Alþýðublaðið - 04.01.1961, Side 12

YcrJi>\
HV/S DS G0R DEN MtNDSTí.
MODSTáND, £R D£ EN D0D
M*iND, GENlRAL ! ifrar.-«^
.'.V6Í-/V VLSKUSHE BEMtERKER AT ÆRESL06EH PLUDSELI6
stIx tom
DC 7X5/3 STADió JB- ER
fEfiWMCtZ - MÍSKE ER LET
MiN CHANCí T'L AT KDMME
I KONTAKT MtD fTUS/DtAT
wf"- HO/AiNcS j'
utland I savne denne solide qulimynten
som var langt mer verd enn de pSlyden-
de 20 shillinqs. kort tid etter brullupet

HAN LA.GER GULLMYNTER
Da England i '1951 .qikU jra ^uUeV’, opp-
hörte ogsá gyldigheten og utbetalingen
av de verdenskjente ,gu.U-soverelgns".
|Nen snart begynte man bSde i inn- og _
besluttet Zdravko á
mpjh\
jwtwmctw I
igns. Han leide en liten fabrikk | Milanc
l .ansatte en mynt-ingemör.
-’.j; Tjente Z millioner dollars)
LEMMY
J HANN BÝR TIL
Jgj GULLMYNT:
Þegar England árið
1931 hætti að gull-
' trj'ggja pundið, var
afnumið gildi og greiðslur
á hinu heimsþekkta gull-
pundi. En fljótlega byrj-
uðu menn bæði utan lands
og innan að safna þessari
tryggu gullmynt, sem var
miklu meira virði, en hinir
gildandi 20 shillingar.
Stuttu eftir brúðkaupið a-
kvað Zdravko að búa til
gull-pund. Hann leigði
litla verksmiðju í Mílano
og réð myntsláttumann.
Lemmy er færður burtu af samsæris-
mönnunum, sem halda að þar sé um að
ræða Fernandez. Lennny hugsar með
sjálfum sér: Þeir halda ennþá að ég sé
Fernandez. Kannske er það mitt tæki-
færi, að komast í samband við Domen-
es, forseta. Enginn af áhorfendunum
veitir því eftirtekt að heiðursstúkan er
yfirgefin. Annar samsærismannanna
segir við Lemmy: Ef þú veitir nokkra
mótspyrnu, þá ert þú dauður maður.
?S7

Það er Dísa — get ég fengið að
tala við Palla.... ?
Við erum að spila um
Fálkaorðuna.
Tvær stúlkur á reiðhjóli
rákust á og meiddust., Önn-
ur var símamær, en hin
þerna á veitingahúsi. Or-
sök slyssins var sú að hvor
ug tók eftir því, að hin
hringdi.
Ég hleypi engum inn í Iyftuna, fyrr en ég hef séð bros
á andliti hvers einasta.
Lindberg flugkappisagði
eitt sinn þessa sögu: Það
var rétt fyrir Atlantshafs-
flug mitt, sem ég sá i fyrsta
sinn konuna mína. Faðir
hennar var ræðismaður í
Mexícó, og hafði boðið mér
til miðdegisverðar, og við
sátum þrjú við boroið. Mig
langaði að hefja samtal við
hana og sagði: — Hafið þér
nokkru sinni flogið, ungfrú
Morrow? — Nei, en þér?
spurði hún og roðnaði.
>®>
Voruhappdrcetti
SlBS
12000 vinningar d ari
30 krónur miðinn
Danskur málari Ihét
Kræsten Iversen, en var
fæddur Petersen, sonur
Peterseng byggingameist_
ara.
'Hvers vegna breyttirðu
nafninu? var hann spurð-
ur.
Það var mjög undarlegt.
Á meðan Iversen hét
Petersen, var til annar Iv-
ersen, sem skuldaði, Peter_
sen peninga, og Iversen
var fátækur og gat því
ekkí greitt þá. Petersen
vildi gjaman gefa Iversen
upp skuldina, en það vildi
Iversen ekki heyra nefnt.
Petersen hugsaði málið og
komst að þeirri niður-
stöðu, að ef þeir hefðu
nafnaskipti, þá væri málið
leyst. Ef Petersen yrði að
Iversen og Iversen aftur á
móti Petersen, var það
auðvitað Iversen, sem
skuldaði Petersen pening-
ana eftir sem áður og
þnnig var máhð leyst með
sérstökum góðvilja Peter-
sens, sem nú var orðinn
Iversen.
HASKOLANS
12 janúar 1961 — Alþýðublaðið