Frækorn - 15.12.1905, Síða 2
194 FRÆKORN
Hjálp við bibiíurannsókn.
Helgidómurinn.
»Hann sagði til mín : Fað eru 2300 kvöld
og morgnar, og þá mun helgidómurinn frels-
aður verða.« Dan. 8, 14.
•Helgidómurinn er efni í ritningunni, sem
mikilsvarðandi sannleikur stendur í sambandi
við. Hann er greinileg fyrirmynd upp á milli-
gönguembætti Krists í báðum deildum hins
himneska helgidóms.
Orðið »helgidómur« merkir heilagan stað,
sem vér (í anda) .snúum oss að í bænum vor-
um.
1) ísraelsbörn bygðu hinn jarðneska helgi-
dóm. 2. Mós. 25, 8. 9.; 36, 1-7. 2. Kron.
20, 7. 8.
2) Hann var bygður eftir fyrirmynd. 2.
Mós. 25, 9. 40.; 26, 30.; 27, 8. 4. Mós. 8, 4.
Pgb. 7, 44. Hebr. 8, 5.
3) Heigidóminum er skift í tvent, hið heil-
aga og hið allra helgasta. 2. Mós. 26,33.34.
3. Mós. 21, 22. 23. Hebr. 9, 1—7.
4) Prestarnir framkvæmdu þjónustuna í
helgidóminum. 2. Mós. 28, 41. 43.; 29, 30,
3. Mós. 16, 2-19. 32. 33. Lúk. 1, 8.9. Hebr.
9, i-7-i 13, >i.
5) Hann var forlíkaður eða hreinsaður með
blóði. 2. Mós. 29, 36—38. 3. Mós. 16, 14—19.
32. 33. Hebr. 9, 22. 23.
6) Helgidómurinn var eyðilagður. Dan. 9,
26. Matt. 24, 1.2.
7) Hann var skuggi eða eftirmynd helgi-
dóms hins nýja sáttmála, sem er á himnum.
Hebr. 8, 1—5.; 9, 23. 24. Sálm. 102, 19. Jer.
17, 12.
8) Hinn himneski helgidómur er í því lík-
ur hinum jarðneska : 1) að í honum fer fram
prestsþjónusta. Hebr. 8, 1-5.; 9, 24.; 10,
19 — 21.; 6, 19. 20. 2) honum er skift í tvent.
Hebr. 9, 24. 25. 2. Mós. 31-35. 3) hann er
hreinsaður (frelsaður) með blóði. Dan. 8, 14.
(þetta vers hlýtur að benda til hins himneska
helgidóms, því hinn jarðneski var eyðilagður
áður en hinir 2300 dagar (ár,Ez.4,6.) voru liinir.)
Hebr. 9, 11. 12. 23. 24. 4) guðs lögmál er
þar geymt. 2. Mós. 25; 21. 22.; 40, 20. 21.
1. Kong. 6—9. Hebr. 9,1—4. Opinb. 11,19.
5) Pegar dýrð drottin* uppfyllir helgidóminn
eða musterið, er engin þjónusta þar. 2. Mós.
40, 34- 35- i- Kong. 8, 10. n. Opinb. 15,8.
9) f’jónustan í hinu allra helgasta var
framkvæmd einungis á forlíkunardaginn. 3.
Mós. 16, 2. 12 — 15. 29' 3°- Hebr. 9, 7. Hreins-
un hins himneska helgidóms fer fram, meðan
hinn sjöundi engill básúanr, eftir að sjötta
básúnan eða hin önnur plága er um garð
gengin, (það tímabil er Tyrkir entu tilveru
sína sem sjálfstætt ríki), og þau tvö vitni
guðs (hið gamla og nýja testamenti) hættu
að spá í sekk og ösku.
Hinir 1260 dagar (ár) byrjuðu 538 f. Kr.
9g enduðu 1798 e. Kr.
Að sáttmálinn er hin tíu boðorð sést af
2. Mós. 31, 18.; 32, 15. 16.; 34, 28.; 5. Mós.
4, 13-i 9, 9- Il-I ioi 4- Hebr. 9, 4. Sálm.
103, 17. 18.; 105, 7-10.; iii, 5 —10.
Af Opinb. 15, 8. sjáum vér, að þegar plág-
urnar sem guð hótar í boðskap þriðja engils-
ins, Opinb.14,9.11. (og lýst er í Opinb.16), koma
fram,þá mun ekki lengur vera þjónusta í helgi-
dóminum. Fess vegna kallast það: »Guðs
reiðivín sem helt er óblönduðu á hans reiði-
bikar.« Fá er Krists milligönguembætti hætt
og náðin stendur ekki lengur syndurum til
boða.
Þau 2300 ár byrja 457 f. Kr. Dan. 8, 14.
16—19.; 9, 21 — 25. Esra 7, 7.8. í þessum
7. kap, hjá Esra finst bréf, það sem heimilar
Gyðingum aftur að vera til sem sjálfstæð þjóð,
fara heim aftur og uppbyggja Jerúsalem, og
þessi tímareikningur kemur rétt heim við ár-
talið, þegar Kristur er skírður og krossfestur.
Full 457 og 1843 ár eru samtals 2300 ár. En
nokkuð af árinu 457 f. Kr. var liðið, þegar
Gyðingar fóru heim til Jerúsalem, svo það er
fyrst árið 1844 sem þessi 2300 ár eru á enda,
þessvegna byrjar frelsun eða hreinsun helgi-
dómsins frá þeim fíma, og það er hið síðasta
náðarverk og forlíkun, sem Jesús framkvæmir
í hinu allra helgasta. Þegar það er á enda
mun mannsins sonur koma í skýjum himins.
Þjónustubundnir andar.
Oft hef eg dáðst að orðum Múha-
meds, þegar hann í stríðinu við Ohod
sagði til manna sinna: »Sláið þá! Eg
heyri vængjasiag englanna, sem flýta
sér til þess að hjálpa oss.« — Petta
var villa, samt sem áður, því hann
hafði miður í stríðinu; — en það er
engin villa fyrir þjóna Krists að tala
þannig. Vér getum heyrt vængjaslag
englanna. Forsjónin verkar altaf fyrir
þig, þegar þú starfar fyrir Krist.
Spurgeon.
Bænheyrzla.
Blaðamaður nokkur sagði eitt sinn
við Spurgeon meðal annars: »Og
þér hafið ekki slept neinu af skoð-
unum yðar með tilliti til kraftar bæn-
arinnar?* Spurgeon hló og sagði:
»Trú mín er sterkari en nokkurntíma
áður. Það> er í rauninni ekki trú;