Kvennablaðið - 31.07.1902, Qupperneq 2

5o
KVENNABLAÐIÐ.
eftir: „Mig langar svo mikið til að gera
eitthvað til gagns fyrir þig, mamma!" Þessa
starfslöngun eigum vér að nota og fullkomna,
þótt oss sé hún stundum hvimleið. Við meg-
um ekki firta litlu börnin okkar. „Þú mátt
ekkki vera núna að keipa þetta, mamma hefir
svo mikið að gera“. Við verðum sjálfar að
hafa eitthvað fyrir, því fá börn geta hjálpar-
laust gert mikið gagn í fyrstu. Þau þurfa
að læra af fullorðna fólkinu. Og til þess
þarf bæði að leggja tíma og þolinmæði í
sölurnar.
Því er mjög heppilegt frá því börnin eru
3—4 ára, að hafa f skúffu eða smákassa eitt-
hvert handhægt létt efni, í eitthvað handa
þeim að gera: Teiknipappír og blýant til að
teikna eftir yztu raðirnar af dýramyndum,
saumadúk, stramaj, kanavas o. fl., pappa, sem
þau geta pikkað á göt, og saumað í á eftir,
með mislitu ísaumsgarni, band og prjóna,
til að prjóna sér íleppa, alt þetta getur verið
til gagns, og þau geta notað það íjólagjafir,
sumargjafir og afmælisgjafir handa mömmu
og pabba. Ur eldspýtnakössum, tómum
tvinnakeflum og járnvír geta þau búið sér til
smávagna, kommóður má líka búa til úr eld-
spýtnákössum, og hafa litlar bólur fyrir typpi til
að draga þær út, ræmur af glanspappír má
leggja á annan pappír og gera úr bókamiða.
Svo er ágætt að hafa svolítinn spýtukubb til
þess að berja nagla inn í. — Til þess að
draga úr hávaðanum, má láta eitthvað þykt
vaðmál undir kubbinn á meðan að naglinn
er sleginn f hann, eða negla það neðan á
hann. Því alt þarf að vera til taks handa
slfku smafólki; til þess að deyfa ekki starfs-
löngun þeirra eða gera þau löt, megum við
ekki skoða þetta eins og keipa, heldur lata
það eftir þeim, og segja þeim til við það,
sem þau ætla að gera, og hjálpa þeim.
011 börn hafa mjög gaman af að sulla
með vatn. Auðvitað hefir mamma eða eld
hússtúlkan minna gaman af því, en því má
líka snúa til gagns. Börn geta snemma van-
izt á, að hjálpa til með að þvo upp leirílát,
borð, stóla o. fl. Bezt er að láta telpurnar
brúka við þeð stórar svuntur, helzt úr striga.
Látið drengina líka fá að hjálpa til, og kallið
svunturnar þeirra vinnustofusvuntur. Auðvit-
að þykir þeim meira varið í svuntur eins og
karlmenn brúka við vinnu.
Meðferð hársins.
INS og afl Samsonar er látið hafa
verið fólgið í hárinu, þannig er og
fegurð margra kvenna á vorum
tímum, mest innifalin í fallegu hári
og góðri meðferð þess.
Fallegt andlit nýtur sín alls ekki, efhár-
ið í kringum það er þunt, úfið og gljáalaust.
En þykt, fallegt og vel hirt hár er eins og
skrautleg umgerð, sein eykur fegurðina stórum.
Vitaskuld er það satt, að margar döm-
ur, sem eru f útlendum búningi, eru hrein-
ir meistarar í því, að koma hárinu þannig
fyrir, að það sýnist mjög þykt og fallegt,
þótt það í sjálfu sér sé bæði þunt og rytju-
legt. Því miður duga ekki nein brögð
eða listir til að sýna hárið meira en það er
í raun og veru, við peysubúninginn okkar.
Þar verðum við að koma til dyra eins og
við erum kallaðar, og getum ekki skreytt
okkur með lánsfjöðrum í þessu tilliti.
Á karlmönnunum finst mönnum minna
gera til hvernig hárið er. Við erum orðin
þvf svo vön, að sjá þá sköllótta frá unga
aldri að meiru eða minna leyti, að það gerir
h'tið til, enda hafa þeir sagt það vera óbrigð-
ult merki um andlega áreynslu og vitsmuni
þeirra, sem leituðu svona sterklega út úr höfð-
inu, að hárið gæti ekki loðað á, þegar vits-
munirnir væru orðnir fullþroskaðir. Og þeg-
ar þeir eru ekki sköllóttir, þá snoðklippa þeir
sig svo mjög, líklega til þess, að viðbrigðin
verði minni bæði að sjá og reyna þegar hár-
ið fer.
En af því karlmennirnir gefa ekki neitt
um að varðveita hár sitt, þá viljum vér beina
ráðleggingum vorum til kvennanna, sem bet-
ur kunna að meta gildi þess, að hafa fallegt
hár.
En hér er ekki ráð nema í tíma sé tek-
ið, og rfður því á, að hirða hárið vel frá
barnæsku.