Kvennablaðið - 07.10.1907, Qupperneq 1

Kvennablaðiðkost-
ar 1 kr. 50 au. inn-
anlands, erlendis 2
kr.60 [cent vestan-
hafs) '/» vorðsins
borgist fyrfram, en
*/» fyrir 16. júli.
ttí'nnalilAMb*
Úppsogn 8krifleg
bundin við ára-
mót, ógild nema
komin sé til út-
get. fyrir 1. okt.
og kaupandi hafl
borgað að fullu.
13. ár.
Reykjavík, 7. okt. 1907.
M 10.
SamYÍnnufélagsskapur.
I ílestum sænskum blöðum, einkum
kvennablöðum og tímaritum heflr fyrirfarandi
verið mikið rætt um bók, sem kom út í
vetur sem leið og hót „Solidar“, eftir dul-
nefndan höfund: Elsu Törne. Efni þessarar
bókar var, að sýna, hvernig menn ættu og
gætu lifað góðu lífl, þrátt fyrir vinnukonu-
skort og ýmsa aðra annmarka, ef samtök
væru höfð með, að gera dagleg störf, svo
létt og auðveld, sem unt væri. — Til þess
þyrftu byggingameistararnir, að hafa hliðsjón,
og útbúa húsin með öilum þeim þægindum,
sem unt væri. Auk þess var taiað um alt
hreinlæti, sem skilyrði fyrir, að menn yrðu
sælli o. s. frv.
Nú hefir sænsk húsmóðir ritað langa
grein, til svars upp á þessa bók, og sýnir
þar, hvernig megi komast af með þeim skil-
yrðum, sem enn eru fyrir hendi, þótt ekki
sé margt vinnufólk á heimilum. Af því ráð
hennar eiga alstaðar við nú á þessum vinnu-
eklutímum, þá vill Kvbl. flytja útdrátt úr
þessari grein og vonar, að það geti orðið
líka umhugsunarefni fyrir ísl. húsmæður.
„Flestum húsmæðrum mun sýnast, að
þær hugsjónir, sem „Solidar" berst fyrir eigi
nokkuð langt í land, og halda, að þær geti
ekki framkvæmt þær, nema gagnger breyting
verði ger á öllu heimilisfyrirkomulaginu, eftir
„Solidar" hugmyndinni. En þetta mundi
taka svo langan tíma, að núlifandi kynslóðin
fengi þá ekki að njóta þessara heimilis-
umbóta.
Það er gamall siður, þótt hann sé ekki
góður, að starfrækja heimilin með umsvifa-
miklu og dýru fyrirkomulagi, sem útheimtir
mikla vinnu og fjármuni. Ef nóg efni eru
fyrir hendi, þá getur húsmóðirin oftast nær
fengið sér næga hjálp, þótt mikils þurfl við.
En hvernig fer hinum, sem lítið hafa að bjóða?
Ef alt á þar að ganga með sama gamla erf-
iða laginu, þá kostar það efnalega. velferð
heimilisins, og heilsu og ánægju hjónanna og
jafnvel barnanna iíka.
Eg sný því máli mínu að efnalitlu hús-
bændunum. Hvað er þar hægt að gera til
að spara peninga og tíma. og létta vinnuna.?
Þar verða hjónin að koma sér saman
um, að breyta heimilisfærslunni og gera hana
auðveldari og ódýrari, þótt bústaðnum sé
ekki breytt.
Þessar breyt.ingar eru ekki gripnar úr
lausu lofti. Eg hefl sjálf framkvæmt þær á
mínu heimili og reynt þær árum saman.
Fyrsta og helzta breytingin var, að hætta
að halda vinnukonu, þegar börnin voru orðin
svo gömul, að þau gátu farið að hjálpa til,
í fyrstunni, að eins á sumrin, og siðar árið
um kring.
Þegar eg byrjaði þessa breytingu, þá var
elzta telpan mín 10 ára, en sú yngsta 6 ára.
— Auðvitað varð eg að gera meiri hlutann
af verkunum fyrst, en mér varð ekki mikið
um það af þvi, eg skifti tímanum nákvæm-
lega, og því urðu öll börnin og maðurinn
minn og eg að hlíta.
Önnur breytingin frá venjunni var sú,
að skifta verkunum jafnt milli drengjanna og
stúlkubarnanna. Hvorugt okkar hjónanna
getur skilið hvers vegna karlmenn eiga að vera
fákunnandi og óvanir öllum heimilisverkum.
— Eftir því sem börnin eltust, þá urðu þau
duglegri, svo eg fór smám saman, að geta
geflð mig meira við ýmsum andlegum störf-
um, sem eg hafði aldrei lagt alveg á hilluna.
Á sumiin fékk eg mér konu tíl þess,
að þvo gólf og þvott. Drengirnir sóttu alt
vatn og eldivið, burstuðu skó og föt, bjuggu