Baldur


Baldur - 09.02.1903, Blaðsíða 2

Baldur - 09.02.1903, Blaðsíða 2
2 BALDUR, 9. FEBRtJAR I9O3. BALDUR ergefinn út&GIMLI, Manitoba. Kcmur út einu sinni f viku. Kostar $1 um árið. Borgist fyrirfram. Útgefendur: Nokkrir Ný-Íslendingar. Ráðsmaður: G. Thorsteinsson. Prentari: JóIIANNES VlGFÖSSON. Utanáskrift til blaðsins : BALDUR, Gimli, Man. V« ð á strjáum aug'ýjinpjum er 25 ccutt fyrir þumlung dá!kslengdar. Afsráttur er gefinu á 8tierri auglýaingum, sem birtast j blaðiuu yfir lengri tjma. V.ðvíkjai.di Bljkum afehetti, og öðrum fjármálum bLði ine, eru menn btðair að anúa sjer að áð manninum. MÁNUDAGINNj 9. FEBR. I903. utan f hverju mannfjelagi 6 s k i f t- ur andlegur þjððararfur, sem ætlast má til að þeir hafi allir hagnýtt sjer jafnvel, svo framar- lega sem þeir eru allir menntaðir menn. Þetta er atriði sem menn þurfa að fhuga sjerstaklega vcl. Konungurinn, biskupinn, bóndinn, og sjómaðurinn eiga allir jafna hlut- deild í hinum óskifta andlega arfi þjóðarinnar. Þessi sameiginlegi arfur er náttúrufegurð, listaverk, skáldskapur, söngur og skemmtan- ir landsins og þjóðarinnar. Að sönnu getur hinn fátæki ekki sjeð fegurstu blctti landsins jafnoft og sá ríki, aldrei máske sjeð dýrustu Hstaverkin, ekki keypt jafnmargar s'jgur og kvæði, ckki látið kenna sjer að syngja eða spila eitt einasta lag í jafngóðu lagi eins og sá, sem rfkur er ; en hann getur, ef hann vill, haft skynsamlegar skoðanir viðvfkjandi öllu þessu, ef hann hef- ir hugleitt gaumgæfilega það af því, sem hann hefir átt kost á að sjá, og skapað sjer af þvf ljósar hugmyndir um hitt, sem hann hcf- ir að eins heyrt eða lesið um. Það eitt verður aldrei of oft tekið fram, að menntun útheimtir gaumgæfni. Án fyrirhafnar verður ekkert barn að sannarlegum manni. Karaktjer og héppni. Hvað heldur þú að sje tilgang- urinn með Iff þitt ? Að vera sæll og hcppinn, hugs- ar þú ef til vill, þó þú ekki segir það með þessum orðum. Þannig hugsa margir. Og sumir sem eru uppaldir f þunglyndistrú forfcðra sinna, halda að tilgangur lífsins sje Ifðanir, fátækt og sorg, svo þeir verði krýndir dýrðarkórónu hinumegin. En sá sem hugsar Ijóst og tekur vel eftir, hlýtur að verða þcss var, að tilgangur lífsins er cinn, og að- eins einn, að byggja upp karaktjer. Sá sem setur sjer þetta markmið í œsku, og heldur sjer við það, mun ckki einungis ná þessum tilgangi sfnum, heldur sælu og sannri heppni, þvf karaktjer- fólki getur ekki misfarnast. Vjcr viðhöfum oft orðin, kar- aktjer og heppni, f óviðeigandi merkingu. Vjcr segjum, að þcssi maður hafi mikinn karaktjer, þegar hann er aðeins sjálfbyrgingslegur þrá- kálfur, og við köllum þann hcpp- inn sem safnar auð, eða nær áliti og stöðu, þó hann hafi náð því á grunsamlégan hátt. Hvað er þá karaktjer ? Og hvað er heppni ? Karaktjer er ávöxtur af því, að rækta þá eiginlegleika sem beztir eru og göfugastir í mannlegri nátt- úru, og notkun þessara ciginleg- leika í þvf praktiska. Heppni er sigurvinning yflr þvf lága og auðvirðilega hjá sjálfum sjer, og gcta verið meðbrœðrum vorum til hjálparf þvf, scm er nyt- samt og gott. Það eru til gáfaðir menn, auðug- ir menn, og mcnn scm komast f góðar stöður, en mislukkaðir samt. Aðrir hafa minni hæfilegleika, og eru f óálitlegri stöðum, en heppn- ast samt, að þvf leyti, að þeim verður mikið úr sjálfum sjer og tœkifærunum. Það gerir ekki minnsta mismun f hvað lágri stöðu þú ert í lífinu, eða þó verkahringur þrnn sje þröng- ur, þú getur orðið karaktjcrmaður, ®f þú vilt. Til þess þarftu ckki peninga, ekki aðstoð valdamanna, engin áhrif. Þú verður að byggja Upp kar- aktjer þinn sjálfur, einsamall. Það verður að hreinsa burt allt rusl af grundinni, og koma svo upp bygg- “ngunni með þvf að leggja lag á lag ofan, Það getur verið nokkuð daufleg, seinleg og hörð vinna, sjerstaklega I undirbúningurinn. Öll undirbún- ingsvinna cr örðug. Hugsum til hins litla jarðhnatt- ar sem vjer búum á, er hann þyrl- aðist um geiminn og fór að kólna, fhugum hvert verkefni fyrir hon- um lá. Hugsum oss hið mikla efni allt í óreglu, cn scm smátt og smátt átti að mynda, ýmist grœn eða snjótyppt fjöll, frjóvsama dali og fagra skóga. Sjerhver af oss er ofurlítill heim- ur, sem þýtur áfram eftir sinni sjerstöku hringbraut, en hinn guð- legi máttur er til innra hjá oss, reiðubúinn að koma fram f sam- rœmi, fegurð og fullkomnun, cf vjer viljum gefa honum gaum. Og þegar vjer erum byrjaðir á þessari stefnu, er sælan óútmálanleg. Ekkert jafnast við þá ánægju að líta yfir liðin ár og verða þess þá var, að þjcr hefir farið frarn f þvf að stjórna sjálfum þjer, í þvf að vera miskunsamur f dómum, að þú ert orðinn rjettlátari, göfuglynd- ari og óeigingjarnari. Ef þú ert orðinn þjcr meðvit- andi um þessa framför, þá skaltu ekki láta áhyggjur um veraldar heppni raska ró þinni eitt einasta augnablik. Þú munt fá nauðsyrt- legar þarfir þínar uppfylltar á sfn- um tfma. Sá maður sem hefir samrœmis- lega myndaðan karaktjer, verður aldrei fátækur. Hann er ekki til lengdar kominn upp á annara hjálp. Að vcra karaktjcrmaður er að vera nytsamur, að vera nytsamur er að vera sjálfstœður, og að vera nytsamur og sjálfstœður er að vera farsæll, ogþað jafnvel í sorgunum. Þvf sorg cr ekki að sjálfsögðu ófar- sæld. Sá maður, sem hefir tamið sjer samrœmislegan og göfugan kar- aktjer, skilur sorgir þær er hann verður fyrir, sem meðal til meiri framfara, og notar þær tij þess, að hefja anda sinn hærra, og nýtur þar með nýrrar sælu. Þvílíkum anda er ekki hœtt við að falla í algjörðan vesaldóm, nema hann glati sjálfsvirðing, lækki fyrir- mynd sína, eða falli frá stefnu sinni. Viltu verða farsæll og hcppinn ? Ef svo, farðu þá að laga karaktjer þinn. Reyndu að verðskulda þau beztu meðmæli, sem þú getur gefið sjálf- um þjcr. Empire. Þetta er mynd af Empire- skilvindunni, sem GUNNAR SVEINSSON hcfir nú til sölu. Um hana þarf ekkert að fjölyrða. Hún mælir bczt með sjcr sjálf. Handiðnamaður nokkurátti einú sinni tal við Benjamfn Franklfn, og kvartaði mjög yfir kjörum sín- um. Franklín innti eftir, hvernig á þvf stœði, að hann yndi svo illa hagsfnum. Hinn segir honum það. Franklfn svarar: ,,Þjer þykir at- vinna þín eigi nógu arðsöm ; þú ert þá ágjarn. Þjer þykir hún of erfið ; þú ert þá latur. Þjer þykir staða þfn eigi nógu virðuleg ; þú ert þá metorðagjarn. Það er því auðsjeð, að þú hefir hlotið þá stöðu, sem þjer er hcntugust, til þess að losa þig við alla þessa lesti þína“. Það er ekki fyrir fátækling að lifa, efhannþarf að kaupa heilsuna hjá lækninum og vitið hjá laga- manninum.

x

Baldur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Baldur
https://timarit.is/publication/165

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.