Austri - 25.02.1903, Blaðsíða 4

NIÍ V
AUTSU
26

ugum hestum og ribu hart5 og
um leið og þeir mættust, r&kust
hestarnir saman svo hart, að
annar hesturiun daubrotaðist
strax en hinn bógbrotnaði og
varð að skjóta hann rétt á
eptir.
Fjárkláða
heíir Myklestað fundið á 17
bæjum í b'yjafirði, en lækuingar
ganga vel.
Nýdáín
erfrú Ragnheiður Einarsdótfcir,
kona Stefáns héraðslæknis Grísla-
sonar, eptir langvarandi veikindi.
Hún var góð oggöfuglynd kona,
fríð svnum og vel að sér um
marga hluti.
Fyrir mjög lágt verðj frá
þessum degi, öll húseign míti á
Brimneshjáleigu við Seyðisfjörð
til sölu með góðum skilmálum,
f). e. fleiri ára afborgun á s/5
pprtum húsaverðsins'
Kaupandi fær 12 — 14 ára á-
búðarrétt á heim partijarðarinn-
ar serc eg hef haft (4 hundruð-
um að nýjumati). Túnið gefur
í meðal ári i40—150 hesta af
töðu, og útengi 80—lOOhesta
Brimnesi 16. febr. 1903.
Sveinn Jónsson.
N*
fardögum
jarðvík við BorgarJfjörð í
Norðurmúlasýslu fæst liálf
til kaups eoa áhúðar frá
1903. — Jórðin öll
er að fornu mati 40 hundruð,
að nýju m. 88,9 hundr
Sernja má sem fyrst við
Þorstein Magnússon
í Höfn.
Perfeet skilvindan.
sem er sú langbezta af nutímans
skilvindum, fæst hjá:
Stefáni i Steinholti,
Mörg hundrnð pund
af mjög góðum
fiski
til hejma brúks fæst hjá:
Stefáni í Steinholti.
Svenskir strokkar
minni og stærri, nauðsynb á
hverju heimili, miklu ódýrari en
sama tegund liefir venð seld
áður, fást hjá:
Stefáni í Steinholti.
Sardínur, reyktar, í olíu,
Ansjóvis fínar,
Fiskisnúðar i krapt,
allt frá þekktu og vönduðu
niðursuðuhúsi íNoregi.
Kaífi,
sykur,
tóhak,
steinolía,
matvara,
og margt fleira, fæst hjá;
Stefáni í Steinkolti.
VOTTORÐ.
Eg hefi í mörg ar þjáðst af innvortis
veiki, listarleysi, taugaveiklan, og ann-
ari veiklun, og hefi eg opt leit.að
lækna við pessum meinsemdum, ávalt
árangurslaust, En nú uppá síðkastið
hefi eg nevtt Kína lífs-elixir herra
Valdemars Petersen í Friðrikshöfn, og
ætíð batnað mikið við það, og eg finu
til pess að eg ekki má án elixirsins
vera. J>etta votta eg uppá æru og
samvizku.
Króki í febrúarm. 1902
Guð björgGuðbrandsdóttir
Kínalifselixirinn fæst hjá flestum
kaupmönnum á islandi án tollálags á
1 kr. 50 aura flaskan.
Til þess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kinalífselixír, eru kaup-
eadur beðnir að líta eptir ])ví a&
V. P.
T“
standi á flöskunum í grænu lakki og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið Valdemar Pet-
ersen, Frederikshavn — Skrifstofa
og vörubúr,
Nyvej 16 Kjöbenhavn..
Heimsins vönduðustu og ódýrustu
orgel og fortepíanó
fást meö verksmiðjuveröi beina leið frá
Beethoven Piano & Organ Co.,
og frá Cormsh & Co„ <Waslnngton
New lersey, U S A
Orgel úr hnottré með 5 áttundum.
13 tónfjölgunum, tveimur hné-
spöðum, með vöuduðum orgelstól
og skóla, kosta í umbúðum ca. 125,
krónur. (Orgel með sama hljóðmagn,
kostar í hnottréskassa hié Petersen
& Steendrup minnstca. 244 krónur
í uirbúðum). Flutningskostnaður
frá Ameríku til Kaupmanna.
hafnar er frá 26—40 krónur eptir
verði og stærð orgelsins. Oll fulb
komnari orgel og fortepíano tiltölu"
lega jafn ödýr og öll með 25 ára
ábyrgð.
Allir væntanlegir kaupendur eigaað
snúa sér til undirritaðs. Einkafulltrúi
félaganna hér á landi:
forsteinn Arnljótsson
Sauðanesi.
Ef
ykkur vantar göða töðn,
hangikjöt eða skafia-
járn, þá kornið í Pönt.-
unina og finnið
Björn B. Stefánsson.
Undan Jökli.
Sendið mér kr. 14,50 í peuingum
og eg sendi yður á hverja höfn, sem
strandbátarnir koma á, eina vætt af
góðum harðfiski, yður að kostnaðar-
ausu.
Engin pöntan afgreidd, nema borg-
un fylai jafnframt.
Ólafsvík 1. jan. 1903.
C. F. Proppé
verzlunarstjöri.
Hjem
Skole.
1 mitHjemi Frederiksborg. s/4
Times Ivörsel fra Köbenhavn
kunne nogle faa unge Piger, som
agte at tilbringe en Tid i Dan-
mark, optages- For Ophold og
Undervisning i og udenfor Hjem-
met i de fleste alm. Fag c. 60
Kroner om Maaneden. Uden
forudgaaende Aftale kan jeg ikke
modtage nogen.
Frk. Gotfrede Hemmert,
Hilleröd. Uanmark.
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
Cind. phil, Skapti Jósepssoin.
P r e n t s m i ð j a.
porsteins J. G. Skapiatonar.
14
„Eg?“ -- Karol nnggaði stýrurnar úr augunum og blíndi hissa
á karlinn.
„Yður þóknaðist pó að kalla á mig.“
„Mér? Jþá hefi eg hlotið að tala upp úr svefninum. Lofið mér
nú að sofa í friðik
J>að fékk hann pó ekki lengí, pví hálfum tíma seinna komBasyl
rneð ljósið aptur.
„Hvað viljið þér mér, náðugi herra?“
„Eg hefi ekki kallað á þig.“
„Jú, víst kölluðu þér á mig.“
„Kærðu þig þá ekkert um það, þó eg kalli, en lofaðu mér að
sofa í næði.“
„ J>að væri dálaglegt af raér, ef eg gegudi eigi, er herrann kallar
á mig,“ svaraði Basyl, „eg kann mig, vona eg, betur en svo, og eg
get sagt yður það fyrir víst, að mér er engu síður en yður kær
nætursvefninn,11
„Látum okkur þá bóða sofa i næði, Basyl minn!“
„Svo þér viljið mér þá ekkert, náðugi herra?“
„Nei, nei!“
„J>á býð eg yður góða nótt!“
í þetta skipti fékk Pan Karol leyfi til að sofa í heilan klukku-
tíma, en þá kom Basyl aptur með mesta írafári.
„Nú nú! hvaða ósköpin gauga nú á. Er kviknað í höllinni. Eða
eruð þér orðinn rin^laður? Æ lofið mér að sofa,“ sagði Pari Karcl
í bænarróm um leið og hann sneri sér upp að þili í rúmiati.
„En þér hrÍDgduð á mig, náðugi herra!“
„Eruð þér alveg genginn af göflunum?“
„Til allrar hamingju geugur ekkert að mér, en eg heyrði svo
greinilega, að þér hringduð á mig.“
„Fjandinn hafi hlustirnar á þér!“
„Hann kærir sig víst ekki um gamla skrokkinn af mér, einkum
þegar hann á völ á nýmetinu/
pessu hélt svo áfram alla nóttina og um daginn líka, Basyl lét
Pan Karol engan stundlegan frið hafa fyrir þénustusemi hans og
cðkst von bráðar að bola haun burtu frá Jaromka.
15
Einhverju sinni um haustið í kalsaveðri komu vinir Gracians til
Jaromka, og settust við að spila „hálftólf."
Basyl skipti sér ekki af því um daginn, og hann þagði líka um
kvöldið, er gestirnir tæmdu hina stóru öikara, hvern á fætur öðrum.
En þegar klukkao sló tíu og enginn þeirra bióst til ferðar, þá
slökkti karl fyrst eitt ljósið, og svo koll af kolli þar til ekki logaði
nema á einu Ijósinu. En gestirnir héldu áfram að spila, nagga,
drekka og syngja. J>á lét Basyl beíta hestunum íyrir vagna aðkomu-
mannanna. Og að því loknu gekk hann inn til draslaranna, harfíi
stundarkorn á spilamennskuna, eins og harm hefði mesta gaman að
henni og sagði svo á endanum:
„Hestunum er beitt fyrir vagnana.“
Gestirnir gáfu engan gaum að því hvað karl sagði.
þá sótti Basyl yfirhafnirnar og fór að hengja. þær á axlirnar
á gestunurn, er sátu kringum stórt borð. Eoginn meiuaði karli
þetta, en þeir gáfu því heldar engan gaum og héldu áfram að spila.
Loks gekk karl beint að borðinu og sagði með mesta alvöru
svip:
Klukkan er nú orðin ellefu og það er því mál komið til þess
að þið akið heimleiðis, vagnarnir bíða ykkar og eg hefi fengið ykkur
yfirhafnirnar ykkar og pessvegna . . . .“
„En þú sér að okkur langar til að halda áfram að spila“
„Nú er eg þreyttur á að horfa upp á þessa spilamennsku.pér ættuð
að fyrirverða yður sera aðalsmeno! péi líkist miklu fremur ræningj-
um eðaheiðingjum.11
Og svo slökkti karl seinasta ljósið, svo þeir urðu að nætt*. við
þetta spila- og drykkjugildi.
— En allar aðvaranir og ráðríki garala Basyls kom fyrir ekkert.
Gracian Padlewski *ökk samt í botalausar skuldir og í ckurkarlaklær,
sem pólskurn aðalsmönnum er títt, fleytti sér stuudarkorn, cn loks
kom þó að þeim degi, að öll ráð voru þrotin.
Einn dag kallaði Gracian Basyl inn til síu, og sagði næsta
áhyggjufullur við hann:
„Eg skil ekkert í þessu, I gær átti eg þó ennþá 500 gulb
peninga í skrifborði inínu, en í dag er þar eigi meir eptir eu einn