Frækorn - 30.04.1905, Blaðsíða 7

FRÆKORN
75
Jesú, og eftirskildi vinum sítium vissa von um
að mæta honnm í upprisu réttlátra. Mðrg ár
eru liðin síðan.
Ekkert er eftir af heimili Sullivans og konu
hans. Þau hvíla bæði í sama kirkjugarðinum,
og þar liggur Corcoochee einnig grafinn; en
afkomendur þeirra búa enn í sama héraði.
Oft segir gamli gráhærði afinn barnabörnum
sínum þessa litlu sðgu, meðan þau sitja undir
hinum hreyknu linditrjám, sem breiða skugga
yfir grafir hinna burtsofnuðu, sem hanu er að
tala um. Og sá lærdómur, sem hann með því
úthlutar sínum ungu tilheyrendum, er lærdóm-
ur, sem allir ættu að muna og rækja, nefndega
þann, að „alt, sem þér víljið að mennirnir
geri yður, það skuluð þér og þeim gera."
GULLSANDUR.
— Áhyggjur vorar eigum vér að bera
sjálfir, en gleðinni eigum vér að miðla
öðrum.
— Sá sem er dygðugur, er vitur; sá
sem er vitur, er góður. og sá, sem er
góður, er hamingjusamur.
— Gleðin lengir lifdagana. Vér verð-
um að bœla niður ilt skap, þvi það er
sá óvinur, er eyðileggur bœði sál og
likama.
— Kœrleikurinn er sá höfuðstóll, sem
vex því meir, sem af honum er eytt; en
rýrnar, ef maður miðlar engum afhonum.
— Gef ei tungu þinni svo mikið
frjálsrœði, að hún gjöri þig sjálfan að
þrœli.
— Góð samvizka er hið sama fyrir
sálina, sem heilbrigðin er fyrir likamann.
— Aðfindni og hegning eiga að
spretta af elsku.
— Ekkert orð, talað fyrir sannleikann,
og engin heilög hugsun er ávaxtarlaus.
S. S. þýddi.
<Ojj)—©sOC>
Auglýsinga-Kuðlast.
Það væri æskilegt, að sumir blaðstjórar gættu
sóma síns betur en þeir gera í því að flytja
auglýsingar þar sem guðs nafn er lagt við
hégóma á svo svívirðilegan hátt, að þjóðar-
skömm sé að láta slíkt afskiftataust. Einn
brennivínssaiinn er stöðugt að auglýsa vörur
sínar — ekki betri en þær eru - og setur
nú einlægt guðs nafn í sambandi við þær.
Brennivínsauglýsingar eru stórhneyksli, þótt
þær séu óbreyttar, en þegar guðiast á að Vera
fylgja þessarar óvættar, þá ætti að gera hana
blaðræka. Nú nýskeð hefir einn úrsahnn hér
í bæ farið að breyta að dætni brennivínssal-
ans, lagt nafn drottins við sinn hégóma. Rit-
stj, »Reykjavíkur« er brotlegastur í þessu efni.
Hann ætti að minnast þess, að hann emu
sinni afneitaði »Bachus« og öllu hans athæfi,
og að hann enn vill vera guðstrúarmaður.
Afsökun er ekki til fyrir slíka aðferð.
Bækur og rit.
Lýgi eftir Bjarna Jónsson. Alþýðufyrirlestur.
Rvik 1905. Guðm. Gamalíelsson gaf út.
„Lyga-kver" þetta inniheldur talsvert mikið
af sannleika, er víða skarplega hugsað og
skemtilegt. Það er heimspekileg skilgreining
á hugtaki lyginnar. Eitt vantar tilfinnanlega í
framsetningu höf., en það er hin kristiíega
hlið sannsöglinnar í mótsetningu við lygina.
En slíkt átti höfundurinn ekki hægt með, þar
sem hann er ekki kristinn maður sjalfur.
Skírnir. Tíniarit hins ísl. bókmentafélags. Ritsj.
Guðm. Finnbogason.
Það eru aUar líktir til þess, að þetta tíma-
rit verði vinsælt meðal alþýðu. Það hefirþann
mikla kost að vera fjölbreytilegt og skenitilegt
að efninu til og frágangurinn er allgóður. Níð
„Reykjavíkur" utn prenlun á l.heftinu er órétt-
látt að flestu leyti. Samanburðurinn á mynda-
prentun í hefti þessu og á roynduntim í „Nýja
Islandi", sem út kom famtímis, er ekki sann-
gjarn vegna þess, að 1) er pappírinn margfalt
betri í myndunum í því blaði en í Skírni,
2) myndirnar í „Nýja ísi." eru beturgerðar og
því hægara að prenta þær og loks 3) er ávalt
erfiðara að prenta myndir og lesinál, á sömu
pappírsörk, eins og í Skírni; í „N ísl." voru
myndirnar prentaðar á lausum blöðum sér.
Prentsmiðjan „Gutenberg" prentar mjög vel,
en það geta fleiri prentsmiðjur gert og gera.
Sannmælis eiga allir heimtingu á að njóta.
Ekki frá mér. Verið er að selja um bæinn rit,
sem heitir „Hættulegur leikur" eftir A. Conan
Doyle. Efst á titilblaðinu erprentað: „Anda-
trú", og vtð söluna er Iátið í veðri vaka, að
ritið sé frá mér, gefið út af mér, o. s. frv.
Eg skal geta þess, að eg hef ekkert að gera með
útgáfu þessa bæklings.
D. Ostlund,
* (DsOC> • (D^’OO