Frækorn - 29.11.1907, Page 4

368
FRÆKORN
»í fornkirkjunni var siður að dýfa
mönnum fullkomlega niður í vatnið
(immersio) og það var eigi fyr en á
12. öld, að það lagðist af og farið
Var að ausa vatninu yfir menn (as-
persio); þessi hin forna skírnaraðferð
var að því leyti fagur siður, sem með
því var ljóslega táknuð greftranin og
upprisan.*
Vegsamast nú ekki Kristur bezt
með því að halda við óbreyttri þeirri
skírn, sem hann innsetti í kirkjuna
og eftirfylgendur hans alt fram á 12.
öld héldu við, þeirri skírnaraðferð,
sem íslendingar í fornöld voru skírð-
ir með, þeirri skírnaraðferð, sem Lúth-
er segir, að sé »í því innífalin, að |
oss er dýft niður í vatnið svo það |
gengur yfir oss og vér síðan dregn-
ir upp úr því.« (Sjá barnalærdóms-
bók Lúthers).
Sumir vilja auðvitað halda því fram,
að það sé Kristi mest ti! vegsemdar, j
að skírnin sé haldin í sama lagi og
hún er nú, þrátt fyrir það, þótt ó-
neitanlegt sé, að hún er stórlega af-
löguð frá hinu upphaflega. En þá
verða menn alvarlega að athuga, hvort
það sé Kristi til vegsemdar að breyta
svo ótvíræðlega frá orðum heilagrar
ritningar, eða hvort ekki höfundur trú-
ar vorrar vegsamast bezt með því »að
fylgja hik/aust oiði guðs í heilagr'
ritningu* (eins og blað eitt nýlega
komst svo ágætlega vel að orði).
Enn er eitt atriði, sem er talið að
ekki vegsami Krist. Það er að trúa
orðum hans og ritningarinnar viðvíkj-
andi svefni framliðinna.
Látum oss sjá, hvað Jesús segir:
»Lazarus vinur vor. er sofnaður.c.
>En Jesús talaði um hans dauða.«
Jóh. 11, 11. 13.
»Mærin er ekki dauð, heldur sefur
hún.« Mark. 5, 39.
Postular drottins kendu hið sama:
»Guð mun . . . fyrir Jesúm ásamt
honum leiða til sín þá, sem sofnaðir
eru.« »Vér, sem eftir verðum lífs við
tilkomu drottins, munum ekki fyrri
verða en hinir burtsofnuðu.« 1. Tess.
4, 14. 15.
»Ef Kristur er ekki upprisinn, þá
er trú yðar ónýt, . . . og þeir, sem
sofnaðir eru í Kristi, glataðir.« »Vér
munum ekki allir sofna, en allir um-
breytast í vetfangi, í einu augnabliki,
við hinn síðasta lúðurs hljóm.« 1. Kor.
15, 17. 18. 51. 52.
Guðs heilagi andi kendi hið sama
í gamla testamentinu. Sjá 1. Kor. 2,
10.; Dan. 12, 2. 13. o. m. fl. st.
Að trúa og kenna blátt áfram sam-
hljóða þessum orðum álítur blaðið,
sem ætlar sér að bera Ijós yfir ísland,
— að sé Kristi til vegsemdar —; það
álítur blaðið að sé villa. —.
Blaðið heldur því fram, að það sé
Kristi til vansæmdar, að framliðnir
sofi til hins dýrðlega upprisudags,
»sofi í Kristi,« eins og heilög ritning
orðar það.
Sé það drotni til óheiðurs, þá er
ef til vill allur svefn samskonar eðlis,
eftir ætlun blaðsins, jafnvel það, að
trúaðir eins og vantrúaðir menn þurfa
að sofa meðvitundarlausumsvefni 7 —
8 klukkustundir á hverjum sólarhring;
að öðru er varla hægt að komast, eft-
ir kenningu blaðsins, en að sá svefn
sé drotni líka til óheiðurs.
Vér fáum ekki betur séð, en að það
eina, sem vegsamar drottin vorn Jes-
úm sé að »fylgja hiklaust orði guðs í
heilagri ritningu, að beygja sig í öllu
undir það orð og í auðmýkt og með
bæn til guðs um kraft hans leitast
við að trúa því, sem Jesús segir, og
breyta eftir því.