Alþýðublaðið - 07.02.1962, Síða 2

Utctjórar: Gísll J. Ástþðrsson (áb.) og Benedikt Gröndai. — Fréttastjön:
Jörgvln Guðmundsson. — Símar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasíml
1906. — ASsetur: Alþýöuhúsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins, Hveríisgötu
l-io- — Askriftargjald kr. 55,00 á mánuði. í lausasölu kr. 3,00 eint. Útgel-
* andl: Aiþýðuflokkurinn. — Framkvœmdastjórl Sverrir Kjartansson.
,1
1 Uppljóstrun Yrjö Leino
UPPLJÓSTRANIR hins fyrrverandi finnska kom-
múnistaforingja Yrjö Leino um skipti hans við
yfirvöldin í Moskvu eru athyglisverðar. Hver sá,
•fsem efast um, að kommúnistaflokkar annarra
'ianda hlýði boði og banni valdamanna í Moskvu,
•öíþarf að kynna sér sögu Leinos.Hún er í stórum
dráttum á þessa leið:
Leino gerðist ungur félagi í finnska kommúnista
fiokknum. Hann var serídur til Sovétríkjanna til
íflþriggja ára þjálfunar, en sneri síðan heim. í stríðs-
llokin var hann orðinn einn af fremstu foringjum
flokksins og varð þá fyrst aðstoðar heilbrigðisráð-
Yærra og síðan innanríkisráðherra í stjórnum Paa-
ríikivis og Pekkala.
Árið 1947 kólnaði vináttan milli Leinos og flokks
ins. Hann snerist gegn flokksákvörðunum þess
••efnis, að hann sem innanríkiráðherra, sem bar
,ábyrgð á lögum og reglu í landinu, beitti sér fyrir
sem mestum óeirðum, verkföllum og uppþotum.
’iKólnaði sambúð hans við konu sína, sem var sjálf
1 Hertta Kuusinen.
| Um skeið gerðist Hertta blíðari við hann og
'tókst þá að telja hann á að fara til Sovétríkjanna
„til hressingar". Var þeim hjónum tekið með kost-
| 'Um og kynjum og sýndur margvíslegur sómi. Þó
| %om að því, að þau voru boðuð á fund aðalaðstoð-
■ armanns Stalins, Zdhanovs. Þar voru mættir Mal-
| 'jenkov og finnski kommúnjistinn Ville Pesse, sem
] '<var túlkur.
Nú var ekki tekið vettlingatökum á hlutunum.
Eftir harða gagnrýni á Leino tilkynnti Zdhanov
■fionum afdráttarlaust, að Sovétstjórnin hefði tek-
i M þá ákvörðun, að Leino yrði að segja af sér sem
! innanríkisráðherra Finna! Þýddi ekki að deila við
! dómarann í þeim efnum. Leino fékk að sitja
\ skamma hríð til að allt liti sem bezt út, en síðan
3 sagði hann af sér. Nokkru seinna var honum vikið
■úr miðstjórn flokksins, en ekki tókst að hrekja
! • hann af þingi, því verkamenn höfðu traust á hon-
■ um.
í Það munaði mjóu á þessum árum, að Finnar
! færu sömu leið og Tékkar. Vissulega hefur verið
f tilgangur Sovétstjórnarinnar, að svo færi. en
1 'Jíþrautseigja Finna sjálfra hindraði það. Ef til vill
’-fliefur andstaða Yrjö Leino átt sinn þátt í, að þau
* Víform elcki tókust.
! ( Eftir 1950 skrifaði Leino Tmdurminningar sínar.
" ’Var bókirí fullprentuð hjá Tammis-forlaginu, þegar
f .^lhúrí var skyndilega gerð upptæk. Finnsk yfirvöld
3-igátu ekki staðið gegn kröfum Sovétríkjanna og
f kommúnista, sem vafalaust töldu sér nauðsynlegt
'j.að stöðva útkomu bókarinnar. Meira er frelsi
‘'tíimna hugdjörfustu þjóða ekki — rétt utan við
1 £landamæri Sovétríkjanna.
HANNES
Á HORNINU
•fe Að feta sig eftir hjól-
förum í hálku.
ýV Kona kylliflöt á miðri
götu og strætisvagn í
vandræðum.
Um skóiaferðalög
barna.
'Á' Nauðsynlegt að athuga
þau mál í tíma.
J.J SKRIFAR mér á þessa leið
,Ég íór í strætisvagni í gær og
sá þá Ijóta sjón, sem ég vil vekja
athygli á ef það mætti verða til
þess að leiðbejna fólki. Á einni
götunni sá ég út um framglugga
strætsvagninsins, konu feta sig
eftjr hjólförum á næstum því
miðri götunni. Þetta var öldruð
kona og fór hún mjög varlega,
en allt af nálgaðist strætisvagn
ínn. Ég var að hugsa um það,
hvort vagnstjóranum værj ljós
hættan sem konan var í — og
allt- í einu sá ég hvar hún skellt
ist og lá upp í loft og næstum
ósjálfbjarga í snjónum.
VAGNSTJÓRINN hemlaði en
hægt og varlega enda mun hann
fyrir nokkru hafa verið búinn að
koma auga á konuna og skilið
hættuna sem hún var í, samt
snérist vagninn dálítið og rann
góðan spöl áður en hann nam
staðar svo sem lengd vagnsins
frá konunni þar sem hún lá.
Hvergi er eins hættulegt að
ganga og í hjólförum á götum
eins og færðin er um þessar
•mundir Hvergi er hálkan eins
•mikil, enda hvergi eins erfitt
fyrir fólk að fóta sig eins og fyrir
bílana að nema staðar.
MARGRÉT Einarsdóttir sknf
ar: „Mig langar til að koma á
framfæri við þig máli, sem ég
tel að cigi erindi til almennings.
Ég les dálkana þína að jafnað
með mikilli eftirtekt, því oft flyt
ur þú efni sem við húsmæðurnar
vildum sagt hafa. Þetta sem ég
ætla að brjóta upp á við þig, eru
skólaferðalög barnanna á vorin.
VIÐ BURTFARARPRÓF úr
unglingaslcólunum er það orðin
hefð, að krökkunum sé gefin
kostur á ferðallagi. AJlgengast
mun vera að farið sé norður á
Akureyri Snæfellsnes eða austur
í Vík. Ég hef slæma reynslu af
þessum ferðjalögum ibarnamta,
fjárútlát eru mikil en ánægja
ibarnanna ekki alltáf að sama
skapi, með ferðina.
VIÐ, SEM HÖFUM komið á
þessa staði í apríl eða mai, áður
en nokkur gróður er sjáanlegur
og veður enn válynd, vitum að
þeir hafa ekki mikið aðdráttar
afl á þeim tíma, enda mun sanni
næst, að börnin hefðu heldur
viljað vera heima að fenginni
reynslu ferðalagsins og það er
leiðinlegt að þurfa að endurtaka
sömu vitleysuna á hverju ári.
Hinsvegar leiðist börnunum að
fá ekki að taka þetta í þessari
skólaslitaskemmtun skólasyst-
kina sinna, sem von er og erfitt
fyrir okkur mæðurnar og ekki
sársaukalaust, að neita börnum
okkar um þessa „skemmtun“
ÚR ÞVÍ að kennarar skólanna
sjá þetta ekkj sjálfir, er nauðsyn
legt að þú komir umræðum á
stað um þetta mál, þar sem úr
bóta e nþörf. Þess vegna sný ég
mér til þíp og vona að þú bregð
ir vel við.
GISTISTAÐIRNIR eru venju
lega óupphituð skólahús, þar
sem krökkunum er gefinn kost
ur að sofa í svefnpoka á beru
gólfinu engin tæki til að hita
kaffisopa svo greyin verða að
muðla nesti sitt án þess svo mik
ið sem að fá heitan kaffisopa
með. Það þætti okkur fullorðna
fólkinu rýr kostur. Oft er svo
kalt í veðri, að ganga um ná-
I gl-ennið nýtur sín ekki svo
I helzta ánægjan verður að ólna
j ast inni í skólahúsinu og gengur
: það oft svo langt að þeir krakk-
arnir sem vilja fá hvíld og svefn
frið fá ekki aðstöðu til þess, þari
eð svefnsalurinn er einnig leik
stofa.
ÞÓ KENNARAR FARI með
hópnum virðist hann lítið skifta
sér af krökkunum, enda ekki
margir möguleikar við svo erfið
skilyrði að gera börnum til
skemmtunar. Kostnaður við
þessi ferðalög er þó veruleguS
og vissulega mörgum foreldrumi
nokkur baggi. Sjálfsagt er erfitt
að færa þessi skólaferðalög
fram á sumarið, þegar þau
gætu vissulega orðið lærdómsrík
og ánægjuleg, en sé það ekki
hægt, þyrfti nauðsynlega að
finna annað ráð til að minnast
skólaslitanna.“
Myndir frá fiafs-
botni á Mokka
SVEINN Björnsson sýnir 20
málverk á kaffihúsinu Mokka
við Skólávörðustíg þessa dag
ana. Sveinn hafði síðast sýn
ingu á verkum sinum í Iðn-
skóla Hafnarfjarðar á sl. ári.
Allt í allt mun Sveinn hafa
haldið um 10 sýningar hérler.d
is, — en í vetur tók hann
þátt í samsýningu í Kaup-
marnahöfn. Þrír fyirrverandi
skólabræður hans frá Listáhá
skólanum í Kaupmannahöfn
buðu honum að taka þátt í
sýnirgu. sem þeir svo héldu
fjórir félagagnir á Charlotte-
borg í vetur.
í Málverk Sveins é Mokka
I eru máluð með olíulitum og
'olíupastelljtum. Þessi verk eru
' talsvert, óraunveruleg“, —
enda fyrirmyndirnar flestar
söttar í drauma listamarnsins.
•Hann segir svo frá, að fyrir
nokkrum árum hafi 'hann
dreymt málverkasýningu, sem
hreif harjjr mjög. Þar voru a'll
ar myndirnar málaðar af fyr
irbrigðum hafsbotnsins. Þessar
nýju myndir Sveins, sem állar
eru málaðar á sfðustu tveim ár
:um eru erdurminning þessa
draums og kennir þar ýmsa
grasa, — eins og viðbúið er.
Huldukonur og álfasögur
hafa einnig sín áhrif á lista
man'ninn, — og hann seg-
ist ekki hafa við að mála allt
það, sem honum kemur í hug.
•Sveinn segist vera lögreglu
þjónn í „frístundum“, — en
af eirJhverju verði hann að
lifa eins og allir aðrir!
Hann segist ekki mála á
dívan, — en stundum máli
hann á náttúrunni.
Og að lokum þetta: „Ég hef
•bara gaman af að mála, —
þess vegna mála ég“. — Það
er skýrjngin_
824 TONN
IJANÚAR
1 JANÚAR réru 11 bátar
með línu frá Sandgerði. Afli
þeirra varð 824 tonn í 117 róðt
um. Mestan afla fékk Freyja
124.4 lestir. Muninn fékfc
113,1 lest og Hrönn II. 101,2
lestir. Fimm bátar lögðu síld.
á land í janúar 352 lestir úr
12 sjóferðum.
í janúar í fyrra réru 17
bátar, og varð afli þeirra
1248 tonn í 174 róðrum. Sex
bátar lögðu þá síld á land, 587
lestir eftir 19 sjóferðir.
Mikil ótíð var í janúar, og
gátu bátarnir róið óvenju lít-
ið. Frá því á mánudag í síff-
ustu viku og til dagsins í gær
höfðu bátarnir farið einn ein,
asta róður vegna óveðurs.
2, 7- febr. 1962 — Alþýðublaðið