Stefnir - 16.12.1893, Blaðsíða 1

Árg. 24 arkir. Verð 2 kr.
Borgist fyrir lok júlímán.
STEFNIR
Auglýsingar kosta 10 a. línan
eða 60 a. hver pml. dálks.
Fyrsti árgangur.
Ar 1893.
Akureyri, 16. (leseinber.
Nr. 23.
Aðalfundlir í hlutafjelagi pví, sem gefur út „_Stefniu, verður haldinn á
Akureyri miðvikudaginn pann 27. þ. m. og hefst um hádegisbil.
Porstöðunefn din.
Einar Asniundsson
Kveður Hel meb kaldri raust,
kvikum hjúpub bárum:
þetta verður vobahaust,
veldur mörgum tárum.
Finnst mjer eitthvab rammt og reymt,
rökkri slær á bylgjur.
Hefir engan dísir dreymt
og daprar hjeraðsfylgjur? —
Þótti mjer jeg sæi sjón:
seig ab fjarbarósi
vetrarsól og sæ og frón
signdi döpru ljósi.
líkur þeim sem horfir hátt,
heimsins sviptur láni.
Víkka tók sú voðamynd —
var ei allt meb feldu —
vængir námu víbheims grind,
vítt sem fjöllin hjeldu.
Pokabist skjótt á fjörðinn fram
fugl með kynja gerfi,
vængur hans hinn nyrðri nam
Nes í Höfðahverfi.
Sortnar himinn, haf og jörð,
hátt í lopti syngur:
Kom þá fram í austurátt • Aptur kveður Eyjafjörð
undra-bleikur máni, Einar Pveræiugur!»
Fjarar fjörð »Járnöld ól Lát nú ekki,
á feigðar-hausti Einar inn f y rr i«, — ljóssins faðir,
þriðja kyns svo kvað sól eins langt bíba
þessar aldar, er af Súlum hló. — að lýsi sveitir
næbir n e s , «En gullöld ein þribja ljós
en nákalt syngja getur skapað til landsins sóma,
bjarkabrot Einars annars alið og signt
á Beru-rjóðri. yfirburði.» í Eyjafirði!
Og alnafni Sýnist oss En far þú frjáls,
iEinars spaka — þegar slíkir deyja sem festar leystir
þab var landsskaði — sól og sumar og segl sveigir
leysti festar. sje á förum, — til sólarstrauda;
Lýtur nú lágt allt aubara, tak höfn meb þeim
Laufásskirkju allt snauðara, er að helgum brunni
nániríkast höfuð allt heimskara, svala sál
á Norðurlandi. sem eptir hjarir. þegar sólir deyja!
Pegi þjóðum hlægja Kaldari gjörir kuldann
Pengils fornu vengin ; kaldur skörungur aldar.
Hrönn pr hál í Nesi Stand þó að batni bænda,
(haustið svalt) fyrir nausti. bið verður Einars þriðja!
M. Joch.
K á k, — H u m Ib u g!
Ein af námsgreinum þeim, sem á að
kenna á Möðruvöllum, er leikfimi eða
«gymnastik». pegar skólahúsið var byggt
hefir víst engum, sem fyrir þeirri bygg-
ingu rjeði, dottið þessi námsgrein í hug,
að minnsta kosti var ekki neitt herbergi
ætlað henni í húsinu. Afleiðingin varð
líka sú, að annað hús þurfti að byggja.
{>að vildi nú líka svo vel til, að skólann
vantaði líka geymsluhús, því ekki hafði
byggingarráðinu heldur hugsast, að stækka
svo Eriðriksgáfu-kjallarann gamla, að skól-
inn fengi þar nægilegt geymslurúm. Svo
var slegið upp stóru húsi; annar endinn
er geymsluhús fyrir skólann og skólastjóra;
hinn endinn hefir verið kallaður cleik-
hús» eða «leikfimishús».
það væri ekki svo ófróðlegt, að virða
fyrir sjer þetta fyrsta leiktimishús við
íslenzkan realskóla.
Húsið er svo stórt, að allt að því 20
nemendur gætu gengið þar að almennum
leikfimisælingum. Gfólf er í húsinu úr
heflnðum borðum. en lopt ekkert, glugg-
ar á tveim hliðum, tveir á hvorri, og dyr
móti suðri með einfaldri hurð fyrir.
Borðuin er slegið utan á grindina og rám-
að yfir samskeytin, eu þakið er úr ein-
földum borðum, klætt þakpappa utan.
þiljur eru engar innan í húsinu, og má
þvi geta sjer til hve hlýtt er í kofanum
með þessutn uinbúnaði.
«Húsið er víst ekki fullgjört», varð
mjer fyrst að orði þegar jeg koin inn i það.
«Jú, svo er álitið», var mjer svarað.
«En hvar eru leikfimisáhöldin ?» spurði
jeg svo, þegar jeg var búinn að litast um
og sá ekkert inni í húshjalli þessum, sem
fremur líktist þurkhjalli en leikfimishúsi.
«J>au eru engin til».
«Hver kennir leikfimi?»
«Jeg gjöri það að nafninu til», svar-
aði kennarinn, sem sýndi mjer húsið.
«þjer getið nærri, að þetta getur ekki
verið nema kák — helbert kák, þar sem
öll áhöld vanta, og svo er jeg heldur ekk,
mikill «Gymnastiker». Jeg hefi aðeins
reynt að kenna þeim helztu undirbúnings-
hreyfingar, lengra gat jeg ekki komizt.
Skólastjóri hefir sótt um fje til áhalda-
kaupa, en því verið neitað. En svo er
það látið heita, að bjer sje kennd leikfimi,
en eins og þjer sjáið er þetta einskært
«humbug» ».
Jeg sá að þetta var dagsatt.
En hjer má ekki við svo búið standa.