Alþýðublaðið - 08.12.1960, Qupperneq 12
SYNK 057 7RÆKKER ! |
'j 7>~.f{ CCD,J- !
! rSiCÍH. MEO
UD ! VOiHÉtJ -
fVfR ,’cm VÁSÍ!.
{ / gdtgí C’ SCO
í! . —
- VI HáR M&SKB Tl
MIHUTTBR ttlOBN OET
BHVER 0P0A6BT -
JB6 FORStJr OBT
/KKB - OBR BR SÉ
ST/LLB r zP/NOB...
Æj& FÖLSK KIRKJU-
VH MÁLVERK:
Y* ViÖ réttarhöWi’n í
Lybeck árið 1954
kom það í ljós að Fey hafði
notfært sér hraðtækni Mal
skats (hann gat málað eina
helgimynd í matartíman-
um, skrifuðu blöðin) ekki
aðeins til að hressa upp á.
heldur einnig til að mi's-
þyrma (stela) frá 75 lista-
mönnum. Fey hafði selt ca.
600 af þessum máiverkum
og hafði aðeins láti'ð Mal-
skat hafa 200 mörk á viku.
Árið 1955 fékk Malskat 18
mánaða fangelsi (Fey 20;
En þessi fallegu málverk
pi-ýða ennþá Maríu-kirki -
una.
★
Maður nokkur kom inn í
veitingahús, pantaði veit
ingar og beið í klukkutím;
eftir afgreiðslu. Þegai
þjónninn kom aftur, sagð'
maðurinn: — Eruð þé,-
þjónninn, sem ég pantað
hjá áðan. — Já, svaracl
þjónninn. — Hamingjan
góða! En hvað þér eruð oiö
imv stór sagði þá maði ■
inn.
★
Ménn Fernandez hershöfðingja reyn.3
að ræna Domenes forseta. Valencas seg-
ir við verðina: Leggið frá ykkur vopnin.
Ef þið hröpið, þá skjótuin við Domenes.
Þið komið með út í bifreiðina. Við höf-
um kannski tíu mínútur áður en þetta
verður uppgötvað. Lemmy og dóttir
Domenes bíða eftir forsetanum, og
Lemmy segir: Mér finnst að þetta ætli
að dragast á.Ianginn með þennan fund.
Dóttirin- Ég skil þetta ekki. Það er eitt-
hvað svo kyrrt þarna inni.
to&hnMnm — Ef ég hefði sagt frá öllu, þá
væri það þú, Jumbo, sem værir í
skammakróknum.
— Jóna, hjúkrunarkona nær alltaf í þann, sem hún
þarf að sprauta ,
Faðir var að ásaka sor.
sinn fyrir það, hvað hanr.
færi seint á fætur, og sagði
honum, að viss maður, sem.
hann tiltók, hefði fundic
peningapyngju einn morg
unn, bara af þvi að ham
hefði farið svo snemma'í.
fætur. —: Það kann að vert
sagði strákur. En sá, sen
týndi pyngjunni hefur m
samt verið á fótum á undar
honum.
Gamall piparsveinn haff i
það fyrir fasta venju, ai
fara aldrei ófullur í rúmic
Þetta gekk fram af kunn
ingja hans, sem hélt yfi.
honum þurmandi bindindit
ræðu með þeim árangri, ai
þiparsveinninn lofaði þv
að koma ófullur heim un.
kvöldið. En þegar kar
kom inn í sina eigin for
stofu, brá svo við, að huno
urinn hans beit hann.
■
12 8- des. 1960 — Alþýðublaðið