Alþýðublaðið - 01.07.1962, Blaðsíða 8

BADEN POWELL, stofn-
andi skátahreyfingarinnar,
skipti markmiðum hennar í
fernt: persónuleika, heil-
brigði, iðni og bræðralags-
hugsjón. Þessir fjórir eigin-
leikar ættu að einkenna hinn
góða borgara, hinn sjálfstæða,
rétthugsandi mann, sem mark
mið skátahreyfingarinnar er
að gera úr hverjum dreng,
innan vébanda hennar.
PERSÓNULEIKI er fyrsta
og veigamesta atriðið og al-
mennt viðurkennt að sé nauð
synlegur til að skapa góðan
og gildan þegn í þjóðfélaginu.
Góður persónuleiki auðkenn-
ist af viljastyrk, þekkingu til
að greina á milli hvað rétt er
og hvað rangt, og til þess að
gera það, sem er rétt. Baden
Powell sagði, að það, sem
skapaði persónuleikann, væri
sómatilfinningin, sjálfstraust-
ið, skilningurinn og lífsgleð-
In.
Það er hlutverk skátafor-
ingjans, með hjálp skátalag-
anna og skátaheitisins, að
þroska sómatilfinningu skát-
ans. Einnig hefur skipting
verkefna til einstaklinganna
(sbr. flokkakerfið) mikið að
segja í þessa átt. í þessu efni
er óhætt að krefjast mikils,
því þetta er í nánu sambandi
við hið bezta í skátanum og
horíum líkar vel sá svipur hug
sjónaranda og hreinleika, er
þetta setur á verkefnin.
SJÁLFSTRAUSTIÐ er ekki
eins algengt meðal drengja
og margir halda. Mundu að
framkoma drengsins er oft
drottnunargjörn og yfirborðs-
kennd, til að leiða athygli frá
litlu sjálfstrausti. Þetta er
haégt að laga í starfinu. Skát-
inn verður að finna, að hann
kann eitthvað, og að það eru
viss verkefni, sem hann ræð-
ur við. Tjaldbúðalífið, sund-
ið og matreiðslan í I. flokks
prófinu og vinnan við hin mis
munandi sérpróf, skapar til-
finningu hjá honum, um að
hafa lokið verkefni, og skap-
ar honum sjálfstraust. Ef
rétt er að farið, þarf ekki að
fylgja því tilfinning um yfir-
burði og mikilmennsku. Það
fer eftir þeim anda sem ríkir
f sveitinni, en hann skapar
sveitaforinginn með fram-
komu sinni og fordæmi.
SKILNIN GURINN er að
miklu leýti meðfæddur, en
það er hægt að þroska alla
meðfædda eiginleika. Korta-
lestur, merkjasendingar,
sporrakning og margar aðrar
æfingar, sem gera miklar
kröfur um hugmyndaflug, —
kenna skátunum að beita sér
til hins ýtrasta.
LÍFSGLEÐIN, hið góða
skap, má ekki gleymast við
starfið. Það verður að kenna
skátunum að gleðjast úti í
náttúrunni og þroska tilhneig
ingar þeirra fyrir söná, hljóm
list og leik. Sveitarforingi
má aldrei gleyma því, að skát
arnir gera sjálfir kröfur um
skemmtun. Hið háleita mark
mið, sem við stefnum að, má
aldrei fá hann til að gleyma,
að það er líka takmark okk-
ar að gleðja skátana og reyna
að þroska hinar göfugmann-
legu tilhneigingar þeirra með
fordæmi sínu og sveitar-
starfinu.
HEILBRIGÐI er annað af
atriðum Baden Powells og
skiptist í sjálfsaga, hófsemi
og atorku. Skátarnir venjast
nægjusemi í útilegunum, og
þeir læra að vera án tóbaks
óg áfengis á unglingsárunum.
Sjálfsagi og drengilegur leik-.
ur (fair play) þroskazt í leikj-
um og æfingum, þar sem fram
tak og hugsun einstaklingsins
þróast í samræmi við flokka-
kerfið. Leikfimi, róður, sund
o. m. fl. er mjög þroskandi.
IÐNI. Það á að vera verk-
efni þjóðfélagsins að þroska
alla þá eiginleika æskunnar,
sem gera hana að góðum og
nýtum þjóðfélagsþegnum, en
ekki að sníkjudýrum, sem
lifa á vinnu annarra. Þessir
eiginleikar eru: sjálfsagi,
sparsemi, einbeitni og hand-
lagni. Því verða skátalögin,
útilífið og kröfurnar um
nægjusemi og samvinnu í úti-
legunum veigamikið verkfæri
í höndum sveitarforingjans
við þjálfun þessara eiginleika.
BRÆÐRALAGSHUGSJÓN,
Nútíma þjóðfélag verður að
byggja á bræðralagi, hjálp-
semi og umburðarlyndi fyrst
og fremst. Kröfur flokkakerf-
isins, til einstaklinganna, um
að gera sitt bezta í þágu heild-
arinnar, skapa góða borgara.
Það er oft talað um, að ungl-
ingar verði að læra eitthvað,
til að geta skapað sér tilveru
í þjóðfélaginu. En þeir eiga
einnig að fá að vita, að það
þýði ekki, að þeir eigi að böðl-
ast að sínu marki á kostnað
annarra., Þeir verða að læra
að taka tíllit til annarra, svo
að allir eða sem flestir geti
hlotið betri kjör. og meiri lífs
hamingju. „Reyndu að yfir-
gefa þennan heim ofurlítið
S >
^ OPNAN í dag er helguff S
S skátum og starfi þeirra. S
S Greinin Markmið og leið- S
S ir er eftir Ólaf Proppé og £
S er tekin úr Hraunbúanum, )
S blaði hafnfirzku skátanna. ^
• Myndirnar eru af ýmsu S
^ varðandi skáta í Hafnar- S
^ firði, en þeir vígja nú um S
S ppiorina eiæsilegt heim- S
S ili. Verður í dag selt kaffi S
S í félagsheimili þeirra. í S
S blaðinu í gær var grein •
S um heimsókn í Hraun ^
^ hyrgi, en svo heitir ^
• heimilið. S
l s
betri en þú komst í hann. —
Þá veiztu, að þú hefur ekki
eytt ævi þinni til einskis",
sagði Baden Powell í síðasta
bréfi sínu til skátanna.
Og mundu þetta: „Skáta-
starfið er ekki sérstök og erf-
ið vísindagrein, heldur
skemmtilegur leikur, ef þú
sérð það í réttu ljósi. Um leið
er það menntandi og gagnar
bæði þeim, sem gefa (stjórna)
og þeim, sem þiggja. (Baden
Powell).
Reyndu, með því að lesa
„Skátahreyfinguna,” að til-
einka þér aðferðir og tilhögun
skátahreyfingarinnar. í starf-
inu með skátunum sést, hve
snilldarlega aðferðirnar falla
inn í markaðinn. Yfir 50 ára
reynsla hefur sýnt, að þar
sem farið er eftir flokkakcrf-
inu og grundvallaratriðum
skátahreyfingarinnar, gengur
starfið vel.
YLFINGASTARFIÐ er fyr-
ir drengi á aldrinum 9 — 11
ára og uppistaða þess, „ylfing
ur hlýðir gamla úlfinum" og
„ylfingur gefst aldrei upp”,
er vel skiljanleg krafa, sem
þroskar hlýðni og handlagni
og gerir kröfur til þrautseigju
og stöðuglyndis. En það er
einmitt það, sem vantar í rík-
um mæli hjá drengjum á þess
um aldri. Starfið byggist á
frumskógabók Kiplings, „Dýr-
heimar,” og í henni eru marg
ar hugmyndir og mörg verk-
efni fyrir starfið. Frumskóg-
ur verkar svolítið framandi og
óíslenzkur, en er ágætur bak
grunnur fyrir ylfingastarfið.
Það er einnig ólíkt starfinu í
sveitinni, og gerir upptöku ný
liðans, úr hópnum í sveitina,
léttari, því að hið nýja starf
í sveitinni verkar seiðandi.
Þegar drengurinn er 11 — 12
ára gamall, er kominn tími
til að taka hann úr hópnum,
vegna þess, að þá byrjaj- per-
sónuleiki hans að mótast og
hann fær önnur áhugamál.
SKÁTASTAARFIÐ verður
nú sá vettvangur, þar sem
drengurinn finnur verkefni, til
að svala athafnaþrá sinni. —
Flokkakerfið er grundvöllur
skátastarfsins. Drengirnir
starfa í flokkum, sem hver um
sig inniheldur 6—8 skáta og
er stjórnað af jafnaldra þeirra
eða lítið eitt eldri félaga. —
Kjarni flokkakerfisins er, að
„drengir eiga að sfjórna
drengjum,” og að eins mikil
ábyrgð og möguleikar eru á,
sé lögð á herðar flokksfor-
ingjans, samheldni og bræðra
lags er krafizt af flokknum.
í heild. Með flokkakerfinu
notum við okkur þá stað-
reynd, að það er eðli
drengja, að skipa sér í hópa,
sem stjórnað er af jafnaldra
eða aðeins eldri dreng. Oft
hafa þessir hópar það tak-
mark, að brjóta rúður og
fleira þess háttar, ekki af ill-
mennsku, heldur af ævintýra-
hneigð og athafnaþrá.
Hið snjalla við hugmynd
Baden Powells var það, að
nota þessa hópa í þágu upp-
eldisins og nota þannig æv-
intýrahneigð drengjanna, til
að þroska þá, svo að þeir verði
góðir og nýtir borgarar. —
Margra ára reynsla hefur
svnt, að hann hafði rétt fyrir
sér og það er ekki of mikið
sagt, þó að því sé haldið
fram, að flokkakerfið sé ein
bezta uppeldisaðferð, sem
komið hefur fram til þessa.
Flokkakerfið sætti andstöðu
fyrst í stað, og það varð til
þess, að mikla erfiðleika
þurfti að yfirstíga, áður en
hægt var að starfrækja skáta-
hreyfinguna eftir flokkakerf-
inu út í yztu æsar. En þetta
er rangt. Flokksforinginn má
ekki vera mikið eldri en 16
ára og það verður að veita
honum eins mikið traust og
ábyrgð, og framast er unnt.
Fjórir til fimm flokkar
mynda sveit, sem stjórnað er
af fullorðnum manni, og það
er verkefni þessa foringja, ,að
leitast við að láta hinn rétta
anda ríkja í sveitinni. Hann
á að sjá um að starfað sé að
réttu marki.
Sveitarforinginn kennir
flokks foringjunum námsefn-
ið fyrir hin ýmsu skátapróf,
eins og hann vill, að þeir
kenni skátunum það. Hann er
eins og stóri bróðjr þessara
flokksforingja, sem reynir að
ala þá upp í anda skátahreyf-
ingarinnar, með því að vísa til
sómatilfinningar þeirra og
fullnægja athafnaþrá þeirra á
heilbrigðum grundve'Ii. Með
samvinnu við foreldra á hann
að skapa drengjunum griða-
stað, þar sem þeir geta stund-
að heilbrigða tómstundaiðju,
sem gæti orðið góð hjálp við
uppeldisaðferðir heimilanna
og skólanna.
Flokksforingjarnir eiga að
finna, að þeir eru með í að
stjórna sveitinni og gera áætl-
anir fyrir framtíðina. Sveit-
arforinginn á aðeins að vera
ráðgefandi á yfirborðinu og
reyna að fá dregnnina til að
velja hið rétta.
Hið sjálfstæða flokkastarf
verður að vera stórt atriði í
sveitinni. Flokksfundur viku-
g 1. júlí 1962 -
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
IM
Núverandi stjór
búa: Efri röð,
vinstri: Marinó Ji
Eiríkur Skarphéðin
urbergur Þórarinss
lega og flokksferð
lega undir stjórn
ingja, eru fastir lit
flokksins. En í sve
það ferð og fundur
lega, auk þess sem s
búðir, páskaútilega
er á áætlun flesi
sveita. Það er mil
finna rétta afstöðu r
og sveitarstarfsins i
foringinn verður a
bá freistingu, að g
flokksstarfið og ií
verksvið flokksforin
Fólk utan hreyfingi
foreldrum finnst o
rnundi skapa meiri
betri stjórn, en við
ar uppeldisgildi flc
ins.
Sveitarforingjar
oft með því, að þeii
haft neina drengi,
haft flokksforingjc
en það er misskili
hver sá, sem gerist
insi, verði að hafa
hæfileika til forii
^að eru mjög fáir,
hann, en það er st:
foringjans að þjálfa
s^o að þeir geti st
’ögum sínum.
Markmiðið er el
heldur er prófið lið
aðferð, sem við nol
ná takmarkinu.
FORINGJAR. Hli
skátunum hefur vil;
hæfileika til að hs
starfi innan hreyf
sem foringjar. Hin
svn, sem þeir hafi
skátastarfið, innan
f’okksins, hefur val
hiá þeim, til að s
æsku landsins og þ
Aðstoffarsveitarfori
arforingi hefur vai
aðstoðarsveitarforir
að hjálpa sér við
hað er eðlilegt að
arnir verði aðstö
foringjar í sinni sv
ekki er þörf fyrir '
i annarri sveit. Sve
sem er einkenni ai
verður að hverfa, r
starfa i dróttskát
og í staðinn þarf
stolt og umhyggja í
inu, Bandalaginu
hreyfingunni í he
• <