Austri - 30.06.1910, Síða 3

NR.
A U S T R t
87
Stógrælitini landsjns.
Skógræktarstjórinn, Kofoecl Hansenj
kom hingað um daginn með Botniui
eins 02 áður er um getið, eg'fór héð-
an upp að Hallonnsstað. Paðan fór
hann svo, nú rétt fyrir mánaðamótin,
norður í Möðrudal, til að skoða par
nppblásturssvæði. Héðan heldur bann
til Fnjóskadals, til pess að líta eftir
skógunum par, á Hálsi og Vcfglum.
Um miðjan júiímápuð fer hann af
Akureyri vestur á ísafjörð og ferðast
um ísafjafðarsýslu, Strandasýslu og
Barðastranda-ýslu, til pess að leið-
beina mönnum par í skógrækt og
skógarhöggi og ákveða hvaða skóg-
lendi á að friða par. Seint í ágúst-<
mánuði ferðast skögræktarstjórinn um
Borgarfjörð syðra, Hvítársíðu og
Píngvallasveit, ^og í septemhermánuði
fer hanii um Árnes- og Rangárvalla-
sýslur til pess að líta par eptir vinnu
við skógrækt og sandgræðslu.
Skógræktarstjórinn hefir mikinn og
lofsverðan áhuga á ræktun landsins,
og vill fúslega veita ollum, er til hans
leita, allar nauðsynlegar upplýsingar
og leiðbeiningar viðvíkjandi skógrækt-
un og skógarhöggi Skógræktarstjörans
skýrði oss frá pvi, að skóglendi lands-
ins væri nú slcipt í ti skógræktar-
umdæmi eða skögræktarhéruð:
1. G-ullbringusýsla með Reykjavík.
2. Kjósarsýsla, Borgarfjarðar-
Mýra- Hnappadals- Snæfelísnes- og
Dalasýsla.
3. Vestur-Barðastrandasýsla, Isa-*
fjarðar- og Strandasýslur.
4. jÞingevjarsýsla.
5. Múlasýslur og Austur-Skapta-
fellssýsla.
6. Vestur-Skaptafellssýsla( Rang-
árvalla- og Arnessýslur.
Skógarverðir eru pegar skipaðir í
2. 4. 5. og 6. skógvarðarhéraði og
eru peir: Sumarliði Halldórsson, er
heíir aðsetur í Borgarnesi, Stefán
Kristjánsson á Vöglum, Guttorraur
Pálsson á Hallormsstað og Emar
Sæmundsson á Eyrarhakka.
Á hverju ári skulu skógarverðirnir
ferðast um umdæmi sín og leiðbeina
mpnnum og líta eptir skógleudi sem
á að vera friðað.
Jöh. Jóhannesson
sýslumaður lagði af stað héðan
landveg norður í land 28. p. m., til
pess að vera viðstaddur biskupsvígsl-
una að Hólum 10. júlí. Hann þingar
á Jökuldalnum nú er hann fer norður
um, en þegur h.inn kemur að norðan
aptur heldur haDn þing á Ströndum,
Vopnafirðt, Hlíð, Hróarstungu, Hjalta-
staðwþinghá og Borgarfirði, eins og
áður bofir verið auglýst, og kemur
hingað 24. júlí.
Jónas Kristjánsson
læknir fór suður til Reykjavíknr
nú með Austra, til þess að leita sér
lækninera við innvortismeinsemd. Hann
veiktist hastarlega nú fyrir nokkrum
dögum og var fluttur sjúkur hingað
ofan i Seyðisfjörð.
Brytinn á Ingólfi
var af bæjarfógeta dæmdur í 500
króna sekt, nú er bann kom að norð-
an um daginn, fyrir óleyfilegu vín-
sölu þá, er getið var nm í síðasta
blaði.
Skip.
„I n g ó 1 í u r“ að norðan 19. þ. m.
Með skipinu var frú Guðoý Jónas-
dóttir. jHéðan fóru til útlanda: írú
Tiap-Holm ásamt dóttur sinni.
flF 1 o r a“ skipstjöri Stuhr, kom
frá Reykjavík norðan um land 22. þ.
m. með fjölda marga farþega, þar á
meðul: lögmennirnir Björn |>órðarson
og Valdemar Thórarensen, disponent
Júlíus Gruðmundsson, frú Porbjörg
Olgeirsdóttir, fröken Amauda Stange-
land o. fl.
„ J 0 r u n d u r“, skipstj. Oddur
Signrð.son, að norðan 26. þ. m. og
för aptur samdægnrs norður aptur.
Héðan fór A. Fjeldáted augnalæunir
o, m. fi.
„Austri“, skipstj. Júlíus Júli-<
níussou, kom að norðan 27. þ. m.
meo allmarpt farþega_ svo s^m Ingólf
(jfíslason lækni, Ólaf Eyjólfsson
verzlunarskólastjóra, Ingimurd Einars-
son kaupmann, Maanús þó'ariusson
frá Steintúui, séra P.ál Jónsson frá
Svalbarði, írú Jóhönnu Jónasdóttur
o. m. fl,
„F r i ð þ j ó f u r “, flutningsskip
Zölluers, kom hingað 28. þ. m- á út-
leið. Tók bér tölu'ært at' tiski hjá
verzluDÍuni „Framtíðin“ og St. Th.
Jóns«yDÍ, og íót héðan í gær.
6 botnvörpungar komu
hingað 26- þ. m. ng keyptu kol af
j>órarni Guðmundssyni kaup uanni.
FISKIKAUP.
VERZLITNO EDINBORG
kaupir f I s k,
fullverkaðan og upp úr salti, fyrir hæsta verð, og
borgar harni í
peningum
út í hönd.
Símaskeyti Hér á Seyðisfirði snúi menn sér til
(frá fréttaritara Austra.) T. L. Imslands.
Borðeyri 29. júní 1910.
Eljan strenduð.
Gufuskipið Eljan strandaði
aðfaranótt hins 26. p. m. á Létt-
hpfðaskeri framundan Keykjar-
nesi við Reykjarfjörð. Mann-
björg varð á bátum til lands.
Byrjað var strax á vörubjörgun
prátt fyrir norðanstorin og pok-
ur, par til Eljan rann af sker-
inu og sökk 27. p, m. um nón-
bil.
Fjárkláða
befir oröið vart á fleiri bæjum
í Miðfirði.
Gróðurlitið
hér um sveitir.
Sildaraiii
mikill á Hrútafirði-
Bunaðarskölinn á Eiðum
veitir píltnm verklega og bóklega kennsin.
Verkleg kennsla
fer fram næst frá 1.—30. september n. k.
Bókieg kennsla
fer fram frá 1. nóv. til 10. maí n. k.
Eiginhandar umsóknir frá þeim er njóta vilja kennslunaar, skalu vera
komnar til undirritaðs minnst 6 vikum áður en það námsskeið byrjar, sem um
er sótt, og gildir það jatnt fyrir þá, sem áður hafa dvalið á skólanum, sem
fyrir nýiveina. Umsókninni fylgi vottorð um heilbrigði, hegðnn og kunnáttu
umsækjanda.
Að jafnaði veitist ekki inntaka yngri piltum en 16 ára.
Kemendur leggi sér rúmfatnað, klæðnað allan og skæðaskinn. Kennslu,
húsnæði, ljös og hita fá þeir ókeypis. Fæði og þjónustu fá þeir keypt hjá
bústjóra fyrir 20 kr. á mánuði og borgist það fyrir fram eða tryggist með
ábyrgð.
Bækur og ritföng fá þeir Keypt á skólanum gegn peningum.
Eiðum 13. júní 1910.
Metúsalem Stefánsson
skólastjóri.
48
hún og Klaus jústizráð komu auga á klaustrið.
Vagninn, er hafði sótt þau til járnbrautarstöðv-
anna fór eptir trjáeongum meðlram vatninu og
klaústurbyggÍDgin sýndist koma uppúr vatninu,
sem flaut fast að gömlu og gráu múrveggjun-
um.
pað var líka fögur sjón. Vatnið, dimm-
grænt, gárað af smáöldum, klaustrið speglaði sig
í því með alla sína turna, þakið vafningsviði og
skóginn á bak við — og þetta á heiðbjörtum
vordegi í glaða sólskini.
Trix hafði aftekið að bera sorgarbúning
vegna frænda síns, sem hún aldrei hafði þekkt og
ekki harmaði í hjarta sínu. Hún vildi ekki
gjöra sér upp sorg að ytra áliti, þó hún hefði
erft auð hans. Príóressan vildi ekki fallast á
það, kvað það vekja hneyxli að bera ekki
sorgarbúning vegna látins náfrænda. En Trix
fór sínu fram, henni stóð á sama hvað náunginn
mnndi segja. pegar hún ók í hlaðið á hinu
nýja heimkynm sínu, var hún klædd hvítuœ
kjól, með hvítan stráhatt, lagðann svörtu flos-
bandi, á höfðinu. 1 þessum látlausa ungmeyja-
húningi var hún svo yndisleg á að líta, að vinnu-
íólkið, verkalýðurinu og umsjónarmennirnir á
Frauensee, sem höfðu fylkt sér fyrir framan
klausturdyrnar, þóttust aldrei hafa séð fegurri
mey. Hún stökk útúr vagninum og stóð eins
og ímynd æskunnar frammi fyrir hinum spari*-
búnn undirmönuum sínum, hún roðuaði af geðs-
hræringu, þegar klukkunum var hringt í klaustur^
45
hann ekki margmáll maður- Eg hef t. d. aldrei
heyrt neitt nákvæmar um hið stutta hjónaband
hans, og engum manni er kunnugt nm það, því
hann kom ekki til nágranna sinna, Truchsess á
Kroschwitzog Rablonowski á Weisenrode. Eg
held að hann haíi aldrei fyrirgefið frú v. Truch-
sess, að hann kyntist konu sinni á heimili hennar,
en það var algjörlega ranglátt, því ólíkari konur
gáfust ekki en Lovisa Truchsess, sem var stillt
og greind kona, er í sorg sinni hugsaði úm son
sinn og búið, og mágkoaa heunar, er eiugöngu
hugsaði um glaum og skemtanir, og þótti
meira lagi vitgrðun, pér hafið víst hejrt getið
um Rablonowski greifa? Nú, ekki það,
Rudolph Zell helði víst ekki kunnað vel við sig
hjá honum, ef hann hefði heimsótt hann. pá
kaus hann heldur að heimsækja göœlu Richters-
hjónin á búgarðinum í þorpinu Frauenseeva—
þér vitið að dálítill hluti af klausturjörðinni var
seldur — það er nú búgarður Richter3. Rudolph
reyndi allt hvað hann gat að fá þennan hluta
keyptan aptur, en gamli Richter vildi ekki selja
hann þó mikið væri í boði, og um það þjörkuðu
karlarnir fram og aptur; það var orðin lífsnauð-
syn fyrir þá, að slá í brýnu að minnsta kosti
einu sinni í mánuði. En nú er Rudolph dáinn,
og það varðar meztu að hann hefir með erfða-
skrá sinni viljað bæta það upp, sem samviska
hans ákærir hann mezt fyrir Yið skulum nú
vona að Beatrix Dornberg verði fyrirmyndar
húsmóðir fyrir hyggilegar tillögur frú v. Gras