Alþýðublaðið - 12.11.1960, Blaðsíða 15

eins og hinn ákærði fyrir dóm
ara sínum.
Og Jenny byrjaði:
„Eg sagðist ætla að hitta
þig í garðinum í síðasta sinn
Philip. Kannske kemurðu
ekki til fundar við mig, þeg-
ar þú hefur fengið þetta bréf.
Þú um það. Eg kem eins og ég
hef lofað. En þér er óhætt að
trúa því, Philip, að það getur
ekkert fengið mig ofan af fyr-
irætlun minni, ég er viljasterk
og ég geri það sem ég ætla
mér. Philip, ég veit allt!“ —
Meðan hún talaði leit Jenny
stöðugt í andlit Feliciu, en þar
var ekkert að sjá, andlit
hennar var líkast grímu og
hún hélt áfram:
„Mary Ryan hefur sagt mér
allt. Hún grét hjá mér, en hún
reiddst aðeins þegar ég
reyndi að hugga hana. Hún
hefur verið utan við sig af sorg
og afbrýðisemi. Svik mitt og
fals eru nægilega slæm, en þín
eru verri. Þetta getur ekki
gengið svona lengur, ég ætla
að segja Feliciu allt. Eg ætla
að segja henni, að ég hafi
elskað þig, að ég hafi svikið
hefðir þekkt Philip. Og þessi
síðustu orð hennar: „Guð
miskunni sig yfir þig,“ benda
einmitt til að hún hafi verið
að dæma hann t:l dauða“.
„Þér haldið þó ekki ....“
„Held? Eg veit! Eg veit að
Philip lést vegna þess, að hann
tók inn eitur. Hvaða lögfræð-
ingur heldurðu að fáist til að
taka málið upp aftur eftir 20
ár með svona sönnunar-
gagni?“
„Hann gæti ef til vill
hreinsað móður mína af öll-
um grun.“
„Hann gæti engan hreinsað
vegna þessa bréfs. Málið yrði
aftur látið niður falla.“ Hún
var hugsandi um stund, svo
reis hún á fætur.
„Þú sagðist hafa sent lög-
fræðing bréfið. Hvað ætl-
astu svo fyrir?“
„Eg get einnig sent honum
sögu yðar frú Grise. Eg get
sagt heiminum, að þegar Phi-
lip Grise var myrtur, var ekki
nóg með að dýrlingurinn
sjálfur gæti gengið, heldur var
hún líka viðstödd .... þegar
morðið var framið. Eg get
„Þér skulið ekki fara upp
stigann frú Grise, hann er svo
brattur. Eg skal koma inn til
yðar áður en ég fer. Dean
læknir kemur og sækir mig.“
„Svo • • • • okkar fagri lækn
ir fer með þér! Mér þætti
gaman ag vita endirinn á því
ástarævintýri!“
,,Það hefur ekki verið neitt
ævintýri frú Grise þar af
leiðandi enginn endir.“
„Svona nú, Jenny Thorne.
Eg hef góða sjón, þótt gömul
sé. Og ég hef séð að Feliciu
hefur líkað það illa. Jafnvel
gnðdómleg kona eins og hún
er ekki ónæm fyrir þessum
græneygða djöfli!“ Hún hló og
Jenny flýði fram í forsalinn
en frú Grise elti hana. „Og
hvað um Adam? Hvað hefur
þú gert við hann? Hann hvarf
í gær?“
Jenny nam staðar. Eigið
þér við að hann hafi alls ekki
verið heima síðan í gær?“
„Nei Lizzie heyrði að hann
gekk til herbergis síns og síð-
an hefur hann ekki sést“.
Jenny gekk upp stigann,
hjarta hennar var þungt sem
amingju
hana en ekki eins mikið og
ég hefði gert, ef ég hefði
gerzt ástmær þín, Philip.
Eg vona að hún hendi okk-
ur öllum héðan, þegar hún
hefur fengið að vita, hvernig
við erum, losi sig við okkur
og hefji nýtt líf. Án hennar
verðurðu fátækur, en kann-
ske geturðu lært að verða mað
ur sem hægt er að virða og
elska.
Þú segist elska mig. Eg ef-
ast um að það sé satt, en nú
geturðu sannað það, Philip!
Eg vona, að Felicia verði
miskunnarlaus við okkur öll
sem höfum blekkt hana og
svikið. Eg er mjög óhamingju
söm, ég hef misst Feliciu og ég
hef misst þig. Eg er svo bitur,
svo auðmjúk. Þú gerðir mig'
að keppninaut, Mary Ryan.
Eg átti þetta skilið,“ og loks
skrifaði hún; Guð niiskunni
sig yfir þig, Philip.“
„Hvað heldur þú, að þetta
bréf sanni?“ sagði Felicia. —
Jenny leit undrandi á hana.
„Mér sannar það, að maður
yðar, Philip Grise, hafði í
hyggju að myrða Enid Amb-
rose áður en hún gæti sagt
yður sannleikann og eyðilagt
hans líf, en hann drakk sjálf-
ur eitrið sem hann hafði ætl-
að henni einhverra mistaka
vegna.
Jenny til mikillar skelfing-
ar hló Felicia hátt.
„Þetta bréf sannar alls
ekki neitt,“ sagði hún milli
hláturkviðanna. „Þetta eru að
eins orð Enidar fyrir þessu,
það sannar alls ekki að Philip
hafi ætlað sér að drepa neinn.
Þú hefðir sjálf hlegið, ef þú
sagt lögfræðing mínum og öll-
um öðrum frá því að í tuttugu
ár hafið þér verið á flótta und
an réttlætinu.“
„Já,“ sagði Feliciai. „Það
getur þú gert. „Svo hætti hún
þreytulega við: „Eg fer inn til
mín. Það er farið að daga. —
Þangað til að þú • • svíkur
mig, eða þangað til að mér
finnst rétta stundin komin,
hef ég hugsað mér að varð-
veita leyndarmál mitt. Góða
nótt, Sheila Ambrose. Eg geri
ráð fyrir að þú farir héðan á
morgun?“
„Já,“ svaraði Jenny.
21.
Næsta dag beið Jenny þess
að Dean læknir sækti hana.
Gamla frú Grise var óvenju-
lega þögul við morgunverðar
borðið og það var ekki fyrr en
Jenny reis á fætur sem hún
yrti á hana:
„Það hefur verið ánægju-
legt að hafa þig hérna barn.
Kannske getur illur andi morð
kvendisins hætt að heim-
sækja turnherbergið, þegar
þú hefur búið þar! Eg held að
ég komi upp og kveðji þig!
Eg hef ekki komið þangað í
tuttugu ár.“
allan dag. Og Adam hefur
ekki heldur sést og ekki er
hægt að láta yður fara án þess
að halda yður veizlu Jenny
Thorne?“
„Það er fallega gert af yður
og ég met það mikils. Ekki
mjólk takk, bara sykur“.
„Þannig drakk ég líka te“,
gamla frú Grise hellti f boll-
ann og rétti Jenny hann.
Jenny tók við honum. Hún
bjóst við að gamla konan vildi
segja henni eitthvað fleira,
blý. Hvað hafði hún fært Ad-
am hún hafði leitað öryggi
hans? Felicia hafði ekki sent
boð eftir henni allan daginn.
Ætlaði hún að láta hana fara
án þess að kveðja hana? Eða
beið hennar einhver hætta frá
henni?
Jenny setti niður í töskurn-
ar sínar og tók fram dagbók-
ina sína. Síðustu tvo dagana
hafði hún ekki skrifað eitt
orð af öllu því, sem skeð
hafði. Penni hennar flaug yfir
pappírinn og hún var svo nið-
ursokkinn í skriftirnar, að
þegar barið var að dyrum
kallaði hún aðeins vélrænt:
Kom inn Anna“.
„En það var ekki Anna, sem
kom inn. Hún flýtti sér að
loka dagbókinni, áður en hún
stóð á fætur. Gamla frú Grise
kom inn móð og másandi með
tebakka í hendinni. Jenny tók
við bakkanum. Hún var hrif-
in yfir vingjarnleik gömlu
konunnar.
„Ég drekk alltaf te klukkan
fjögur“, sagði gamla konan og
settist. ,,0g mér datt í hug, að
þú hefðir gott af að fá bolla
áður en þú færir héðan. Ég
veit ekki hvað er að Feliciu,
ég hef ekki heyrt til hennar í
Framhaldssaga
eftir KATHRINE N. BURT
eitthvað sem dóttur Enidar
Ambrose hafði ekki enn tekizt
að grafa upp.
Gegnum tæran vökvann
glotti andlit móti henni. Það
var andlit trúðs. Bollinn, sem
hún hélt á var einkennilegur,
einna líkastur bolla bams. —
Henni fannst hún heyra rödd
móður sinnar fyrir eyrum sér.
„Hann átti bolla, sem hann
drakk alltaf úr bamabolla,
sem móðir hans hafði gefið
honum litlum. Það var trúðs-
I.O.G.T.
I.O.G.T,
Haustþing umdæmisstukunnar
verður haldið að Fríkirkjuvegi 11 í dag laug
ardaginn 12. þ. m. og hefst kl. 2 e. h.
U mdæmistemplar.
Söluskatfur
Dráttarverxtir falla á söluskatt og iðgjalda-
skatt fyrir 3. ársfjórðung 1960, svo og van-
greiddan söluskatt og útflutningssjóðsgjald
eldri ára, hafi gjöld þessi ekki verið greidd
í síðasta lagi hinn 15. þ. m.
Að þeim degi liðnum verður stöðvaður án
frekari aðvörunar atvinnurekstur þeirraj
sem eigi hafa þá skilað gjöldunum.
Reykjavík, 10. nóv. 1960.
Tollstjóraskrifstofan Amarhvoli.
Tilkynning
Eins og að undanförnu býður British Coun-
cil tvo styrki til náms í Bretlandi.
Annar styrkurinn er til framhaldsnáms, um-
sækjandi verður að hafa lokið háskólaprófi
eða hafa hliðstæða menntun.
Hinn styrkurinn er ætlaður kennara í ensku.
Báðir styrkir eru til eins árs.
Umsækjendur verða að hafa góða ensku-
kunnáttu.
Umsóknareyðublöð eru afhent í brezka sendi
ráðinu (Laufásveg 49).
Umsóknarfrestur er til 5. janúar 1961.
iöt a buff.
og hakk
KjötverzSunin BÚRFELL
Skjaldborg v. Skúlagötu. — Sími 1-9750.
AlþýðubláðitS — 12. hóv. T960 J_$