Alþýðublaðið - 26.03.1961, Blaðsíða 4

WWWWWWWWHVWWVWWWWWWWWVvWHVWVWWWWtWWWWVWWWWtw»WW(4VWVW>WlWWWWW*WWWMHW,wwwwW
SANiTAS jtekklu drykkir
ec
s
<
Sh
ft2
(/5
Ananas
Appelsín
Geisli
Ginger-Aíe
Grape-fruit
Lemon
PÓIÓ . .
Sódavatn
SANITAS ávaxtasulfa affíaf bezf
Ananas
Abrikösu .
Bláberja
Bi. ávaxta
Bpla
Hindberja
JarÓarberia
Sveskju
c*>
r*<
5!
2 sfærcdr
HEIMSFRÆGUR GÆÐADRYKKUR
SANÍTAS-VÖRUR FÁST ALLSTAÐAR
W%mWHWHWWWWWWWimWMW>MWWWWM ,WWMMWWW»W*WWMWWW4WmMWWiWW »VW»M«WW«W mmWMWMMMMIHMWIMMW

ÞEGAR Jón Þorsteinsson,
■einn af yngstu alþingismönn-
,um Alþýðuf-lokksins, þarf til-
■bfeytingu frá stjórnmálaþrasi
.í kjördæmi' sínu eða meðal fé-
.laga í höfuðstaðnum, á bann
,þafi tij að tefla fjölskák við
h'eila hópá manna. Hefur
.fian oftast marga sigra, því
hánn er einn af fx-emstu skák-
niönnum landsins. Þessa dag-
ana er Jón að vinna eihn sinn
merkasta skáksigur á sjálfu
alþingi. Hann hefur semsé
gert Hannibal Váldimarsson
og kommaliðið áilt heiriia-
skítsmát í jafnréttismálum
kvenna, og hefur þó Hannibal
þótzt þekkja kventafiið ailra
manna 'öezt.
Jón var lengi lögfræðingur
Alþýðusambands íslands og
þekkir málefni hinna vinn-
andi stétta að sumu leyti bet-
ur en flestir leiðtogar verka-
lýðsféleganna. Hann hefur
velt vöngum yfir baráttumál-
um eins og launajafnrétti
kvenna og karla og revr.t að
finna lausn. sem hugssxx iegt
vairi að gera að veruleika í
stað þess að heimta alþ eða
ekkert og berja hausnum í
stein ár eftir ár.
Snemma á því þingi, sem
nú er að ijúka, datt Jóni í
hug að byggja tröppur, sem
konurnar gætu gengið upp tii
jafnréttis, úr því ekki hafðí
tekizt að komast það í einu
stökki. Hann samdi frumvarp,
þar sem gert er ráð fyrir, að
jafnrétti fáist í áföngum á séx
árunum og flutti í efri d'eild áf-
þingis með þeim Eggerti G.
Þörsteinssyni og Ffiðjóni
'Skarphéðirissym. -
Þetta var nýstárleg húg'-
mynd. og sáu konur þegar, að
hún var raunhæf, mur.di ieiðs.
til hins margþráða takmarks.
Hins vegar var löng reynsla
fyrir því, að fi’umvörp um
fullt jafnrétti þegar i stað
höfðu aldrei náð fram að
ganga. Könur úr öllum flokk-
um, þar á meðal margar úr
sveit kómmúnista, mæltu méð
þessari lausn. En Hannibal óg
þingmenn kommúnista urðu
fokvoiidir yfir þvi að missa
af þessum strætisvagni og
s'nerust gegn málinu.
Þetta mál var ekki eitt
þeifra, sem stjófriarflokkarn-
ir höfðu samið um sín á milli
og var því ekki flútt sem
stjórnarfrumvarp. Málið gekk
til nefndar og var leitað um-
Sagnar ýmissa áðila. Samtök
kvenna vöru því meðmælt, en
Alþýðusámbany íslands sagði
nei og var þar í félagsskaþ
méð mörgum samtökum at-
vinnurekerida, serri' tóku sam-
an höndum um kröftug mót-
mmli.. Si ál fstæðisflokkurinn
lét þá síðastnefndu ekki ráðáj
málinu. ákvað að stvðja það.
og var þar með tryggður fram
gangur á þingi, þratr fyrir and
óf ko'mmúnista og frámsókn-
armanna.
Fyrr í þessari viku hófst
lokasöknin. Kefndará-lit kómú
fram oq umræður höfúst á
fóstudng í efri deild. Þá gerð-
ist eitt af- þeim sjónarspilum.
sem erú / sann skemmtiiegust j
og furðulegust á alþingi. —’
Framsóknarmenn gerðust
skj’-ndilega miklir áhugamenn
um launajafnrétti kvenna.
sem þeir hafa alla tíð verið
harðlega á móti og hafa drep-
ið í stjóm eftir stjórn. Nú
fanrist þeim ekki nóg, að kon-
ur fengju jafnréttið á sex ár-
um, heldur skyldu þær fá það
allt strax og ekkert fninna.
Kommar töldu frumvarpið
einnig hið skaðlegasta, sögðu
það afkvæmi atvinnurek-
enda (sem mótmæla því af
mestu grimmd) og: gert til að
skaða verkalýðsfélög kvenna-
Þrátt fyrir stór orð ræðu-
manna þessara andstöðu-
fiokka, var auöheyrt, að i mál
þeirra vantaði allah dýþri
sannfæringarkraft. Aðeiiis
einn maður virtist vera af lífi
■og sál á móti málinu: Hanni-
bal Valdimarsson. Hann er
í neðri deild, en sat og hlust-
aði á ræðúhöldin í efri deild, •
púnktaði mikið hjá sér og
og sendi Alfreð lækni öðru
hverju í ræðustólinn til að
svara því allra versta, aðhon-
um fannst. Klukkan hálf átta
á föstudagskvöld afgreiddi
efri deiíd málið frá sér, en
stjórnarandstaðan sat hjá við
atkvæðagreiðsluna. Andstað
an var ekki meiri en svo, að
ekki þorðu þeir að greiða at-
kvæði á móti!
Klukkan níu sama kvöld
var fundur settur í neðri
deild þingsins. Er nokkur ó-
umdeijd mál höfðu verið af-
greidd, kom. að jafnlaunamál-
inu, og fylgdi Emil Jónsson
því úr hlaði með vel völdum
og rökföstum orðum, eins og
hans er vandi. Síðan talaði
Þórarinn Þórarinsson og
flutti þingheimi þá nýstárlegu
kenningu, að þetta mál mundi
vera uppfundið af Áxeli
Kristjánssyni f Rafha ! Má
segja, að Axel sé farinn: að
koma víða við!
Um tíuleytið tók þriðji
maðurinn til máls, Hannibal
Valdimarsson. Var þá manri-
margt í þinginu, enda búizt
við fjörugum umræðum. En
það átti ekki svo.að fara. —
Hannibal tálaði og talaði og
talaði. Klukkan varð ellefu,-
miðnætti leið hjá, og énn taí'-
aði Hannibal, Var nú tekið
að fækka mjög viðstöddum
þingmönnum, og voru það ein
göngu kommar og framsókn-
armenn, sem yfirgifu víg-
völlinn. Þeim \drðist ekki
hafa litizt á framferði Hanni-
bals, að reyna að eyða þessu
jafnréttismáli kvenna með
Páskaskórnir
FYRiR LitLU BÖRNIN
Laugavegi 63
málþófi. Þótt áheyrendapall-
ar væru nálega 1 rnir (nema
hvað Jóhanna Egilsdóttir og
nokkrar konur úr verka-
kvennafélaginu Framsókn
sátu fundinn a enda af áhuga
á málinu) — þóti aðeins 3—
4 þingmenn sætu í salnum,
talaði Hannibal og talaði.
Kirkjuklukkan sló eitt, og svo
sló hún tvÖ.
Hannibal kom víða við í
ræðunni, sem von var til að
fylla tímann'. Hann rausaði í
hálftíma um einhverja grein
frumvarpsins; svo tók hann
fram gömul afmælisrit verka-
kvennafélaga og Ias úr þeim
;— las heil frumvörp, sem
hann sjálfur flutt: fyrir mörg
um árum: las í heild álits-
gerðir eftir sjálfan sig og
aðra, sem þinginu höfðu verið
sendar; þuidi r>ákvæmlega
launataxta kvenna og karla í
Vestmannaeyjum, Tálkna-
'fírði, Skagaströnd og víðar.
Þegar leið á ræðuna gerðist
karl lúinn. Hann var farinn
að flytja mál sitt hsegt, læða
út úr sér eiriu ov einu orði.
Sýnilegt var, að Hannibal
þreyttist í fótunum, en slík-
. ar maraþonræður brejria þann
líkamshluta jafn'an fyrst. Hjá
mönnúm, sem reyria svona
kúnstir, er málbeinið vfir-
leitt óþreýtahdi með öllu.
Klukkan 2,20 hætti Hanni-
bal loks máli síriu og hrfði þá
talað fjór'ar klukkustundir og
tuttugu míiiutur. Hann liafði
öðrú hværjú hert sig upp í
smávægilegar hannibalsgus-
ur af svivirðingttm og há-
reisti, og þa. kvartað undan
því, að hann og stjórnarand-
staðan væru að gegna þing-
skyldu sinni, en stjórnarliðið
svæfi heima f sínum rúmum.
Sannleikurinn var sá, aö í lok
ræðunnar' voru f þinghúsinu
17 stjórriarþingmenn, enginn
kommúnisti' nema Hannibal
sjálfur og tveir Framsóknar-
menn. Hina tuttugu eða svo
hafði Hanniiial tekizt að
hrekja biu*í, þeir nenntu ekki
að horfa upp á þessa fífla-
legu baráttu á móti launsjafn
FrBinhald á 5. síðu.
4
26. marz 1961 — Alþýðubiaðið