Kvennablaðið - 16.06.1908, Blaðsíða 4

44
KVENNABL AÐIÐ.
„Hann var stór og fallegur og sterkur
— drengurinn minn — og þegar þeir hengdu
hann upp, þá gátu þeir ekki murkað úr hon-
um lífið — svo — svo hengdi einn af böðlun-
um sig neðan í fæturna á honum — skiljið
þér það. — Þetta hræðilega? — Og það var
drengurinn minn“.
í Helsingfors hitti eg hjá vinum mínum
mann, sem mér var sagt, að hefði verið einn
með gáfuðustu mönnum, sterkur, hygginn og
duglegur vísindamaður, — hann var læknir —
nú var hann aðeins mannflak, niðurbrotinn,
truflaður og sokkinn ofan í hugsanir sínar
um þær gátur, sem enginn í heiminum fær
ráðið. Þessar gátur höfðu vakist upp fyrir
honum í Péturs og Páls fangelsinu, þar sem
hann sat í átján mánuði. Síðan gat hann
aldrei slept þeim.
Örlög þessa manns eru mynd af rúss-
nesku réttarfari. Hann bjó í Víborg, var
læknir og vísindamaður, og tók engan þátt
í stjórnmálum. Svo var haldinn alþjóðafundur í
Berlín, og þangað ætlaði hann að fara. Hann
ætlaði að fara um Pétursborg — kom ekki í
hug að honurn væri nokkur hætta búin- Við
landamærastöðvarnar var hann tekinn fastur
og fluttur þaðan til Péturs og Páls dýfliss-
unnar. Manninn grunaði ekki fyrir hvað,
fyr en hann var yfirheyrður og fékk að vita,
að hann væri sakaður um morð. Hann líkt-
ist mynd af morðingja, sem njósnari nokkur
hafði í vasa sínum.
Hann beið í þrjá mánuði eftir dauða
sínum — kröfum hans um að fá að sanna
hver hann væri, var neitað. Hann líktist
myndinni — eftir því var hann morðinginn.
— Loksins komst það upp, að sá maður, sem
hann átti að vera, var tekinn af tveim vik-
um áður en þessi var tekinn fastur!
Nú sýndist líklegt, að jafnvel í Rúss-
landi væri sjálfsagt að sleppa manninum með
afsökun og skaðabótum. Nei! Yfirvöldin
sögðu sem svo: „Fyrst hann er hér, þá er
hann hér fyrir einhverjar sakir". Þeim kom
ekki til hugar að viðurkenna slíkt himinhróp-
andi ranglæti. Nú var farið að rannsaka all-
an hans æfiferil. Ekkert saknæmt fanst. í
átján mánuði sat hann nú aleinn í klefa 1
fangelsinu, og kvaldist af iðjuleysi og óvissu
um örlög sín. Gat hann vitað, hvaða sakar-
giftum ætti nú að hrúga saman gegn honum?
— eða hvaða glæpamanni yfirvöldunum mundi
sýnast hann líkjast nú?
Margsinnis reyndi hann að ráða sjer
bana. — Seinast ætlaði hann að svelta sig í hel,
og neitaði að éta og drekka. Það hreif —
einn góðan veðurdaag var honum slept án
nokkurrar afsökunar, eða minnstu skaðabóta.
Og nú er þessi maður aumingi.--------
Svo eru Wolter Stenbácks og ritstjóra
Thidermanns málin. Þeir fóru til Pétursborg-
ar til að skemta sér — fimm ungir Finnar,
og að þeir væru saklausir sannast bezt með
því, að þeir fóru allir í einum hóp. Þeir vóru
teknir fastir. ásamt nokkrum Ameríkumönn-
um, sem þó var slept seinna.
Thidermann ritstjóri varsendur undir eins,
án yfirheyrslu, dóms og laga, til Síberíu. og
Walter Stenbáck varð fyrst að sitja í varð-
haldi í 3 mánuði og síðan dæmdur til 3ja
ára útlegðar í Síberíu. —Ættingjar, vinir og
yfirvöld á Finnlandi hafa spurt eftir, því þess-
ir ungu menn hafi verið teknir fastir.— Rúss-
nesku dómstólarnir svara því ekki. Þessi tvö
mannslíf hafa svo lítið að segja — innan um
alla þá mörgu, sem dag frá degi eru sviftir
frelsi, lífi og limum á Rússlandi. —
• »i —
„Sólstöðu“gleði enskra kvenna.
„Suffragettarnir" í Englandi láta ekki sitt eftir
liggja. I 'þingkosningunum nú í aprfl hafa þær
tekið mikinn þátt, og felt algerlega sum þing-
mannaefnin. Blöðin segja þær bitrustu mótstöðu-
menn stjórnarinnar. Einkum hafa þær barist
gegn kosningunum þar, sem ráðherrarnir hafa
verið við kosningarnar riðnir.
Nú hafa þær ákveðið að halda eindæma stór-
an útbreiðslufund í Hyde Park á sólstöðudag-
inn, sunnud. 21. þ. ra. Alt er gert til að hann
verði sem stórkostlegastur. Fyrir fjörutíu árum
héldu karlmenn fund þar, til að mæla með al-
mennum kosningarétti karlmanna. Þar voru við-
staddir 70,000 manns. Nú segja blöðin, að ekki
minna en x/4 miljón bæði karla og kvenna niuni