Alþýðuvinurinn - 01.01.1914, Blaðsíða 7

alþýðuvinurinn
7
1
Frelsi er heimild til aS gera þaS, sem
er í samræmi viö þaö lögmál, sem mann-
inum er dýrmætast og velferö hans er
mest kom'n undir.
Þó einhverjum takist aS framkvæma
eitthvaiS, sem er gagnstætt því, öðVt
hann ekki frelsi við þaö, heldur sviftir
það hann miklu oftar frelsi s'inu.
Þar sem viljinn til þess að gera þaö
sem er rétt og gott er ekki til, þar er
ekkert frels; til.
Með öðrum orðum. Hreinn kærleik-
ur og hlýðni við það, sem er gott, er
hulda aflið, sem fullkomið frelsi heims-
ins hvílir á.
Þér — sem haldið fram vínsöulnni og
eruð á móti því að d ykkiuhúsun m sé
lokað, vegna þess aö það ske ð: svo
frelsi mannsins, hvernig eiga ofanskráð
orð við þær frelsiskröfur yðar?
Tnternationcd G. T.
OR bréfi móður minnar.
“. . . . Nú ertu orðinn tuttugu og e!ns
árs.
Þú ert að leggja á stað út í l'fið.
Með hreinar 'hugsanir og bjartar fram-
tiðarvonir, líturöu nú ’i fyrsta s'.mr á
æfinni alvörugefinn fram á ickomiri
tímann. Þú veist að þú ert orðinn mað-
ur.
En hefurðu nokkurn tíma hugsað um
það, hve mikið hefir kostað að ge"a þig
að manni?
Einhver hefir reiknað út, hve m;kla
penrnga þurfi til að ala upp mann.
Hann segir aS $2";,ooo þurfi til aS
framfæra barn þangað t'l þaS hafi náS
lögaldri, aunast baS og menta. Þetta er
talsverS fiárupphæS.
En hér er þá ekki alt taliS.
Þú hefir kostaS föSur þ:nn marpa
erfiSisstund, mik'S ónæSi og umstang rg
mörg hv'it höfuS-hár. Og þú hef
kostaS móSur þína — ia — kæri sonur,
þú færð allre' ski'iS þaS til fuhs Daga
og nætur hefír hún vakaS vfir þé- og
áhvp'p'iur og kvíS' ha^a dreg:S djúpar
hr”kk"r á andlitiS á henni; hún hefir
fómaS ölln sinu be^at b:n ve°na.
ÞaS hefir kostaS mikiS aS ala þig upp.
En þrátt fyrir alt-----
Ef þú ert eins og viS höl.’um aS þú
sért, þá ertu þess virSi, sem viS höfum
kostaS til þin og miklu, miklu meira.
Þú getur reitt þig á, aS þó aS faSir
þ'nn kalli þig ekki nú orðiS “litla dreng-
inn sinn”, þá væntir hann samt i hjarta
sínu meira af þér en nokkrum öSrum,
af því aS þú ert honum enn öllum
kærri. Og augu móSur þinnar geta ekk'.
duliS ástina, sem hún ber til þin, og
vonina um velfarnan þína.
Nú ertu orSinn maSur.
Innan skamms verSurSu aS létta und-
ir byrSi föSur þíns. Hann er farinn aS
eldast. Þú ve'st þaS, aS hann hef;r
unniS af öllum mætti í meir en tuttugu
og fimm ár til þess aS hiálpa þér.
Mamma þin vonast einnig eftir aSstcS
þinni.
FaSir þinn hefir komist allvel áfram
í heinrnum, en þú getur þó gert betur.
ÞaS getur vel veriS, aS þér finnist þaS
ekki, en honum finst þaS. Hann hefir
séS um, aS þú hefSir betri færi en harn
hafSi. Þú getur byrjaS þar sem hann
sky'ur viS. Hann býst viS miklu af
þér; jæss vegna hefir hann reynt aS
gera þig aS manni.
HugsaSu um þetta sonur.
Þú færS aS reyna þ;g á veröldinni;
hún mun reyna hverja taug þina. En
þú ert gott mannsefni. Þegar þú ert
einu sinni búinn aS leggja Saggann á
bakiS, mun þér ekki finnast erfitt aS
bera hann, ef þú aS eins hefir viljann
og áhugann.
Þú ert staddur á vegamótum; ham-
ingjan fylgi þér.
ÞaS er tirni til kominn að þú farir
aS létta á baki föSur þins og móSur
þinnar og borga þeim skuld'r þinsr.
Eg veit aS þú vilt borga þeim hinn síS-
asta pening.
En hvern:g ætlarSu aS fara aS þvi?
Þú getur þaS meS þv'i einu aS vera
ávalt og alstaSar maður.
Þeir sem mestu koma til leiSar í þarf-
ir bindindismS, eru þeir menn og þær
konur, sem kenra drengnum sinum eSa
stúlkunni sinni aS förSast áfenga drykki
og vinna á-móti áfengissölunni.