar menjar miðaldanna, par sem húsín
virðast að hafa staðið óbreytt í mörg hundruð ár. og í peim býr
forneskjulegt fólk, en minnir mann pvi nær á fornöldina, og líktist
meir steingjörfingum en lifandi mönnnro, og talar líka pað mál, er
fæstir nútíðarmenn skilja.
Skammt handan við porpið Elven riðum við á pvergötu, er lá
upp á sandhæð nokkra. J>aðan höfðum við áætt útsýni til turn-
byggingarinnar, er stóð par spölkorn frá á skógi vaxinni hæð. Yið
ríðum niður af sandhólnum og eptoi mjög grýttri vegarmynd í gegn