Frækorn - 05.07.1906, Page 5

FRÆKORN
sem hann finnur reíðubúinn, þegar
hann kemur, og sá, sem með gleði
lýkur upp fyrir honum. (Lúk. 12,
36. 40). Vinur minn var á gangi um
götuna hérna um daginn, og var að
hugsa um endurkomu drottins. Hann
var að reykja vindil. Pá datt honum
í hug spurningin: »Mundir þú vilja
mæta Kristi nú, með þenna vindil í
munninum? Hann svaraði einlæglega :
»Nei, það mundi eg ekki geta.« Hann
kastaði vindlinum í sorpið, og hefir
ekki reykt vindil síðan.
7. Taktu engan þátt í þeirri skemt-
un, sem getur orðið einhverjum að
tjóni, enda þótt í smáum stíl sé, og
þótt sjálfur þú hafir engan skaða þar
af. Hugsum okkur t. d. að spila á
spil. Líklegt er, að þúsundir manna
hafi spilað á spil með aðgætni alla
æfi, og því ekki beðið beint tjón að
því, er hið andlega líf þeirra snerti
fyrir þá skuld, en sá, sem hefir at-
hugað þetta mál, veit, að spilin eru
hin útvöldu vopn fjárhættuspilarans.
Hann veit líka, að flestir, ef ekki allir
lærðu fyrst að spila á spil með friði
og sakleysi. Hann veit, að þegar sá,
sem þykir gaman að spila á spil, er
kominn út í heiminn, líður ekki á
löngu, áður hann kemst í það að
spila fjárhættuspil. Ef hann þá ekki
léti tilleiðast, með þeim sem lokka
hann, mundi hann verða í vanda
staddur. Spil eru yfirleitt mjög hættu-
leg og ísjárverð skemtun fyrir unga
menn. Nærri má ganga að því vísu,
að fyrir spilin leiðist menn út í að
spila fjárhættuspil, sem eru eitt hið
mesta mein nútímans. Með því að
vera áhorfandi við spilaborðið, getur
vaknað löngun hjá æskmanninum tii
að leggja út á spilabrautina, sem að
lokum getur orðið hættusöm leið —
leið til þeirrar ógæfu, sem er oft og
213
löngum afleiðing fjárhættuspilanna.
í þessu tilliti geta spilamennirnir ver-
ið til ásteytingar og að einhverju leyti
borið ábyrgð í þessu efni. Oæti eg
nefnt nöfn allra þeirra, sem hafa beð-
ið hamingjutjón af því að haía sezt
við spilaborðið; gæti eg talið öll þau
særðu hjörtu og lýst þeim kvölum,
sem hafa þjáð hjörtu sorgmæddra
mæðra; gæti eg sagt frá öllum sjálfs-
morðunum í Monto Carlo og fleiri
stöðum, — sem alt er afleiðing af
því að menn leiddust út í fjárhættu-
spil, - mundi sú verða afleiðingin,
að allir alvarlega kristnir menn mundu
hætta þeirri tælandi skemtun að spila
á spil.
Flestum eru aðrar skemtanir hent-
ari en þær, sem hér eru nefndar, t. d.
aílraunahreyfingar og aðrar skemtanir
úti í hreinu lofti, skemtanir, sem
styrkja og hressa sál og líkama.
Ymsar líkamsæfingar og aflraunir
úti í fersku lofti, eru einhver hin
bezta vörn gegn siðferðisspillingu
ungra manna. Lítið gagn muntu af
því hafa að horfa á aflraunaleiki ann-
ara, en rnikið af því að hreyfa þig
sjálfur duglega í hreinu lofti.
Heitið.
Theodór Árnason þýddi.
Framh.
»Hvernig hefir þú farið með hann
bróður þinn?« byrjaði faðir minn með
alvarlegri röddu.
»Eg hef ekkert gert honum, - svar-
aði Rúðólfur, »en hann vildi ekki lofa
okkur að leika okkur í friði.«
»Hefirðu ekkert gert honum?«
sagði faðir minn, »eg skal venja þig
af skreytninni! Heldurðu að þú hafir
leyfi til að misþyrma bróður þínum
þegar þér gott þykir, og koma öllum