Baldur - 05.01.1910, Blaðsíða 3

BALD'UR, (ni. ár, nr. t8
HONDIN OSÝNILEGA
YIÐ STÝRIÐ.
EFTIR
HOMERM. PRICE.
(Framhald).
í Dallas vorum við hnnum
kafnir við að ferma og afferma
pdstflutninginn. Allt í einu sjáum
við garnla Ray EIlis koma út úr
hraðskeytastofunni æðandi eins og
vitstola maður. Andlitið var
bldðrautt og augun tindrandi.
Hann rjetti Markúsi blað og sagði:
•‘Lestu þetta fljótt",
VVinston las með skjálfandi
ríid|l:
“Vegna brúðhjóna á lestinni nr.
5 bíður Rock Island lestin 20
mfnútur. Þjer flýtið ferðinni frá
Dallas án tillits til tfmatííflunnar,
svo þjer náið lestinni f Fort
VVorth".
Þannig var þá “úrskurður lægra
dómstólsins" bara misskilningur.
“Aðrar ráðstafanir”, sem áður
voru gjfirðar, voru þær, að koma
brúðhjóriúnum, sem nú voru að
fara inn í lestina okkar, f tíma til
Fort Worth”. En þú, unga frú,
sem þarna styðst við arm brúð-
guma þfns, var það hæðsti rjettur
— hæðsti rjettur sá, sem veit um
alla “úrskurði’’ aður en þeir eru
uppkveðnir — sem kom þjer til
að kjósa þennan dag sem þinn
heiðursdag? Sá dómstóll veit alla
hluti og cf til vill cr það f öðrum
tilgangi en að auka á fögnuð þinn,
mfn kæra, að þessi gufulest mun
þjóta og stökkva og fljúga með
meiri hraða en nokkur önnur lest
hefir farið yfir þessar Texas
s’jettur. Auðvitað er tfminn
naumur. En þó ekki sje það
nema 30 mflna svæði vcrður tólf
mfnútna munurinn jafnaður.
Kyndarinn hefir fyllt eldhólfin með
kolum og gamli Ray Ellis hefir
aldrei fyrr hellt Svo mikilli olfu á
vjel sfna og allur er hann nú á
lofti. Lestarstjórinn bendir og
hægt og gætilega förum við gegn
um borgina. Öryggispfpan á
vjelinni spýr gufu, sem sýnir að
nógan höfum vjer kraftinn til að
leggja á stað f kappreiðina. Skyldi
gamla mtíðirin vita hvað um er að
vera? Eða ætli trú hennar hafi
verið svo örugg, að hún allt af
hafi vitað þetta? Svo segir
Markús Winston að verið hafi.
En nú kemur óvænt fyrir.
Rjett f því að við crum að komast
út úr borginni, verður gamall
flutningsvagn fyrir okkur á braut-
inni, sem hefir farið út af sporinu.
Þeir ganga hreystilega fram 'f þvf
að koma honum affur á sporið, en
Nú gnfstrar f trjám og hcyrast
dunur og dynkir. Vagniun veltur
með hávaða miklum niður brekk-
una. Klukkan hringir og Ray gamli
sest fölur og titrandi við stýrið.
Þú getur það ekki, gamli maður.
Til eru þeir hlutir, sem jafnvel
mannelskan og hugrekkið ekki
megna. Rock Island lestin
bfður ekki nema þær ákveðnu 20
mfnútur. Þú veist það vel.
Ætlarðu samt að reyna?
Nú, þú þarft samt ekki að
kasta okkur öllum urn koll.
Varaðu þig, maður, þú ferð of
hart, hjólin fara undan vögnunum,
hægðu lftið eitt á ferðinni. Sjáðu
hvernig neistarnir fljúga tvö
hundruð fet upp f loftið. Jæja,
unga brúðir, kappreiðin er byrjuð
og þó þú kunnir að verða gömul
og fcrðast vfða, þá munt þú aldrci
ferðast með slfkum hraða og í
kveld. En það máttu samt vita,
að maðurinn við stýrið er hvorki
að hugsa um þig nje hamingju
þfna. Værir þú f vagninum,
sem f röðinni er næstur á undan
þfnum vagni, þásæir þú þar gamla
konu f vagnhorninu: varir hennar
bærast og augunum mænir hún
til himins. Vissir þú um það,
sem býr f brjósti hennar þá vissir
þú Ifka, hvernig stendur á þessum
undra hraða.
Lestin er farin að hendast og
kastast. í gulleitu kveldskininu
fljúga hlutirnir móti okkur eins og
vofur. Nú liggur leiðin upp
brekku, og samt förum við mcð
hráða, sem nemur 40 mflum á
klukkustundir.ni; en það er ómögu-
legt, Ray. Hættu við það, gamli
maður. Þú gjórðir það ef það
væri mögulegt, en til einkis cr að
reyna það, sem ómögulegt er,
Auk þess Ifka, hvað það er
hættulegt —- annar cins hraði og
þetta og vissulega ætlar þú
ekki á þessarí ferð hjer niður
brekkuna. Engum manni kæmi
til hugar að láta gufukraftinn
hamast niður slfka brekku. Lokaðu
gufupfpunui, maður.
Tsú! tsú!! tsú!!! tsú!!!! Jú, það
er að heyra ^em þú hafir minnkað
gufuna, eða hitt heldur. Sfma-
stólparnir eru eins þjettir og
staurar í girðingum. Og fólkið!
Sjá hvernig það glápir! Ilefir það
aldrei sjeð gufulest á ferð fyrr?
Sjáið gan.la manninn með höndina
fyrír augunum, alveg frá sjer
numinn. Hundurinn þarna er
vatiur að hafa við lcstinni á
hver mfnúta gildir uú Iff eða | hlaupum tvö hundruð álnir, en
dauða. p'imm mínötur eru farnar j þjer lukkast það ekki f kveld,
— tíu, og enn er vagninn ekki j Lappi. Ertu alt f einu orðinn
kominn upp á sporið, hvað þá úr 1 gamall og stirður, eða hefir aldrei
vegi. Vjelarstjórinn okkar hefir
farið til þeirra og er að hjálpa
þeim. Við heyium hann hrópa
með þrumandi rödd að steypa! unni 4 brautiúni. Bráðum erum
vagninum út af brautinni og að j við komnir hálfa leið, en þótt
ekki búið að vinna upp nema
þriðjung af títnanum, sem tapaðist
og ef einhver skyldi nú veifa í
Arlington, svo þar yrði að nema
sraðar, þá er öll von úti. Þarna
sjest merki Arlington stöðvanna.
Guð gcfi að þaðan þurfi cnginn að
komast til Fort Worth f kveld.
Ekki hægir gamli maðurinn ferð-
inni, en þarna er ljós, sem er
merki þess að stöðva lestina.
Nei, það er að eins luktin á póst-
kassanum. Þeir ætla að kasta
pósttöskunni inn í vagninn.
Skorðaðu þig, Markús, og vertu
viðbúinn að ná f hana. Gott, þú
náðir henni. En látum póstinn
ciga sig. Við skulum gá að
ferðinni. Heyrirðu hvernig járn-
teinarnir glamra, og sástu hvernig
Ijósið fór fram hjá eins og stjarna?
Það er vel gjört afþjer, Ray gamli,
að pfpa hátt og lengi áður cn þú
kemur að akbrautunum, scm
liggja yfir um járnbrautina, svo
bændavagnarnir geti I tfma forðað
sjer. Allt er nú á þfnu valdi, Ray
Ellis — ekki hans eins, segir þú,
Markús. Bið þú nú, gamla móðir,
að hjólin fái haldið við teinana,
þvf nú er hraðin nægur, ef ekkert
bilar. Nú förum við upp seinustu
brekkuna, og gufuhljóðið er reglu-
bundið sem klukkuómur. Upp!
uppll upp!!! upp!!!! Nú erum við
á hæðarbrúninni. Þar sjást ljósin
f borgitini. Niður nú að Handley
læknum. Niður! niður!! niður!!!
niðurl!!! Vagninn virðist blátt
áfram hrapa niður. Er það mðgu-
legt að við höldum við brautartein-
ana? Guð almáttugur! hversu brúin
sú arna hristist og nötraði; en hún
hjelt samt. Eg held næstum að
hann nái. Pfpaðu, Ray, eins og
þú værir vitstola, því núgetur það
heyrst til borgarinnar, og láttu þá
vita að við komum. A einu
augnabliki getur allt orðið til
ónýtis. Blástu tónum skipunar,
grátbeiöni og kærleika með gufu-
pfpunni, svq að hver, sem ffeyrir,
hlýði. Hvað gengur að mann-
inum, að vera að stanza? Ó, jeg I
bið þig fyrirgefningar, Ray, egvarl
búinn að gleyma Santa Fe járn-
brautinni, sem þú hlýtur að stanza!
við, áður en þú fer yfir hana. Þú
stanzaðir ekki til fulls sarnt f þetta
sinu, karl sauðurinn; það gjörir
ekkert til — þú getur stanzað þar
tvisvar citthvert atinað sinn. Þá
erum við nú komnir inn f járn-
brautargarðinn og vagnar eru f
þjettum röðum á báðar hendur
En sjáið bara! Hvft ljós eru alla
leið eftir aðalbrautinni, þú mátt
halda áfiam. Taktu nú hlaðsprett
innheim að járnbrautarstöðvunum,
Ray. Áfram! áfram!! áfram!!!
Skyndilegur hnykkur aftur á bak,
hjólin öskra undir vögnunum við
mótspyrnuna, fólkið er f þyrpingu
á pöllunum:
“FORT WORTIf.”
Já það er satt, sem hann sagði,
THE (JIMLI FRUIT STORE.
Eyddu 5 centum
fyrir $lviröi af ánæu
handa vinum þínum.
PÓSTSPJATD kostar svo LÍTIð, cn ánægjan, sem það veitir,
er svo mikil, að enginn ætti að láta þurfa að minna sig á að gleyma
ekki vinum sfnum.
JEG hefi ævinlega það nýjasta og fásjeðasta, — auk algetigu
tegundanna, — af póstspjöldum.
YKKUR er ævinlega velkomið að skoða spjöldin, jafnvel þó þið
kaupið ekkert; —• en ef þið kaupið þau, þá er allt strax við hendina
borð, blek og penni, til afnota ókeypis.
iT^.isrisrEs KZRiSTJ-A.isrssoisr.
u
MBOÐSMENN
--------:o:-
B
ALDURS.
Eftirfylgjandi menn eru umboðsmenti Baldurs og geta þeir,
sem eiga hægra með að ná til þeirra manna heldut cn til skrit-
stofu blaðsins, afnent þeim borgun fyrir blaðið og áskriftir fyrir því.
Það er ekkert bundið við það, að snúa sjer að þeim, sem er til nefnd
ur fyrir það pósthjerað, sem maður á heima f. Aðstoðarmenn Bald-
urs fara ekki f neinn mattiing hver við annan f þeim sökum :
lest brunað fram eins og þessi? svarti járnbrautar þjónninn; “Það
Stattu upp, Markús Winston, en
varaðu þig þegar kemur áð bugð-
hjer með Rock Islatid lestina”.
Já, hneygðu þig djúpt fyrir ungu
J. J. Hoffmann
Sigfús Sveinsson
P. S. Guðmundsson
Sigurður G Nordal
Finnbogi Finnbogason
Guðlaugur Magnússon
Sigurður Sigurðsson
Ólafur Jóh. Ólafsson
Björn Jónsson
Pjetur Bjarnason
Jón Sigurðsson
Helgi F. Oddson
Jón Jónsson (frá Sleðbrjót)
Árni Sveinsson,
Jón Jónsson (frá Mýri)
Jón S. Thorsteinson
Jóh. Kr. Johnson
S. J. Bjarnason
Th. Thorvaldson
G. Elfas Guðmundss.
Jakob H. Lfndal
Oscar Olson
Guðmundur ólafsson
Magnús Tait
Hecla, Man.
I'ramnes —
Ardal —
Geysir —
Arnes —
• Nes —
Wpg Beach. —
Selkirk —
Westfold —
Otto —
Mary Hill —
Cold Springs —
Siglunes —
Glenboro —
Mfmir, Sask.
Big Quill —
Mozart —
l'ishing Lake —
Kristnes —
Bertdale,
Hólar —
Thingvalla —
Tantalton —-
Antler —
Alta.
Stephan G. Stephansson................ Markervillc
......... ‘ Bliine, Wash.
............. Point Rofcerts —
F. K. Sigfússon
John Johnsott
Sveinn G. Northfield
Magnús Bjarnason
Edinburg, N. Dak
Moutitain, —
skrautvagninn til þfn, en vita
skaltu það samt, að “heldra fóikið"
sem hjer á hlut að máli, er að
koma sjcr fytir í viðhafnarlausa
vagninum framar f lestinni.
Væri það ekki þeirra vegna værir
þú kominn á stað vestur á leið.
En þvf Iftur hann ekki upp
gamli maðuritm, sem hallar sjer
var heldra fólk á þessari lest, | upp að gömlu “Fjörutfu og scx”
annars hefðum við ekki beðið j og virðist vera að fað na að sjer
gufuvjelina sfna? Hefir hann
nokkuð það aðhafst, sem hann
tóÐIR KAUPENDUR!
Gætuð þið nú ekki setn allra
fyrst farið að borga það, sem þið
skuldið fyrir blaðið?
Rojr Lllis skuli borga skaðatm,: hraðlnn sjc óskaplegúr,. þá cr cnn "brúðhjönunutn, scm nft fara itin f þ tf að vcra niðutlfttiir fyrit?
Líttu upp, Ray Ellis, og sjáðu
þessar gömlu hendur, setn eru að
vcifa til þfn út um gluggann 4
lestinni, sem riú er komin af
stað á lciðina til særða drengsins.
Fntik.