Alþýðublaðið - 10.11.1960, Blaðsíða 7

v' ■•■ ■ ■ ■

JRÐFARANÓTT 1. nóv-
jjjjjpi§k ember 1954 var
fyrstu skotunum
B £ Alsírstyrjöld-
inni skotið. Tveim dögum síð-
ar var opinberlega tilkynnt í
París, að komið hefði til óeirða
í Alsírborg en nú væri allt
með friði og spekt á ný.
Þessi skot boðuðu upp-
baf eihhverrar hörmulegustu
styrjaldar síðari ára, styrjald-
ar, sem hefur margklofið
frönsku þjóðina, fjarlægt N.-
Afríkuríkin frá Evrópu og
' kostað hundruð þús-
unda mannslífa og valdið ó-
lýsanlegum hörmungum allra
Alsírbúa. En á þessum sex
árum hefur kannski orðið til
þjóð í Alsír, fædd af svita,
blóði og tárum. Uppreisn öfga-
mannanna 1954. varð smám
saman að frelsisstríðj múh-
ammeðstrúarmanna í Alsír. í
Alsír hefur aldrei verið ríki
múhammeðstrúarmanna, það
var ekki fyrr en Frakkar hófu
að setjast þar að á síðari hluta
19. aldar, að hægt er að tala
um framfarir þar í landbúnaði
og nú er þar mikil starfsemi
í sambandi við dýrmæt efni í
jörðu. Múhammeðstrúarmertn
í landinu eru um níu milljón-
ír en fólk af frönskum upp-
runa er rúm inilljón. Hinir
frönsku ítoúar óttast um sinn
bag ef múhammeðstrúarmenn
fá öll völd í landinu og hafa
hótáð að stofna sérstakt ríki
ef með þarf.
Alsírmálið er ekki auð-.
leyst, allra sízt eftir mistök
allra að;la undanfarin ár. De
Gaúlle komst til valda sumar-
ið 1958. þar eð þjóðin treysti
pví, að hann væri eini maður-
ínn, sem tryggt gæti frið í
Álsír. Alsírska útlagastjórn!n,
sem aðsetur hefur í Túnis tók
de Gaulle vel í fyrstu og taldi
að hann mundi hefja samn-
inga við þá. En forsetinn var
ekki á bví, að útlagastjórnin
væri réttur aðih að slíkum
samningum og kvaðst aðeins
mundi ræða við hana um
vopnablé en ekki hina póli-
tísku hlið máls/ns. Um þetta
er nú raunverulega deilí, —
hvort útlágástjórnin með Fer-
hat Abbas í broddi fylkingar
er hinn rétti aðili til að ann-
ast póhtíska hagsmuni múh-
ammeðstrúarmanna í Alsír. —
Kommúnistríkin og flest Afr-
íkuríkin haf a viðurkennt
stjórn Abbas, en franska
stjórnin heldur fast við að ein-
ungis sé hægt að ræða við
hana um vopnahlé. Sjálfur
var Ferhat Abbas framan af
fylgjandi nánu sambandi viö
Frakkland en snerist fyrir 4
árum og berst nú fyrir algeru
sjálfstæði.
hernaðarsigur yfir
trúa á
Frökkum og undanfarnar vik-
ur hafa beir samið um mikia
fjárhags- og hernaðaraðstoð
frá Rússum og Kínverjum. —
Talið er, að einungis hörð aná-
staða Ferhat Abbas hafi hing-
að til komið í veg fyrir, að ldn-
De Gaulle olli þátta-
skilum í Alsírdeilunni er hann
lofaði landsmönnum sjálfsá-
kvörðunarrétti á síðasta haust.i
— og kvaðst mundu virða
þann vilja er fram kæmi í
frjálsum kosningum. En hann
kvað ógerlegt að láta kosning-
ar fara fram nema áður væri
samið um vopnahlé. í frarn-
haldi af þessu loforði komu
fulltrúar útlagastjórnarinnar
til Frakklands í sumar og hófu
viðræður um framtíð Alsír.
Viðræðurnar fóru út um þúf-
ur vegna óbilgirni beggja að-
ila, ekki síður útlagastjórnar-
innar en frönsku stjórnarinn-
ar. Innan útlagastjórnarinnar
urðu þeir menn ofan á, sem
verskir „sjálfboðaliðar“ hafi
verið fluttir til að taka þáít í
bardögum í Alsír. Arabaríkin
moka fé í uppreisnarmenn og
auk þes snjóta þeir stuðnings
fjölmargra vinstri mánna í
Frakklandi.
Herinn og ýmsir hægri
menn í Frakklandi og Alsír
eru algerlega mótfalnir hvers
konar tilslökunum í Alsír og
heimta, að það verði áfram
hluti af Frakklandi. Hefur
hershöfðingjunum hingað til
tekízt að hindra allar tilraun-
um de Gaulle til að koma á
réttlátum friði í Alsír.
Nú, eftir 6 ára baráttu er
svo komið, að til úrslita hlýtur
að draga. Það er blátt áfram
ekki hægt. að halda þessari
ægilegu styrjöld áfram öllu
lengur. Innanlandsástandið í
Frakklandi er slíkt að jaðrar
við borgarastyrjöld og hin
mikla aðstoð kommúhistaríkj-
anna við uppreisnarmenn hef-
ur vakið menn á Vesturlönd-
um til umhugsunar um þá
hættu er stafar af því. að kom-
múnistar fái sterka aðstoð í
Norður-Afríku. Násóér, for-
i ngi Arábahreyfingarinnar 1 ít-
ur aukin áhrif Kínver ja í AIs-
ír illu auga og hann mun vafa-
lítið frekar óska eftir Alsír í
sambandi við Frakka en sem
hálfgert leppríki kommúnista.
í ræðu, sem de Gaulle
hélt síðastliðinn föstudag lýsti
hann enn einu sinni Alsír-
stefnu sinni. Hann forðaðist
að minnast á samninga um
vopnahlé, og hefur þetta'vak-
ið þann orðróm, að Frakkar
hyggist gera, einhliða vopna-
hlé á næstunni. Niðurstöður
de Gaulle eru eftirfarandi:
★ A LANDAMÆRUM
Alsír og Túnis hafa Frakk
ar reisí ógurlega og rnarg-
þætta gaddavírsgirðingu,
rafmagn er leitt í hana og
torveldar hún ferðir upp-
reisnarmanna miiii land-
anna en í Túnis hafa þeir
mikliar birgðastöðvar. Girð
ing þessi er 600 km. á
lengd. Efri myndin er af
Ferrat Ahbas í hóp kín-
verskra kommúnista á
Torgi hins himneska frið-
ar í Peking á þjóðhátíðar-
degi þéirra.. Frá Kín’a kpm
Abbas með loforð um um- g
fangsmikla aðstoð.
MMUWtWUmMHlWUMtÓ
1. Samkomulag um emfalt
vopnahié. án ákvæða iuú
hvað gera skuli við’ vopn
og herlið. !!
2. Samriingar milli Fráícká olj
múhamméðstrúarihánna, -
þar með taliji útlagastjorn-
in í Túhis, 'um hvernig Als-
írbúar geti neitt sjáifsá-
kvörðunarréttar síns.
3. Atkvæðagreiðsla um, póli,-
tiska framtíð Alsír undir
eftirliti ýmissa aðila, meðál
ánnars útlagastjórnarinnar.
Þessi ræða de Gáúlle
er í sjálfu sér mikil framför,
Framhald á 14. síðu.
Alþýðublaðið — 10. nóv. 1960 .jf?