Lögberg-Heimskringla - 17.05.1962, Blaðsíða 2

LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 17. MAÍ 1962
2
Sögulegur gisti- og samkomustaður
Með sérstakri ánægju las ég
hér í blaðinu tilkynninguna
frá Þjóðræknisfélagi Islend-
inga um það, að hið árlega
gestamót þess yrði að þessu
sinni haldið að Hótel Borg í
Reykjavík mánudaginn 18.
júní næstkomandi. Vil ég ein-
dregið hvetja alla Vestur-ís-
lendinga, sem verða í heim-
sókn á ættjörðinni á þeim
tíma, til þess að láta ekki und-
ir höfuð leggjast að sækja
mótið, sem haldið er sérstak-
lega til þess að fagna þeim.
Mótið er alltaf mjög ánægju-
leg samkoma og minnisstæð
eigið þvottahús, matvæla-
geymslur og frystiklefa.
Starfsmenn þess eru alls milli
60 og 70 talsins.
Þegar hið nýja félag tók við
rekstri Hótel Borg, voru gerð-
ar á því endurbætur utan og
innan og nokkrar breytingar.
Meðal annars var gistiher-
bergjum fjölgað og sérstak-
lega smekklegur biðsalur
gerður á efstu hæð, þaðan sem
útsýn er ágæt, og mjög fallegt
að líta yfir Austurvöll og mið-
bæinn í björtu veðri. En allt
er hótelið hið vistlegasta, enda
er það ágætlega staðsett, eins
f
Hótel Borg
um margt, og gefur ágætt
tækifæri til kynningar yfir
hafið. Vinnur Þjóðræknisfélag
íslendinga hið þarfasta verk
með þessari árlegu samkomu
sinni, og eiga allir þeir, sem
þar koma við sögu, þakkir
skilið fyiir þá þjóðræknislegu
og menningarlegu viðleitni
sína.
Gestamótið verður einnig
haldið á mjög skemmtilegum
stað, þar sem Hótel Borg er,
og um leið sögulegum hvað
meiri háttar samkomuhöld
snertir. Minnir það mig á það,
sem ég ætlaði að vera búinn
að koma í verk fyrri, sem sé
að skrifa greinarkorn um
Hótel Borg, en þetta kunna
gisti- og samkomuhús höfuð-
borgarinnar átti 30 ára starfs-
afmæli fyrir stuttu síðan.
Það var Jóhannes Jósefsson,
hinn víðfrægi og víðförli
íþróttamaður, sem stofnaði
Hótel Borg, og var það opnað
18. janúar 1930. Rak Jóhannes
hótelið í 30 ár, en 1. janúar
1960 tók við af honum hluta-
félagið „Hótel Borg“, og er
starfssvið félagsins að sjálf-
sögðu hótelrekstur, veitingar
og gisting.
Hótel Borg er enn mikið
hús á íslenzkan mælikvarða,
og var í upphafi mjög vandað,
en arkitektinn var Guðjón
Samúelsson, nýkill hæfileika-
maður á sínu sviði, um langt
skeið húsameistari íslenzka
ríkisins. í hótelinu voru 46
eins og tveggja manna gisti-
herbergi, og veitingasalir, er
rúma 450 manns. Hótelið hefir
og réttilega hefir sagt verið:
„1 hjarta höfuðborgarinnar."
í stjórn h.f. Hótel Borg eru
nú: Aron Guðbrandsson, for-
maður, og meðstjórnendur
þeir Ragnar Guðlaugsson og
Jón J. Fannberg.
Hótelstjórinn og einn eig-
enda er Pétur Daníelsson, sem
á sér að baki langa og víðtæka
reynslu í hótelrekstri, prúð-
Péiur Daníelsson
ur maður og geðþekkur, og
hvað Hótel Borg snertir öllu
kunnugur frá fomu fari, því
að hann var starfsmaður þar,
þegar hótelið var opnað og
vann þar um 12 ára skeið.
Hótel Borg er langstærsta
hótel landsins og víðkunnugt
að sama skapi. Ekki eru það
heldur neinar ýkjur að segja,
að það sé sögulegur staður,
því að frá upphafi vega þess
hafa þar verið haldnar allar
meiri háttar veizlur og sam-
kvæmi, svo sem í sambandi
við Alþingishátíðina 1930,
Lýðveldisstofnunina 1944, og
50 ára afmæli Háskóla íslands
nú í haust, að minnt sé á nokk-
ur hin merkustu samkomu-
höld, sem þar hafa farið fram.
En flest eða öll stórmenni, er
til landsins hafa komið á því
tímabili síðan hótelið tók til
starfa, hafa átt þar dvöl.
Margir ísendingar vestan
um haf hafa einnfg búið þar
og eiga, eins og sá, er þetta
ritar, góðar minningar um
ánægjulega dvöl sína þar.
Richard Beck
SNÆBJÖRN JÓNSSON:
Tvö húnvetnsk skáld í Vesturheimi
Með þessu masi, sem farið
hefir nokkuð dreift, er ég nú
búinn að teygja svo lopann,
að fyrir þá sök eina er nú ekki
lengur unnt að gera ljóðum
Ragnars Stefánssonar nein
skil í þessari minningargrein,
jafnvel þó að ella væru skil-
yrði til þess fyrir hendi; en
svo er í raun og sannleika
ekki. Mörg kvæði eftir hann
birtust í blöðum vestra (eflaust
einkum Heimskringlu), og
og fleiri en mér hafa komið
fyrir augu, og nokkur einnig
í Tímarili Þjóðræknisfélags-
ins. og mun ég lítillega grípa
niður í nokkur hinna síðar-
greindu.
Eitt af hans innilegustu
kvæðum ætla ég að sé „Þar
sem mig dreymdi", og er tek-
ið úr því eitt erindi hér að
framan, niðurlagserindið; en
kvæðið hefst þannig:
Flatneskjan er flestum leið
sem fjallahlíðum undir
lifðu barndóms blómaskeið
í birtu’ um vorsins dægrin
heið —
og áttu þar sínar einu sælu-
stundir.
Dreymdi mig í hamra höll
hjá hreinum bergvatnslindum.
Blána þar í fjarska fjöll,
fagurt er um hól og völl;
hánorðursms hrjóstur öll
með hvítum jökultindum
gnæfa þar í gu'llnum töfra-
myndum.
Víst voru það töframyndir
hillinganna, sem hugurinn sá,
en ekki allur sá raunveruleiki,
sem hann hafði kynnzt á
æskuárunum. Þar voru ekki
alltaf heið vordægur. Nú
hentaði ekki að muna, að
þótt fögur séu fjöllin vor
feikn þau marga geyma.
Það var sléttan sviplaus og
tilbreytingarlaus sem hugur-
inn vildi flýja. Ólánið var að
geta ekki líka séð ógnir og
grimmd fjallanna. Stephan sá
ekki heldur annað en nótt-
lausu voraldar-veröldina, þar
sem hann haf ði þó í æsku tár-
azt yfir hlutskipti öínu.
Enginn telur öll þau skald
er ort hafa um hörmungar °&
svívirðingu styrjaldanna. haU
eru á sömu stöðum og „Y
völdin illa dönsk“ í tíð Jónas
ar. En undrunarefni má Þa
vera að þessi sömu skáld sk’-' j
ekki um leið kveða um^ ®
verkfallanna, sem eru þó a
veg sama eðlis. í „Rökkur
rofum“ er yrkisefni' Raguar®
heimsböl styrjaldanna, 0
hann spyr:
Nær mun sólargeisli glámPa
gegnum sortaský?
Blóði drifnar borgarústir
byggðar upp á ný?
Enginn framar fótumtroða
fólksins æðsta rétt?
Niðurhrundri hrófamenning
hærri takmörk sett?
Við spyrjum hins sama en
í dag; og aldrei virtist sva^
fjarlægara, og spurningm P
aldrei jafn-ægileg.
Alltaf er það ættjörðin og
ættþjóðin, sem honum e ^
hjarta næst, og „við lát í®*®
als landnámsmanns“ fær sö
uður hans útrás í ljóði. Hou
um renna líka til rifja
hörðu kjör frumherjans 0^
brautryðjandans, sem D
allt sitt ævilanga strit ®
legstaðinn einn í verkalaun-
Það kennir í öreigans aðstöÓu
.þrátt ls
hins úrsvala næðings og k
Þó samtíðar-öldin sé óskyg^
á flest
Frh. bl*-
7-
Þýðingarmikill áfangi
Þetta er árstíð skólahátíðarinnar,
því að áfanga héfir verið náð og
lagt er inn á nýja braut.
Ungmennin, sem fagna deginum,
! eiga að fagna honum skynsamlega.
Það er ekki stund til áfengisneyzlu.
Það er( stund reglusamra skemmt-
ana.
Skólahátíð, sem lýkur með skömm,
vandræðum eðá fyrir rétti vegna
áfengisneyzlu, er ekki dagur, sem
við viljum muna.
Gætum þess, að
deginum. sem við viljum muna
fylgi ekki
nóií. sem við viljum gleyma.
MANITOBA COMMITTEE on ALCOHOl EDiJCATION
116 EDMONTON STREET WINNIPEG 1, MANITOBA