Austri - 04.10.1910, Blaðsíða 3

NR. 34
AISTEI
127
mjtid }esei snjöll, og allar írigaBfar
sýningannnar hinn bezti.
f Prú Fredrikke Steeanem Lftk,
systir Fredriks Wathne k&npmanns,
og peirra bræSra, dó af barnsfömm
29. f. m. að heimili sfnu í Kaupmanna-
höfn, 46 ára gömul. Bárust Friðrik
Wathne sorgarfréttir pessar samdmg-
urs í sfmaskeyti. Frú Fredrikka rar áð-
ur gipt stðrkaupmanni Esmann, og erfði
hún eptir hann mikla fjármnni, Áður
en hún giptist i fyrra sinn, draldi
hún nokkrnm sinnum jfir snmartímann
hér á Seyðisfirði hjá O. Wathue
hróður sínnm, og er frá peim tfmum
mörgum hér í bæ að góðu kuun.
Mannslát.
J>ann 16. júlí andaðist að heimili
sínu, Kolstaðagerði k Yöllam, konan
Sigríður Björnsdóttir, 50
ára gömul, góð kona og vel íátin.
t Latin
er hér í bænum Húsfrú Gruðrún
S 0 r i n g, koua Ola Sörings sjómanns
áBúðareyri, rúmlega fertug að aldri.
Húq var dött’r Gaðnmndar heitins
Guðmnndsaonar á Hesteyri í Mjóa-
firði-
Veið á sláturfé
bér í kaupstaðnúm er nú uppkveðið
af kaupmönnnm, og er, sem hér segir:
Skrokkar sein vega allt að 40 pd.
17 aura paudið. Skrokkar setn vega
yfir 40 pd. 19 aura pundið. Dilk-
skrokkar, 26 pd. að þyngd, 18
aura pundið; dilkskrokkat,yfir 26 pd.
að pyngd, 20 aura pundið.
Gærur 35 aura pundið.
Mör 20 anra pundið.
Fé á fæti er keypt eptir vigt
pancig:
Mylkar ær 10 aura pundið.
Dilkar sem vega allt að 65 pd.
11 aura pundið.
Dilkar sem vega yfir 65 pd. 12
8*jér
féll kér f firiinum i viðri vikunui
alreg uiður al sjé, ea cr fekinn upp
aptur upp uudir fjallakiuda. ÍHéraði
mon sujókomaa kafa. vsrið nokkru
meiri, og snn meiri á fjðllura, svo að
fjárrekstrar verða erfiðari. Hríð pessi
kval hafa gesgið yfir nllt Austnr- og
NorðHrlaud, og hofum vér heyrt að
ayrðra hafi föani* orðíi all-mikil,
cvo ai fjárrekstar hafi teppzt.
Stif.
„F1 o r a“ &ð uorðau 27. f. m.
Hafði tvisvar orðið að suúa aptur iun
á Eyjaíjðrð undan stormi eg stórsió.
Farpegar á leið til údauda: stórkaup-
maður v. Gerraetea frá Stavanger,
Magnús Stephensvn sonur fyrv. lands-
böfðingja o. fl.
„A u s t r i,* J. Jólisínsíon, norðan
um land á hringferð í8. f. m. Fjöldi
farpega var með skip'nu. par á með-
al: Gnðmnndar Tómatson læknir,
Axel Schiétth og Olgeir Júlínsson
bakarar. Héðan fóm skólapiUamir
]?orlékur og Valgeir Björnssynir,
Vilmundur Jónsson, Ár*i Jónsoo;
ennfremur fröken Gaðrún Blöndal
o. fl.
„B o t n i a“ iiom hingað sunnan um
land 2. p. m., á leið til útlanda.
Margt farpegi: par á meðul konsúll
Ditlev Thomsen, Bjöm M. Ólsen, pró-
fessor, Sigurður Lýðsson e. fl.
Reynið
lyptiduptið „Fermenta“
og pér munuð koraast að raun um að
betra lyptidupt fæst ekki í nokkurri
verzlun.
Buchs Farvefahrik.
Kaupmannaköi1*.
Bppboðsauglýsing.
Langardaginn 8. október *æstkoreandí, kl. 11 f. h., verður haldið opin-
bert uppboð í „Bjarka“ og parselt hæstbjóðendnm: gullsmíðisverkfæri, bæknr,
föt, ýmsir kúsmunir o. fl., tilheyrandi dánarbúi Vilhjálms sál. gnlhmiðs Mar-
teiassonar.
Söluskilmálar verða birtir á uppboðinu.
Bæjarfógetin* á Ssyðisfirðj 30. sept. 1910.
Jöh. Jöhannesson.
Barnaskóli Seyðisfjarðar
rerður settur 15. okt. n. k. Á skólann verða að koma öll börn bæjarins, á
aldrinum 10—14 ára, nema pau hafi fengið, frá skólanefndinni, undanpágu frá
skólaskyldu.
Ley t er inngöngu á skólann börnum níu ára gömlum, meðan húsrúm leyfir.
Skólanefndin.
Has til söln.
Eptir ákvörðun skiptafundar í dag í prctibúi Pöntunarfélags Fljótsdals-
héraðs verður húseign búsins hör í bænum (íbúðarhús með búð og skrifstofu,
2 stór vörugeyicsluhús og önnur úthýsi) ásamt hsfskipabryggja og lóðarrétt-
indum, seld, ntan uppboðs, ef viðucaiilegt boð íæst í hana imian loka pessa
árs. Eignin er einkar hentug til fiskirerkunar.
Lysthafendur snúi sér til undirritaðs sem allra fyrst
Bæjarfógetinn á Seyðisfiirði 26. september 1910.
Jóh. Jóhannesson.
Skóverzlun
Herm. I*orstelnssonar
hefir nú nýlega fengið miklar bírgðir af allskonar skófatnaði, sem verð-
ur selt mjög ódýrt, Svo sem:
K a r I m a n n s s t í g v é 1 frá kr. 5,75
Kvennstígvél og skór mikið úrval og ódýrt.
Barnaskór írá Vao bæði biúnir og svartir.
U nglingastígvél sterk og ódýr.
Hvergí hér í bænum eins góður og ódýr skófatnaður, og ískóverzluu
Hermanns porsteinssonar,
Reyaið, og pér munuð sannfærast um að pað er mikíll sparnaður að
kaupa skófatnað í skóverzlun
Herm forsteinssonar.
aura pundið.
Geld&r ær, hrútar, veturgamalt fé
og sauðir Kndir 100 pd. llVa eyri
pundið.
Sauðir, sem ve ga 100—110 pd.
13 aura pundið.
Sauðir, sem vega 110 pd, og par
yfir, 14 aura pandið.
Ofsastorm
af norðvestri gjörði hér 25 f. m.
OIll hann miklum skaða hér í bænum.
Faek pak og nokkuð af efri bæð
sementssteypuhúss, sem reist hefir
verið á Búðareyri á grunni „gamla
Sfceinholts." Húsið var eigi fullgjört,
en pó svo frá pví gengið, að undar-
legt virðist, að pað skyldi fjúka’
Haíði sementssteypuveggurina iyrst
brontið. Eigendur hussins, peir
Bjarni Ketilsson póstar og Gannar
Bjarnason skósmiður, verða fyrir
stórtjóni.
í veðri pessu brotnuðu ennfremur
6 símastaúrar hér í bajnum, svo að
símasamband var eigi uni bæinn í
3—4 daga. Fleiri skaðar urðu og
á bátum, bryggjum og húspökaro.
Jén al|)m. frá Míiia
kom hingað að norðan nú með
Austra. Ðvelur hanD hér á Seyðisfirði
nokkurn tíma.
64
svo mikill vandi. Ekki gat eg boðið ykkur vel-
komna, pví pið hsfið allir verið hér lengi á
undan mér, og ekki g>it eg heldor farið að
hvetja ykkur til árvekni ojg trúmennsku íslörfum
yðar, pað væri tó« flónska, pví pað annist pið
auðvitað sjllfir. Ea ef pið viljjð heiðra veiði-
manna skál, pá lypti eg bikarnum og drokk
ykkur til heilla og segi um leið: Heill og
hamingja fylgi ylur, svo veiðin megi ganga
vel!“
„Húrra, húrra, húira!“ æptu albr borð-
gestirnir hástofaa, og nú varð pröng á pingi,
pví allir TÍldn hriifgja glö?um við ungu hús-
móðurina, sem stóð parna blóðrjóð í framan,
og undraði haan hversu mikil ábrif ræða ’nennar
hatði haft á veizleigestina. Hún var upp með
sér yfir pví, hve vel sér hefði tekizt upp, í fyrsta
smn er hún hélfc ræðu.
Varla hafði mesta hávaðanum lægt. fyr
en yfirskógarvörðurinn sló á glasið siit. Hann
vissi hvað við átti, og að honura, sem elzta manni
samkvæmisins, bar að pakka fyrir skálina.
Haun stóð upp, hár og herðabreiður mændi
hann yfir allan hópinu, snýfcti «ér og bjó sig
vandíeva til öð Imlda læðana.
„Kæru og heiðruðu vinir og samverkamenn!
Vér bofum nýlega heyrt pau orð til vor töluð,
er hafa hrært hjörtu vor. Já, sanuarlega er
pað svo, vér hofttm allir viknað, pað höfura við
— og pessvegna segi eg um ieið og eg' lypti
bikarnum: Sú kona sem opt — nei, sú kona
61
eptir litla pðgn, „og presturinn var á sqmu
skoðun; en ef ske kyuni að barónsdóttirin yrði
einhvers vor, og gæti pá kennt mér um að haía
ekki sagfc frá pví, pá verð eg að bæta pví við
frásögu mína, að grafhvelfing gömlu nunnanna,
sem fyrrum bygðu petta klanatar, er hór
beÍDt neían-undir — pær eru allar grafnar
par.“
„Hvíli pær í friði!“ sagði Trix, og hélt
áfram að leika sér við dufurnar. „Ef pær hafa
ekki ónóðað liami frænda minn, pá er mér
liklega óhætt fyrir peim. Ekki er pað mér aó
kenna að klaustrinu var lckað — eða hvaðí^
J>essa g&t jómírú Tíua ekki mótmælt, og
lagði pvi alveg árar í bát. Hún tautadí eitt..
hvað um að hún „skyldi pegar s;á“,en var svo
kindarieg á svipinn að Tnx li við að skelli
hlæja.
„Hana nú, parna heíi eg skotið hen,
skelk í bringu svo um munar!“ hugsaði Trix
með i.ér. „Jústizráðið sagði mér líka að er
skyldi eklii gefa gaum að draugaslgum o>
vitleysum peim, sem Tma gamla mundi fræða
mig á. Eg óttast pær ekki lifandi vitand —
eg hefi sjálf leikið mér að pví að látast vetu
apturganga, og hrætt með pví bæði vinnuíólkn
heitna hjá pabba, að eg ekki tali um kerlingar-
hioturnar í klaustiiiju og ráðskonuna par, pað
var logandi gaman, já, eg held eg viti hverníg
flestar draugasögur eru til orðnar,
Hvað var pað nú fleira sem biossaður karlina