Austri - 07.11.1900, Page 4

NR. 38
A U S T R I.
140
H.St
eeggRyiyjjr
MARGARÍNE
fden
Merkt
da
“■•garino
sinjors.
1 smáum 10—20 pd. öskjum (öskjurnar fá menn ókeypis) bentugt til
"heimilisbrúks. Betra og ódýrara en annað Margarine. Fæst innan skamms
í öllum verzlunum á Islandi.

H. Steensens Margarinefabrik,
Yejle.
Holmens Mineralyandfabrik
í Stafangri.
Kigandi: Johl. Grjemre
býður mönnum hérmeð til kaups sína nafnfrægu gosdrykki: LIMONADE,
SÓDAYATN og S E L T E R S V A T N; og sömuleiðis E D IK. Allar
pantanir frá íslandi verða afgreiddar viðstöðulaust. Einnig tekúr laun til
sölu allar ísienzkar vörur, svo sem: ULL, ÆÐAB.DÚN, LAMB-
SKINN, GÆRUB, KJÖT, SALTFISK, SlLD o. fl. Enn-
fremur tekur hann að sér að kaupa fyrir menn allskonar útlendar vörur, fyrir
vörur eða peninga, allt gegn sanngjörnum umboðslaunum. «
Munið eptir að ullarviimulmsið
..HU.I.F.V VAG I AHHIKKFU
við Stavangur í Norvegi vinnur bezta, fallegasta, og ódýrasta fataefnið, sem
hægt er að fá úr íslenzkri «11, einnig sjöl, gólf- og rúmteppi; pví ættu allir
sem ætla að senda ull til tóskapar, að koma henni sem allra jyrst til ein
hvers af umboðsmönnum verksmiðjunn ir.
Umhoðsmennirnir eru:
í Beykjavík herra bókhaldari Ólafur Bunólfsson.
Stykkishólmi — verzlunarstjóri Armann Bjarnarson,
í s a f i r ð i herra kaupm. Arni Sveinsson,
Blönduós herra verzlunarmaður A r i S æ m u n d s e n,
Skagaströnd herra verzlunarm. Halldór Gunnlögsson,
Sauðárkró.k herra verzlunarm. Óli P. Blöndal,
Eyjafirði — verzlm. Jón Stefánsson á Svalbarðseyri.
Oddeyri — kaupm. Asgeir Pétursson,
Yopnafirði —• kaupmaður Pétur Guðjohnsen,
Breiðdal — verzlunarstjóri Bjarni Siggeirsson,
Aðalumboðsmaður SIG. JOHANSEN, kaupm. á Seyðisfirði.
Reyuið hin uýju ekta litarbiéf frá
BUFH’ LITARVERKSMIÐJU
Nýr egta demantssvartur litur | Nýr egta dökkblár litur
— — hálf-blár —■ | — — sæblár —
Allar pessar 4 nýju litartegundir skapa fagran egta lit, og gerist pess
eigi pörf, að látið sé nema einu sinni í vatnið (án ,,beitze“).
Til heimalitunar mælir verksmiðjan að öðru leyti fram með sínum viður-
kenndu öflugu og fögru litum, sem til eru í alls konar litbreytingum.
Eást hjá Kaupmönnum hvívetna á ís'andi.
Buch’s litunarverksmiðja,
Kaupmanuahöfn V.
Stofnuð 1842 — Sœmd verðlaunum 1888.
The
líorth British
Ropework Company
Kirkcaldy í Skotlandi
Contractors to H. M. Government
búa til: rússneskar og ítalskar
flskilínur og færi,
Manilla og rússneska kaðla, ailt sér
lega vandað og ódýrt eptir gæðum.
Einka-umboðsmaður fyrir Danmörk
ísland og Færeyjar:
Jakoh Gunnlögsson
Kjöbenhavn K.
I fyril-skilvindur
! hcfii Jón Bergsson á Egilsstöðnm til
sölu. pær eru geymdar hjá Jóni
Jónssyni pöntunarstjóra í Múla, og
geta menn einnig fengið pær hjá
honum.
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil, Skapti Jósepsson.
P rentsm iðja
porsteins J G. Skaptasonar.
124
einu undanskildu, er enginn mátti annar vita en við tvo. En
seinna komu pau frú Laroque on læknirinn til mín og staðfestu sögu
Alains, og gladdi pað mig að engan' grunaði hið minnsta, hvernig
petta hefði í raun og veru atvikast.
Eg hefi alla nóttina verið að hugsa um stökk mitt út úr
turnglugganum og allt pað, er farið hafði okkar fröken Marguerite
á milli par á undan og fannst mér sem eg svifi í lausu lopti ísvefn-
móki mínu og hrökk svo upp með hitasótt og andvorpum. Klukkan
var eigi meira en 8, pegar fröken Porhoét kom til mín og settist
með prjóna sína fyrir framan rúm mitt, og, par hefir liún setið
allan dagmn og veitt móttöku peim mörgu gostum, er hafa, heimsótt
mig. Næst á eptir fröken Porhoet kom frú Laroque og prýsti Iengi
hönd mína og sá eg tvö höfug tár renna niður kinnar hennar. Máske
dóttir hennar hafi tiúað henni fyrir leyndarmáli okkar?
Fröken Porhoet hefir sagt mér, ad gamla Laroque hafi versnað
og hann sé nú orðinn máttlaus og geti eigi framar talað, svo
menn séu hræddir um líf hans. J>að kvað vera ákveðið, að flýta
sem mest fyrir hrullaupinu og er pegar húið a,ð gjöra boð eptir
gamla Lauhépin frá París og er von á honum hingað á morgun til
pess að semja hjúskapar skilmálana, er svo á að skrifa undir hinn
daginn.
Eg hefi pó getað klæðst í kvöld, on doktor Desmarets segir að
pað sé ekki hollt fyrir mig að skrifa svona mikið, pví til pess sé allt
of' mikill liiti í mér og eg eigi skilið duglega ofanígjöf fyrir
}>að.
liiiin 3. október.
f>að virðist svo sen að ógæfan elti mig og píni 4 alla vegu
og leggi pyngstu prautir á samvizku mína og hjarta.
f>egar herra L lubépin ekki var kom'nn hingað í gærmorguu pá,
hað frú Laroque mig um nokkrar upplýsingar sem raed parftu við
að semja uppkastið að hjúskaparskilmálanum, sem á að rita undir á
morgun. Og pareð eg ekki má fara út enn pá, lét eg hiðja frú
Latoque að senda mý r nokknr skjöl, er eg vissi að gamli Laroque
geymdi. Svo fékk eg stndar tvær fullar skúfi'ur af skjölura til að
125
moða úr, er hafði verið lætt út úr herhergi gamla Laroque k
meðan hann svaf, pví annars vill karl engum lofa að hnýsast í skjöl
sin. í fyrsta skjalinu, er fyririr mér varð, sá eg opt nefnt ættar-
nafn mitt, og varð eg, sem vonlegt var, rajög forvitinn eptir að sjá
hvað í pví stæði. Skjalið hljóðaði pannig:
„Tií harna minna.“
„það nafn, er eg nú her, er ekki mitt rétta nafn. Faðir minn
hét Savage, og var ráðsmaður á stórum húgarði á eynni St. Lucie,
er pá laut Frakklandi, og var höfuðból petta eign ættarinuar
Champcey d’ Hauterive, sem er rík aðalsætt í Dauphine fylkinu.
Arið 1793 dó faðir minn, og pó eg væri pá ungur, pá trúðu Champ-
ceyarmr mér fyrir ráðsmennskunni á höfuðbólinu ejitir föður minn.
Undir árslokin lögðu Englendingar undir sig pann hluta, er Frakkar
áttu af Antill-eyjunum. pá var markgreifi Jacques Auguste Champ-
cey d’ Hauterive foringi fyrir varðskipinu „Thetis“ par við eyjarnar
Hafði fjölda frakkneskra nýlendumanna par á eyjunum tekizt að
selja mest af eignum sínum, er peir sáu á hverju von var og höfðu
safnað all-stórum skipaflota á leynivog nokkurn par við eyjarnar
og ætluíu sér svo að leynast paðan áleiðis til Frakklands undir
forustu og vcrnd varðskipsins. Eg hafði og með leyfi markgreifans
selt höfuðhól hans og aðrar eignir í tíma og beið liann nú aðeins
eptir pví að eg kæmi til hans með andvirðið, svo átti að leggja af
stað heim til Frakklands. Aðfaranótt pess 14. nóvember 1793
leyndist eg einn á báti burt úr St. Lucie-ey, er Eoglendingar,
höfðu pá lagt undir sig og hafði með mér í gulli og onskum seðlum
allt pað stórfé, er eg liafði fengið fyrir eigoir húshónda míns og
hélt eg nú leiðar minnar fil leynivogs pess, er flotinn lá falinn í
og átti eg að koma pangað um nótt og svo átti strax að halda
öllum fiotanum heimleiðis til Frakklands. En á leiðinni var eg svo-
ógæfusamur að falla í hendur Englendingum, ei gjörðu mér tvo
kosti; að annað hvort yrði eg pegar skotinn, eða eg skyldi vísa peim
lcið inn á leynivoginn, par sem „Thetis“ lá með öll flutíiingsskipin,.
og pá átti eg aö fá að halda peirri milljón króna óskertri, er eg-
hafði á mér. Eg var pá ungur og langaði til að lifa lengur og
stóðst eigi freistinguna. Stundu síðar var „Thetis“ skotin í kaf