Frækorn - 01.01.1900, Blaðsíða 2

2
FRÆKORN.
alt þetta, sem þeir voru að berjast
við, hefði slæmar rætur og vondar
orsakir. Oss er það samt víst, að
þegar svo margir snúa bakinu við
kristindóminum, þá er þetta að miklu
leyti ýmsum kirkjuhöfðingjunum að
kenna. Sumir af þeim hafa gert sig
að drotnurum yfir sálunum í staðinn
fyrir að vera þjónustumenn, og hafa
geíið mönnum steina í staðinn fyrir
brauð, þurrar og hjartalausar kenn-
ingar í staðinn fyrir sannleika með
lífi, anda og krafti. Og þegar það er
svo, þá er ekki yfir þvi að undrast,
að margir snúi sór burt bæði frá
trú og kirkju og frá honum, sem
ætti að vera herra þar; það væri
heldur ástæða til að undrast, að það
er ekki verra en það er.
En sé það víst, að margir, og það
oft beztu mennirnir, ganga þaunig burt
frá því, sem vór kristnir menn vitum,
að er hið eina líf, hinn eini sanni kraftur
og fögnuður, þá er það einnig víst,
að sorg og söknuður verður samfara
á þessu ferðalagi. fyrstir og þreyttir
ganga þeir fram hjá uppsprettum lífs-
ins, af því að þeim hefir ekki verið
boðið annað vatn en það, sem er
óhafandi.
Svo er mikill fáni settur upp fyrir
þessa fylkingu. Á honum stendur
með stórurn gullnum stöfum: „vís-
indi. “
Það er mikið orð, þetta. Það hefir
meira vald á vorum tímum en flest orð
önnur. Fað töfrar menn, og þegar
það heyrist, verða allar háreystar
hugsanir að þegja.
En vér segjurn: Eigi vísindin að
binda hið innra líf, þá verða jafnvel
vísindin of dýr. Gull getur einnig
kostað of mikið.
„Hvað er það, sem vísindin geta
gert ? Geta þau sagt oss nokkuð um
guð eða láðið gátur lífsins? Nei;
þau geta skýrt frá ýmsu, sem liggur
á yfirborðinu og geta sagt: svo og
svo er það. En þó hefir enginn
maður skilið til hlítar það allra
minsta af því, sem lífiim veldur,
og öll vísindi heimsins til samans
hafa ekki getað sagt eitt einasta orð
um það og enginn getað skilið það,
hvernig eitt grasstrá vegs á jörðu."
(Eskeland.)
Og svo skyldi „vísindin" geta gefið
oss rækilegar upplýsingar um guð og
lífið i honum, frætt oss um það insta
af öllu lífi!
Nei, hér verða þau ekkert nema
fátækt.
Hinar gömlu uppsprettur lífsins
standa enn opnar. Lof sé guði! Það
hefir þóknast honum að tala til vor
mannanna um það, sem „auga hefir
eigi séð, sem eyra hefir eigi heyrt."
„Sá sem hefir eyru, hann heyri.“
Og „trúin kemur af heyrninni."
— Það er ekki til nema ein bók,
sem er alger, biblían, af því hún ein
nær yfir bæði guð og manninn. —
Zacharías Topelius.