Austri - 21.10.1903, Blaðsíða 3

NR. 35
A U S T E I
131
aptur nokkru friðlegar út. Hefir |
Rússakeisari nýlega yerið í Vínar» |
borg roeð ntanríkisráðherra sínum og
'þeim keisurunum komið |>ar saman um
að stilla til friðar á Balkansskaga og
skipa bæði Tyrkjum og Búlgðrum að
hepta par manndrápin og fækka her-
möunum.
Anstur-Asía, Sto lít.ur út.sem pað
ætli að semjast með Rússum og Jap-
önum upp á þá kosti, að báðir setji
herlið á Koreaskagann.
Stormar og rigningar ákaflega
miklar hafa gjört mikið tjón í baust,
bæði austan og vestan Atlantshafs.
Pike Ward
kvað nafa keypt lóð á |>orvaldstöð-
nm á Langanesströndum fyrir 500 kr.
og mun ætla að byggja þar að snmri
bæði fiskirerkunarhús og útróðrar.
mannahús,W bann hefir i hyggjn að
láta Færeyicga halda út frá og kaupa
af þeim fishinn. Kvað þar vera gott
og mikið fiskiverkunarpláss, er hena
“Ward hefir þar keypt.
Vér höfnm heyrt, að hr. Ward ætli
engan hlut að reikna sór af fiskinum
fyrir uppsátrið, og lofa út- róðrar-
mönnnm að vera leigulaust í húsinu.
Seyðisúrði 2o. oktobsr 1903
Tíðarfarið hefir að und-
anförnu verið ákaflega rigninga-
samt og stormar töluverðir.
Botnvörpuskip nokkur
hafa verið bér inni vegna ofveð-
urs úti fyrir.
„Rosa“, skipstjóri H. Petersen,
kom h;>ngað 18. þ. m. tU þess
að taka haustvörur Grránufólags.
„E g i 11“, skipstjóri Houeland
kom hé; í dag frá útlpndum og
fer áleiðis norður með morgni.
Með sldpinu var frá Eskifirði
sýslumaður A. V. Tulinius ásamt
frú sinni. sýsluskr'fari Jón Run-
ólfsson, |>órarinu f>órarinsson og
Böðvar Jónsson o. fl.
Tulinius sýslumaður er hingað
kominn td þess, samkvæmt skip-
un amtsins, að hefja rannsókn
út af hinu margumtalaða pen-
ingahvarfi af bæjarfðgetaskrif-
atofunni.
Beztu bækur þessa itrs:
Matth. Jochumson: Ljöðmoeli II. 304 bls. Fyrir áskrit’endur: í skraut-
bandi 3.00. Hept 2,00. — I Iattsasöiu 3,50 og 2,50-
Menn ættu að nota tækifærið til þess að kaupa ljóðasaín þetta, meðan á
útgófunni stendur. Bæði er það að hægra er flestum að kaupa eitt hindi á
ári, en að kaupa öll í eina og eins hitt, að verðið á hverju bmdi hækkar
a ð m u n þegar útgáfu allra hintta 4 binda er lokið.
H. Angell: Svartfialla<iynir. Sögur frá Montenegró. Helgi Valtýsson
þýddi. — 184 bls. Utn 60 língerðar myndir. Leitun mun á betri bók handa
tuigum og gömlum. Hún er hæði einkar skeramtileg og lærdómsrík. Saga j
Svartfjallabúa og lýsing á landi og þjóð er svo góður lestut og hvetjandi til
dáða og framfara, að enginu mun lesa hana án þess að hafa verulegt gaman
af henni Verðið er aðeins 2 kr.
Fást á Seyðisfirði hjá undirritaðum kostnaðarmanni, og hjá L. S.
Tómassyni, út um laná hjá öllum bókspluro,
Seyðisfirði 9. okt. 1903.
Davíð Östlnnd.
Hey.
10—12000 pund af töðu og4—5000
pund af útheyi er til sölu á Skálanesi
mót borgun út í hönd sú taða
sem keypt er fyrir nýár 1904 kostar
4 aura pd., eptir þann tlma ál]2, út-
hey 2’/* fyrir sauia tíma, þar eptir
3 au. pd.
Skálanesi 5. októbar 1903.
JÓH KRISTJÁNSSON.
Undirssengurfiður fæst
ódýrt móti peningum hjá
STEFÍNI STEINHÓLT.
CEAWEOEBS
ljúffenga
BISCUITS (smákökur)
tilbúið af CRAWFORD & SONS,
Edinburgh og London
fstofnað 1813
Einkasali yrir Islaud go Færeyjar
F, Ejorth & Co.
___________K/’öbenhavn K.
The Edinbnrg Eoperie
& Sailcloth
Co. Ltd. Glasgow
stofnsett 1750.
húa til: fiskilínu,hákarla-
línu, kaðla, netjag arn, regl
girn segldúka. vat nsheldar
preseninga o. fl.
Einka umboðamenn fyri ísland og
Færeyjar:
E. Ejorth & Co.
___________Kjöhenhavn. K______
Undertegnede Agent faar Islands
Island, for det kongelige octro)-
erede almindelige Brandassuranse
Compagni
for Byttninger, Varer, Effecter, Krea-
turer Hö &c. stiftet 1798 i Kjöben-
havc; modtager Anmeldelser om Brand-
forsikring, meddeler Opplysninger om
Præmier &c. og udstedc Policer.
C. D. Tulinius Eftertölger.
SKANDINAVISK
Exportkaffe Surrogat
Kjöbenhavn — P. Hjorth &Co
FáJka neftöbakið
er
bezta neftóbakið.
Greiðasala
Hérmeð gjöri eg kunnugt að eg
fraravegis sel ferðamönnnm greiða, án
þess þó að skuldbinda mig til að hafa
til allt sem um kann að verða beðið.
Arnarvatni (í Haukstaðalandi)
í Vopnafirði 5. okt. 1903.
Jön Helgason.
26
Hann varð að hugsa um á hvern hátt hann gæti sparað áa þess
að Gundula yrði vör við það, hanu fyrirvarð sig fyrir að láta konu
slna vita að hann hefði eytt aleigu sinni.
Og hann hélt áfrant að draga saman fé — þá sneri gæfan aptur
við blaðinu, svo hanu varð að sækja alla peaingana í bankann aptur
til að horga spilaskuldir sínar.
J>að var þung barátta!
En Friðrik Ivarl gafst ekki upp, — hann hugsaði um son siun.
Og hann varð því ákafari; er hann sá hve Gundula var orðin
hieytt.
Hann virti konu síua uudrandi fyrir sér, er hún varð þets ekki
vör.
Var þetta hin sama hógláta, bliðlynda koftá, geffl aldrei tók
óskum hans öðrnvísi ea að segja: „Eins og þú vilt?"
Er það sú hin sama Guuduia?
Hún ber höfuðið hærra eii, áður, allar hreyfingar honnar eru
T0sklegar, limaburðnrinn þróttmikill, svipurinn djarfle^nr, varirnar
brosandi, en orðin, sem þær mæla, eru röggsainleg og tápmikil.
Agathe fræuka hennar kemur i fyrsta sínn að heimsækja þau,
og grætur gleðit.árum ylir gæfu sinnar elskuðu íósturdóttur.
þegar hún sér Gundulu svo algjö-lega urabreytta, komu henni
í nug orð bróður hennar saluga,„að þegar henni yrði barna auðið,
niundi Iiin blíða dúfa færast í bjarnárham.“
Eptir csk Gundulu dvöldu þau ailt sumarið á Hohen-Esp, „til
þess að ungi hjöruiun gæti fæðzt f hre;ðri feðra sinna.“
liriðiik Karl var þar fyrst lengi um kyrrt hjá konu sinni, svo
þegar honura fór að leiðast, 'orá hann sér til höfuístaðarins við og
við, hann ýmist kom eða fór, óróleiki hans fór stöðugt í vöxt og
Lann gjörðist fölur i andliti, loksins varð útlit hans svo veiklulegt,
að Gundulu varð hverft við að sjá það og spurði hann hvað að honutn
gengi.
Hann hló, og gjörði ekkert úr því.
„Eg ætla a6 híða hér eptir komu ungherrans, og svo breeð eg
mór einn hálfsmánaðar tíma til einhvers haðvistarstaðar, lækuirinn
23
kinnar hennar og draumsælt bros lók henni um varir. Friðrik Karl
tók með undrun eptir þeirri breytingu, sem á henni var orðin. Einn
dag settiit hann bjá henni og fór að hafa orð á þessn mjög g'aðiega,
þá tók hún í hönd honum, horfði á hann blítt og ianilega og vafði
íoks örmum sínum utn háls honum.
„þú, sem sér og tekur eptir öllu,“ hvislaði hún, „því spyr þú
mig ekki um áslæðona fyrir gleði minni?“.
Hann leit á hana með undrun og sagöi:
„Eg skil þig ekki, Gnndula, hefir þú grætt stó:fé?“
Hún brosti með tárvotum augum.
„Stórfé? Hvað er allur heimsins anður á við okkar miklu
gæfu?“
Hann itrauk hár hennar, órólegur.
„Talaðu, elskan mfr,kveldn roig ekki á þessari óvissu!“
Hún laut fast að bonum og hvíslaði nokkur orð í evra hans.
„Gundula!" hljóðaði hann upp yfir sig, „Gundula er það satt? —
Við eigum von á harni!“
Hann stókk ú fætur, og gekk hratt fr«n og aptur um herbergið,
staðnæmdist svo allt í einu hjá henni og kyssti hana innilega.
„Já, það er óvænt gæfá, Gundula“ sagði hann, fagnundi, „nú
hefir hin heitasta ósk þin ræfzt.“
,,Er það ekki líka þín ósk?“
pá kom kippur í audlit honuta, hatm leit undan, en lagði höfnðið
ur.dir vanga hennar.
„Hvernig getuvðu spurt, elskan míu! Eitis og mér geti staðíð
á sama hvort Hohen-Esp ættin deyr ut eða okki! I niu ár hef eg
leyndar vacizt víf þá kugsun — eg bjöst við öllu, nema því að eign-
ast erfingja!“
Hann síökk á fætar og þuikaðí svita af enni sér, svo hió hann
aptur og sagði:
„Já, nú verðurn við samt sem áður ið fara til Hohen-Esp, svo
þú getir frætt myndir forfeðranna á þeirii gloðifregn, að Gundula
greifai'rú ætli að færa bjarnarborginni ungan hjörn.“
Hanu hringdi ,á þjóninn og sagði honum að katm færi ekkert