Dagskrá - 14.04.1899, Síða 1

III. Ko. 38.
Reykjavík, föstudaginn 14. apríl
1899.
Úti í bylnuin.
Grenjandi stórviðrið hrollkalda hlær,
helfrosin sinustrá ráða sér varla;
dunar við ströndu hinn diramþrungni sær,
drifhvítir brotsjóir rísa og falla;
rekur á þreifandi blindan byl,
bálviðrið fönninni þyrlar til.
Maður á ferð uppi’ í óbygðum er,
augun hann hvessir, í hríðina starir;
öskrandi bylur um fönnina fer,
frostviðrið næðir um kinnar og varir.
Yeginum ungmennið villist frá,
vörðurnar eru nú hvergi’ að sjá.
Grátbólgnu skýjanna gaddfrostnu tár
ganglúna sveininum eru til byrðar,
frosinn er klæðnaður, fannbarið hár,
fæturnir kalnir og hendurnar stirðar;
krafturinn dvínar og kjarkur þver,
kaldur og máttvana sveinninn er.
Örmagna legst hann á ískaldan snjó,
illviðrið hamast á melum og grjóti;
sveinninn með kulda og karlmennskuró
komandi dauðanum horfir á móti.
En ósjálfrátt grípur hann einhver þrá,
andvarp frá brjósti hans stígur þá.
„O, að óg fengi að faðma þig, mær,
fast upp að helkalda barminum mínum,
vaflnn í örmum þér, vina mín kær
vildi ég deyja — Af augunum þínum
kyssa þín hugljúfu heitu tár,
hníga svo máttlaus og kaldur nár“.
Stormurinn þýtur og stórviðrið gnýr
stráin, sem löngu’ eru kalin og visin,
ískaldar snjóstrokur óviðrið knýr
áfram í loftinu, rétt eins og fysin.
Svefnguðinn fltlar við sveinsins brá,
svæfir og hrífur hann kvölum frá,
Sveininn hann dreymir, að munnfögur mær
mjúklega spenni sig örmunum fríðu;
augu’ hennar leiftra svo ljómandi skær,
líkast sem stjörnur á biádjúpi víðu,
Ennið er líkt eins og ljósbjört rönd
ljómandi morguns, sem fer í hönd.
Fastar og fastara fannhvítan barm
færir nú mærin að ástvinar barmi,
fastara vefur hún ísköldum arm
ástvin, og sorgartár hníga af hvarmi.
Sármjúkur hrollur um sveininn fer;
svefnguðinn kominn með dauðann er.
Stormurinn þýtur og stórviðrið gnýr
stráin, sem löngu’ eru kalin og visin,
ískaldar snjóstrokur óveðrið*knýr
áfram í loftinu, rétt eins og fysin.
Líkið í fönninni ískalt er,
óveðrið danzar og leikur sór.
Jóhann Sigurjónsson.
ÚTLÖND.
--0--
Spánn. Þar ber fátt til tíðinda.
17. f. m., undirskrifaði drotningin
friðarsamninginn milli Spánverja
ög Bandamanna; verður hann svo
sendur sendiherra Frakka í Was-
hington, sem á að afhenda hann
Mc Kinley til undirskriftar.
Ríkisforsetinn nýi, er Selvela
heitir, halda menn að ekki muni
hlaupa af sér horn eða klaufir á
framfarasprettinum- Hann er svo
rammur afturhaldsseggur, að hann
vill helzt koma öllu í miðaldar-
lagið alræmda. Hann er einnig utan-
ríkisráðherra ogheflr því völd eigi
all-lítil; er hermálaráðherðann, sem
Polavieja nefnist, engu betri að
því, er frjálslyndi snertir og þykir
því óvænlega áhorfast; enda fleira
í ólagi þar í landi.
Danrnörk. Þess var getið í
„Dagskrá“ í sumar, að ráðgjafarn-
ir dönsku hefðu veitt fó mikið til
víggirðinga upp á væntanlegt sam-
þykki þingsins, en nú heflr þingið
neitað að veíta það; að öðru leyti
hafa fjárlögin verið samþykt. Rík-
isþinginu var slitið 29. f. m. Þeg-
ar ríkisreikningarnir verða lagðir
fyrir þingið, 'verður skoríð úr því,
hvort mál skuli höfðað gegn ráð-
gjöfunum fyrir þetta tiltæki.
Ýmsar vantrausts yfirlýsingar
hafa komið fram í Ríkisþinginu.
í*ar var ein samþykt til Barden-
fleths innanríkisráðherra, með öll-
um athvæðum gegn einu; var það
þingmaður Færeyinga, og aðra fékk
innanríkisráðherrann hjá Lands-
þinginu síðasta daginn. Hægri
mönnum þykir vandsetinn bekkur-
inn, þar sem þeim . er kent um
alt, er aflaga fer, og óska þeir jafn-
vel, að vinstrimenn skipuðu ráða-
neytið; enda hefjast vinstrimenn
og jafnaðarmenn altaf hærra og
hærra; sást það glögt við bæjar
stjórnarkosningu í Höfn í febrúar-
mánuði. Danska þingið heflr af-
greitt lög um fjárráð giftra kvenna;
hafa konur samkvæmt þeim fjár-
ráð, og eru myndugar líkt og í
Noregi. Lög þessi eru sami’n af
Dantzer próf. og Nellemann gamla.
Þá má og telja það með afreks-
verkum þingsins, að það sa'mþykti
ný lög um alþýðuskóla, miklu betri
og frjálsíegri en þau gömlu.
Fó veitti þingið til þess, að senda
skipið „Fyen“ til Síam, Japan og
Kína, með Yaldemar konungsson;
hafa Danir í hyggju að færa þar
út kvíarnar í verzlunarsökum.
í’jóðverjar gera gys að þeim fyrir
þetta, og kveða þá munu ætla að
leggja undir sig lönd þar eystra.
í máli því, sem höfðað var gegn
Hansen eimreiðarstjóra, út af slysi
því, er vildi til í hitt eð fyrra við
Gentofte, er nú fallinn dómur.
Hansen er dæmdur í 6 mánaða
fangelsi, og á að greiða allan máls-
kostnað. Talið er að slysið hafi
orðið fyrir vangá hans.
Bússland. Þar heflr verið hung-
ursneyð mikil að undanförnu, svo
að varla heflr nokkru sinni verra
orðið.
Stjórnin hefir veitt 40 miljónir
rúbla til hjálpar fátæklingum og er
það sem krækiber í ámu.
Rússneskir stúdentar hafa gerst
alluppöslu miklir og óeirðarsamir
að undanförnu; hafa nokkrir þeirra
verið settir í fangelsi. feir hafa
fundið ýmislegt að óeirðarefni og
þykja harðir í horn að taka þegar
því er að skifta.
Finnar hafa samið bróf til Rússa-
keisara, þar sem þeir lýsa óánægju
sinni yflr gerðum hans 15. febr.
viðvíkjadi grundvallarlögum þeirra.
Haía þeir safnað 500,000 undir-
skrifta undir bróf þetta og sent
með það 500 kjörinna manna á
fund keisarans. Rykir uggvænt
að þeir fái nokkra áheyrn.
Kína. Svo lítur út sem Evrópu-
þjóðirnar hugsi sér nú gott til glóð-
aðinnar með það að skifta. Kína
upp á milli sín. Stórveldin eru
þar eins og hrafnar í hross-skrokk og
nælh’ hver sem betur getur. Rúss-
ar og Englendingár verða sjálfsagt
hlutskarpastir, enda hafa þeir helzt
fylgi Kínastjórnar; en hvorir þeirra
beri yfirhöndina er óvíst. Banda-
menn er einnig haldið að vilji
teygja álkuna þangað austur, þótt
þeir hafl ærið annað að starfa.
ítalir þykja all-aðgangssamir og
vilja fyllilega hafa sinn skerf við
skiftin.” Skrifuðu þeir sendiherra
sínum í Peking og báðu hann að
fara þess á leit við stjórnina, að
hún leyfði þeim kolastöð þar eystra-
En stjórnin svaraði engu. Ressu
reiddust ítaiir og skárust Englend-
ingar þannig í leikinn, að Kínverj-
ar veittu þeim áheyrn, en Rúss-