Lögberg-Heimskringla - 20.10.1977, Page 4

Lögberg-Heimskringla - 20.10.1977, Page 4
4 LOGBERG-HEIMSKRINGLA,- FIMMTUDAGINN 20. OKTOBER 1977 LÖGBERG-HEIMSKRINGLA PublishecJ every Thursday by LÖGBERG-HEIMSKRINGLA PUBLISHING Co. Ltd. 67 st. Anne’s Road, Winnipeg, Manitoba R2M 2Y4 Canada Telephone 247-7798 GUEST EDITOR: Jón Ásgeirsson PRESIDENT: T. K. Arnason SECRETARY: Emily Benjaminson TREASURER: Gordon A. Gislason ADV’T MANAGER: S. Aleck Thorarinson Subscription $15.00 per year — PAYABLE IN ADVANCE — Second class mailing registration number 1667 — Printed by GARDAR PRINTING LIMITED, Winnipeg BEGGJA SKAUTA BYR EF TIL VILL er ég ekki dómbær á það, eftir skamma dvöl hér í Kanada, en smeykur er ég um, að víða eigi félagslíf erfitt uppdráttar hér vestra, og er þá auðvitað átt við starf- semi Islendingafélaganna. Ástæðurnar eru vafalaust margar, en ein virðist aug- ljós. Það er lítil þátttaka unga fólksins. Og þessi eina ástæða gefur tilefni til hugleiðinga. Þessi eina ástæða gæti ef til vill haft úrslitaáhrif á framtíð félaganna, og þar með ís- lenskrar menningar í löndunum vestan hafs. Þátttaka unga fólksins i starfsemi Islendingafélaganna er algjör foi’senda fyrir þvi, að unnt verði að viðhalda þeirri menningu, og þeirri hefð, sem hér hefur þróast á síðustu öld, og þátttaka unga fólksins er einnig forsenda fyrir þvi, að einhver von sé til þess að takast megi að ná því marki, sem sett hefur verið á síðustu árum, að auka enn tengslm milli landanna beggja vegna hafsins. Nú er byr. Hátíðahöldin á Islandi 1974, í Kanada 1975 og i Bandaríkjunum í fyrra, allt hefur þetta orðið til þess að auka áhugann, meira að segja meðal unga fólksins. Og öll hundrað ára £ifmælin, sem haldið verður uppá á allra næstu árum, þau verða á einhvern hátt að höfða lika til unga fólksins. Ef byrinn verður ekki nýttur til fulls, þá getur þess orðiö langt að bíða að vindur fáist aftur í seglin, og er þá iiætt við því, að þjóðarskútan verði fyrr en varir búin að vera of lengi í lognmollunni, svo lengi, að áhöfnin hafi gieymt erindinu. Einn dag fyrir átta arum með eimskipi tók ég far. Nú man ég því miður ekki hver meining þess ferðalags var. En einhverra orsaka vegna að endingu landi var náð. Og það var með ánægju þegið, því þetta var skipstjórans ráð. Og svo hef ég verið hér síðan og sofið og vakað og dreymt. En eins og ég sagði áðan, er erindið löngu gleymt. Svo orti Steinn Steinarr. Er ekki hætt við því, að svo geti farið áður en varir, að afkomendur þeirra sem tóku sér ,far fyrir hundrað árum, og fóru frá Islandi vestur um haf, gleymi erindi forfeðranna, og viti ekki hver meining þess ferðalags var. Fyrstu afkomendur landnemanna hafa beitt sér, og staðið vörð um íslenska menningu vestra, um það verður ekki deilt, en verður ekki að brýna næstu kynslóðir til þess að sinna þjóðræknismálum í enn ríkari mæli? íslendingafélögin hafa skyldum að gegna í þessu sam- bandi, þau verða að laða unga fólkið til þátttöku. Þegar hér hefur verið getið um ungt fólk, þá er það að sjálfsögðu nokkuð á reiki við hvað er átt, og hugtakið teygjanlegt. En það verður að segja afdráttarlaust, og í fullri hreinskilni, að á þeim mannamótum, sem ég hef verið hér vestra, hefur æskan farið mjög halloka fyrir ellinni. Forráðamenn félaganna, sem rríargir eru dugmiklir, (og hér er auðvitað átt líka við konur, en fyllsta jafnréttis gætt með því að nefna alla menn) hafa áreiðanlega áhyggjur af þró- uninni, og vilja freista þess að fá unga fólkið til þess að koma fram i dagsljósið í miklu ríkara mæli en hingað til. Og það er hægt. já Séro Bragi Friðriksson Annar hluti SUMAR I MIKLEY Barningur en barnalán EG BER að dyrum á Helga- stöðum á suðurhluta Mikleyj ar. Dyrum er lokið upp og út kemur kona við aldur, grönn og glaðleg. — Svipurinn er bjartur og Ijómar af fjöri. — Eg er boðinn hjartanlega vel kominn og brátt sit ég yfir kaffisopa hjá Þórunni Lov- ísu Eggertsdóttur Bell. Hún er fædd hér á Helgastöðum og hefur alla ævi átt heima ! Mikley. Nú býr hún með Jóni, syni sínum og tengda- dóttur. Jón vinnur hjá Þjóð- garðinum, en hefur auk þess nokkuð af skepnum. Svo ger ir og nágranni þeirra, Gunn- laugur Benson og eru þetta einu býlin á Mikley, sem enn hafa kýr eða hesta. Lovísa hefur eignast 14 börn, barnabörnin eru 55 og barnabarnabörnin 46. “Og þau eru öll heilbrigð og efni- leg”, segir Lovísa og er að vonum hreykin af stóra hópnum sínum. Þórunn Lovísa fæddist 24. mars 1903. Foreldrar henn- ar voru Eggert Ólafur Þórð- arson, f. 19. ág. 1859 á Smyrlafelli í Norður-Múla- sýslu. Hann dó 1938. Móðir Lovísu var Sigríður Vil- hjálmsdóttir, f. 3. sept. 1881 á Hrolllaugsstöðum á Langa nesströnd. Helgi átti áður Helgu Ásbjörnsdóttur dó við fæðingu sonar síns og skömmu síðar missti Eggert þrjá unga syni sína úr barna veiki á sex vikna tímabili. Sigríður Vilhjálmsdóttir varð síðari kona Eggerts. — Þau eignuðust þrettán börn of lifa nú átta þeirra. „Eg minnist margs úr æsku minni”, segir Lovísa. „Amma mín og móðir stund uðu ljósmóðurstörf, þótt báð ar væru ólærðar. Sjálf ólst ég upp að nokkru á Höfða hjá afa og ömmu. Þau höfðu skepnur, kýr og hænsni, en fiskveiðar voru aðalatvinnu- greinin. Eg fór oft á vatnið með föður mínum. Eg var aldrei “sjóveik”. Lovísa giftist 16. janúar 1920, William Earnest Bell. Hann var enskur í föðurætt, en móðir hans hét Sigurlaug Bjarnadóttir. Earnest ólst upp á Gimli, en kom til Mikl eyjar sextán ára gamall. — Þau hjónin bjuggu fyrst á Höfða, en keyptu síðan Helgastaði og áttu þar heima. — Börn þeirra urðu fjórtán og lifa tólf þeirra. — Þau taia öll íslensku. Earn- est dó 1971. „Hann var ákaf lega glaður maður”, tjáir Lovísa mér. „Hann var sí- fellt að fiska, en þegar hann var heima, þá var nú fjör”. Og Lovisa hlær dátt, er hún minnist hinna góðu, glöðu daga. „Ernest lék á hljóð- færi. Við keyptum snemma orgel. öll börnin lærðu að spila og svo var sungið bæði hér heima, í kirkjunni og á samkomum. Já, við fórum oft á skemmtanir í samkomu húsinu. Við gengum þangað. Tókum börnin með. — Það gjörðu allir. Þetta er ekki svo langt, eitthvað fimm kílómetrar. Oft var dansað til klukkan fjögur. Þegar við hjónin áttum silfurbrúð- kaup urðum við veðurteppt alla nóttina í samkomuhús- inu. Já, það var oft fjörugt”. Sumarið 1976 var haldið fjölskyldumót á Helgastöð- um. — Þangað komu 114 manns. — Mótið stóð í þrjá daga og var mjög skemmti- legt. Og i sumar fóru sjö af Bellbræðrunum vestur að Kyrrahafi og varð sú för hin ævintýraríkasta. Hverja helgi sumarsins má sjá stór- an bilahóp utanhúsa á Helga

x

Lögberg-Heimskringla

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Lögberg-Heimskringla
https://timarit.is/publication/160

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.