Frækorn - 21.06.1906, Qupperneq 6

198
FRÆKORN
>Trúið þér bilíunni ?«
»Já,« sagði hann, »eg trúi hverju
orði hennar.«
»Trúið þér Jóh. 6, 37.?«
Hann sagði: »Já, eg get lesið það
utanbókar: »Rann, sem til mín kem-
ur, mun eg engan veginn frá mér
reka.«
Eg spurði: »Trúið þér þessu ?«
»Auðvitað trúi eg því; eg trúi
hverju orði í biblíunni.«
»Af hverju komið þér þá ekki ?«
Hann sagði: »Eg er djöfulóður.«
Eg svaraði: »Biblían segir ekki :
Rann, sem ekki er djöfulóður, og
kemur til mín, mun eg engan veginn
burt reka. Hún segir: Rann, sem
til mín kemur, mun eg engan veginn
burt reka.«
Hann sagði: »Eg meina, að djöf-
ullinn sé farinn í mig, eins og hann
fór í Júdas lskarfot.«
Eg svaraði: »Rað stendur ekki :
Rann, sem djöfullinn er ekki farinn í,
og kemur til mín, mun eg engan
veginn burt reka Pað stendur: Rann,
sem kemur til mín, mun eg engan
vegin burt reka.«
Hann sagði: »Eg hefi eitt sinn
verið upplýstur og eg hef smakkað
hina himnesku gjöf, og eg hef fallið
frá; — það er ómögulegt að endur-
nýja mig til afturhvarfs.«
Eg svaraði: »F*að stendur ekki: Svo
framarlega sem þú hefir ekki eitt sinn
verið upplýstur, hefir ekki smakkað
hina himnesku gjöf, og hefir ekki fall-
ið frá, þá mun eg engan veginn reka
þig burt. Pað stendur: Rann, sem
til mín kemur, mun eg engan veginn
burt reka.«
Hann sagði : »Hjarta mitt er hart
eins og steinn.«
Eg svaraði: »Það stendur ekki:
Ef hjarta þitt er ekki hart og þú kem-
ur til mín, þá mun eg þig engan
veginn burt reka. Rað stendur: Þann,
sem til mín kemur, mun eg engan
veginn burt reka.«
Hann sagði: »Eg finn ekki til.«
Eg svaraði: »F*að stendur ekki:
Pann, sem hefir góðar tilfinningar og
kemur til mín, mun eg engan veginn
burt reka. F’að stendur : F’ann, sem
til mín kemtir, mun eg engan veginn
burt reka.«
Hann sagði: »Eg veit ekki hvort
eg get komið á réttan hátt.«
Eg svaraði: »F*að stendur ekki :
F*ann, sem kemur á réttan hátt, mun
eg engan veginn burt reka. F*að stend«
ur: F*ann, sem til mín kemur, mun
eg engan veginn burt reka.«
— Og nú var ungi maðurinn bú-
inn með mótbárur sínar. Ogegsagði:
»Viljið þér nú koma? Krjúpið !« og
eS lagði hönd mína á öxl honum og
hjálpaði honum. »Burt með hégiljur
yðar«, sagði eg. »Trúið þér biblí-
unni ?«
Hann svaraði: »Já«.
Svo sagði eg: »Gjörðu eins og
eg gjöri«, og eg leit upp og sagði
þessi orð, sem hann endurtók eftir
mér:
»Ó guð, eg er aumur syndari, og
eg verðskulda ekki náð þína. Hjarta
mitt er hartsem steinn ; eg hef eng-
ar góðar tilfinningar; en Jesús segir:
F*ann, sem til mín kemur, mun eg
| engan veginn burt reka, og eg trúi
því, af því Jesús segir það. Herra
1 Jesús, eg kem eins vel og eg get.«
Eg spurði: »Komuð þér? Var það
einlæg meining yðar?«
Hann svaraði: »Já.«
Eg sagði : >Endurtak nú eftirmér:
»Herra Jesús, þú hefir sagt: F*ann,
i sem til mín kemur, mun eg engan