Frækorn - 15.04.1910, Síða 1

h'EíMllSBMÖ
röEÐ'MWÐUM
[-Ap 1

m £5 %
ss» mM 15
XI prc Arg. kostar hér á landi 1 kr. 50 au. í
| Vesturheiini 60 cents. Gjaldd. 1 okt.
Reykjavík 15. apríl 1910.
Auglýsingar 1 kr. 25 au. þumlunginn.
Afgr. Austurstr.17. - Prsm. D. Östlunds
6. tbl.
Enn um foMíuna nýjn.
Um aðfindingarnar sem gerðar
liafa verið út af nýju þýðingunni
á Gamla testamentinu, aðallega af
»Frækoinum« og »Bjarmas:, ritar
séra Haraldur Níelsson nú í »Nýtt
Kirkjublað«, og er upphaf ritgerð-
ar þessarar í 7. tbl.
Hann ritar með stillingu og
ofsalaust, sem ætíð er mikill kost-
ur við málefna-umræður.
Fjarri fer því, að eg taki honum
það illa, að liann ber mér á brýn
ófróðleik í hebresku. Eg hef aldrei
þózt vera hebreskufræðingur og
tók það skírt fram í »Fræk« X,
12. tbl.
Hitt held eg mér við, að hægt
sé að tala að nokkru um verk ísl.
Þýðandans, ef vel erborið saman
verkhansvið vönduðustu þýðing-
ar á öðrum tungumálum, og séra
H. N. ber heldurekki á móti þessu.
Séra H. N. segir, að það væri
að »falsa textann«,að viðhafaorðið
Hrottinn i stað hebreska orðsins
»Jahve«.
Skárra er það!
Þeir eru þá eftir þessu »falsar-
ar<S að dómi séra H. N., allir,sem
Þýða þannig, meðal annars hin
fjölmenna nefnd hinna lærðustu
enskumælandi manna, er þýddi
seinast »biblíuna úr frummálinu«.
Pað er »Revised Version«. Með
allri virðingu fyrirhebresku-kunn-
áttu séra H. N. þori eg að segja,
að hann kemst naumast fram úr
þeirri þekkingu, er súnefd ræðir
yfir.
Og eftir þessum orðum séra
H. N. hefir líka hið mikla Brezka
og Erlenda Biblíufélag gert sig
samsekt í því,að »falsa«,þar sem
það gefur fult samþykki sitt til að
setjadrottinn í stað Jahve. Séra H.
N.segir, að þettasé, »íraunogveru
að falsa textann«. Hann segir
í sjálfri grein sinni, að félagið
hafi gefið heimildina.
Hann dæmir hér svo óþyrmilega
um sjálft félagið, er hann hefir
unnið fyrir, að mörgum »óhebr-
eskum« muni blðskra.
Hér kemst séra H. N. út í þær
ógöngur, að hann næraldrei landi
að meinfangalausu.
Annaðhvort verðurhann að strika
yfir sín egin orð um »fölsunina«
(sem að hanns dómi væri inni-
falinn í því að viðhafa drottinn
fyrir Jahve), eða hann verðnr að
standa við orðin og þá líka við
þanndóm sinn sem af þessu leiðir,
að Biblíufélagið Brezka mesta
biblíu-útgáfufélag í heimi, séékeyt-
ingarlaust um rétt og rangt; fals
eða ekki fals.
Priðji^möguleikinn, að Biblíu-
félagið »vaði í villu og svima«,
og að það viti ekki deili á þessu
máli, er auðvitað óhugsandi.
Um Jehovah eða Jahve eru
hinir lærðu ekki sammála.
Pannig segir háskólakennari
dr. theol. S. Michelet í Kristjaníu:
»Pýðingin eg er sá sem eg er
í 2. Mós. 3, 14 er að líkindum
ekki rétt.«
>Petta eldgamla nafn (Jahve),
sem ekki er hægt að skýra, frá
þeirri málsvenju, sem vér finnutn
í G. t., og sem vér þvi erum ó-
vissir um hvað þýðir, skildu
fsraelsmenn að væri dregið af
sögninni HAVAH, venjulega HAJA,
að vera, eiginlega ské, koma til
staðar, upprísa, vera við.« (Kirke-
lexikon for Norden, II, 601.
Keil og Delitzsch vilja halda
Jehovah í biblíuútgáfum, en ekki
Jahve. (Facklan III, bls. 244).
Petta nægir til að sýna, að
lærðu mennirnir engan veginn eru
á sama máli um Jahve-nafnið.
/Cames-nafnið í Dóm. 10, 24
segja kritíkar-mennirnir, að sé
síðari innskot, og er það hálf-