Austri - 05.10.1903, Blaðsíða 3

NR. 33
AUSTEI
123
Álí því nú er útlit fyrir að hálf-
verkaður smáfiskur (Wards-fisk-
ur,) verði mjög almeDnt verkaður hér
austanlands næsta sumar, en margir
alveg óvanir peim íiskiverkunarmáta,
pá vil eg hérmeð gefa sem nákvasm-
astar reglur fyrir verkan á peim fiski,
mönnum til leiðbeiningar.
Fiskurinn er blóðgaður jafnskjótt og
hann veiðist.
Menn verða að varast að fiskurinn
merjist í meðförum og gjöra strax
að er í land kemur.
Fiskurinn er flattur mjög grnnnt,
ekki dýpra en inn að mænu og ekki
lengra aptur en aptur að fremri
styrtlu-ugganum, og par rist út úr í
hálfhring niður í miðja styrtlu.
Hann er pveginn vel ofan í saltið
og saltaður mikið með hreinu og góðu
salti. Regar hann hefir legið 10 daga i
salti má pvo hann upp.
Hann er pveginn vel á roðið og
sömuleiðis á fiskinn, en menn verða
að varast að svarta himnan í punn-
ildunum fari úr í útpvotti, pví hún á
að vera á fiskinum, sem heillegust að
hægt er, og pví má ekki bera bursta
á punnildin.
Blóð úr hnakka og dálk má ekki
taka burt.
Eptir eins dags purk er fiskurinn
settur í lina pressu ca. 1/s parti léttari
en á full verkuðum fiski. í peirri
pressu parf bann ekki að standa lengur
en 12 tíma, pá má breiða hann apt-
ur.
Hafi fiskurinn fengið góðana,puik við
fyrstu breiðslu og sé síðan breiddur
aptur í góðum purki, pá má ekkipurka
hann allan pann dag.
Merki upp á að fiskurinn sé pur, er,
að salthvítan sé að nokkru leyti komin
út á fiskinum og roðið sé ekki með
bleytublettum.
Fiskur, sem er miög marinn, steiktur
eða blakkur, er'ekki tekinn.
Bakkafirði, 28. septeraber 1903.
H. Ennolfsson,
aðalumboðsmaður á Austurlandi
fyrir The Newfoundland & Labrador
Fish & Oil Company Limited.
t
Margrét Signrðardóttir.
J>ann 26. september anda&ist
að GeirólfsstöSum i Skriðdal hús-
fru Mai grét Sigurðardóttir, fædd
19, febrúar 1823 einhver mesti
kvennskörungur Fljótdalshéraðs>
bráðgáfub og vel að sér og
einhver fribasta og hpfbingleg-
asta gömul kona, er vér höfum
séð‘
Seyðishrði 5, oktbr. 1903.
TÍÐARFAEIÐ hefir alltaf
verið votvibrasamt, sem hefir
komið bændum mjög illa, því
margir héldu nú áfram heyskap
fram um göngur, og eiga þvi
enn úti nokkurt hej óþurkab.
FISKlEÍ nokkurt, er gefur ;og
fiskurinn vænn.
SÍLDARAFLl nálega enginn,
hvorki hér eystra né á Eyja-
firði.
*KEYSTAL,“ skipstjóri Gun-
nolfsen,kom að noröa* þann 1.
þ. m. og fór héban áleiðis dag--
inn eptir meb nær fullan farm.
Meb „Krystal* komu frá
Akureyri fröken |>orbjörg
Einarsdóttir. Dísponent Jón
Jónsson í Múla og ljósmynda-
smibnr Hallgrímur Einarsson.
Meb ,, Krystal “ tók sér héban
far til Norvegs stýrimaburinn á
reknetaskjpi kaupmanns St. Th.
Jónss onar, Pétur Jónsson, og
Mattlas Sigurbsson.
„DIDO“ for norbur 2. þ, m.
og meb skipinu Hallgrímur
Einarsson,
„ISAGA* fór héban á laugard
meb 200 skpd. af fiski frá Eyr-»
unum eptir þvi sem umbobsmanui
Proppé sagbist frá,- en skipib
komst víst ekki á Borgarfjörb
fyrir brimi.
„SVANEN“, skipstjóri Ingi-
mundur Einarsson kom nú inn
fyrir helgina meb lítinn aíla, og
fer eigi út aptur.
í mÐURJOFNUNARITEFND
á ab kjósahér 12. þ, m. 2menn
ír stab þeirra Kristjáns læknís og
Árna sýsluskrifara-
MÁL AFERLI. Á laugar-
daginn var hér fyrsta réttarhald
i máli því, er Oddrún Sigurbar-
dóttir hefir höfbab gegn sýslu-
skrifara Árna Jóhannssyni fyrir
meibyrbi og höfubhögg á heím-
ili hennar.
Undertegnede Agent faar Islands
Ostland, for det kongelige octroj -
erede almindelige Brandassuranse
Compagni
for Byeninger, Yarer, Effecter, Krea-
turer Hö &c. stiftet 1798 i Kjöben-
havn; modtager Anmeldelser om Brand-
forsikiing, meddeler Opplysninger om
Præmier &c. og udstede Policer.
C. Ð. Tnlinius.
SKANDINAVISK
Exportkaffe Surrogat
Kjöbenhavn — E. Hjorth & Co-
VOTTORÐ.
TJndirritaður hefir 2 síðustu árin
pjást af mikilli taugaveiklun og prátt
íyrir pað að eg hefi hvað eptir annað
leitað læknishjálpar við pessum sjúk«
dómi mínnm hefi eg engan bata feng.,
ið. Síðasta vetur brúkaði eg svo hinn
heimsfræga Kína-lífs-elexír frá herra
Waldemar Petersen í Friðrikshöfn, og
að mér sönn ánægja að votta pað
er eptir að hafa hrúkað pennan ágæta
bitter, fann eg til mikils bata og vona
að verða fullkomlega heill heilsu ef eg
neyti Kína lífs elixirsins íramvegis.
Eegðum (Staðarholti) 25. apríl 1902*
Magnús Jónsson.
Kínalifselixirinn fæst hjá flestum
kaupmönnum á lslandi án tollálags,
1 kr. 50 aura flaskan.
Til pess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kinalífselixír, eru kaup-
endur beðnir að líta eptir pví að
V. P.
P.
standi á flöskunum í grænu lakki og
eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi og firmanafnið Valdemar Pet-
ersen, Frederikshavn. Skrifstofa
og vöruhúr,
Nyvej 16 Kjöbenhavn.
CRAWFORDS
ljúffenga
BISCUITS (smáköknr)
tilbúið af CKAWFORD & SONS,
Edinburgh og London
fstofnað 1813
Einkasali yrir Island go Eæreyjar
P, Hjorth & Co.
K/obenhavn K.
The Edinhurg Roperie
& Sailcloth
Co. Ltd. Glasgow
stofnsett 1750.
b ú a til: fiskilínu, há karla-
línu,kaðla, netjagar n, regi
garn se gl dúk a, v a tn s h eldar
preseninga o. fl.
Einka umboðsmenn fyri Isla nd og
Færeyjar:
E. Hjorth & Co.
Kjöbenhavn. K
18
kyrrðar og næðisstund, par sem Friðrik Karl var einn hjá henni o^
gjörði henni allt til yndis.
Hún fór fnslega með honum úr einu samkvæminu í annað, og
pegar sá tími var útrunninn, sem ákveðið var að pau ættu að dvelja
á Walsleben, og unga greifann langaði eptir nýjum skemratunum, pá
skipaði hún pjónunum með glpðtt geði að búa allt til ferðarmnar.
Hin unga kona átti einnig á ferðinni margi ánægjustund, pví
Friðrik Karl sýndi heuni alla fegurstu staði sem lágu nálægt leið
fetrra, fór með henni á öll listasöfn, pó hann segðist sjálfur ekki
bera skynbragð á slíkt. Aptur á móti gjörði Ganduia p:tð honncn til
geðs að fara með honum í samkvæmi og leikhús, og sviptasjálfa sig
ró og svefni til pess að sitja með honurn vtd spilahorðið.
Monte Carlo!
I fyrstunni hafði Gundnla ekki hngmynd um,hvilíknr hættustaður
pessi jarðneska Paradís var. Hún horfði á pað, sem fram fór, í
blindni, pangað til hún komst að raun i:m, hvað spilamennskan
eiginlega var.
í»á greip hana skelfing.
Hún stóð á bak við mann sinn og sá að hann varð sötrauður í
andliti af spilaákeíðinni, hún sá iíka hvern bankaseðilinn hvorfa á
fætur öðrum.
„Elskan mín“ hvíslaði hún að honum, „við skulnm fara, eg er
svo preytt.
Hann stökk pegar á fætur ög ieiddi haná burtu.
»Fyrirgefðu mér, ljúfasta! það er reyndar orðíð framorðið ________
en eg tök ekki eptir pví fyrir ákafannm í spilinn, og gieymdi að pú
i seinui tíð hefir íarið allt of seint að hátta.“
Hún var hrædd um að hanu mundi snúa aptnr til spilasalsins,
er hann hafði fylgt henni heím; pað gjörði hann sarnt ekki, en sagðt
hlæjandi:
»1 dag hefi eg ©kki haft heppnina með mér! það er af pví eg
er svo heppinn í kærleikanum, göða mía. Ea á morguh vina ðg pen-
ingana aptur!“
Næsta dag tapaði hanií aptur mikilli upphæð.
15
Eg skil ekki i pví að pú‘ fellir pig svc vel við að vera hér í pessum
gamla, h' örlega bjarnarhellii Höllin kann að hafa verið vegleg og
fögar á sinni tíð, en nú er hún forneskjuleg og vantar öll pægindí.
Eg vonaðist eiginlega eptir pví, að pú rnundir leggja á fiótta, pegar
pú sæir pessar ferfættu ófreskjur, sem ern hér alstaðar á hælunum
á manni. það er ekki hægt að taka sér skeið í hönd, án pess að
sjá björn grafina á skaftið, ekkert glas, engan dúk, ekki nokknrn
skapaðao hlut er hægt að snerta, sem ekki eru bjarnarmyndir á. það
er sannarlega of mikið af svo góðu. það er ekki langt frá pvi, að
már leiðist forfeðurnir með allri peirra bjarnartilbeiðslu!1*
Gundnln hnj'kkti við.
„Leiðist pér pað? Og petta segir pú, afkomandi pessara frægu
forfeðra, sem pessi staður ætti að vera helgur. Eg heh aðeins borið
nafnið ITohen-Esp í nokkrar vikur, en samt finnst mér eg eiga heima
hér hjá pllum björnnnum. Eg get ekki orðið preytt af pví að ganga
hér am salina, mér finnst audi forfeðranna nmkringja raig og tala
við mig. Eg hef aldrei fyr hugsað um, hve dýrðlegt pað væri að
eignast son, en hér, í höll föður pins, verð eg hrifra af peirii tíl*
hugsun, að eg sé kölluð til að gefa pessari gömla, próttmiklu bjarna-
ætt erfingja, sem muni verða eins hraustur, dtenglyndur og djarfur
eins og pær hetjur sem hnfa. búið í pessari höll og sem hafa letrað
einkunnarorð sín á gamla fánann í riddarasalnum:
„Til lands og sjivar verndum vér nauðstadda!“
Greifinn horíðí forviða á hina unga konu sína.
Var pað missýning, að honum virtist hún hækka og verða tignar-
iegri ásýnduro?
Hann faðtnaði bana að sér, og kyssti hana innilega.
,,það er leitt að faðir mran gat ekki heyrt pig tala, pú hefðir
víst verið tengdadóttir að hans skapi. Já, gamli raaðurinn var sann-
arlega verndari nauðstaddra eins og gömlu einkunnarorðin heimta;
hann hefir gjört roikið gott, pó hann ekki berðist við sjóræningia,
eins og forfeðraniia var siðun ; heldur mætti á pingi, og var mjög
mikils metinn pingmaður. þú veizt, að minningu hans er haldið í
heiðri. Hann var vorrar aldar inaður. — Hann bjó pjaldan á
Hohen-Esp, næstnm aldrei; honum pótti pað of nfskekkt og ópægi-