Frækorn - 31.05.1905, Síða 7

FRÆKORN
91
lifað, þurfa þeir fæðu og lífsloft. Fæð-
una handa þeim þarf að láta niður í vatn-
ið, en lífsloftið taka þeir sjálfir úr vatn-
inu með tálknunum: þeir anda með tálkn-
um, en vér með lungum. En vatnið óhreink-
ast; fiskarnir eyða úr því lífsloftinu og
spilla því með saurindnm sínum. Pað
er því nauðsynlegt að skifta um vatnið á
vissum tímum, ti! þess að fiskarnir kafni
ekki sakir skorts á lífslofti í vatninu eða
drepist af eitrun þeirri, sem saurindi þeirra
valda.
Retta skiljum vér nú ógnar vel.
En nú skulum vér taka vínber, kreista
úr þeim löginn í glas og láta ögn af
»geri' saman við. Hvað skeður þá?
Gerðar-bakteríurnar elska sykurinn í
vínberjaleginum. F*ær taka nú til matar
síns, háma í sig, halda brullaup, tímgast,
»lifa í vellystingum praktuglega< , — og
»gjöra öli sín stykki« þarna í vinberja-
leginum í glasinu, alveg eins og hver
önnur kvikindi, sem komast í einhverja
krás. En eftir nokkra sólarhringa fer nú
sykurinn að þverra í glasinu og hörgull
fer að verða á fæðu fyrir kvikindin. Og
af saurindum þeirra hefir myndast eitur í
leginum, banvænt fyrir þau sjálf. Þau
deyja því hrönnum saman og brátt fer
svo, að þau drepast öll.
Hvernig er nú vínberjalögurinn orð-
inn?
Hann er nú orðinn að áfengum drykk.
Hann er orðinn að súpu, sem saman-
stendur af mörgum milljónum af dauð-
um smákvikindaskrokkum og saurindum
þeirra; svo eitraðri súpu, að smákvikind-
in sjálf, sem hafa búið hana til, hafa öll
drepist í henni.
Rað er ekki von, að hún sé holl fyrir
menn, þegar jafnvel rotnunarkvikindin geta
ekki lifað í henni. Girnilegur drykkur
ætti þetta heldur ekki að vera neinum
þeiin, sem veit, hvert innihaldið er.
Þetta er nú samt seyðið, sem kallað
er »goða drykkur«, »hið eðla vín« o. s.
frv.
Alt áfengi myndast á þennan hátt;
engin önnur tilbúningsaðferð er til held-
ur en þetta.
Hvort sem vér köllum það brennivín,
romm, whisky, kognak, portvín, rauðvín,
Rínarvín, öl eða kampavín — áfengið í
því öllu hefir myndast á þennan hátt, af
saurindum bakteríanna. Ýmisleg efni eru
svo látin saman við, svo að það geti
runnið Ijúflega niður.
Rað er þannig engin undur, þótt áfeng-
ið sé eitt af eiturtegundunum.
Afengið er líka beiskt og brennandi,
og vont á bragðið fyrir óvanan og óspilt-
an smekk.
Halldór Jónsson í »Templar «.
ÚR KEYKJAVÍK.
I Mislingarnir
hafa ekki gert frekar vart við sig og
er því áformað, að sótthaldið innanbæjar
J verði leyst2. júní, en varðgæzhn umhverfis
bæinn 8. júní.
»Osóminn er orðinn ber
þótt ofan á hann sé mokað:
Svínastían opin er,
en öllum skölum lokað«,
kvað einhver hérna um daginn í >Isaf.«
Pað þykir all-skringilegt, að meðan allar
samkomur og mannfundir hafa verið bann-
J aðir sökum mislinganna, hafa menn úr
bænum getað safnast á »Stíu«, og setið
| þar dögum saman við drykkju. — Pað
| er talsvert götótt, mannlega réttlætið!
Stórstúkuþing
goodtemplara hefst hér í Rvík þriðju-
dag 6. júní.
Niels Andrésson leggur aí stað til norð-
urlandsin í næsta mánuði. Ætlar hann
að ferðast um Skagafjarðar- Húnavatns-
og Strandasýslu.
Þroti.i
eru 1., 2. og 3. tbl. »Frækorna< af
þessum yfirstandandi árg. Upplagið af
þeim var 3,500 eint. Ressi tbl. verða
endurprentuð hið bráðasta. Upplag blaðs-
ins er nú 4,000 eint. Kaupendur þess
því miklu fleiri en nokkurt annað hinna
íslenzku blaða hefir.