Lögberg-Heimskringla - 18.10.1973, Blaðsíða 1

Lögberg-Heimskringla - 18.10.1973, Blaðsíða 1
Eorgsteinn Jonsson, Jan. 73 Box 218 REYKJAVIK, Iceland Frón ræðir storfskró komandi órs Sljórnarnefnd Þjáðræknisfélagsdeildarinnar Frón kemur saman föstudagskvöldið 19. októ- ber á heimili forsetans, Mrs. Hrundar Skúlason og ræðir slarfskrá komandi árs. — Dregist hefir að senda félagsmeðlimum innköllunarbr éf og væri það því einslaklcga vel þegið, ef fólk af góðvilja, sendi ársgjaldið — $2.00 — til gjaldkera deildarinnar. Mr. Boldur Sigurd- son, 286 Amherst St., Winnipeg R3J 1Y7. ?iögberg - ^etmskrtngla k StofnsS 14. Jan. 1888 Stofnað 9. sept. 1886 87. ÁRGANGUR WINNIPEG, FIMMTUDAGTNN 18. OKTÓBER 1973 @ > NÚMER 31 (Tlmamynd: Gunnar) Aðalbornir fjórfættir íslendingar Sjálfsagt eru enn ofanjarð- ar einhverjir Vestur-íslend- ingar, sem hugsa til bemsku- áranna og muna einhverjum útvöldum íslenskum hundi skemmtilega samvinnu, þeg- ar báðir smöluðu fé um holt og hæðir, eða vöktu samam yfir túninu um bjartar sum- arnætur. Lítið virðist hafa borið á íslenska hundinum í mörg síðastliðin ár og margt virt- ist benda til þess að helst væru það skoskir fjárhund- ar, sem ráðnir væru í vistir á íslenskum sveitabæjum. — Árið 1955 var vestur-íslensk- um gesti á Austurlandi sagt að varla finndust hreinrækt- aðir íslenskir hundar í land- inu annars staðar en á Eski- firði. En nú eru þessir aðalbomu íslensku hundar farnir að njóta sín á ný. Þeirra er oft getið í hundafréttum heims- ins, taka verðlaun á sýning- um og eru mjög lofaðir fyrir fegurð, geðprýði og persónu- töfra. Ef tvífættir Islending- ar hafa ekki skeytt um ætt- Stefnir að samkomulagi í landhelgismólinu? Skejrti fra Associated Press fréttastofunni í London skýrði svo frá 15. oktober að þann dag hefði Ólafur Jó- hannesson forsætisráðherra Islands og breski forsætisráð herrann Edward Heaith, kom ið sér saman um að vinna að millibils samningi varðandi landhelgisdeilima, sem nú hefir staðið á fjórtánda mán- uð milli þessara tveggja þjóða. Greinarhöfundur ber upp- lýsta einkaaðila fyrir því að miðpunkturinn í þessum sam ræðum muni vera nýjar upp- ástungur Heaths er stefna að því að samkomulag geti orð- ið um takmörkun á breskum fiskiveiðum innan 50 míln- anna. í þessum upplýsingum er ekki gert ráð fyrir að for- sætisráðherrarnir komist að formlegum samningum sin á milli, er álitið að samræð- umar stefni fremur að því að skapa grundvöll undir áfram haldandi „vopnahlé" með íslenzku varðskipunum og bresku skipunum á hinum umdeildu miðum svo og undirstöðu að nýjum fiski- veiðisamningum. artölur þessara fjórfættu landa sinna eins og skyldi síð ustu mannsaldrana og ein- hversstaðar hefir komið hlykkur á, verður ekki svo framvegis. Nú er nefnilega þetta hugþekka húsdýr orð- ið eftirlæti breskra hunda- vina og þeir sjá svo lun að blóðið blandist ekki óæðri efnum, að kynslóðirnar skrá setjist eins og reglur standa til. íslenski hundurinn er jafn gamall í landinu og land- námið sjálft, því hann flutt- ist þangað frá Noregi með fyrstu landnámsmönnum ár- ið 874. Hans er getið í Sturl- unga sögu, sem skráð var á þrettándu öld, segir þar að heimilishundurinn hafi fylgt mönnum hvar sem þeir fóru og verið fylginautur þeirra í öllum langferðum. Á sautjándu öld var tekið til þess af ritfærum ferða- langi að íslendingar væru mjög samrýmdir hundum sínum og að sjaldan sæist íslenskur alþýðumaður svo ekki væri hundur í ferð með honum. Eitthvað mun hafa verið um útflutning íslenskra hunda á miðöldum. Á fimmt Frambald á bls. 7. Frændurnir í Vesturheimi fleiri en gestina fró Akureyri hafði grunað Áskell Jónsson vissi vel hvar frændliðið í Vestur- heimi var niðurkomið, þegar hann lagði upp frá Akureyri með Gunnhildi dóttur sinni í kynnisför vestur um haf, en ekki hafði hann rabbað lengi við frændfólkið í Winnipeg þegar hann fór að verða var ættartengsla víðar en hann hugði- — Þær geta verið skemmtilegar könnunarferð- ir íslendinga í nýju álfuna, ekki síður en frændkönmm- arferðir Vestur-lslendinga „upp“ til íslands. Enda lét Áskell vel af móttökimum þegar hann leit inn hjá Lög- berg-Heimskringlu með frænku sinni, Mrs. Sigrún McArthur, en hún er yngsta dóttir móðursystur Áskells, frú Sigrún Thorgrímssonar, ekkja séra Adams heitins Thorgrímssonar. Fyrst var ferðinni heitið til Winipeg á fund Sigrúnar, en nú eru nöfnumar orðnar þrjár, ein í hverri kynslóð, því Hrund dóttir gömlu kon- unnar lét heita í höfuðið á henni. Ferðin gekk með ágætum, segir Áskell, flogið frá ís- landi til New York með Loft leiðum 1. oktober, svo skipt um flugvél og komið til Winnijjeg 2. oktober. Oft hef ir verið rætt saman fram að miðnætti, segir Áskell, því Sigrún er stálminnug, fjörug í anda og skemmtileg, fylg- ist með öllu þó hún sé nú komin hátt á níræðisaldur. Þær systumar Aðalbjörg móðir Áskells og Sigrún, urðu eftir á íslandi þegar afi hans, Jón Jónsson frá Mýri í Bárðardal, flutti til Kanada árið 1903, ekkjumaður með sjö böm. Var Aðalbjörg þá gift og átti eftir að eiga 9 börn, sem öll eru enn á lífi. Sigrún giftist 1905, en 1913 fór maður hennar til Vestur- heims og átti hún að fylgja honum eftir með 4 böm þeirra hjóna svo fljótt sem því varð viðkomið, en þá skall yfir fyrri heimsstyrjöld in og ekki gat orðið af því að fjölskyldan næði aftur sam- an fyrr en árið 1919. Þrjú börn þeirra séra Adams heit- ins og Sigrúnar eru fædd í Vesturheimi. Eru fjögur syst kinanna enn á lífi, fróð um flesta hluti og meira en í meðallagi fær í íslenzku. — Munu þau feðginin Áskell og Gunnhildur hafa komist að raun um það, og gaman þótti þeim að skoða íslenzka bóka- safnið á Manitoba háskólan- um, þar sem Mrs- Hrund Skúlason, frænka þeirra er bókavörður. Svo vel vildi til að Harald- ur Bessason, prófessor og for maður íslensku deildar há- skólans, átti erindi í bóka- safnið á meðan Áskell var þar staddur, og sýndi honum og sagði margt merkilegt um þessa stofnun, þar á meðal þao aö uir. 21,000 manns væri þar að staðaldri alla daga — „einn tíundi af fólksfjöldan- um á öllu íslandi!“ sagði Ás- kell. Honum lék hugur á að Skoða sig um í tónlistardeild háskólans og kvað sér hafa litist vel á það sem þar bar fyrir augu og eyru, en Ás- Framhald á bls. 6. íslensk kvikmynd hlaut gullverðlaun í Bandaríkjunum „Eldeyjam" kvikmynd af eldgosinu í Vestmannaeyj- um, fékk gullverðlaun á kvikmyndahálíðinni At- lanta Film Feslival — í Bandaríkjunum og keppti þar við 2000 heimildar- myndir, sem bárust á há- tíðina. Allar tegundir kvik mynda eru sendar á þessa kunnu kvikmyndahátíð. Eldeyjan var tekin af Páli Steingrímssyni og Ás- geir Long Ernst Kettler. Fyrst var kvikmyndin val in í hóp þriggja bestu heimildarkvikmynda, en úrslitin urðu þau að kvik- myndin lenti í fyrsta sæti og hreppti gullverðlaun. - — Engin peningaverðlaun fylgja þessum gullverð- launum.

x

Lögberg-Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg-Heimskringla
https://timarit.is/publication/160

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.