Frækorn - 29.03.1906, Side 6
102
FRÆKORN
fyrst skilur hann nefnil., að morð er synd.
I draumnum vissi hann það ekki.
Framh.
Afhjúpuð svik.
Seinast komin útlend blöð skýra svo
frá, að hinn nafnkunni andamiðill í Nott-
ingham, Eldred, hafi nýlega orðið upp-
vís að svikum. Hafði hann fólgið í leyni-
hólfi í stólbakinu: hárgervi, skegg, slæð-
ur svartar og hvítar og fleiri hluti til
sjónhverfinga. Hann ætlaði að halda
andasýningu, þegar brögðin komust upp;
játaði hann þegar, að »öll fyrirbrigðin«
er hann hefði sýnt væru tálar eitiar, borg-
aði aftur aðgöngugjald áhorfenda; áhöld
hans voru ger upptæk og slapp hann við
það.
Við þetta hefir þó sannast, að frásögn
hr. Faustínusar í»Pólitiken« hafi haftvið
fullan sannleika að styðjast.
»Fjallkonan« hefir enn einu sinni orð-
ið að lúta í lægra haldi fyrir vopnum
sannleikans, því eins og menn muna, tók
hún málstað þessa miðiis, er skýrslur
Faustínusar bárust hingað. Hvað ætli að
hún segi nú? »ísfold« stallsystir hennar
trúnni, huggar sig og aðra með því, að
sviksamir miðlar séu ekki almennari en
1—2 á hverju þúsundi. — »MikiI er trú
þín, kona!« — Hún ættiþóað vita betur,
ef hún væri ekki eins á sig komin, eins
og raun er á orðin. Vér hyggjum, að
sannleikurinn kæmi út, ef tölum hennar
væri snúið við: sviksömu miðlarnir eru
'legio, enda bér öll saga spíritismans það
með sér. Hún er til þessa dags Iítið
annað en svik. utal sinnum eru svik-
ararnir afhjúpaðir, en sökum þess, hve
auðtrúa almenningur er í slíkum efnum,
fæst altaf einhver til að trúa þeim, þrátt
fyrir svikin.
Illir andar?
»Geta það verið iilir andar, sem tala
hjá spíritistunum ?«
þannig spyr »lsafold«, sjálfsagt vegna
kenningar »Nýja Kirkjublaðsins« og »Fræ-
,sem bent hefir verið á, að I
koma«> Par
þetta, sem spíritistarnir þykjast sjá og
heyra, geti samkvæmt kenningum kristin-
dómsins stafað frá »illum öndum«. »Fræ-
korn« hafa oftar en einu sinni bent á
þetta og fært rök fyrir þeirri skýringu á
spíritismanum, og »N. Kbl.« talar í 5.
tbl. sínu um þetta með þessum orðum:
»Andarnir voru (samkvæmt skoðunum
Gyðinga) illar vættir — vísast eitthvað
skyldir heiðnu goðunum — sem sveima
alt um kring í Ioftinu og leita á menn-
ina að vinna þeim mein, og valda mörg^
um sjúkdómum. Sú skoðun kemur með-
al annars ljóst fram hjá Ráli postula, þar
sem hann talar um, að Satan drotni í
loftinu, Ef. 2, 22., og í 6, 12. talar hann
um vonzkunnar anda í himingeiminum
(svo rétt þýtt.«)
En »ísafold« spyr nú, hvort andarnir
geti verið >illir andar«, fyrst þeir tala
svo fagurlega, eins og henni finst. Hún
hefir eins og »Fjk.< nú upp á síðkastið
fengið talsverðan léttir í ritstjórninni, þar
eð »andar« Snorru Sturlusonar og Jón-
asar Hallgrímssonar, H. C. Andersens o.
fl. eru farnir að aðstoða í blaðamensk-
unni, að því er blaðið heldur.
Og það, sem þessir andar koma með,
er svo gott og blessað að dómgreind
»Isaf.«, að það geti ekki frá illum öndum
stafað. Og þegar andarnir biðjast fyrir
og yrkja sálma, þá er það ekki hægt fyrir
»ísaf.« að hugsa sér þann möguleika, að
illir andar væru að leika á sig og hina
andatrúarmennina.
- Spurningin er mjög alvarleg. Hvað
segir »heilög ritning« um hana? Svar-
ið er þetta:
„Pað eru ekki undur, því Satan sjálf-
ur tekur á sig Ijóssengils mynd; það
er þvi ekki kyn, þótt þjönar hans taki á sig
mynd réttlœtisins þjóna.“ 2. Kor. 11, 14. 15.
Þegar svo er ástatt, þá fer þetta kristi-
lega athæfi andanna að verða skiljanlegt.
»Reynið andana«-, en reynið þá með
guðs orði. Kenna þeir ekkert annað
en Jesúm Krist og hann krossfestan?
Kenna þeir ekkert annað en heilög ritn-
ing kennir?
Hún er enn í dag hin eina mælisnúra
fyrir trú og líferni kristinna manna.
<Xj«S> -©-GK>