Alþýðublaðið - 08.12.1960, Side 8
TJT ER komin ný-
I víárieg bók, er nefn-
| iJt „Sagan okkar —
myndir og frásagnir
úr . Islands sögu.“
Teikningar gerði
Bjarni Jónsson.
Oft er kvartað yf-
ir, að sögukennsla í
skólum sé þurr og
leiðinleg. Bók þessi
ætti að ráða bót á
því. OPNAN vill
gjarnan kynna þessa
nýbreytni.
uvmuvmvtumvwvntw
4 Baðstofar
HÉR sjáig þið inn í gai
baðstofu, eins og þær vor
mörgum bæjum. í baðs
unni sátu menn við vn
sína, einkum á kvöldin,
þar var sofið. Þið sjáið,
fólkið situr á rúmum sín-
Maðurinn undir lýsislamp
um er að lesa sögu uppl
fyrir beimilisfólkið, —
hann er kannski að kv
rímur.
Aðalvinnan var tóvinna
Ullin var unnin í föt, og f
heimili reydu að búa a
fatnað til sjálf. Flest voru
in úr ull, en skinn var líka
að dálítið. Það þurfti
kemba, lyppa, spinna, v
sauma, prjóna. flétta (re
bregða (gjarðir) og sittf
fleira. Þessi verk sjást ekk
á myndinni. — Einn maðu
að skera sér tóbak í nefið.
4 Snorri
SNORRI STURLUSON var
fæddur í Hvammi í Dölum, en
ólst upp í Odda á Rangárvöll-
um hjá ríkum og vitrum höfð
ingja, sem hét Jón Loftsson.
Afi Jóns hafði stofnað góðan
skóla í Odda. Seinast bjó
Snorri í Reykholti í Borgar-
firði. Hann var höfðingi og
vitur maður og fróður.
Snorri samdi stóra bók, sem
heitir Heimskringla. Hún er
um konunga í Noregi. Snorri
kunni að segia sögur betur en
nokkur annar.
Edda heitir önnur bók eftir
Snorra. Þar var hann að
kenna ungum mönnum að
yrkja. Þar eru sögur um
heiðnu guðina, Þór og Oðin
og marga fleiri.
Snorri Sturluson var veg-
inn í Reykholti haustið 1241.
Engin mynd var tekin af
Snorra. En ýmsir listamenn
hafa gert myndir af honum
eins og þeir hafa hugsað sér
hann.
‘iMiiri\mrM'ri+m
UlhlUMUKrM'lt
RHíi+mi+mr-fM
Ritöldin
Á 12. og 13. öld fóru íslend-
ingar að skrifa bækur.
Sumar bækurnar voru á lat-
ínu, en latína var það mál,
sem kirkjan notaði og allir
lærðir menn. En íslendingar
skrifuðu líka bækur á ís-
lenzku, þar á meðal íslend-
ingasögurnar.
Fyrsta bókin, sem samin
var á íslenzku, er íslendinga-
hók. Hún er eftir Ara fróða.
Hann var prestur og var í
miklu áliti vegna þess, hve
hann vissi mikið og var sann-
orður. íslendingabók segir frá
helztu atburðunum í sögu ís-
lenzku þjóðarinnar frá upp-
hafi og fram á daga Ara
Þessar bækur voru ekki
skrifaðar á pappir, heldur á
skinn. Mest var kálfsskinn
notað hér á landi. Það var mik
ill vandi að verka skinnin,
svo að gott væri að skrifa á
þau.
g 8. des. 1960
Alþýðublaðið