Alþýðublaðið - 25.05.1961, Síða 2

] Hawqónu". Gisli J. Astþórsson (áb.) og Bencdlkt orondel. — rulltrúar rlt-
; sídömar: Slgvaldi Hjólmarsson og IndrlBI G. Þorsteinsson. — Fréttastjórl
j Körgvin GuSmund n. — Símar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasím!
j 14 90*. — ASsetur: AlþýSuhúsiS. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins Hverfis
j aBtu 8—10. — Askriftargjald: kr. 45,00 á mánuði. 1 iausasölu kr. 3,00 eint
i í*ta«íancL: Alþýðuílok urinn. — Framkvæmdastjóri: Sverrlx Kjariansaon.
Vinnudeilurnar
[ LOKASPRETTUR er hafinn í deilum verka
5 fólks og atvinnurekenda um kaup og kjör. Sátta
semjari ríkisins gengur á milli aðila og freistar
j þess að greilða fyrir samkomulagi. Takist ekki
j samningar, hefjast verkföll eftir nokkra daga.
; í meira en ár má segja, að ríkt hafi vinnu
j friður 1 landinu. Rikisstjórnin tók upp
j viðreisnarstefnu sina nemma árs 1960, og óskaði
• eftir friði, meðan þær ráðstafanir væru að sýna
j sig. Aknenningur hefur sýnt mikinn skilning í
j jþeim efnum, og virðist ríkja sá hugsunarháttur
hjá öllum þorra landsmanna, að nú verði að fara
i með gát, tryggja vinnandi mönnum og konum
i eins há laun og framast er unnt, en kollvarpa þó
j. ekki efnahagskerfinu svo aftur verði haldið inn
á braut uppbóta og stöðugs kapphlaups verðlags
| og launa.
Vijtað var í upphafi, að viðreisnin mundi hafa
I í för með sér miklar verðhækkanir í fyrstu um
j ferð, en launahækkanir eftir vísitölu voru af
I numdar. Auknar f j ölskyIdubætur og lækkaðir
skattar hafa verið no'kkuð á móti hækkunum, en i
I jafna þó ekki metin. Ef svo væri, hefði þjóðin
; aðeins fært t:l fjármuni sína, en ekki hert að sér
] ólina, eins og talið var óhjákvæmilegt til að
j- jafna halla þjóðarbúsins og fjarlægja höfuðor
j. sakir áframhaldandi verðbólgu.
í umræðum um kaupgjaldsmálin eru allir að
; ilar sammála um, að vinnandi fólk eifgi að fá eins |
i hátt kaup og atvinnurekendur geta greitt. Enginn
í segir upphátt, að hann vilji kollvarpa efnahags
kerfi þjóðarinnar og koma á uppbótekerfi á ný,
þótt einhverjir ætli! sér það vafaiaust. Meirihluti
j þjóðarinnar vill fá kjarabót, en vill ekki um
furna kerfSnu eða missa þá festu, sem í því felst.
j Deilur standa svo um getu atvinnuveganna til að
greiða hærra kaup.
! Eihs og málum er komið, er óskandi að atvinnu
i ‘veítendur fallist á kjarabætur, og vafalaust mun
i ríkisstjórnin ekki láta neitt ógert á sínu sviði
fil að lækka tolla og þar með verðlag, svo sem
hún framast /getur vegna fjárhags ríkisins. Við
væruffl litlu bættari, ef kaupdeilur okkar end-
uðu eins og landbúnaðarverkfallið í Danmörku,
sem mun leiða til nýs söluskatts, sennilega 4%.
Þjóðin treystir því, að deiluaðllar láti einskis ó
freistað til að komast að samkomuiagi, forðast
löng og dýr verkföli og forðast að umturna svo
efnahagslífi þjóðarinnar, að verkafólk fái reikn
img fyrir hverja hækkun eftir nokkrar vikur í
hækkuðu verðlagi1 eða nýjum sköttum.
Minning
Jón E. Jónsson
„Að heilsast og kveðjast
það er lífsins saga“.
JóN E. JÓNSSON, Hátúni 4,
er látinn. Mig setti hljóðan við
fréttina. Þetta kom svo óvænt.
Það kemur manni oftast á
óvart, þegar menn á góðum
aldri eru snögglega burtkall-
aðir frá þessari jarðnesku vist.
Ég þekkti Jón ekki mikið.
Við höfðum búið í sama húsi
nokkuð á annað ár er hann
lézt. Við höfum orðið samferða
í stigagöngum og lyftu á leið út
og inn. Var skipzt á kveðjum
og rabbað nokkur orð um dag-
inn og veginn. Um fram það
var kynning okkar ékki mikil.
Mér er maðurinn hugstæður
og gleymi honum aldrei. Hann
hafði mikinn persónuleika, sem
vakti bæði traust, drenglund
og hlýhug. Hann var fluttur
irin í sambýlishús okkar
nokkru á undan mér. Ég kom
þar á heimili hans skömmu
áður en ég flutti inn, og sá hann
þá í fyrsta sinn. Handtakið var
hlýtt og innilegt. Viðmótið
hreint og einlægt. Okkar fyrstu
samfundir orkuðu þannig á
mig að þarna væri góður ná-
granni, sem gott yrði að blanda
geði með. Og ég varð ekki fyr-
ir vonbrigðum. Hann óx við
Af íilefni hlutleysis
brota í útvarpinu.
ýV Hver er munurinn á
„allmörgu fólki og
„mörgum mönnum“?
ýV „Hlutleysið var brot
iS“, segir útvarpsráð5
AF TILEFNI auglýsingafarg-
;ans kommúriista fyrir Keflavík-
urgönguna og aðsóknar þeirra að
Stjórnarráðinu við lieimsókn
bandarísks flotaforingja þar sem
þeir boðuðu „aðgerðir“ skrifaði
ég pistii fyrir noklau. Um leið,
og til samanburður, sagð ég frá
auglýéingu, sem Áiþýðublaðið
hafði beðið fyrir til birtingar.
Útvarpið tók auglýsnga. komm-
únsta þar sem fólk var kvatl til
að mæta í göngunrii og vera víð-
statí „aðgerðirnar“, en það neit-
aði að biría auglýsingu A.lþýðu-
blaðsins.
ÉG TALDI, að með þesön hefði
hlutleysi útvarpsins verið brotið,
en um leið vildi ég sýna fram á
það, hvernig starfi þessarar
stofnunar væri hagað. Sjálf yfir-
stjórn stofnunarinnar, Útvarps-
ráð, hefur samþykíkt á fundi sín-
kynnin. Glaðlegt og hlýtt við-
mót hans sannfærði mig um að
hann var drengur góður, Sam-
býli okkar og kynning var of
stutt. Þess sakna ég. Máske er
það jiess vegna að á hug minn
leita æ frekar eftir því sem frá
líður að kveðja þennan húsfé-
laga minn.
Jón var tæplega sextugur að
aldri, er hann lézt. Hann mun
að þvi er ég bezt veit hafa
stundað sjómennsku mestan
hluta ævinnar allt frá bernsku
og unglingsárum. Hann var
starfsmaður Eimskipafélags ís-
lands um 30 ára skeið og lengst
þess tíma í siglingum á skipum
félagsins Nokkur síðustu árin
vann hann þó í landi hjá félag-
jnu eða eftir að hann kenndi
þess sjúkdóms er nú dró hann
svo skyndilega til dauða.
Hann sigldi öll stríðsárin á
skipum landa á milli, bæði í
fyrri og síðari heimsstyrjöld-
inni. Það segir sína sögu um
karlmennskulund og sálarró
þessa drengskaparmanns.
Nú hefur Jón, fyrstur okkar
sem námu land 'hér í Hátúni 4,
lagt upp í síðustu siglinguna.
Þá siglingu sem við öll verðum
að fara fyrr eða síðar.
Ég veit að hann kemur heill
í höfn. Ég kveð hann með þökk
um fyrir fáum dögum, að hlut-
leysið hafi verið brotið. Lengra
verður varla gengið til staðfest-
ingar á ummælum mínum og
fleiri manna, Hlutleysið var
brotið til framdráttar fyrir kom-
múnista.
TIL VIÐBÓTAR við þetta gat
ég um fréttaflutning útvarpsins
af „aðgerðunum“ við Stjórnar-
ráðið og sagði, að þulurinn hefði
sagt, að þar hefði verið „margt
manna“. Þetta kom mé-.- alger-
lega á óvart þar sem allir, sem
ég hafi haft tal af, hver einn og
einasti maður, og séð hefði þess-
ar „aðgerðir“, höfðu fullyrt, að
þarna hefði verið fátt manna. —
Minntist ég um leið, að í hádegis-
útvarpinu daginn, sem Keflavík
urgangan fór fram, sagði þulur-
inn, að þegar gangan iagði af
stað hefðu þátttakendur í henni
verið taldir um 350. Hins vegar
þykir nú sannað af Ijósmyndum
úr lofti, að þar hafi verið innan
við 200.
ÉG SPURÐI: Hvaða nauðsyn
er á því, að fréttastofan segl frá
þátttökufjölda? Ég sagði, að slík-
ar fullyrðingar yrðu til þess að
telja fólki trú um ,að kommúr.-
istum tækist það er þeir stefndu
að, þrátt fyrir staðreyndir. Og
og virðingu, og bið honum jafn,-
framt blessunar og farsældar 1<
landinu ókunna.
Jafnframt votta ég konu
hans og öðrum ástvinum innU
lega samúð. J- S.
Guðhjörg
aflahæst
ísafirði, J.5. maí.
M.B. GUÐBJÖRG kom úr
lokaróðr'inum á vctrarvertíðinni
í dag, og var hún með 37 smál.
af afla úr, fjórum legum. Guð-
björg mun vera aflahæsti bátur-
inn við Djúp í vetur, og er afli
hennar um 704 smál., þar af ura
360 lestir veiddar á línu, en hitt
í net. Skipstjóri á Guðbjörgu er
Ásgeir Guðbjartsson, kunnur;
aflamaður.
M. b. Einar Hálfdáns. Bolunga
vík er einnig að koma úr loka-
róðrinum í dag, Hann hefur ein-
göngu veitt í net og er afli hana
um 700 smál. Þess ber að geta,
að hann réri aðeins tvo róðra í
janúar og fékk yfir þann mánuð
því ekki nema 9 sm'ál. Skipstjóri
á Einari Hálfdáns er Hálfdán
Einarsson.
M. b. Þorlákur, Bolungavík,
mun vera hæstur þeirra báta
hér við Djúp, sem eingöngu hafa
veitt á línu. Afli hans á vertíð-
inni er um 600 smál. og er veru-
legur hluti aflans veginn slægð-
ur. — Bé
um þann verknað hafði ég nokk-
ur fleiri orð.
AF ÞESSU tilefni hefur e’nn
af starfsmönnum fréttastofuim-
ar skrifað grein og birt bað. sera
hann segis hafa skrifað og lagt
fyrir þulinn að lesa um „aðgerð-
irnar“ við Stjórnarráðið. Okkur
ber ekki alveg saman. Ég sagði,
að þulurinn hefði sagt: „Margt
manna“. En fréttamaðui-inn seg-
ist hafa skrifað: .Allmargt fólk'.
Þetta er mergurinn málsins og
skiptir Iþó ekki máli. Hins vegar
hafa skrif fréttamannsins alla
ekki sannfært mig um það, að
ég hafi ekki tekið rétt eftir, þv£
að ég skrifaði tafarlaust niður
orðin tvö um leið og þau voru
sögð, enda margir hringt til mín,'
og fullyrt, að ég hafi tekið rétt
eftir. En munurinn er svo lítill
að álykta.nir mínar af ummælun
um standa óhaggaðar, hvort sem
þulurinn hefur sagt „margt
manna“ eða „allmargt fólk“.
UM STJÓRNMÁLASKOÐAN-
IR þessa starfsmanns útvarpsins
Framh á 14 síðu
■BBBBHHHNaSmBmBaani
I KLÚBBURINN I
S Opið í hádeginu. —•
J| Kalt borð — cinnig úri
■ val fjölda sérrétta.
| KLÚBBURINN í
■ Lækjarteig 2 - Simi 35355 I
iuminniHuiniij
a n n es
h o r n i n u
£ 25. maí 1961 — Alþýðublaðið