Austri - 14.02.1903, Blaðsíða 4

AUTSKI,
NU
22
ab byggja brúna. Segir bann
aö brúin rnuni alls eígi verða
byggð næsta sumar; og er það
illa fariö.
ykknr vantar göða töðu,
1 1\ hangikjöt eða skafia-
járn, þá komiö í Pönt.-
unina og finniö
Björn B. Stefánsson.
I\á birtingu þepsarar aug-
lýsingar, sel eg þann greiöa,
er eg læt í té.
Búðareyri, 14. febr. 1903.
Stefán Stefánsson.
f
Tmiðjura bænura er íbúöar
bús með áfastri búð, til
sölu* Uppsteipt pakkhús
með ímúruðum potti í öðrum
enda, fjósi og hænsnahúsi. Mat-
jurtagaróur. Stör óbyggð löð.
Tún fast við, fuTlar 2 dagsláttur
að stærð, með áföstu lítið minna
túnstæði óræktuðu,
Jjvsthafendur seinji sem fyrst
um kaupin við
Jöh. Kr. Jönsson
á Seyðisfirðí.
Per fekt-skil vindan,
sem er sú langbezta af nutímans
skilvindum, fæst hjá:
Stefáni i Steinholti,
Mörg bundruð pund
af mjög góðum fiski til heima-
brúks fæst hjá:
Stefáni í Steinholti.
Svenskir strokkar
minni og stærri, nauðsynb á
hverju heimili, miklu ódýrari en
sama teguud hefir verið seld
áður fást hjá:
Stefáni í Steinholti.
Tv»r kýr snemmhærar, eru
til salu. Seraja raá u:n kaup-
in rið
Jon Sigurðsson
í Steinholti.
Sardínur, reyktar, í oliu,
Ansjóvis íinar,
Piskisnhðar i krapt,
allt frá þekktu og vönduðu
niðursuðuhúsi í Noregi-
Kaffi,
syknr,
tóhak,
steinolía,
matvara,
og margt fieira, fæst hjá-'
Stefáni i Steinholti.
Njarðvík við Borgarfjörð
Norðurmúlasýslu fæst hálf
til kaups eoa áhúðar frá
fardögum 1903. — Jórðin öll
er að fornu mati 40 hundruð,
að nýju m. 88,9 hundr
Sernja má sem fyrst við
Porstein Magnússon
í Höfn.
Fyrirlestur um
Bjernstierne Björnson
heldur Helgi Valtýsson
í Goodtemplarahúsinu á sunnu-
dagskvöldið kl- 8'/2 præcis.—
Aðgangur 25 aura.
Fyrirlestur i Bindishúsinu kl.
7 siðd. á sunnudaginn 15. þ. m.
Davið Östlund,
Hús til SÖltL
Hús mitt sera stendur á frilóð
Eskifjnrðarkiiupstaðar er tll solu á
n*stkomaMdi TOri. Húsið selst langt
undir rir&ingarTorði og er pó lágt
Tirt; margra ára afborgun.
LyathaiMidur gefi sig fram sem fyrst
og semji <un kaupin.
Eskiftrði 19. nor. 1902,
Amton Jacobseo.
Undertegnete Agent for Islands
0stland for det kongelige octroj-
erede, almindelige Brandassuraoce
Compagni,
for Bygnineer, Varer, Effecter. Krea
turer, Hö &c., stiftet 1798 í Kjöhen-
havn, mostager Anmeldelser om Brand-
f'irM'kring; raeddsler Oplvsninger om
Præmier &c. udsteder Policer.
C. D. Tulinius.
Eskífirði.
VOTTORÐ.
Undirritaðar hefir 2 síðustu árin
þjáðst af mikilli taugaveiklun og prátt
íyrir pað að e? hefi hvað eptir annað
leitað Jæknishjálpar við pessum sjúk
dómi raínom hefi eg engan bata feng
ið. Síðasta vetur brókaði eg svo hinn
heimsfræga Kina lífs elixír frá herra
Waldemar Pctersen i Priðrikshöfn, og
er mér sönn áuægja að votta pað
að eptir að hafa brúkað pennan ágœta
hitter, fann eg til mikils bata og vona
að verða fullkomlega heill heilsu ef
ag neyti Kína lífs elixírsins framvtgis-
Feðgum (Staðarholti) 25. apríl 1902.
Magnús Jónssou.
Kinalifselixirinn fæst hjá flestura
kaupmönnum á islaudi án tolláiags á
1 kr. 50 aura flaskan.
Til þess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kinalífselixír, eru kaup-
endur beðnir að líta eptir pví að
V. P.
F.
standi á flöskunum í grænu lakbi og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið Valdemar Pet-
ersen, Frederikshavn — Skrifstofa
og vörubúr,
Nyvej 16 Kjöbenhavn..
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. ph.il, Skapti Jósepssou.
Prentsmiðja.
por&tnns J. G. Sl;apia>onar.
10
Frú Bielica gat eigi valið sér óhentugra tækifæri til pess að
heimsækja Jaromka. Henni fylgdu fleiri stúlkur; pví hún sá ætíð
um að hneyxia eigi náungann. Fyrst hafði hún með sér lagsraær
sína er hét Doloup, svo herbergispernu, og gamla jómfrú, af góðum
ættum, er hét Pánna Kr9ntschitschka og svo hann Pan Liberski, er
alltaf flæktist með frúnni, pá er hann hafði eigi annað við að vinna.
það vantaði svo sem ekki dygga verðina.
Frúin kom fyrsfc í peim erindum,,að pakka G-racian fyrir gjaf-
irnar, og svo vildi hiin komast hjá ónotum frá einum af gæðingum
sínum, er húu hafði nýlega vísað á dyr.
Frúin rak pegar rembings koss að gamla Basyl, en hann blótaði
í hljóði, er hann varð pess var, að pess var að vænta að pessi „kvenn-
svipt“ ætlaði að setjast par upp um íima á Jaromka. „þetta getur pó
aldrei góður guð ieyft henni!“ sagði karl; en meinti víst: „þetta
læt eg aldrei viðgangast.,,
Gestina furðaði á pví, hvað karl var stimamjúkur við pá um
daginn. Hann bjó til handa peim ágætan miðdegisverð og gððan
kvöldmat og fylgdi peim síðan til svefnberbergja peirra.
Frúir. bauð Gracian góðar nætur í borðstofunni, en karl lýsti
peim til svefnherbergjanna, með kertaljósi í stórum stjaka úr silfri, og
gekk á undau barónsekkju Bielica inn í svefnsal hennar, og par
stakk frúÍD sætindasnúð upp í karlinD, og kyssti hann svo í til-
bót.
„Jaromka er hreinasta perla," sagði barónsekkjan.
„Höllin er ínndæl,“ tóku pær Pauna Krentschitschka og her-
bergispernan updir.
„Hér er önnur Paradís,“ andvarpaði fröken Daloup.
„það má notast við pað,“ sagði Basyl eptir að hafa vandlega
purkað sér um munninn með treyjuerminni; „en pað er vissara að
vera eigi mjög hjartveikur hérna.“
„Hvað kemur til pess?“
„Maður talar sem minnst um pá hluti upphátt.“
„Hvað eigið pér við?“ spurði frú Bielica, og fór aptur að láta
vel að karlinura.
11
þér eruð pó ekki að gefa okkur í skyn, að pað sé reimt
hér?“
„það eru yðar orð en ekki mín, frú góð,“ sagði Basyl með mesta
alrörusvip.
„Hefir pú pá sjálfur orðið var við petta, Basyl? þú hefir máske
heyrt eitthvað?“
„Já, pað er nú hverju orði sannara, að eg hefi bæði orðið vav
við, sóð og heyrt margvíslegt,“ sagði karl, og leit hálfsmeikur í kring
um sig.
„þetta er voðalegt að heyra,“ hrópuðu allir kvennmennirnir í
einu upp yfir sig.
„það hefir, ennpá sam komið er, ekki gjört mér nokkurt mein,“
sagði Basyl. „En hér riður á pví, að hafa góða samvizku.“
Afleiðingiu af pessu samtali varð sú, a3 stúlkurnar afréðu að
sofu allar í sama herberginu, barönsekkjaa í lúminu undir hinum
bláa silkihimni, gamla frökenin á sofanum, lagsmærin á stangdýnu,
sem him fleygði á miðt gólfið, og herbergisperna frúarinnar ofan á
silkiábreiðunni til fóta henni. Öllum gluggum var vandlega lokað,
og kvennfolk'ð allt bændi sig rækilega áður en pað lagðist til
svefns.
þær höíðu naumast slökkt ljósið, er barónsfrúin heyrði andvarp-
að.
„Hver var pað, sem andvarpaði?11 spurði barónsfruin laf-
hræcld.
„Ekki var pað eg,“ svaraði fröken Krentschitschka.
„Og ekki heldur eg,“ stundi lagsmærin upp.
„Hafið pið pá heldur ekki heyrt neitt?“
„Jú pað höfum við“
„Júsía mín!“
það var e>m aDdvarpað.
Barónsfrúiu sparkaði í bræði í herbergispernuna til föta:
„Heyrirðu ekki, að eg er að kalla á pig, Júsía?“
„Guð komi til,“ andvarpaði Jiisía.
Henni var p.'.noig varið eius og flestum rússneskuui ungum