Grettir - 30.11.1893, Blaðsíða 4

12
live affarasæl iðja hans í parfir „þjóðv.
unga“ verður, mun tíminn leiða í ljós.
þar sem hr. H. S. B. er svo hróðugur
vfir því. að hann hafi hrotið af sér bönd-
in, pá ætti hann eigi að tala um nein
bönd; pennan tíma, sem hann var hjá mér,
var hann eigi i neinum fjötrum, enda not-
aði hann sér frels<ð freklega, par sem hann
hvað eptir annað fór kynnisferð til Flat-
eyrar um hákauptíðina og var íburtudög-
unum saman, að eg eigi tali um pað, að
hann fékk umtalslaust leyfi til að fara tii
Englands til að leita sér lækninga, ein-
mitt pegar eg purfti mest á manni að
halda í búðinni. Miklu fremur mætti hr.
H. S. Jj. segja, aðliann allan pann tíma, er
hann var við verzlun mína, hafi verið lál- ■
in leika lausum hala, enda var honum pví |
ljúfar leyft pað, sem enguin gat dulizt, að
iitið sem ekkert gagn var að honumíbúð-
inni og einu mátti gilda, hvar hann ól
manninn, enda er pað ætið æði-óskemmti-
legt, að minnsta kosti fyrir pá, sem lært
liafa að hlýða og vanizt hafa iðjusemi,
starfsemi og reglusemi, að horfa dag eptir
dag á ónytjnng hálfsofandi og hálfdrafandi
með hendurnar í vösunum; er slíkum mönn-
um pví engin eptirsjá í pví, pó að peir við
og við missi sjónar á slikri volaðri rolu,
sem varla gjörir annað cn vefjast fyrir
j pjönustu og kauplausa aðhjúkrun, bæði
pegar hann lá sjúkur af bilun peirri, er
hann gengur með, og eins pegar hann, sem
ósjaldan bar við, lá í rúminu með flökur-
leik sakir ofdrykkju.
„Nú eru böndin rofin“, segir hr. H, S.
B. Eg vildi, að satt væri; bæði eg og
ættingjar hans, sem höfum viljað honum
gott eitt og sem höfum haft svo mikla
raun af honum, mundum óska pess af
heilum hug, að hann væri búinn að slíta
af sér brennivínsböndin og að hann eptir-
leiðis gæti orðið nýtur maður fyrst og
fremst fyrir sjálfan sig og pví næst fyrir
stéttpá,erhann lengst hefir lifað af, pangað
til hann nú lét svo lítið, að drepa á náðardyr
„jjjóðviljans unga“.
En eg, sem hefi sýnt oímikla fljótfærni
og oflitla framsýni, par sem eg réði hr.
H. S. B. til mín, mun framvegis reyna að
festa betur í huga mér hið kjarnyrta er-
indi eptir skáldið, langafa hr. H. S. B,:
Að verma i barmi vondan snák
veldur sjaldan happi, o. s. frv.
ísafirði, 28. Nóvember 1893.
Sophus J. Nielsen.
AUKAÚTSVAR
1 ísafjarðarkaupstað árið 1894.
öðrura til tafar.
j>að situr pví illa á hr. H. S. B. að
tala um „bönd“, nema ef hann kallar pað
bönd, að hann var ráðinn hjá mér sem
verzlunarpjónn með 1000 kr. árslaunum,
en pau bönd hefir hann sjálfur rofið sér
til minnkunar með pví að strjúka frá mér
ástæðulaust, par sem eg hvorki hafði sagt
lionum upp stöðu hans né hann heldur
gjört mér neitt uppskátt um, að hann
ætlaði sér að fara frá mér. En pað er
s o sem auðvitað, að hann hefir gripið til
pessa óyndisúrræðis, með pví að hann, pó
sljór sé, mun liafa fundið, að hann var
alisendis óhafandi sem afgreiðslumaður í
búðinni, hvað pá heldur sem bökhaldari,
sakir peirra fjatra, er hann er reyrður.
liinnar gífurlegu drykkjuskaparóreglu, sem j
er orðin svo mögnuð, að pað er eigi of- 1
liermt, pótt sagt sé, að varla liafi sólin ;
gengið svo til viðar í sumar er leið, að
hann væri alveg með sjálfum sér.
„Illa launar kálfur ofeklið41, og pað má
með sanni segja, að hr. H. S. B. hefir
verið ofalinn.parsem honum hafa verið goldn-
.• r l'yrir paun l úman 5 mánaðatíma, semhann
var lijá mér, 500 kr. í laun. auk pess sem
hana liefir fengið privat hjá mér kaup-
laust fæði, kauplaust húsnæði, kauplausa
Hinn 3o. dag Octóbermán. síðastl, var
haldinn kjörfundur til að kjósa 2 menn í
niðurjöfnunarnefnd ísafjarðarkaupstaðar
i stað þeirra Skúla úrsmiðs Itirikssonar
og Kristjáns snikkara Kristjánssonar. og'
hlutu kosningu þeir
Magnús verzlunarm. p>orsteinsson og
Skúli úrsmiður Eiríksson,
Niðurjöfnunarnefndin er nú búin að
Ijúka hinum vandasama starfa sínum, að
jafna niður aukaútsvarinu fyrir árið 1894.
Samkvœmt áætlun um tekjur og gjöld
kaupstaðarins, samþykktri á fundi bæj-
arstjórnarinnar 14. Okt. síðasth, varupp-
hæð sú, er jafna átti niður alls 2480 kr.
25 aurar.
Gjaldendur 1 kaupstaðnum eru alls að
tölu 204, þar af eru 61 gjaldendur, sem
greiða minna en 4 kr.
Kaupmennirnir og hinir föstu þjónar
þeirra greiða alls . . . kr, 14I600
Embœttismenn . . — >73 00
Iðnaðarmenn ... — 268 00
Ekkjur og lausakonur — 49 00
Bakarabúðirnar 70 00
Lausamenn, húsmenn og sjómenn 504 25
Alls kr 2400 25
Hæst útsvar greiða:
A. Ásgeirssonar verziun , . 515 kr.
Leonh. Tangs verzlun . . 320 —
L. A. Snorrasonar verzlun . 210 —
I Árni Jónsson verzlunarstjóri, . 66 -
j J>orvaldur Jónsson lækmr . • 50 -
j H. S. Bjarnarson kaupmaður • 5° —
Skúli Thoroddsen 45 —
| A 1 hor-.tein.-o 1 ekkjufrú 40 -
I. árus Bjarnason bæjarfógeti . 40 —
Jón Jónsson trésmiður . . 40 —
Sophus J. Nielsen verzlunarstjóri 40 —
Norska bakarabúðin . . 30 —
Teitur Jónsson veitingamaður . 30 —
Ágúst Benediktsson verzlunarstj. 25 —
Bjarni Kristjánsson skipstjóri 25 —
Árni Sveinsson kaupmaður . 24 —
f>orvaldur Jónsson prófastur . 22 -
Björn Pálsson kaupmaður . . 18 —
Grímur Jónsson cand. . , 16 —
J. E. Sollie bakari . . . 16 —
Af skýrlu þessari má sjá, að verzlan-
irnar og þjónar þeirra greiða megin-
hlutann af aukaútsvarinu, nfl. hér um
bil fjóra sjöundu hluta þess, auk þess
sem verzlanirnar, sem auðvitað er, greiða
megmð af grunnskattinum.
Herra ritsfjóri !
Gjörið svo vel að birta í háttvirta
blaði yðar, að eg hafi ásett mér að
höfða mál gegn ritstj. „f>jóðv. unga“ út
af greininni „Högg og áverkar“ í 3.tbl.
téðs blaðs þ, á.
Virðingarfyllst.
Lánis Bjarnason.
Mjá undirskrifuðum má panta prjónn-
vélar, segldúk, ensk fceri, Biscuit og ii.
Verðlistar og sýnishorn tíl sýnis.
ísafirði, 29. Nóvember 1893.
B. H. Bjarnason
líjá Lcouli. Taug-'s verzluu
FÆST:
Góð íslenzk sauðskinn
Niðursoðin mjólk.
Hjá Leonh. Tanir’s verzíun
fæst pöntuð allskonar steypt járnrara ept-
ir teikningum, sem liggja til sýnis í sölu-
búðinni.
1 verzlun Leonh. Tansr's fæst:
Ofnar, kamínur — eldunarrjelar og
eitt járnstakit utan um grafreit.
Utgefendur: Bélag eitt á ísafirót.
A byrgðarm.: cand. theol. Crniuui- JóTisson.
Prentsmiðja ísfirðinga