Grettir - 30.11.1893, Blaðsíða 1

Keranr úttvisvará mánuði eða
24 bloð um árið. Yerð: 2 ki\, er-
lendis kr. 2,50
Borgist fyrir lok júlim.
( Auglýsingar teknar í daðið fyr-
| ir 10 a. línan. eða ( 0 a. hver
| þumlungur dálks.
I Hehningi dýrara á fyrstu síðu^
I. Árg.
Dómarabokin.
„Laugstu fyr og laugstu nii“.
TJndirfyrirsögninni „Dámarbókin“getur
„þjóðviljinn ungi" eða „Unginn“, eins og
sumir kalla hann, pess, að eg hafi 21. þ.
m. tekið dómsmálabókina af hr. Birni
Bjarnarson, og hafi hr. B.B. pví orðið að
íá sér nýja bók. Hið eina sannaum þetta
atriði er, að eg hafði dagsetta fyrirtekt
máls kl. li f. h. nefndan* dag. Béttar-
hald petta stóð hálfa klukkustund, og ao
pví loknu sendi eg herra B. B. skrifleg
boð um, að nú ga;ti hann fengið bókina,
og síðan bauð eg hr. B. B. í rétti sam-
dægurs, að hann gæti fengið bókina, hve
nær sem væri. og notað hana framvegis.
pó náttúrlega með því skilyrði, að notkun
hr. B. B. á bókinni kæmi eigi í bága við
not mín á henni.
Undir fyrirsögninni,. Brugðið sér úr bæn-
um“ dróttar sarai tilgátugóði, sannleiks-
elskandi „Ungi“ pví að mér, að eg hafi
sent þá hr. Sigurð Jónsson og lir. Andrés
tíigurðsson úr kaupstaðnum, til pess að
stemma stigu fyrir pví, að peir yrðu leidd-
ir sem vitni í malum peim, ereghefihöfð-
að út af ísfirzku kærunum alræmdu.
Sannleikurinn er sá, að lir, Sig. Jóns-
son hafði ráðið sig að Gufudal og farið
pangað, löngu áður en málin byrjuðu, og
pað eingöngu til pess að búa sig undir
embættispróf á prestaskólanum hjá síra
Guðmundi Guðmundssyni.
Hr. Andrés Sigurðsson hafði brugðiðsér
snöggva ferð úr bænum norður á Hest-
eyri, og var kominn úr þeirri ferð aptur
tveim dögum áður en „Unginn“ skreið úr
egginu.
Margur heldur mig sig, Skúli, reða tii !
bvers mundi hann þorsteinn Stefánsson ;
allt x einu hafa faríð vestur að f>ing- |
eyri og tekið sér par vetrarsetu, aðskilinn |
frá konu og börnum af tveim erviðum j
fjailgörðum.
Undir fyrirsögninni „Embœttisannirnar'‘
getur „Unginn“ pess ennfremur, að eg láti
náiega dags daglega bóka, að eg geti eigi
verið við vitnaleiðslnna „nema tíinakorn j
úr degi“. Einnig hér fer ritstjórinn glæfra-
lega með sannleikann, pví að svo að segja |
Ísaíirði, Fimmtudagiui?, 30. NóvemUer 1893.
daglega síðan 8. p. m. liefi eg tínmnum
saman, 4—8 tíma, orðið að sitja undir
pvælunni úr honum, sem einkum hefir lot-
ið að því. að telja dómaranum trú um,
að almennar réttai-farsreglur hefðu eigi
gildi í málum mínum, er pó auðvitað eigi
hefir lánazt Enda vita allir, sem þekkja
hr. B. B., að samvizkusamari mann getur
eigi, og að hann á kyn sitt að rekja til
góðra lagamanna.
Og virða verður “Unga“-garmurinn mér
til vorkunnar, pó að eigi færi eg að taka
aptur opinbei’a stefnu 20. p. m. fyrir pá
sök, að honum hafðí póknazt að látabirta
mér eina af vitnastefnunum sínum.
J>á er pað eitt af pví, sem „Unginn“
gæðir lesendur sína á, að eg vilji „engar
spurníngar“ láta leggja fyxdr vitnin. J>að
er satt, að eg hefi mótmælt mörgum spurn-
ingurn Skúla og mun gjöra það framvegis,
en eigi mun mönnum, sem skyn bera á,
pykja pað að nauðsynjalausu gjört, og set
eg hér til dæmis oiðréttar spurningar
Skúla til nokkurra vitna:
Spnrningar til vitnisins Jakobs Jóns-
sonar.
1. Hvert er nafn vitnisins. aldur, staða
og heimili ?
2. Yar ekki vitnið í síðastl. Aprílmán.
sent í neina langferð, og sé svo, hver
réð pá vitnið til farai’innar, hvert var
pví sagt að pað ætti að fara og hvað
var pví sagt um erindið?
3. Hefir vitnið eigi heyrt í fyrra vetur
ne vor, að þeir, sem kvaddir voru
til vitnisburðar af Lárusi Bjaimason í
máli Skúla Thoroddsen, hafa kvartað
undan, að Lárus vilci við framburði
vitna, Skúla Thoroddsen í óhag ?
4. Er vitninu kunnugt um, að Lárus
hafi, meðan á málsrannsókninni gegn
Skúia Thoroddsen stóð, setið að bolla-
laggingum fram á nætur við menn,
sem taldir eða áiitnir eru óviidarmenn
Skúia Thoroddsen ?
5. Hefir vitnið eigi heyrt, að peir, sem
mætt hafa fyrir rétti hjá Lárusi, einn
eða fleiri, í máli Skúia Thoroddsen,
liafa kvartað undan, að hann brúk-
aði við pá ýms óforsvaranleg orð fyr-
ir rétti, hótanir eð.i pví um likt?
M 8.
Spurningar til vitnanna Kr. Gunnarsonar
og Kr. Bjarnasonar.
Eyidr vitnin óskast lagðar spurningarnar
1 og 3—5, sömú, sem fyrir vitnið Jakob
Jónsson, og ennfremur pessar spurningar:
5. Hefir vitnið eigi heyrt, eða veit vitn-
ið eigi til pess, að Lárus hafi í
málsrannsókninni gegn Skúla Thoroild-
sen narrað vitni óstefnd til að mæt.a
fyrir rétti, eða ögnað þeim til pess?
6. Yeit vitnið til þess, að Lárus hafiað
öðru leyti haft í frammi ójöfnuð, ólög
eða rangindi við einstaka menn, út af
málsrannsökninni gegn Skúla Thor-
oddsen ?
7. Hefir vitnið aldrei verið kvatt til vitn-
is út af ójöfnuði, ósannindum Lár-
usar eða pví um líku, i fyrra vetur
eða vor, eða hefir vitnið reyntafhon-
um nokkuð pess háttar, eða gengið
til hans með vottum par afleiðandi?
8. Er vitninu kunnugt um, að réttar-
vottaval Lárusar í málinu gegn Sk.
Th, hafi vakið eptirtekt, og sé svo,
að hvaða leyti?
Yitnið Jóakim Jóakimsson.
Fyrir vitnið óskast lagðar sömu spurn-
ingar, eins og fyrir vitnið Kr. Gunnars-
son.
Enn er pað eitt af „Unga-“sannind-
unum, að eg í nafni réttvisinnar hafi möt-
mælt pví, að vitni væru spurð að nokkru
úr réttarhöldum mínum í rannsókninni
gegn Skúla. p>að sanna er, að eg hefi
mótmrelt pví, að Skúli spvrði réttar-
votta mína um hvert einstakt atriði úr rann-
sókninni gegn honum, og pykist eg hafa
liaft til pess full rök, par sem enn eigi er
genginn fullnaðardóinur i sakamálinu gegn
Skúla, og pannig viðbúið, að málinu ann-
aðhvort öllu eða að nokkru leyti aptur
verði vísað heiin í hérað til nýrra rann-
sókna.
J>að er blátt áfram ósatt og hlýtur að
vera sagt mót betri vitund, að „tvö vitni“
hafi „borið pað fyrir réttinum, að Lárus
hafi „narrað“ pau óstefnd fyrir rétt“.
J>essi tvö vitni, sem hér mun vera áttvið,
eru: gamli réttarvotturinn hans Skúla, 0!-
afur húsmaður Olafsson. sem nú er undir
| ákæru fyrir meinsæri og raugan frambuið