Baldur - 30.05.1908, Blaðsíða 4

BALDUR, VI. ftr, nr. 9.
Dr. S. Dunn
GIMLI.
Næstu dyr við
LAKEVIEW IIOTEL.
Heimafrjettir.
#
• Bæði gestgjafahúsin hjer ft Gimli
eru nú búin að fá vfnsöluleyfi til
næstu tólf mftnaða.. Auðvitað var
þctta fyrirfram vitanlegt, og þar
ofan f kaupið eðlilegt og sjálfsagt
eins og allar sakir standa. Mót-
rhælaskjölin, sem einhverjir hjer &
Gimli höfðu ‘dubbað upp‘, og sem
mest var búið að glamraum, höfðu
verið dregin til baka á elleftu stund.
Sagt að Tómas lögmaður hafi tele-
fónað vínleyfanefndinni það er-
indi fyrir hönd mótmælendanna.
Nú eru fiskifjelögin lögð út ft
vatnið. Eiginlcga getur það ekki
talist sögulegur atburður, hann er
svo sjálfsagður á þessum tfma árs.
Þó er það sögulegt við hann f þetta
skifti, að Gimlimenn hafa allir orð-
ið að fara upp til Selkirk, í stað
þess að vera teknir hjer við bryggj-
una eihs og undanfarin ár. Fje-
Iögin þykjast gjöra þetta til þess
að vera óhult með að þjónar sfnirj
nái ekki í brennivín eftir að þeir
fari frá augunum á sjer, en undir
niðri er þetta ekki annað en gamla
aðferðin við að láta þess ekki sjftst
riein merki að Gimli sje til sem
hafnarstaður. í gamla daga var
sagt að hjer yrði ekki lent fyrir
^rykgjuléýsi; nú verður að spinna
eitthvað annað upp, þvf sfðan hjer
kom tæði bryggja, járnbraut og
frjettaþrftður, er cnn þá óheillavæn-
legra fyrir Selkirk að Iftta það kom-
ast í blöðin að flotinn leggi síðast
út hjeðan. Þeir skilja það þar, að
höfnin hjerna sunnanvcrt við þenna
bæ verður ekkert lamb að leika
sjer við, ef einhverjir, sem eru
virkilega menn með mönnum, eru
nokkurntfma Ifttnir vakna til fhug-
unar A þvf. Hjerna er ckki útlit fyr-
ir að nógu margir sje búnir að láta'
sjer skiljast það, og þvf færri sem
veita eðlilega sjftlfsvörn gegn þcss-
ari samkeppni Selkirkbæjar.
Frá 3. s.
beið ekki lengi að klettabcltið
sprakk með ógurlegum hávaða og
hristingi, svo við duttum allir um
koll, en þegar við stóðum upp aft-
ur, var 30 feta breið og 15 feta
djúp gjá, þarsem klettabeltið stóð.
Við brúuðum nú gjána og fórum
svo að sofa.
Daginn eftir voru allir ánægðir
þegar af stað var farið, en brátt
urðum við vissir um að við vorum
að villast, af þvf við mættum eng-
um af þeim sem hlutu að vera farn-
ir að leita okkar. Við hjeldum
samt áfram og komum eft'ir tveggja
daga hætturfka ferð til hótels nokk-
urs, þar sem við vorum svo ó-
heppnir að brjóta allar flöskurnar.
Margir ferðamenn fóru um þessar
slóðir, og komri við til að fá sjer
hressingu. Það lá illa á gestgjaf-
anum út af þvf að missa flöskurn-
ar, en jeg gaf honum nokkrar
könnur af ediki, sem í vandræðun-
um gátu gilt fyrir rfnskt vín. Inn-
an skamms var sala hans jafn mik-
il og áður.
Daginn eftir um dagverðartfma
vorum við komnir upp á hjallann
við ræturnar á Monterosas tindin-
um. Lengra var ekki ferðinni heit;
ið. Harris og jeg gengum hreykn-
ir inn í borðsal hótelsins, og sett-
umst þar að snæðingi innan um
hitt ferðafólkið, þar á meðal kvenn-
fólk og börn.
Jeg vildi þó komast lengra.
Skammt frá hótelinu var klettur,
sem jeg vildi komast upp á, jeg
en ekki aðrir. Jeg ljet þvf fylgd-
armenn mfna höggva spor í klett-
inn, svo batt jeg mig við þessa 17
fylgdarmenn og klifraðist upp. Nú
er steinstóipi reistur upp á klettin-
um til minnis um mína dirfsku-
fullu vogun.
Þarsem jeg er nú búinn að sýna
að slfk ferð er framkvæmanleg, þá
kemur það til kasta annara ferða-
manna að binda sig saman og
leika þetta eftir mjer.
HLÝÐIN DÓTTIR.
Húsbóndinn komst f óþægilega
klfpu sökum hlýðninnar, sem hann
hafði vanið dóttur sfna á, fjögra
ára gamla.
Móðir hennar var fjarverandi,
cn faðir hennar þurfti að fara með
brjef á pósthú.sið.
“Lfsa“, sagði hann við barnið,
“þú mfttt ekki ljúka upp fyrir
neinum manni, hversu hart sem
hann ber að dyrum“.
“Jft, en ef frændi kemur nú ?“
“Þú getur ekki vitað hvort það
er frændi, þegar þú sjerð hann
ckki“.
“En ef hann segist vera frændi
minn ?'*
“Það getur hver og einn sagt.
Þú lýkur ekki upp hvað sem hver
segir. Jegtek lykilinn með mjer“.
Hann fór með brjefið á pósthús-
ið, en þegar hann kom aftur og
ætlaði að Ijúka upp, varð hann
þess var að hann hafði rangan lyk-
il. Hann barði að dyrum og heyrði
brftðlega fótatak dóttur sinnar.
“Lfsa“, kallaði hann, “Ijúktu
upp ; það er jeg, faðir þinn“.
“Það getur hver og einn sagt“,
svaraði hún. “Pabbi hefir bann-
að mjer að Ijúka upp“.
“Jft, en jeg er faðir þinn“.
“Það getur hver og einn sagt“,
svaraði litla stúlkan, og við það sat,
Faðir herinar varð að fá sjer smið
til að opna skrána, borga honum,
og auk þess þægjast litlu stúlkunrii
fyrir hlýðnina og stöðuglyndið.
UNDARLEGUR DRAUMUR.
Það var f Iíamar f Noregi, að
unga stúlku dreymdi að hún gekk
fram hjá kyrkjunni á leiðinni upp
á Furubakkann. Á móts við
kyrkjuna mætti hún tveim mönn-
um, sem teymdu stóran uxa á
milli sfn, en þegar hún nálgaðist
uxann, sleit hann sig lausan og
hljóp á móti henni með niður
beygðan hausinn, og ætlaði að
stanga hana. Hún þaut að múr-
veggnum, sem var langs með veg-
inum, f þvf skyni að komast yfir
hann áður en uxinn næði henni,
en á sama augnabliki og hún kom
að múrveggnum nftði uxinn henni,
öskraði hátt og rak hornin f vegg-
inn, sitt hvoru megin við hana,
svo hún var þar f algjörðri klemmu
en óskemmd. Á sömu stundu
komu mennirnir og frelsuðu hana
úr þessum ógeðfcldu faðmlögum.
Þegar hún vaknaði um morgun-
inn, sagði hún foreldrum sfnum
og fleirum frft draumnum, en þau
gáfu honum ekki meiri gaum en
hverjum öðrum draumi. Tveim
dögum síðar kom draumurinn fram,
alveg eins og hana dreymdi hann,
já, meira að segja, hún þekkti ux-
ann aftur; en það einkennilegasta
var, að nú varð hún ekki hrædd,
því hún vissi af draumnum hvern-
ig endirinn yrði. Þetta vakti bæði
undrun hennar og annara.
Saga þessi er sönn, segir blaðið
sem flytur hana, það hefir hana
eftir stúlkunni sjálfri og jafnframt
eftir foreldrum hennar.
í BIÐILSFÖRU.M.
Þegar stjórnfræðingurinn biður
sjer konu, segir hann: “Viltu
ganga f ævarandi bandalag við
mig ?“
Hermáðurinn segir: “Þú hefir
sært hjarta rriitt ólæknandi sárí".
LæknitÍrin segir : “'Þú ein getur
læknað rilfít veíka hjarta“.
Garðyrkjumaðurinn : “Að eins
eitt orð fríft þfnum rösavörum, og
lífsleið okkar verður blómum
stráð“.
Múrarínn : “Við skulum f sam-
einingu byggja kofann okkar“.
Sjómaðurinn : “Vert þú mfn
höfn f öllum Iffsins stormum“.
Ökumaðurinn : “ítf þú bæn-
heyrir mig, skal þjer ávalt heimilt
að halda taumunum“.
Gullsmiðurinn : “Eina bandið
okkar á milli skal vera hinn gyllti
hjúskaparhlekkur". ,
Lærði maðurinn : “Láttu mig
rannsaka hjarta þitt og lesa gæfu
mfna út úr augum þfnum“.
Veitingamaðurinn: “Þú fyllir
bikar gæfri minnar ‘.
Myndasmiðurinn: “Sje hjarta
þitt ekki úr marmara, leyfðu þá
myndinni minni að vera þar“.
Fátæklingurinn : “Eigum við að
rugla saman reyturn okkar?“
Bakarinn: “Vilt þú skifta
brauði mfnu á milli okkar, bæði f
sorg og gleði ?“
Kertasteyparinn : “ Vilt þú vera
lífs mfns ljós ?“
Drcngurinn : Jeg & að spyrja
fyrir mömmu, hvort þú hafir góð-
an ost ?“
Kaupmaður. : Já, stúfur minn,
! jeg hefi einn ost, sem jeg get sjer
f lagi mælt með. ilann er búinn
til í ostagjörðarverkstæðinu mfnu,
eftir minni eigin fyrirsögn, og hefir
ágætan smekk. Hvé mikið viltu
fft?
Dr.: Gefðu mjer mátulegan
bita t’l að leggja f músafcllu.
LIKKISTUR.
%
Jeg sendi 11 k k i s t u r til l.vaða
.taðar sem erí Manitoba og Norð-
vesturlandinu, fyrir eins sann-
gjarnt verð og nokkur annar.
VERÐ:
Nr. 1 $25, nr. 2 $35, nr. 3 $55,
nr. 4 $75, nr. 5 $ 85, nr. 6$ioo,
nr. 7 $125, nr. 8 $150, nr. 9
$200, nr. 10 $300.
STÆRÐ:
Maí 1908.
s. M. Þ. M. F. F: 1 L 2
3 4 5 6 7 8 9
IO 11 12 13 14 iS 16
i7 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 .28 29 30
31 Tunglkomur.
Fyrsta kv. 8
Fullt t. 15.
Sfðasta kv. 22.
Nýttt. 29.
Frá fet til 6^ fet.
SMÆRRI KISTUR
af mismunandi tegundun og stærð-
um.
A. S. BARDAL.
ÁGRIP AF HEIMILISRJETT-
ARREGLUGJÖRÐ FYRIR
CANADA-NORÐVESTUR-
LANDIÐ.
121 Nena St.
WINNIFEG. ---- MaN.
T elefónar :
Skrifstofan 306. Heimilið 304,
Auglýsing.
ÖIl vegstæði á Ifnum f Bifrastar
sveit eru 99 fet á breidd. Veg-
stæði sem keypt hafa verið eru 66
fct á breidd. Öllum þeim, sem
kunna að eiga girðingar inn á veg-
stæðunum f þeirri sveit, er hjer
með gefin aðvörun : að vera búinn
fyrir sfðasta dag júnfmánaðar 1908,
að færa slfkar girðing: r af vegstæð-
unum. Girðingar, sem kunna að
verða á vegstæðum eftir þann dag,
mega hlutaðeigandi landeigendur
búast við að ráðið skipi að taka
upp, á kostnað landeiganda.
Þessi auglýsing er gefin sam-
kvæmt ftkvörðun er tekin var ft
sveitarráðsfundi f Bifrastarsveit 7.
þessa mán.
Hnausa, 9. janúar 1908.
B. MARTEINSSON,
skrifari ráðsins.
ftirfylgjandi menn eru
umboðsmenn Baldurs
og gcta þcir, scm eiga hægra með
að ná til þeirra manna heldui
en til skrifstofu blaðsins, af-
hent þeim borgun fyrir blaðið og
áskriftir fyrir þvf. Það er ekkert
bundið við það, að snúa sjcr að
þeim, sem er til nefndur fyrir það
pósthjerað, sem maður á heima í.
Aðstoðarmcnn Baldurs fara ekki í
neinn matning hver við annan í
þeim sökum:
jþær ’sectionir' f Manitoba, Sas-
katchewan og Alberta, sem
númeraðar eru með jöfnum tölum,
og tiíheyra Dominion stjórninni
(að undanskildum 8 og 26 og öðru
landi.sem er setttil síðu),eru á boð-
stólum sem heimillsrjettarlönd
handa hverjum (karli eða konu),
sem hefir fjölskyldu fyrir að sjft,
og handa hverjum karlmanni, sem
hefir fjölskyldu fyrir að sjft, og
handahverjumkarlmannisem eryfir
18 ára að aldri; 160 ekrur eða %
úr ’section* er á boðstólum fyrir
hvern um sig.
Menn verða sjálfir að skrifa sig
fyrir þvf landi, sem þeir vilja fá, í
landstökustofu stjórnarinnar, f þvl
hjeraðj sem landið er í.
Sá sem sækir um heimilisrjett-
arland getur uppfylgt ábýlis-
skylduna á þrennan hátt:
1. Mcð þvf að búa í 6 mftnuði
á landinu á hvcrju ári í þrjú ár, og
gjöra umbœtur á þvf.
2. Með þvf að halda til njá
föður (eða móður, ef faðirinn er
dauður), sem býr á landi skammt
frá heimilisrjettarlandi umsækjand-
ans.
3. Með því að búa á landi,
sem umsækjandinn á sjálfur f n&nd
við heimilisrjettarlaqdið sem hann
er að sækja um.
Sex mánaða skriflegan fyrirvara
þurfa ínenn að gefa Commissioner
of D'minion lands f Ottawa um
að þeir vilji fá eignarbrjef fyrir
heimilisrjettarlandi.
W. W. CORY,
J. J. Hoffmann - Hccla.
Stefán Guðmundsson - Ardal.
Sigfús Sveinsson - - - Fráinnes.
SigurðurG Nordal - - Geysir.
Finnbogi P'innbogas.- Arnes.
Guðlaugur Magnúss. - Nes.
Ól. Jóh. Ólafsson....Sclkirk.
Sigmundur M. Long - Winnipeg.
Sveinn G. Northfield - Edinbu g
Magnús Bjarnason - - -Marshland
Magnús Tait..........Antlcr
Björn Jónsson........Westfold.
Pjctur Bjarnason - - - - Otto.
Helgi F. Oddson - - - Cold Springs
Jón Sigurðsson - Mary PIill.
Ingin.umjur Erlendss. - Narrows.
Freeman Frcemans. - - Brandon.
Guðmundur Ólafsson - Tantallon.
Stephan G.Stephanss. - Maricerviiie
F. K. Sigfússon. Bliine, Wash.
Chr, Benson. - - - Pcint Rokerts
Deputy of the Minister of the Interlor
Anyono scndlng a Bketrh and (Jrocrlptlon may
qulckly ascertuin our opinlon free whether on
Invent.ion ls probably ptttontablo, Comnmnloa-
------------ • itlal. HANDBuOK onPatent®
tlona Btriotly contlclentlaí,
sent free. Oldest agoncy for Bocuringjpatentfl.
Patonta taken tnrouch Munn Co. recelv*
tpecial notíce, without chttrgo, in tbe
SckKtifie JlierM.
A hnndsomely lUustrated weekly. Largest ctr-
culation ot any scientlflo Joumftl. Termfl for
Canu.iii, W.75 a year, postago prepaid. öold by
•U newsdealers.
Et f]Of^®f0roadway» NewYork
Bronob Office, 625 7 8U WashlnKtou, D. C.
KAUPENDUR
BALDURS.
Gleymið ckki að gjöra aðvart
þegar þið hafið bústa-ðaskiftn