Austri - 05.10.1903, Blaðsíða 4

TSTR- 33
AUgTEl
124
í verzlun
L. S. Tómassonar
Nauðsynjavörur
komu nú með „Ceres“ til
Stefáns i Steinholti,
fást nú allflestar íslenzkar kennsln- skemmti- og fræðibæknr og
allskonar ritföng, ennfremur albúm, „póesíbækur, “ skrifmöppur,
peningabuddur, vasabækur, bréfklemmur, frímerkjavætarar, reglu-
strikur, steinspjöld, griflar, forskriftabækur og skrifbækur, harmo-
nikur, munnbörpur, fíolínbogar, strengir, myrra o. m, fl.
Bækur nýkomuar:
G-uðmundur Finnbogason: Lýðmentun 2)30
Guðmundur Guðmundsson: Strengleikar 0,B0
Halldór Briem: íslandssaga í bandi 1,00
Jón Jönsson: íslenzkt þjóðerni 2 00 ib. 3,00
— — — Oddur Sigurðeson lögmaður 2,75
StreckfusR; Týnda stúlkan (saga) 2 00
Grisli Súrsson, sjónleikur og kvæði eptir MissBar:ole7 isl. hefir
Matth. Joch. 1,00.
Reynið hin nýju ekta litarbréffrá
BUCH'S LITARVERKSIDJU
Nýr ekta demantssvartur litur — JTýr ekta dökkblár litur
— — hálfblár — — — sæblár
Allar pessar 4 nýju litartegundir skapa fagran ekta lit, og gerist pess
eigi pörf, að látið sé nema einu sinni í vatnið (án ,,beitze“).
Tii heimalitunar mælir verksmiðjan að öðru leyti fram með sínum viður-
kenndu, öflugu og fögru litum, sem til eru í allskonar íitbreytingum.
Fást hjá kaupmönnum hvervetna á Islandi.
Buch’s litarverksmiðja,
Eaupmannahefn V.
Stofnuð 1842 — Sœmd verðlaunum 1888.
Ennfremur: Sthfasirs, margbreytilegt og ljómandi,
Milliskyrtudúkar, óvanalega góðir,
Svampar, Sápur og margt fleira
fæst nú í kauptíðinni mjög ódýrt fyrir peninga
hjá
Stefáni í Steinholti.
Stefán í Steinholti
skorar hér með vinsamlega á alla viðskiptamenn sína nær og fjær að borga
upp skuldir slnar í næsta mánuði.
EEMF'
_MAR6ARINE
Steensens
smjorlíki
er œtíð hið bezta, og œtti því að vera notað á hverju heimili
Verksmiðja i Veile. Aðalbyrgðir i Kaupmannaböfn.
Umboðsmaður fyrir Island Laurits Jensen
Reverdilsgade Kaupmannahöfn.
Kaar de sender 15 Kroner
til Klædevæveriet Arden, Danmark, faar de omgaaende Portofrit
tilsendt 5 al. al. br. blaa eller sort Kamgarn: Stof til en
jernstærk elegant Herredragt. Por 10 Kr. sendes Portofrit 10.
al. Marineblaa Cheviot til en solid og smuk Hamekjole.
Ekta Krónöl, Kronupiisner og exportDobblet öi
frá hiuutn sameinuðu ölgjörðarhúsum í Kaupmannahöfn
eru hinar fínustu skattfríar tegundir
Salan var: 1894—95: 248564 fi.
1895—96: 2976683 „
1996—97: 5769991 „
1897—98: 7853821 „
1898— 99: 9445958 fl.
1899— 1900: 10141448 -
1900— 1901: 10940250 -
1901— 1902: 12090326 -
Umbúðapappír
. ■ ' mni i ----l.—gJL!.
er til sölu á Prent-
smiöju Austra mót
peningum útí hönd.
Abyrgðarmaður og ritstjóri: | Prentsmiðja
Cand. phil. Skapti Jósepssson. | þorsteins J. O. Skapiasonar.
16
legt — hann var mannblendinn maður og hafði viðskipti við marga.
Hann lét útbúa höllina Walsleben til sumarbústaðar, — pað er
líka gömul höll að erfðum fengin, en miklu pægilegri eg skemmtilegri
en petta bjarnargreni. par er setulið í grenndinni,skemmtilegir ná-
grannar — par er veí verandi í nokkrar vikur- Elskau mín, eg
vildi gjarnan fara með pig til Walsleben, nú hpfum við verið hér í
prjár vikur, við megum ekki setja Walsleben hjá.“
Gundula varð angurvær í huga yfir að skilja við Hohen-Esp —
hún hafði hér notið svo óumræðilegrar sælu, — hvert herbergi, hvert
tré í garðinum bar vitni um ástasælu peirra hjóuanna. Nei, aldrei
mundi henni leiðast á Hohen-Esp, pó hún ætti að vera par alla sína
æfi;
En hvað voru hennar óskir á við óskir manns henuar?
Húu purfti ekki annað en að líta á hans broSLndi andht, og
pegar hann kyssti, hana gat húp ekki annað en látið eptir honum.
Hún svaraði brosandi:
„Farðu pá með mig til Walsleben! Yeröldin er alistaðar fögur,
par sem pú ert.“
„pað er ágætt — svo verðum við í hálfan mánuð á Walslehen;
pað er nógur tími til pess að pú getir skoðað pig par um og kynnzt
nágrönnunum, og svo — svo byrjar brúðkaupsferðiu okkar!"
„Brúðkaupsferðin! — eg hélt að við værum húin að fara
haha.“
„Hingað til Hohen-Esp,“ sagði hann hlæjandi, „nei, elsku vina
mín, eg fór pennan útúrdúr hingað einungis pín vegua. þig langaði
til að sjá bjarnarborgina, og eg var pér hlýðinn og auðsveipur, og
pað mun eg verða alla æfi. En nú koma launin íyrir pessa útlegð
pó hún hafi verið inndæl og sælurik, en mikið vill meira! Núkemur
ennpá innaælli dvöl á Walslefaen eg svo förum við til Nizza, San
Remo og Monte Carlo. —“
„Hvert sem pú vilt.“
„þakka pér fyrir, pú hin inndælas^a meðal kvenna. Yið förum
pá, Yið skuium strax í'ara niður og segja pjónunum stð báa alit til
lerðarinnar.“
Hún gekk i veginn fyrir hann.
17
„Eigum við ekki að horfa á petta fagra sölsetur?“ hvíslaði hún
í bænarróm og horfði angurblítt út yfir hafií.
„þú veizt að eg ber pvi miður ekki skyn á náttúrufegur?-, en ef
pú vilt, pá stulum við bíða pangað til sólin er hnigiu til viðar —
pjónarnir geta samt verið nógu fljótir með útbúninginn svo við getum
komizt með járnbrautarlestinni í fyrramálið.“
„það get eg ekki reitt mig á — við skuluin heldur fara. þetta
stóra, gráa ský dregur líka fyrir sólina áður en hún nær sjóndeild-
arhringnum.“
„það er fallega gjört af skýinu!“
„þú ert að hæðast að mér, elskan mín.“
„Sólin mín gengur samt aldrei til viðar — augað pitt lýsir mér
á nótt og degi.“
þau leiddust burt, — en að baki peirra hvarf sólin.
í Walsleben fann Gundula allt, sem nokkur kona gat óskað
sór,
Allskonar pægmdi, skrautlegan húsbúnað, og skemmtanir ótelj-
andi. Eo Gundula kærði sig ekki um skraut ne skemmtanir.
Hin iunnilega ást, sem hún har til raanns síns, veitti henni
fullkomna sælu, en hún vildi njóta peirrar sælu í einveru, og fjöl”
mennið og skemmtanirnar á Walsleben voru alls ekki að hennar skapi.
En hún lét ekki með einu orði í ljósi; hve ógeðfelldhenni var veran
par. Hún sá ánægjusvipinn á manni sínum, sá hvað hann kunni vel
við sig, og Gunduia var svo óeigingjprn að henni var nóg að ástvinur
hennar væri glaður og ánægður.
þrátt íyrir allai skemmtanirnar hlotnaðist henni pó mö^jg