Austri - 06.03.1903, Blaðsíða 4

NB 9
AUS.-T.H1.
32
mmna a sig.
Aðalamboðymaðar: J *a Jónsson, Múla, SeyðisSrði.
Umboðsmenn:
A Seyðisfirði verzlunarra. Karl Jónasson.
„ íiskiíirði skraddavi Jóh. Kv. Pétursson.
„ Korðfírði kaupm. Pálmi Pálmason,
„ Vopnafirði veizlunarm. Olafur Metúsalemsson,
„ pórshöfn kaupm. Björn Guðmundsson,
I Kelduhverfi hreppstjóri Arni Kristjánsson,
A Hújavík snikkari Jón Eyólfsson,
Við Eyjafjörð hreppstjóri x'riðbjórn Bjarnarson
— Steingrírasfj. verzlunarm, Chr. Pr. Nielsen.
í>að er sannreynt, að Jæderens Uhlvarefabiiker afgreiða fljótara 02
be tur en aðrar verksmiðjur og standa ekki að baki nokkurum öðrum að því
er snertir vandað og fjölbreytt verk og allan áreiðanleik.— Sendið ull yðar
sem fyrst tíl umboðsmannanna, og fáið pér pá dúkana aptur í sumar og
baust.
þettii er ekkert skrum!
Fyrir mjög lágt verð, frá
Undan Jökli.
Sendið mér kr. 14,50 i peningum
og eg sendi yður á hverja höfn, sera
strandbátarnir koma á, eina vætt af
góðum harðfiski, yður að kostnaðar-
lausu.
Engin pöntun afgreidd, nema borg-
un fylgi jafnfrsmt.
Ólafsvík 1. jan. 1903.
C. F. Proppé
verzlunarstjöri.
Hjem
og
Skole.
1 mit Hjem i Frederiksborg. 5/4
Times Körsel fra Köbenbavn,
knnne nogle faa unge Piger, som
agte at tilbringe en Tid i Dan -
mark, optages- For Opbold og
Undervisning i og udenfor Hjem-
met i de fieste alm. Fag c. 60
Kroner om Maaneden. Uden
forudgaaende Aftale kan jeg ikke
modtage nogen.
Frk. Gotfrede Hemmert,
Hilieröd. Danmark.
Perfect skilvindan.
sem er sú langbezta af nútímans
skilvindum, fæst bjá:
Stefáni i Steiníiolti,
MöFg hundruð pund
af m jög góðum
flsk!
til heima brúks fæst hjá:
Stefáni í Steinholti.
Svenskir strokkar
minni og stærri, nauðsynb á
hverju heimili, miklu ódýrari en
sama tegund hefir verið seld
áður, fást hjá:
Stefáni í Steinholti.
Sardínur, reyktar, í olíu,
Ansjóvis finar,
Piskisnúðar i krapt,
allt frá þekkta 0g vönduðu
niðursuðuhúsi í Noregi.
Kaffi,
sykur,
tóhak,
steinolía,
matvara,
og margt fieira, fæst hjá;
Stefáni i Steinholti.
f
Imiðjum bænum er íbúðar
hús með áfastri búð, til
sölu* Uppsteipt pakkbús
með ímúruðuxn potti í öðrum
enda, fjósi og hænsnahúsi. Mat-
jurtagaróur. Stör óbyggð löð.
T ún fast við, fullar 2 dagsláttur
að stærð, með áföstu lítið minna
túnstæði óræktuðu,
Lystbafendur semji sem fvrst
m kaupin vió
Jöh. Kr. Jönsson
á Seyðisfirði.
þessum degi, öll húseign míti á
Brimnesbjáleigu við Seyðisfjörð
til sölu með góðum skilmálum,
þ. e. fleiri ára afborgun á s/5
p0rtum búsaverðsins-
Kaupandi fær 12 — 14 ára á-
búðarrétt á beim partijarðarinn-
ar sem eg bef baft (4 hundruð-
um að nýjumati). Túnið gefur
í meðal ári x40—150 hesta af
töðu, og útengi 80—100 hesta.
Brimnosi 16. febr. 1903.
Sveinn Jónsson.
VOTTOBÐ.
Undirritaður hefir 2 síðustu í rin
pjáðst af mikilli taugaveiklun og prátt
íyrir pað að e« hefi hvað eptír annað
leitað lækuisbjálpar við pessum sjúkg
dómi mínura hefi eg enean bata feng
ið. Síðasta vetu brúkaði eg svo hinn
heimsfræga Kína lfs elixír frá herra
Waldemar P -tersen iFriðiikshöfn, 02
er mér sönn ánægja að votta pað
að eptir að hafa brúkað p annau ágæta
bitter, faun eg til inikils bata og vona
að verða fullkomlega heill heilsu ef
eg neyti Kíua lífs elixírsins framvegi.
Feðgum (Staðarholti) 25. apríl 1902
Magnús Jónssou.
Kínalifselixirinn fæst hjá flestum
kaupmönnum á islandi áu tollálags á
1 kr. 50 aura flaskan.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kinalífseiixír, eru kaup-
endur beðnir að líta eptir pVí a&
V. P.
F.
standi á flöskunum í grænu lakui og
eius eptir hiuu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kíuverji nieð glas i
hendi, og firmanafnið Yaldemar Pet-
erseu, Frederikshavn — Skrifstofa
og vörubúr,
Kyvej 16 Kjöbenhavn..
Abyrgðarraaður og ritstjóri:
Cand. phii. ákapti
P r e u t s iu i ð j a.
porsteiw J. Q. Skwptasohar.
18
Samferðaraennirnir fóiu nú paðan og léttu eigi fyr en peir
komu til hallar Bielica barónsekkju.
þessi hefðarfrú tók á móti peim I listihusi, er stóð í aldingárð-
inum, og byggt var í kínverskum ntíl. Hún var klædd fögrum sum-
arbúningi, er hún hafði nýlega fengið frá Parísarborg. Lét hún
meðaumkvun sína óspart í ljós, er Gracian skýrði henni frá hve illa
væri komið fyrir houum.
„petta er mjög sorgiegt,“ sagði frúin, „og eg veit, að pér
munið elcki taka til pess, pó eg geti ekki tkra bundist yfir óláni
yðar, er gengur mér svo nærri hjarta.“ Og húu lézt purka tárin úr
augum sér, með vasaklút sínum. — „En pví miður á eg von á gest-
um,“ sagði frúin eptir litla pögn, „og eg vil ekki neyða yður til að
dvelja hér lengur, svo tötralega sem pér eruð klæddur og sorgmædd-
ur — tit pess ber eg allt of mikla virðingu fyrir sorg yðar og
tilfiDningum.“
Gracian stóð parna orðlaus og hissa frammi fyrir frúnai,
er stóð nú á fætur og hipjaði. að sér kjólinn, svo hann kæmi eig^
nálægt ferðafötum aðkomumanna.
„þetta keyrir nú fram úr öllu hófi , . . .!“ hrópaði gamli Basyi.
„Eg só að pér skammist yðar fyrir húsbónda minu, enn
hann ætti að réttu lagi að fyrirverða sig fyrir yður.“
Baiónsekkjan fór nú að gráta, og hrópaði i mestu hræði tii
Gracians: „Skipið pér pjóni yðar að suáfa héðau burtu!4
„Yið förum héðan báðir saman,“svaraði Basyl, „við ætlum ekki
að biðja yður um eins eyris virði, pó við séum fátækir, pá höldum
við pó virðingu vorri í heiðri."
þarna brugðust Gracian allar^vonir um uppáhjálp hjá peim,
er áðirr höfðu talið sig mestu vini hans. Hann gekk nú með gamla
maíininum til næsta skógar cg settist par á eykarbol og fór að hugsa
um kringumstæðurnar.
„Eg vissi alltaf, að pessi mundi verða endirinnu,“ sagði
Basyl.
„það ræður að líkindum, að nú hefi eg engau annan að reiða
mig á en sjálfan mig,“ sagði Gracian.
,,Og mig einnig,41 sagði gamli maðurinn liógværlega.
19
„Já, á pig get eg reitt mig,“ svaraði Gracian um leið og hann
rétti karli hendina, er hann kyssti.
„Eg ætla mér að vinna,“ hélt Gracian sLmtalinu áfram.
„Guð gefi pví áfornii siguri41
„Eg ætla mér að ráða mig hjá næsta bónda fýrir daglauna-
mann.“
„Ætlið pér yður horra miun, að gjðrast eiufaldur daglauuamaður,
pví eruð pér óvanur. En pér hafið pó lært töluvert til bólrarinnar.“
„það er iiú harla litið.“
„Jú. pér getið pó bæði lesið og skrifað, og pað er mikils virði
hér í landi;“ sagði Basyl. „Við skulum nú fara rakleitt til Hoj odenka,
og par býðst okkur víst eitthvað að starfa44.
Svo pagnaði karl, stóð upp og lagði af stað, en Gracian fylgdi
houum eptir.
Seint um kvöldið komu peir til Horodeoka. Graciau tók sér
gistingu á veitingahúsinn. piar sem hann aldrei hafði gjört svo lítið
úr sér að nátta sig, og át par smnrt brauð og drakk með þvi vont
brenuivín, er aldrei hafði áður komið inn fyrir varir hans; en gamli
Basyl sagðist setla að ganga út í bæ til að litast um.
Eptir tínia korn kom gamli:maðurinn aptur; settist pegjandi niður
og tor að reykja úr pípu sinni.
„Nú nú, hvað eieura við nú að taka okknr fyrir hendur?41 spurði
loks Gracian.
„Hvað \ið eiguin að taka okkur fyrir hendur?“ át Basyl eptir
Gracian. „Yið eigum að sjáltsögðu að vinna, og pað baki brotnu.
Eg liefi' þegar rá'ðið \ður og mig líka.“
GraQian spatt forviða upp af stólnura,
„Hver er i.úshóndi okkai?“ sput-ði Gracian rnjög glaður.
„það er Gyðiagar, sem rekur verzlun" svaraði Basyl. „Hmn
nefnir »ig Peis-.z Taubelas. þér eigið að vera éinskonar bókhaldan
hjá homun, en eg hsiutahirðir, pvi hann verzlar mikið með naat og
svín. það er bezt við íoiuiti pegar þangað.44
G'-acian borgaði undir eins fyrir sig parna og fór svo með karli.
Gyðingurínn tók peiin fremur vel, og var jafnvel kmteis við Graci-