Austri - 31.12.1900, Blaðsíða 4

NR. 46
A U B T R I.
168
bezta mjólkurskilvindan.
sem er til, er:
erfect“,
smíðuð ltjá B UfiMEISTE K & WAIN, scm er
stærst og frægust verksmiðjan á Norðurlöndum.
„PEBl'ECTÍ,-SK1LYINDAN skilur mjólkina bezt
og gefur pví meira smjör eix nokkur önnur skilvinda;
hún er sterkust, einbrotnust og ódýrust.
,.PEREECT“-SKILYINDAN fékk h æ s t u v e r ð-
1 a u n,
„ g r a n d prii“,
á heimssýningunni í Parisarborg sumarið 1900.
„PEREECT“-SKILYINDAN nr. 0, sem skilur
150 mjólkurpnnd á klukkustund, kostar a ð e i n s 110
krónur.
„PEREECT“-SKILY1NDAN er nú til sölu hjá:
llerra Frederik Möller á Eskifirði.
----Stefáni Steinholt á Seyðisfirði,
----Sígvalda J'orsteinssyni á Akureyri,
---Gunnari Gunnarssyni í Reykjavík,
Eleiri útsölumenn verða auglýstir síðar.
EINKA1ÍTS0LU til íslands og Eæreyja hefir:
Jakob Gunnlögsson.
Kjöbenhavn K.
Hús til solu |
eða leigu. j
Gott timburíbúðarhús með til- \
heyrandi pakkhúsi, á Vestdalseyri í
Seyðis/jarðarkaupstað er til kaups
eða leigu frá 1 júní 1901.
Húsið er 16 ál. langt og 10 ál.
br. með kvisti til beggja hliða með
góðum herhergjum, einnig eru góð
herbergi til beggja enda. Niðri eru
2 góðar stofur, búr og eldhús með
vatnsleiðslu inni. 1 öðrum endauum
er búð og hefir par verið rekin
verzlan í 14 ár. Húsið er virt á
4000 kr. Semja má við herra úrsmið
Stefán 1. Sveinsson
á Seyðisfirði.
Til skipseigenda.
Til sölu er: möstur af „Kuttara"
ásamt reiða og „bómum“, skipsluktir
(Lanterner), dælur, atkeri ásamt 40
faðma langri festi, kaðlar, „spil“ o.
m. fl.
Nánari upplýsingar eru gefnar
á skrifstofu Austra.
Eikar- og furuplankar,
ágætir, eru til sölu. Ennfremur
timbur til eldsneytis.
Ritstj. vísar á seljanda.
5 — 6000 pd. af töðu
fást mót borgun út í hönd hjá
Jóni Kristjánssyni
á Skálanesi.
lOrgel-
Harmonium,
i heimasmiðuð, vorðlaunuð með heið-
j urspeningi úr s i 1 f r i í Málrney
1896 og í Stokkhólmi 1897. Yerð
jfrá 125 kr. — 10°/0 afslætti. Yfir
(400 kaupendur hafa lokið lofsurði
já Harmonia vor, og eru margir
1 peirra á íslahdi. -— Við höfum lika
j á boðstólum Harmonia frá b e z t u
! verksmiðjum í A m e r í k u. Af
! peim eru ódýrust og bezt Need-
i hams með 2 r ö d d u m og K o p-
jlers með fjórum, 1 háum
íkassa af hnotutré með
standhyllu og spegli á kr.
257,50 au. „netto“. — Biðjið um
j verðlista vora með myndum.
Petersen & Steenstrup,
Kjöbenhavn Y.
ÓSK.ILAEÉ
selt í Yopnafirði síðastl. haust.
1. Svört ær veturg. mark: stýft
fr. h.; sn. a. v.
2. Hvítur sauður veturg. mark:
gagníj. h.; miðhl. v.
3. Hvítur sauður tvæv. mark:
tvístýft fr., biti a. h. stúfr. biti
framan v,
4. Hvítur sauður veturg. mark:
fivatt biti a. h.; tvístýft fr. v
5. Hvítur hrútur (lamb)‘ mark:
sýlt h.; srieitt a. v.
6. Hvítur lamhg. mark; sýlt, fj. fr.
h.; sýlt gagnfj. v.
7. Hvítur lambhrútur mark: stýft
fr. biti a. h. sýlt gagnbitað v.
8. Hvítur lambg. mark: sneitt a.,
fj. fr. h.; hvatt v.
9. Hvitur'lambg. mark: sama o.
á nr. 8.
10. Hvítur lambg. mark: tvístýft a.
biti fr. h.; óm, v.
11. Hvít lambg. mark: stúfr. h.;
tvístigað a. v.
12. Hvítur lambg. mark: saniu og
á nr. 11.
13. Hvítur larnbg. mark: tvístýft a.
h.; stúfr. biti a. v.
14. Hvíiur sauður veturg. mark:
sýlt biti fr. h.; tvístýft a. v.
15. Hvítur sauður tvæv. mark: miðhl.
bití fr. h.; miðhl. v.
Ljótsstöðum 1. des. L900.
Jön Hallgrímsson.
Eyrír tveimur árum síðan varð eg
veikur. Sjúkdómurinn byrjaði með
lystarleysi, og með pví að mér varð
illt af öllu pví sem eg borðaði, og
fylgdi par raeð svefnlevsi, magnleysi
og taugaveiklun. Svo byrjaði eg á
pví,.að brúka Kína-lífs-elixír pann, er
herra Yaldemar Petersen í Friðriks-
höfn býr til. Eg brúkaði upp úr 3
flöskum og fann pegar til bata. Og
par eg nú hefi bæði reynt að brúka
pennan elixír og líka að gjöra pað
ekki, pá hefi eg nú komizt að fullri
raun um pað, að eg má ekki Elixírsins
án vera til lengdar.
Jón Bjarnason,
Sandlækjarkoti.
Eg hafði í mörg ár pjáðst mjög
af taugaveiklun og slæmri meltingu,
og hafði eg reynt ýms lyf, en allt
árangurslaust. En eptir að eg nú
eitt ár heti brúkað hinn heimsfræga
Kína-lífs-elixír, sem herra Yaldimar
Petersen í Eriðrikshöfn býr til, er
mér pað sönn ánægja að geta vottað
pað, að Kína-lífs-elixír er hið bezta
og óbrygðulasta meðal við allri
taugaveiklun og slæmri meltingu, og
eg mun framvegis takaa pennnan
ágæta bitter fram yfir alla aðra
bittera.
Reykjum.
Rósa Stefánsdóttir.
Kína-lifs-elixmnn fæst hjá flestum
kaupmönnum á Islandi.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kina-lífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta eptir pví, að.
V. P
P
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
ílöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið Yaldemar Pet-
ersen, Erederikshavn Danmark.
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skaptl Jósepsson.
P rentsm iðja
porsteins J. O. Skaptasonar.
150
á Jakobs. Hún var sannfærð um að hann værí mesía, varmenní;
en moð pví hún vissi í hvaða rnetum hann varhjá húsbónda hennar,
pá porði hún eigi að styggja hann. Hún átti sjúka móður, er
hún vann fyrir, og hún vildi eigi eiga pað á hættu að koma sér
út úr húsi hjá húsbóndanum fyrir væntanlegan róg cg bakbít frænda
hans, og pví porði hún oigi að styggja Emanuel, pó henni byði við
kurteysisatlotum hans, en einkum pó hinu væmna tili hans.
En ennpá reiðari var pó Stekes yfir áfcrgjuskap herra Jakobs
við hina ungu stúlku, sem hann sjálfur reyndar hafði fyrst nýlega
kynnzt, en^orðið strax ástfanginn í og hafði fyrir skömmu leynilega
trúlofazt, átm reyndar var ekkert leyndarmál par á skrifstofunni,
pó Jakobs !éti. sem hann vissi ekkert af pví.
En nú sem stóð gátn pau ekki notið ástardraumanna fyrir áhyggjum,
pví peningahvarfið, sem Stokes skyldi ekkert í, vofði yfir höfði hans
ekki eiriungis með burtrekstri af skrifstofunni, heldur jafnvel
ærumissi og fangavist, svo hann var varla mönnum sinnandi.
En hún Milicent Beryl litla lét samt eigi hugfallast. pað var
hún, sem hafði ráðlagt Stokcs að setja hárið í skráargatið, og eptir
að unnusti hennar hafði trúað henni fyrir hótunum húsbónda síns,
pá einsctti hún sér að bjarga honum.
* *
*
„Eg er alveg úrkula vonar um að ráða pessa voðalegu gátu.
Guð á himnúrn hjálpi mér! Eg get engin úrráð séð,“ sagði Stokes
og greip grátandi höndunum fyrir andlit sér.
Hin unga stúilia lagði saumana frá sér og gekk hægt yfir til
Stokes, lagði hönd um háls honum og kyssti hann.
„Tom!“ sagði hún, „segðu roér nú greinilega frá öllu.“
„pér er petta jaínkunnugt sem mér,“ svaraði hani\.
„Ó nei,“ sagði hún og brosti við. „pað sem eg veit, er að pú
geymdir bækurnar í hölfl í peningaskápnum og 1 öðru hólfi stóð
peningakassinn. Hefir pér aldrei dottið í hug, að pessi peningahirzla
er ólik öðrum peningaskápum ? Innra er ekki eldfastur umbúningur
í skápnum, en honum er hleypt inn í vegginn og járnplötur í kring-
uin hann,“
151
„Já, psnnig er pví varið,“ svaraði Stokes.
„Segðu mér, hvort pú hefir nokkru sinni tekið peningakassann
út úr skápnum?“
„Nei, pað er ekki hægt, pví að kassinn rekst á lista, er pví er
til fyrirstöðu..“
„Og pegar pú svo lokar, er pá ekki hægt að hreyfa peninga-
kassann.?* 1 11
„Nei, ekki nema svolítið aptur á bak.“ *
„En veggurinnn á bak við sjálfan peningaskápinn hamlar pví
víst, að peningakasssinn geti hreyfzt til nokkurra muna, hann getur
víst aðeins gengið svo lítið aptur?“
„Já.“
„Hinumegin á veggnum er annar skápur, par sem geymdar erú
í verzlunarbækurnar, eða er ekki svo?
„Jú.“
„Og hver hefir nú lykilinn að peim skáp?“
„Sá lykill er ætíð lagður niður í kassa nokkurn á skrifstofunni.“
„þá vita víst allir skrifararnir af pví hvar hann er.“
„Já, pað verður nú svo að vera, pvi ef einhver peirra vill
dvelja fram yfir kl. 6 á skrifstofunni, pá verða peir að vita af peim
lykli.“
„Gættu nú vandlega að pví, hvernig pennan pjófnað ber að.
Eg hefi heyrt pig segja, að pjófnaðurinnn væri jafnan framinn, pá er
miklir peningar væru í kassanum, svo pjófurinn hlýtur að vera vel
kunnugur hér á skrifstofunni. Hefir pú á engum peirra sérlegan
grun?“
„Eg segi pér pað satt, að enginn getur opnað lásinn á peninga-
skápnum, sem ekki kann formúluna að lásnum.“
„En nú ætla eg að stinga upp á nokkru við pig: Eins og pér
mun kunuugt, pá fékkst faðir minn töluvert við efnafræðislegar
rannsóknir. Einn dag hitti eg hann á efnasraiðju sinni, og var hann
pá að hræra vandlega upp i hvítleitu efni í glerpípu. Eg spurði
hann svo af forvitni hvað petta væri.“
„Taktu dálítið af pví og nuggaðu pví í hendina á pér. Oghvað
sérðu nú?“
i