Kvennablaðið - 28.11.1910, Blaðsíða 2

82
KVENNABLAÐIfi
ir afar mikla kaupendafækkun, enn þá
liafi þá kaupendatölu, að blaðið gæti bor-
ið sig, ef staðið væri í skilum, þá er það
síður en svo, að því sé að heilsa. Það er
orðið mjög fágætt að fá borgun fyrir það,
sízt á réttum tíma. Og séu reikningar sendir,
þá bera margir vanskilum við, að þeir
kaupi það ekki, þótt þeir hafi aldrei áður
kvartað um þau við útgefanda.
Auk þess ber það varla við, að nokk-
ur kona sendi blaðinu grein um nokkurt
efni. Hvernig mundi fara fyrir karlmanna-
blöðunum ef svo væri farið að? Venju-
lega hafa þau meira en nóg af aðsendum
greinum.
Að öllu þessu athuguðu, sé ,eg mér
ekki fært að halda blaðinu áfram, nema eg fái
ólvíræða vissu frá kvenþjóðinni sjálfri fyrir
því, að hún vilji styrkja blaðið, bæði með að
kaupa það, borga og rita í það. Blaðið
ætti að vera sá fáni, sem allar konur fylktu
sér undir. í því gætu og ættu að koma
fram mismunandi skoðanir á sem flestum
almennum málum, sem konur varða, og
þær hafa áhuga á. Og það mætti lielst
verða með því, að þæj- útbreiddu blaðið
og rituðu sem flestar í það. Borgunin
ætti lielst að vera fyrirfram. Með því
móti gæti blaðið orðið betur úr garði gert.
Ef þér isl. konur! viljið eiga blað sem
gerir þetta að hlutverki sínu, þá verðið
þér að kosta það sjálfar; þér verðið að
kaupa það, og borga skilvíslega. Annars
gefur enginn slíkt blað út.
Og það er miklu hægra að byggja á
góðum lögðum grunni, en að reisa alt að
nýju.
Briet Bjarnhéðinsdóttir.
Ahrif kosningarréttar kvenna.
Vottorð þriggja landstjóra.
Landstjórinn í Idaho ritaöi pað, sem hér fer
á eítir til aðalfundar kvenréttindaflokksins í New
York í síðastl. október,
Fundur yðar liefir líklega áhuga á því
að vita það að í þessu ríki, þar sem kon-
ur eru ekki helmingur íbúanna, eru þó
atkvæði þeirra við kosningar nálega helm-
ingurinn af öllum kjósendum.
Almennur kosningarréttur hefir verið
hér lögleiddur bæði fyrir konur og karla,
síðan 1896.
Oftsinnis síðan eg var kosinn land-
stjóri í Idaho, og tók við embættinu hefi
eg verið beðinn frá öðrum ríkjum, sem
opinber embættismaður, um skj'rslur um
áhrif kosningarréttar kvenna á stjórnmál
ríkisins.
Eg hefi ætíð afdráttarlaust tjáð mig
hlyntan kosningarrétti kvenna, og sannast
að segja er mér ánægja að skýra frá
mínu áliti, á þessum málum.
Satt er það, að lögin hafa hepnast
misjafnlega, eftir mismunandi þroska hinna
ýmsu stétta, sem mynda þjóðfélag eins og
Idaho. Mín reynsla er þó sú, að yfir höf-
uð að tala séu afleiðingar kosningarréttar
kvenna í Idaho góðar.
Okkar karlar og konur eru að jafn-
aði athugulir og láta sig miklu skiíta öll
ríkismál og sveitamál. Eg er ekki í nein-
um vafa um það, að það, að konum er
leyfður atkvæðisréttur og hluttaka í öllum
málum hefir haft ákaflega mikinn og góð-
an árangur fyrir oss í þingmannakosning-
unum, bæði til þess að pólitísku flokkarn-
ir hafa fengið betri þingmenn, og nauðsyn-
leg lög hafa fyrir þeirra tilstilli, náð fram
að ganga. Konurnar eru ætíð með hærri
siðferðiskröfum og beita sér fyrir umbæt-
ur í öllum þeim málum, sem miklu varða
í þeim efnum. Og atkvæðisrétturinn veit-
ir þeim ekki einungis áhrif í þessum mál-
um, heldur þroskar hann þær að miklum
mun og gerir þær oftsinnis áhrifameiri í
mörgnm málum en karlmennina. Oftlega
hefir það verið staðhæft að konur greiddu
atkvæði í pólitiskum kosningum eins og
menn þeirra og feður, og þær láti oft
hleypidóma og ýmislegar ástæður hafa á-
hrif á atkvæði sín í öllum staðlegum
kosningum. En það hefir aldrei komið
fyrir í minni reynslu að eg hafi fundið